Liefde: Op eerste Gezicht of langzaamaan gegroeid/ontstaan

quote:

Ik neem aan dat je die woest aantrekkelijke aanhoudt zolang je relatiemateriaal dat toestaat ?

haha daar heb ik toevallig van de week iets over geschreven:

Ergens in mijn fysieke gestel gaat het van binnen kriebelen als ik Marcel zie. Zijn ogen lichten op wanneer hij geamusseerd over iets vertelt en hij lacht eigenlijk continu. Ik ken weinig mensen die grappiger zijn dan ikzelf maar hij komt aardig in de buurt. Als Marcel me meeneemt ergens naartoe dan neemt hij me ook echt mee; hij houdt de deuren voor me open, staat er op dat hij betaalt en als ik denk dat mijn kip niet goed doorbakken is dan wenkt hij de ober en gaat de vervelende 'mijn kip is niet goed' conversatie met hem aan. Als Marcel naast me in bed ligt open ik smorgens vroeg mijn ogen om te kijken hoe hij naast me ligt, en verwonder ik me over de perfecte vorm van zijn lippen en het bizarre verschijnsel dat baardgroei heet. Als Marcel wakker wordt ben ik de eerste die hij ziet (dat lijkt mij erg vervelend vooral met die felrode manen die ik momenteel bij me draag) en dan grijnst hij van oor tot oor, en tot ik weer naar huis ga blijft die grijns op zijn gelaat staan. Marcel...de man die je voorstelt aan je vriendinnen en die ze waarschijnlijk ook echt mogen, de man op wie je altijd kan rekenen, een man die monopoly wilt spelen met me, ook als ik 60 ben.

Als ik bij Marcel ben geweest fiets ik terug naar huis door de straat van Felix. En waar het net diep van binnen kriebelde bij Marcel begint het nu opeens erg tussen mijn benen te kriebelen. En die kriebel voel ik niet alleen als ik door de straat van Felix fiets maar ook 'smorgens om 8 uur als ik in de tram naar mijn werk zit, tijdens het paasdiner bij mijn ouders, wanneer ik boodschappen doe. Onregelmatig verschijnen visioenen van mij en Felix op mijn netvlies en net zoals die ontzettend irritante ringtone reclames krijg ik ze niet uit mijn hoofd. De seks met Felix is casual van aard maar niet van toon. In mijn gedachten doen we het anyplace anywhere anytime (zonder de 80's syntheziser er onder). De seks is ongeremd, grappig en gepassioneerd en Felix heeft een wapen, wat de grijns van Marcel is, is de tong van Felix. Op het moment dat Felix tussen mijn benen duikt kunnen Mulder en Scully angerufen worden. Buitenaardse krachten zijn er aanwezig in en rondom mijn erogene zone en algauw verdwijn ik met ze mee naar de sterren en daar voorbij. Ik heb plannen, veel plannen met Felix maar die includeren eigenlijk alleen maar mij, felix en een bed...(of in sommige gevallen niet eens een bed). Ik wil een seksuele wereldreis maken met Felix, alle plekken bezichtigen, de Eiffeltoren beklimmen en over heel Parijs schreeuwen 'This guy is a really great fuck! J'adore cet bite!'

De vraag is nu? Kies je voor iemand bij wie je gevoel uit je hart komt of kies je voor iemand waarbij je gevoel voornamelijk uit je kut komt? En toch is het niet alleen mn kut, het is ook een mindplay natuurlijk. En als je niet kiest, wanneer is het tijd om te stoppen?
Als Marcel vraagt: Wil jij mijn vriendinnetje zijn? Is dat dan het moment waarop ik Felix weer terug naar zijn kattenmand stuur? Of moet Felix al naar een ander baasje zodra ik echt stapelverliefd op Marcel ben?

Leuk stuk !

Wat verstaan jullie precies onder langzaam aan? Dat je eerst iemand mag, aardig vind, maar je niet aangetrokken voelt tot die persoon en je niet voor kunt stellen dat je ooit op die persoon zult vallen, maar dat je dat na een aantal maanden opeens wel voelt?

Of vinden jullie dat je vanaf het begin je wel voor moet kunnen stellen dat je iets met die persoon krijgt, maar nog niet zo leuk vind dat je actie onderneemt en de kriebels opeens na maanden toeslaan en je opeens wel continu bij die persoon wilt zijn?



Even wat voor mijn persoonlijke research.

