SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
zolang dat ie maar niet 1 van mijn renners kiesquote:Op donderdag 16 april 2009 17:23 schreef Bruce117 het volgende:
misschien moet hij er gewoon nog even over nadenken
want zoveel keus heb ik niet meer 
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Voor duokopmannen Wim Van Huffel en Remmert Wielinga.quote:Op donderdag 16 april 2009 15:22 schreef FritsVanEgters het volgende:
[..]
Voor wie gaat Armstrong rijden in jouw team?
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Ik wil Jef D'hont en Wily Voet als soigneurs!
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
Ik heb de vrouw van Raimondas Rum¨as als verzorgster
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Humanplasma heeft bij deze bijgetekend als hoofdsponsor van mijn ploeg. 
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." - T. Krabbé
Ze hebben alvast de apotheek gevonden:quote:Op donderdag 16 april 2009 20:01 schreef OProg het volgende:
Ik wil Jef D'hont en Wily Voet als soigneurs!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.maar goed wordt wel weer erg SC nu ;p laten we maar op de picks gaan wachten
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ik denk dat Rodolfo Massi ook een goede is voor mijn ploeg dan!
Naja, laten we maar weer verder gaan.
Naja, laten we maar weer verder gaan.
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
Zoals beloofd de toelichting bij mijn laatste draft:
Henri Pélissier is de beste Franse klassieke renner aller tijden, met zes zeges in de vijf "monumenten" (3x Giro di Lombardia, 2x Paris-Roubaix, 1x Milano-Sanremo) deden enkel Merckx, de Vlaeminck, Girardengo, Coppi, Kelly en van Looy beter, daarnaast won hij natuurlijk de Tour de France in 1923. Zijn palmares had echter nog een stuk langer kunnen zijn zonder de eerste wereldoorlog en zijn eeuwige strijd voor de rechten van de renners tegen de koersdirecteur van de Tour de France: Henri Desgrange.
Pélissier is de oudste van een viertal broers, waarvan drie het tot profwielrenner schopte. Henri zelf kon niet opschieten met zijn vader en werd op zijn 16e al het huis uitgezet, hij leefde vier jaar op de straten van Parijs waar hij wat centen verdiende als amateur wielrenner. In augustus 1911 ontmoette hij per toeval tweevoudig Tourwinnaar Lucien Petit-Breton (ook lid van mijn ploeg), ze raakten bevriend en hij kreeg een aanbod om dat najaar mee te gaan koersen in Italië. Pélissier ging er op in en won prompt drie grote koersen waaronder Milano-Torino (eerste niet-Italiaanse winnaar) en de Giro di Lombardia. Het volgende jaar won hij Milano-Sanremo en debuteerde hij in de Tour, zonder succes. In 1913 was er weer winst in de Giro di Lombardia en won hij de derde etappe in de Tour, waar hij drie dagen later echter moest opgeven.
In 1914 vertrok Pélissier naar de ploeg van de tweevoudige Tourwinnaar Francois Faber (ook lid van mijn ploeg), de Luxemburger zakte echter door het ijs en verloor anderhalf uur in de eerste bergrit waardoor de jonge Pélissier kopman werd al stond hij ook al op meer dan een half uur van de uiteindelijk winnaar Philippe Thys. Pélissier probeerde van alles in de slotweek, won drie ritten en werd drie keer tweede (twee keer achter Faber die zich prima schikte in een rol als meesterknecht), maar strandde op 1'50 van Thys, mede door een tijdstraf.
Pélissier verloor veel vrienden in de eerste wereldoorlog, waaronder zijn mentoren Petit-Breton en Faber. In 1919 maakte hij zijn rentree samen met zijn broertje Francis. Henri schreef dat jaar Paris-Roubaix, Bordeaux-Paris en het Frans kampioenschap op zijn naam. In de Tour werd hij in de eerste etappe tweede, maar omdat de winnaar een tijdstraf kreeg werd Pélissier toch de eerste gele trui drager na de oorlog. De tweede etappe won hij wel, nadat hij samen met zijn broer was weggereden van het hele veld. Een dag later waren de rollen precies omgekeerd, Francis won voor Henri die inmiddels al 23 minuten voorsprong had in het klassement. Dezelfde avond kreeg hij een eerste grote aanvaring met koersdirecteur Desgrange die vond dat de renners slechts één glas wijn mochten drinken na de zware (405km lange) etappe naar het Bretonse Brest. Pélissier vond dit belachelijk, hij liet zijn gele trui de volgende dag lopen en stapte samen met zijn broer af.
Een jaar later won hij o.a. de Giro di Lombardia en Paris-Brussel. In de Tour kreeg hij het opnieuw aan de stok met Desgrange, hij won de derde etappe (wederom 405km naar Brest) maar kreeg een tijdstraf omdat hij een lekke band had achter gelaten terwijl hij deze had moeten meenemen tot de finish. Pélissier wilde weer afstappen, hij had echter niet genoeg geld voor de trein bij zich en kreeg ook niks van de organisatie, dus reed hij nog maar één rit die hij ook won om alsnog te vertrekken.
In 1921 was het opnieuw hommeles, in de aanloop naar Paris-Roubaix eiste hij betere werkomstandigheden voor de renners, hij richtte een vakbond op. Dit viel niet in goede aarde bij Desgrange en de sponsoren waardoor hij (en zijn broertje Francis) geen ploeg meer konden vinden. Ze revancheerden zich door als onafhankelijke renners Paris-Roubaix te domineren, Henri won voor Francis. De problemen met Desgrange en de sponsoren duurden echter voort en dus reden de broers twee jaar geen Tour de France. Ze wonnen wel beiden Paris-Tours in die twee jaren, Francis bovendien nog Bordeaux-Paris en het Frans kampioenschap met dank aan zijn broer.
