9e ronde, 1e keuze, 193e in totaal: Marino Basso (wimderon)
9e ronde, 2e keuze, 194e in totaal: Bjarne Riis (SaintOfKillers)
9e ronde, 3e keuze, 195e in totaal: Servais Knaven (Damzkieee)
9e ronde, 4e keuze, 196e in totaal: Johan Museeuw (-skippybal-)
9e ronde, 5e keuze, 197e in totaal: Rolf Sørensen (Madhouse11)
9e ronde, 6e keuze, 198e in totaal: Pavel Padrnos (TargaFlorio)
9e ronde, 7e keuze, 199e in totaal: Laurent Brochard (marcodej)
9e ronde, 8e keuze, 200e in totaal: Max van Heeswijk (Terreros85)
9e ronde, 9e keuze, 201e in totaal: Ludo Dierckxsens (Tommeke)
9e ronde, 10e keuze, 202e in totaal: Tyler Hamilton (Bruce117)
9e ronde, 11e keuze, 203e in totaal: Nino Defilippis (Steven184)
9e ronde, 12e keuze, 204e in totaal: Maurizio Fondriest (-Vaduz-)
9e ronde, 13e keuze, 205e in totaal: Marc Wauters (franklop)
9e ronde, 14e keuze, 206e in totaal: Andrea Peron (Blawh)
9e ronde, 15e keuze, 207e in totaal: Salvatore Commesso (icebliss)
9e ronde, 16e keuze, 208e in totaal: Firmin Lambot (Gillingham)
9e ronde, 17e keuze, 209e in totaal: Bradley McGee (sjutt)
9e ronde, 18e keuze, 210e in totaal: Jean Robic (TrxQ)
9e ronde, 19e keuze, 211e in totaal: Wim Vansevenant (OProg)
9e ronde, 20e keuze, 212e in totaal: ... (Sjiznit)
9e ronde, 21e keuze, 213e in totaal: Adrie van der Poel (DutchSL)Adrianus Aloysius Jacobus van der Poel zag op 17 juni 1959 het levenslicht in het Noord Brabantse dorp Hoogerheide.
Hij is één van de beste Nederlandse wielrenners aller tijden, een echte allrounder die zowel de Ronde van Vlaanderen als Luik-Bastenaken-Luik won en talloze ereplaatsen in alle grote klassiekers haalde. Hij had bovendien een zeer behoorlijke sprint in de benen en was een geweldige veldrijder. In de grote rondes kwam hij te kort om zelf kopman te zijn, maar als knecht van kopmannen als Kuiper, Zoetemelk, Rooks en Theunisse was hij zijn gewicht in goud waard.
In mijn ploeg wordt hij de wegkapitein, met zijn hardrijders capaciteiten, sprint en recuperatie vermogen kan hij bovendien Maertens steunen in de sprints van de lastige ritten (ze zullen beiden de heuvelachtige ritten overleven waar Cipollini en co. gelost zijn).
________
Van der Poel toonde in zijn eerste profjaar gelijk aan hoe veelzijdig hij was: tweede in Paris-Nice ( + ritzege), tweede in de Waalse Pijl, derde op het NK om maar wat te noemen. In 1982 pakte hij wederom een ritzege in Paris-Nice, de heuvelklassieker Zuri-Metzgete werd gewonnen en hij debuteerde in de Tour de France met een 102e plaats in dienst van Hennie Kuiper en toonde zijn recuperatievermogen door als debuterend broekie tweede te worden in de slotrit naar de Champs Elysees.
In 1983 werd hij zowel op de weg als in het veld tweede op het WK en derde in de Giro di Lombardia. In de Tour werd vd Poel 37e, zijn beste klassement al zat een ritzege er niet in. Het jaar 1984 was niet al te best (opgave Tour), maar in 1985 won hij veel koersen waaronder Parijs-Brussel, Clasica San Sebastian en Brabantse Pijl. Hij werd ook weer tweede in de Giro di Lombardia. In de Tour eindigde Adrie als Zoetemelk-knecht op de 51e plaats.
De Ronde van Vlaanderen in 1986 was één van zijn mooiste zeges, dat jaar was hij ook tweede in LBL, derde Roubaix, derde in Zurich en 110e in de Tour. Van der Poel werd NK op de weg in 1987 en won eindelijk zijn lang verwachte Tour etappe: in de negende rit was hij de snelste van een groepje vluchters, het klassement werd als 105e afgesloten. Een jaar later werd van der Poel de voorlopig laatste Nederlandse winnaar van Luik-Bastenaken-Luik, hij werd derde in de Ronde van Vlaanderen en won zijn tweede Tour etappe door de massasprint in de zestiende etappe te winnen, verder moest hij veel knechten voor kopmannen Theunisse en Rooks (tweede) en sloot hij het klassement als 84e af.
In 1989 was er nog een ritzege in Paris-Nice en in 1990 behaalde van der Poel zijn laatste grote wegsucces: de Amstel Gold Race werd gewonnen. Het waren de laatste stuiptrekkingen van zijn wegcarriere, al debuteerde hij nog wel in de Vuelta (71e) en Giro (100e).
In het veld staat van der Poel vooral bekend als de eeuwige tweede: maar liefst vijf keer pakte hij het zilver op het WK waaronder vier keer op rij tussen 1988 en 1991, en eerder in 1985, hij was ook twee keer derde (1992, 1999). Hij werd wel zes keer nationaal kampioen (1989 t/m 1992, 1995, 1999) en zette in 1996 eindelijk de kroon op zijn carriere door toch nog wereldkampioen te worden.
Adrianus
[ Bericht 68% gewijzigd door DutchSL op 09-05-2009 23:23:29 ]