Mijn huidige vriend vond ik in het begin helemaal niet interessant. We waren 3 jaar gewoon bevriend toen we elkaar ineens tegelijkertijd leuk begonnen te vinden. Ik geloof best in liefde op het eerste gezicht maar ik zie het bij mezelf niet zo snel gebeuren. Eigenlijk omdat ik de kans niet zo groot acht dat ik en iemand gelijk woest aantrekkelijk vind en dat z'n innerlijk ook geweldig is.

tja, ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat ik iemand seksueel aantrekkelijk ging vinden op termijn. Dat moet er wel gelijk zijn. Wat wel kan is dat ik het wegstop, niets mee doe om diverse voor de hand liggende redenen. (bezet, te kort op andere relatie, vriend van ex)
Mijn huidige vriend kende ik al 3 jaar voor we wat kregen, 5 jaar voor we gingen samenwonen, en we wonen nu al 5 jaar samen.

Wel een keer gehad, was wederzijds liefde op het eerste gezicht totaal onverwacht en wat waren we toch verliefd dus ja kan zeker wel...

Hier denk ik ook aan omdat ik er momenteel mee speel.

Er is voor mij iemand die ik al 3 jaar ken en wat eigenlijk is begonnen als one-nightstand en dat is door blijven gaan eigenlijk.

Het heeft niet echt het labeltje verkering maar voor mij ook geen fuckbuddy omdat ik wel om degene geef.
Ik merk wel dat ik nu hem steeds beter leer kennen en als hij een moeilijke periode heeft komt die naar mij en zegt die het ook terwijl het een totaal introvert iemand is.

Het is soms juist een beetje verwarrend omdat je juist wel elkaar steeds beter leert kennen en toch veel vertrouwder bij elkaar gaat voelen en meer vrij.
Ergens denk ik dus dat wij steeds meer naar elkaar toe groeien.

Ik ken geen liefde op het eerste gezicht, of het is nooit wederzijds.. Mijn ex kwam toen de tijd mijn leven in wandelen na een ontmoeting op het station, terwijl we met een groepje van school af kwamen. In het begin vrienden geworden en veel stappen en dergelijk, later uitgegroeid tot een hechte relatie. Bij mij duurde het verliefd worden wat langer en was naar mijn idee, achteraf gezien, minder heftig dan bij haar, maar de band was heel sterk.

Uiteindelijk had ik het uitgemaakt en is ze verdwenen zoals ze verschenen is. Langzaam en steeds verder van me weg terwijl haat zich met het zelfde tempo ontwikkelde. Net als kanker.

Hmm uberhaupt dat echte ''verliefde'' gevoel heb ik nog maar hooguit 2 keer gehad in mijn leven, en ik ben nu 21...

Echt het gevoel dat je de hele dag keiharde muziek aan het luisteren bent met haar in je hoofd, super blij bent de hele dag, zin hebt in alles
Dat je in je eigen dorp de hele dag buiten over straat wilt lopen, in de hoop dat je haar tegenkomt terwijl ze 20 KM verderop woont

Maar de ''liefde'' voor mijn enige serieuze vriendin is langzaam onstaan. Was een meisje waarvan ik nooit verwacht had samen mee te komen. Aan het begin voelde ik vrij weinig nog voor haar, maar al na 5 maanden was het toch vrij intens...
Terwijl ik denk dat het voor mijn toenmalige vriendin juist meer liefde op het eerste gezicht was. Vooral aan het begin was het voor haar geweldig, maar de gevoelens werden langzaam maar zeker minder, en ze maakte het uit

Beide.

Ik denk dat wanneer je redelijk onervaren bent met liefde en relaties, dat liefde op het eerste gezicht vaak voorkomt.

Ik denk dat eenmaal wanneer een persoon snapt dat liefde en relaties niet werken zoals in sproken, dat ze dan liever eerst iemand leert kennen en daarna de sprong maakt.

Wat leuk om te lezen dat eigenlijk alle situaties mogelijk zijn. Ik zelf heb namelijk nog nooit gehad dat ik iemand lang kende en later toch leuk vond. Behalve bij mijn ex. Die leerde ik kennen toen ik 16 was, vond hem aantrekkelijk maar niet mn type, jaren niet gezien of gesproken en opeens bam, ontzettend verliefd..

