Recreatief Wielrennen #14: 't Seizoen in volle gang!

Ben weer terug van Sardinië. Het was elke etappe een beetje een 'net niet' verhaal. Mijn doelstelling bij lange na niet gehaald. Uitgebreider verslag volgt later.
Het was wel weer tof , wel was de organisatie (en het hotel) beduiden minder dan andere jaren. Hoop bekenden gezien, weer nieuwe contacten opgedaan. En nog een paar etappes gewerkt voor de derde dame in het klassement (een nederlandse).

Verslagje van de Ronde van Sardinië. Je kon kiezen uit mediogiro of grangiro. Ik reed de grangiro (dus de lang afstand). Hier deden ongeveer 140 aan mee. Een stuk of 10-15 reden alleen de eerste etappe (dat was tevens de Granfondo Sardegna).


Eerste etappe, 172 lkm, 2200 hm (in werkelijkheid 165 en 2600 hm)
Het was een stuk mooier weer dan verwacht, namelijk droog terwijl er regen was voorspeld. Dit was niet alleen de langste etappe, maar ook de meeste hoogtemeters. Op de eerste wat langere klim kon ik net niet met het eerste pelotonnetje van een man of 40-50 mee. Ik kwam dus in het tweede pelotonnetje terecht. Daarin zat ook een nederlander die ik van vorig jaar kende en een nederlandse die altijd 3e werd in het eindklassement (beiden zaten vorig jaar altijd voor me).
Op de volgende lange klim was halverwege ravitaillering, daar pakte ik water aan en werd even door iemand gehinderd, waardoor ik contact met de groep verloor en niet meer terug kon komen. Bovenop zat ik alleen, een meter of 300-400 achter een groepje van 4 (het pelotonnetje was wat uit elkaar gevallen). Ik wachtte even op degene die achter me zat en samen reden we door en sloten uiteindelijk aan bij het groepje voor ons. Op de volgende klim kon ik lekker het tempo van die groep aanvoeren. Bovenop was een vlak stuk, daar kwamen van achteren nog een paar terug. Daarna draaide het lekker rond en voelde ik me wel goed.
Op de laatste lange klim reed er eentje weg, ik ging achter hem aan, kwam erbij, en toen was het over . De groep kwam ook weer over me heen en de laatste 20 km reed ik alleen. Ik was 94e van de 161.

tweede etappe, individuele tijdrit 26 km
Vrij vlak parkoers. Ik reed wel lekker, maar werd kort voor de finish ingehaald door 6 man die met een ploegentijdrit bezig waren Dat werd massaal gedaan bleek bij de finish. 98e, nog 140 in het klassement, gestegen naar de 87e plek.

derde etappe, vrij vlak, 136 km, 680 hm (in werkelijkheid 127 km en 1000 hm)
Vrijwel dezelfde etappe reden we 3 jaar geleden. De eerste 30 km zat ik goed voorin het peloton. Daarna kregen we een paar korte klimmetjes waar ik naar achteren zakte. Ik kon weer opschuiven en viel zelfs even aan, maar dat viel nogal tegen
Halverwege was een kort steil klimmetje, dat wist ik, dus ik was voorbereid. Ik zat eigenlijk niet ver genoeg voorin (halverwege). Een paar man voor me gooide eentje zijn ketting eraf en ik moest even voet aan de grond zetten. Bovenop was ik nog bij, maar in de afdaling lieten er een paar een gaatje vallen, en er werd te laat op gereageerd. Ik zat 5 plaatsen achter een nederlander, voor me vielen 2 gaatjes. Hij zat nog in een goeie groep, maar ik net niet . Op een stuk vals plat naar beneden reden we met 8 man 55-60 per uur om terug te komen, maar dat lukte niet :[
Ik kwam in een groepje van een man of 10 te zitten, wat dus niet hard genoeg ging. Ik won wel de sprint. Die was bergop op een kort steil klimmetje. Dat had ik al van mijn kamergenoot gehoord, en die had gezegd: "als je daar van onder gewoon volle bak gaat, dan moet dat net lukken." Zo gezegd, zo gedaan. Ik pakte meteen 30 meter, viel wel bijna stil op het steilste stuk (200 meter voor de finish), maar daarna vlakte het af en kon ik 'eenvoudig' voor blijven. 90e, in het klassement 83e.

