Wat fijn dat het weer goed gaat met Demi!
En het is natuurlijk ook fijn dat Thies weer beter is. Jammer dat hij niet meer op het potje gaat, maar dat komt vast wel weer.
Vivi, ik vraag me ook vaak af hoe ik daar nou mee om moet gaan. Wij roken niet, maar de opa's en oma's wel.
Ik probeer er zo min mogelijk aan dacht aan te besteden maar het lijkt echt een aantrekkingskracht op die kleintjes te hebben.
Ik zeg zelf trouwens niet dat het vies is, want dan moet je later weer gaan uitleggen waarom opa en oma dan wel roken.
Over roken gesproken. Ik hoorde afgelopen weekend van een moeder dat ze haar kind van 2 had laten roken om het hem af te leren, omdat hij riep: lekker roken. Hoe belachelijk is dat dan.

Ik had hier laatst gepost dat Damian soms erg baldadig en stout kan zijn, maar we zijn er nu achter dat hij dat niet doet omdat hij niet wil luisteren, maar omdat hij regelmatig ontzettend gefrustreerd kan zijn. (Dus ik voel me best schuldig dat hij daar toch regelmatig voor op de gang gezeten heeft.) Erg vervelend voor hem, maar het lijkt al wat beter te gaan. Ik probeer rustig tegen hem in te praten en een hoop uit te leggen en dat lijkt best goed te werken.
Gelukkig is hij ook erg lief. Gister kwam ik pas rond half 8 thuis van school en Damian had me de hele dag niet gezien. Ik werd meteen meegetrokken en hij wilde op schoot zitten. Hij begon me heel stevig te knuffelen en kusjes te geven en te aaien over mijn wangen alsof hij me al maanden had moeten missen.