Ik geef het de hoop voor mijn situatie nog maar niet op, na dit gelezen te hebben. De jongen in kwestie schijnt weinig interesse te hebben momenteel. Hij stelde zelf voor eens wat samen te doen, heeft nu al weken mn gegevens en neemt geen contact op. Als we elkaar zien, spreekt hij mij wel uit zichzelf aan en de gesprekken zijn vrij openhartig. In het begin konden we ook echt lang kletsen en zat daar af en toe een speelse duw of iets dergelijks bij.
Nu zien we elkaar daarvoor te kort. Ik hou hoop

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 16:27 schreef Panthera1984 het volgende:
tja, ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat ik iemand seksueel aantrekkelijk ging vinden op termijn. Dat moet er wel gelijk zijn. Wat wel kan is dat ik het wegstop, niets mee doe om diverse voor de hand liggende redenen. (bezet, te kort op andere relatie, vriend van ex)
Mijn huidige vriend kende ik al 3 jaar voor we wat kregen, 5 jaar voor we gingen samenwonen, en we wonen nu al 5 jaar samen.

Ik heb ook nooit meegemaakt dat ik iemand pas na een tijdje seksueel aantrekkelijk vind. Ook al wordt de band met sommige mensen steeds hechter, ik zou er geen relatie mee willen.

Liefde op het eerste (of tweede) gezicht. Eigenlijk geloof ik er niet echt in, maar als ik op mijn leven terugkijk is het wel waar. Als ik niet onmiddelijk een siddering door mijn lichaam voel bij een bepaald meisje dan weet ik eigenlijk ook meteen dat ze tot de 99% meisjes behoort waar ik prima mee door een deur kan en ik graag een biertje mee wil drinken in de kroeg, maar waarbij een relatie er simpelweg niet inzit...

Liefde op het eerste gezicht is biologisch. De natuur die je verteld dat je daarmee sterk nageslacht kan krijgen.

Bijna goed, het is een tooltje van de natuur om een zo breed mogelijke genenpool te ontwikkelen
Zonder dat mensen verliefd worden, zouden ze blijven hangen in (semi-)incestieuze relaties, zoals we die nu nog kennen van vissersdorpen, grefomilieus en een bepaald soort moslims...

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 18:47 schreef Keep_Walking het volgende:
Beide.

Ik denk dat wanneer je redelijk onervaren bent met liefde en relaties, dat liefde op het eerste gezicht vaak voorkomt.

Ik denk dat eenmaal wanneer een persoon snapt dat liefde en relaties niet werken zoals in sproken, dat ze dan liever eerst iemand leert kennen en daarna de sprong maakt.

Mee eens. Om helemaal verliefd te zijn en voor iemand te kunnen gaan, heb je meer nodig dan alleen een eerste indruk en een mooi plaatje.

Leuk onderwerp.

Ik geloof wel in een bepaalde aantrekkingskracht zo op het eerste gezicht tussen 2 mensen.

Ben ongeveer een half jaar vrijgezel en nu begin ik wat te voelen voor een collega van me en volgens mij is het gevoel wederzijds. Alleen zijn wij beiden van "als het van jou is, dan wordt het uiteindelijk toch wel van jou', zo niet, dan is het dus niet meant to be. Natuurlijk moet je er aan werken. En we willen de tijd nemen om elkaar te leren kennen, je wilt niet te hard van stapel lopen. Zij is 1 jaar single na een 3,5 jaar durende relatie, en ik heb dus een relatie van 4 jaar afgesloten eerder dit jaar.

Het 'gevaar' is dat je te snel stappen neemt, en ik geloof dan ook echt in het leren kennen van elkaar stap voor stap. We denken te weten wat we allebei willen, een serieuze en toch avontuurlijke relatie, we willen allebei graag trouwen in de toekomst, kinderen, dat soort dingen, niet nu, maar dan moet je elkaar toch verdomd goed leren kennen voordat je echt verder gaat.

Ik voel me overigens enorm aangetrokken tot haar, en elke keer als ze in de buurt is ruik ik een hele sterke geur (beetje lemongrass achtig), terwijl niemand anders dat ruikt, heel raar maar ze is nu zo herkenbaar aan die geur.

Hebben jullie ook weleens gehad dat je een "gewone" vriend opeens leuk begon te vinden na een paar maanden/jaren? Ik heb wel gehad dat ik opeens een vriend aantrekkelijk genoeg vond voor een paar leuke nachten, maar me nooit een relatie voor heb kunnen stellen.