4e etappe, 90 km, 1300 hm (in werkelijkheid 1500 hm)
Na 15 km de eerste klim. Daar zat ik in de tweede groep (man of 60). Die groep reed weer terug naar de eerste groep (man of 35). Daar was ik niet zo blij mee, want toen gingen ze op de volgende klim weer gruwelijk hard van start. Ik zat tot halverwege de klim in een groepje met de nederlander die ik hierboven al vermeldde en een groep voor die nederlandse vrouw. Ik viel toch weg uit mijn groep, en toen kwam ik dus bij die nederlandse te zitten. Omdat de italiaanse dames altijd een ploegje mannen om zich heen hebben rijden, ben ik nu maar voor haar gaan werken. Ik heb dus veel meer gedaan in die groep dan ik normaal gesproken doe. Niettemin reed ik op de slotklim de groep (van een man of 10) uit elkaar. Alleen zij en een italiaan konden nog volgen. Op de klim hadden we flinke tegenwind. Na de slotklim nog een afdaling, met volle tegenwind en een paar stukjes omhoog erin. Dat was nog flink vermoeiend. 85e, in het klassement 81e. Inmiddels stonden er nog maar 135 in het klassement.

5e etappe, ploegentijdrit 27 km
Was de individuele tijdrit vrijwel volkomen vlak, de ploegentijdrit was met flink wat klimmen in het begin (300 hoogtemeters, verspreid over 1 lange klim en wat kortere stukjes omhoog). Ik had een ploegje met 5 nederlanders, 4 uit de achterhoek en eentje uit Amsterdam.
We hadden afgesproken om de lange klim (direct na de start) op eigen tempo op te rijden en zodra we met 4 man waren door te gaan. Ik kwam met 3 van de achterhoekers boven, voor mij was dat eigenlijk volle bak, maar ik zat in het tweede wiel en ik dacht "ik laat niet los."
Daarna hadden we een serie van kortere klimmetjes, daar draaide ik even mee, maar had al snel door dat dat niet goed zou blijven gaan. Toen ben ik achterin gaan zitten. Na de laatste klim weer mee gaan draaien, maar toen we tegenwind kregen, kon ik er nog maar amper overheen komen, dus toen heb ik aangegeven niet meer mee te draaien. Twee van hun reden enorm hard op kop, eentje was ook een tijdritspecialist. We finishten met zijn vieren, op het laatste stuk nam ik nog een keertje hard over.
We waren 12e van de 66 teams. Dat leverde 5 seconden bonificatie op

6e etappe, 100 km, 1500 hm (in werkelijkheid 1800)
Na 10 km een steile klim. Tot halverwege ging dat nog ok, en zat ik bij die nederlandse. Daarna werd het nog steiler en blokkeerde ik een beetje. Bovenop zat ik in een groepje van een man of 10 en hadden we 1-1½ minuut achterstand op het groepje voor ons. We kregen daar een lang glooiend stuk en we reden hard door en naar de groep voor ons toe. Daar zat die nederlandse in.
De mediogiro was een kwartier achter ons gestart en reed vandaag hetzelfde parkoers. Toen we aan de laatste klim begonnen kwamen de motoren ons voorbij. Ik dacht dat we daar eerst een korte klim hadden, dan een stukje afdaling en een vlak stuk en dan de lange laatste klim. Ik wilde die korte klim boven komen tegelijk met de mediogiro, zodat we in de afdaling en het vlakke stuk konden profiteren. Ik ging op kop rijden en dat ging echt lekker. Ze kwamen inderdaad bij ons op een vlak stukje. Zodra het weer omhoog ging, ging ik mijn eigen tempo rijden. Een aantal van onze groep gingen nog wel even mee, maar ik dacht "het is nog een kilometer of 10, dus die haal ik wel weer in." Bleek het nog maar 3 kilometer te zijn en was de klim tekort voor me om weer terug te komen (ik was wel aan het terugkomen, maar had nog een paar kilometer extra nodig). Omdat het boven eerst vlak was, reden ze vlot van me weg. De laatste 15 km zat ik alleen en kort voor de finish werd ik ingelopen door de 2e groep van Mediofondo.
Echt jammer dat die kopgroep ons op dat stuk inhaalde, want ik zat in een goed ritme, maar zo'n versnelling kan ik dan niet hebben. Waarschijnlijk was het anders net zo gegaan als twee dagen eerder en had ik de groep uit elkaar gereden. Naja, had ik het parkoers maar wat beter moeten bestuderen.
Ik was 85e in het eindklassement.

