vreemd aan Hoper vind ik altijd dat hij een erg moeizaam olieverf-schilder is ... zn (minder bekende) aquarellen zijn eigenlijk veel fijnzinniger, lichtvoetiger en mooier, maar als hij in olieverf werkt wordt het al snel heel erg grof en de lichamen van de personen die hij schildert zijn veelal niet erg 'af' (missende oogkassen, vreemde hoekige gezichtsstructuren.... deels ook omdat zn model altijd dezelfde vrouw was)..... dat zal ook zijn doordat hij voortkwam uit de amerikaans ashcan school (die een soort van amerikaanse stads-impressionisten ala degas en manet, of de 'haagse school' heeft er ook overeenkomsten mee .... Hopper is natuurlijk wel duidelijk een generatie later)
de kleuren en lichtwerking is wel indrukwekkend (zowel het kunstlicht alswel het weergeven van net dat moment van de laagstaande ochtend- of avondzon), evenals zn onconforme kijkhoeken en uitsnede's (hierin vermoed ik de invloed van fotografie, alhoewel ik eigenlijk helemaal niet weet of Hopper ook een actief fotograaf was)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25