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 21:00 schreef EliseL het volgende:
Hebben jullie ook weleens gehad dat je een "gewone" vriend opeens leuk begon te vinden na een paar maanden/jaren? Ik heb wel gehad dat ik opeens een vriend aantrekkelijk genoeg vond voor een paar leuke nachten, maar me nooit een relatie voor heb kunnen stellen.

Ik denk dat dat sneller gebeurt bij jongens. Dat ze dan een vriendin opeens leuk begint te vinden.

Ik heb wel relatief veel meisjes gekend die opeens verliefd worden op een vriend. Maar in veel van die gevallen kwam het door seks. Ze waren eerst vrienden, ze werd geil en hij was beschikbaar, na een een aantal keer seks met elkaar hebben werd het meisje verliefd. Grappige ontwikkeling, vind ik dan.

Sex (penetratie) maakt bij de vrouw stoffen in de hersenen aan die er voor zorgen dat ze zich wilt gaan binden aan die persoon waarmee ze sex heeft.

Dat geld voor mannen ook! Ik kan het niet genoeg benadrukken: sex helpt echt om een potentiele relatie meer voedingsbodem te geven. En je hoeft ook niet meteen met neuken te beginnen: ook een gewone zoen maakt al bindingshormonen los bij beide partners.

Ik heb ergens gelezen dat dat gebeurt met een orgasme (hoe dan ook) en ook bij jongens.
Maar dat dat niet altijd sterk genoeg is blijkt. Anders bleef iedereen die ooit seks met elkaar gehad had voor in ieder geval een tijdje bij elkaar. Blijft me verbazen, de werking van al die stofjes in ons lijf.

Maar terug komend naar t topic, gebeurt dat vaker bij jongens ja? Dat ze een gewone vriendin ook opeens als relatie materiaal zien, of alleen aantrekkelijk genoeg opeens voor seks? (dat kan ik me eerder voorstellen, heb het andere namelijk zelf nog nooit mee gemaakt. ) Interessant topic hoor!

Ik heb vroeger wel een vriendin gehad waar ik veel mee optrok en veel mee beleefde, maar nooit gezien als relatie materiaal. Leuke meid, mooi figuur en alles, maar niks voor mij. Tis ook dat je een vriendschap op het spel zet. Ik speelde wel met de gedachte en dacht ook wel aan sex, maar daar deed ik niks mee.

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 22:10 schreef EliseL het volgende:
Ik heb ergens gelezen dat dat gebeurt met een orgasme (hoe dan ook) en ook bij jongens.
Maar dat dat niet altijd sterk genoeg is blijkt. Anders bleef iedereen die ooit seks met elkaar gehad had voor in ieder geval een tijdje bij elkaar. Blijft me verbazen, de werking van al die stofjes in ons lijf.

Maar terug komend naar t topic, gebeurt dat vaker bij jongens ja? Dat ze een gewone vriendin ook opeens als relatie materiaal zien, of alleen aantrekkelijk genoeg opeens voor seks? (dat kan ik me eerder voorstellen, heb het andere namelijk zelf nog nooit mee gemaakt. ) Interessant topic hoor!

Ik denk dat de meeste jongens al hun vrouwlijke vriendinnen wel als potentiele 'sekspartner' zien.

OT:

Liefde op het eerste gezicht bestaat, zelf ook meegemaakt

Maar ik geloof ook dat het kan groeien, maar er moet wel een soort van aantrekkingskracht zijn vanaf het begin.. denk ik..

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 22:10 schreef EliseL het volgende:
Ik heb ergens gelezen dat dat gebeurt met een orgasme (hoe dan ook) en ook bij jongens.
Maar dat dat niet altijd sterk genoeg is blijkt. Anders bleef iedereen die ooit seks met elkaar gehad had voor in ieder geval een tijdje bij elkaar. Blijft me verbazen, de werking van al die stofjes in ons lijf.

Maar terug komend naar t topic, gebeurt dat vaker bij jongens ja? Dat ze een gewone vriendin ook opeens als relatie materiaal zien, of alleen aantrekkelijk genoeg opeens voor seks? (dat kan ik me eerder voorstellen, heb het andere namelijk zelf nog nooit mee gemaakt. ) Interessant topic hoor!

Als sex wonderen deed, zouden er ook geen relaties sneuvelen...

Je hoort vaak genoeg: " De sex is geweldig, maar de relatie werkt helaas niet" dusss