7e etappe 'kermesse' 45 km vlak, per categorie
Deze etappe werd per categorie gereden, maar dan wel medio en granfondo bij elkaar. in mijn categorie (B, de sterkste) 40 man aan de start, waaronder de leider van de grangiro (en Karl Zoetemelk).
Vrijwel vanuit de start gingen 4 man weg, waaronder de leider. Ik had meegewild, maar zat afgesloten (en dacht dat het nog te ver was). Ze namen snel een flinke voorsprong. Zoetemelk ging er achteraan met een italiaan, en ik sprong met hen mee. We kwamen wel even weg, maar niet dichter bij de kopgroep en gaven het toen snel op. De kopgroep was daarna vlij vlot uit het zicht. Daarna kon ik leuk met de wedstrijd meedoen. Op een klein klimmetje op een kilometer of 7 voor de finish probeerde ik aan te vallen, maar de klim was net iets te lang en daarna zat ik even helemaal stuk. Ik zakte naar achteren in het groepje, maar in de afdaling schoof ik weer naar voren. De laatste 5 kilometer was er de ene demarrage na de andere (van Zoetemelk). Ik zat steeds rond de 10e plek. Ik wilde voor de laatste bocht proberen weg te komen. De drie man voor me hadden hetzelfde idee (Zoetemelk was de eerst van die drie). Het was een snelle bocht, we kwamen er met 60 uit en hadden een voorsprong van een meter of 10-15. Ik liet alleen een klein gaatje (want ik kon gewoon niet harder) en mijn benen explodeerden volledig. Het was nog verder naar de finish dan ik dacht, dus het halve peloton kwam nog weer over me heen
Omdat deze per categorie was, telde die niet meer voor het algemene klassement (alleen voor het klassement per categorie).
Ons peloton had de snelste tijd van alle groepen. De koplopers waren nog 5 !) minuten sneller. Die deden het parkoers in 57 minuten (45 km met 200 hoogtemeters).

[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 26-04-2009 11:50:47 ]

quote:

Op zondag 26 april 2009 12:18 schreef SeLang het volgende:
Mooi verslag Wombcat
Maar hoe meet jij de hoogtemeters? (omdat je aangeeft dat de werkelijke getallen hoger liggen).

Polar hartslagmeter met hoogtemeter (en snelheid en cadans).

quote:

Op zondag 26 april 2009 12:35 schreef SeLang het volgende:

[..]

Weet je hoeveel meter drempel die hoogtemeter heeft? Normaal hebben die dingen een drempel om ruis en meetfouten uit te filteren (dus hoogteverschillen alleen tellen als ze bijvoorbeeld >3 meter zijn). Als die drempel te laag is dan bouw je ook hoogtemeters op over rechte stukken. Dat is dus ook de test: in Nederland in een polder gaan fietsen en dan moet de meter nul hoogtemeters aangeven.

De drempel weet ik niet, maar hij komt altijd op een 0 of een 5 uit, dus dat zal de drempel wel zijn.
Als ik hier rondfiets heb ik altijd wel een paar bruggen of viaducten, en kom ik op een kort vlak rondje meestal op een meter of 30 uit. Wat wel ongeveer zal kloppen (ik moet altijd minstens 2 bruggen over om de wijk uit te komen).