In 1923 schreeuwde het Franse volk om een comeback van Pélissier in de Tour, terwijl hij steeds afstapte won een Belg de ronde en de laatste Franse zege dateerde alweer van 1911. De voorlopige vrede met Desgrange werd getekend en op 34-jarige leeftijd zou Pélissier proberen het Franse volk eindelijk nog eens een zege te schenken. De relatief onbekende Ottavio Bottecchia (ook lid van mijn ploeg) pakte in de eerste twee ritten een kwartier, de gebroeders Pélissier sloegen zoals gebruikelijk weer toe in de lange derde rit naar Brest: Henri won voor Francis, maar de Italiaan bleef nog verrassend goed volgen en ook in de bergen kreeg de Fransman hem er niet van af. Sterker nog, Pélissier verloor tijd en stond ondanks nog een ritzege na negen ritten op 29'52. De tiende rit ging echter over drie Alpenreuzen van meer dan 2.000 meter hoogte, de Allos, Vars en Izoard. Pélissier begon op de eerste klim aan zijn aanval, enkel de Belg Buysse kon volgen maar op de legendarische Izoard moest ook hij er af. Pélissier won na de afdaling in Briançon zijn mooiste Touretappe en pakte het geel. Een dag later ging de rit naar het Zwitserse Genève over o.a. de Galibier en Aravis. Het werd, net als in etappe drie, weer een duo aanval van de gebroeders Pélissier. Henri won en pakte nog eens dertien minuten op de Italiaan. Hij hield het geel vast tot in Parijs waar hij met een half uur voorsprong won. Pélissier gaf aan dat hij Bottecchia zeer sterk vond en kondigde hem aan als zijn opvolger. Zo geschiedde, want Bottecchia won de twee volgende edities van le Grande Boucle. Zo is de cirkel van mijn ploeg rond, van Petit-Breton/Faber naar Pélissier naar Bottecchia.
Terug naar Pélissier, na zijn Tourzege won hij geen grote koersen meer, hij zou zich in zijn nadagen voornamelijk inzetten voor zijn broertjes Francis en de nog jongere Charles (zestienvoudig ritwinnaar). Zo domineerden ze in 1924 de eerste editie van de Vuelta al Pais Vasco waar Francis won voor Henri. In de Tour was zoals hij al verwachtte Bottecchia veel te sterk, bovendien was er weer een stompzinnige ruzie met Desgrange die boos was dat Pélissier een shirt had weggegooid. De koppige Pélissier stapte weer af en gaf een vernietigend interview af aan Le Parisien. Hij vond dat de renners nog slechter dan ezels behandeld werden en gaf talloze voorbeelden van hoe het er aan toe ging in het peloton.
Ondanks alles keerde Pélissier in 1925 toch terug voor zijn laatste Tour, maar had buiten zijn broers geen vrienden meer over en hield het voor gezien. Pélissier zou op 1 mei 1935 overlijden op slechts 46-jarige leeftijd, in een verhitte ruzie werd hij doodgeschoten door zijn eigen vrouw. Zijn broers onthulden een gedenkteken ter ere van Pélissier in het oude Parc des Princes, toen dit stadion werd afgebroken werd het verplaatst naar de Piste Municipale waar het nog altijd staat.
Ik heb nu dus vier legendarische Tourwinnaars met talloze klassieke overwinningen als gedeeld kopman, ze hebben bovendien bewezen ook voor anderen (lees: precies elkaar!) te willen werken als die een betere positie hebben. Voeg daar de ultieme rittenkaper Freddy Maertens aan toe en de kern van mijn dream team is compleet.
Nu nog vier topknechten erbij, ik heb er al twee op het oog.
Henri Pélissier is de beste Franse klassieke renner aller tijden, met zes zeges in de vijf "monumenten" (3x Giro di Lombardia, 2x Paris-Roubaix, 1x Milano-Sanremo) deden enkel Merckx, de Vlaeminck, Girardengo, Coppi, Kelly en van Looy beter, daarnaast won hij natuurlijk de Tour de France in 1923. Zijn palmares had echter nog een stuk langer kunnen zijn zonder de eerste wereldoorlog en zijn eeuwige strijd voor de rechten van de renners tegen de koersdirecteur van de Tour de France: Henri Desgrange.
Pélissier is de oudste van een viertal broers, waarvan drie het tot profwielrenner schopte. Henri zelf kon niet opschieten met zijn vader en werd op zijn 16e al het huis uitgezet, hij leefde vier jaar op de straten van Parijs waar hij wat centen verdiende als amateur wielrenner. In augustus 1911 ontmoette hij per toeval tweevoudig Tourwinnaar Lucien Petit-Breton (ook lid van mijn ploeg), ze raakten bevriend en hij kreeg een aanbod om dat najaar mee te gaan koersen in Italië. Pélissier ging er op in en won prompt drie grote koersen waaronder Milano-Torino (eerste niet-Italiaanse winnaar) en de Giro di Lombardia. Het volgende jaar won hij Milano-Sanremo en debuteerde hij in de Tour, zonder succes. In 1913 was er weer winst in de Giro di Lombardia en won hij de derde etappe in de Tour, waar hij drie dagen later echter moest opgeven.
In 1914 vertrok Pélissier naar de ploeg van de tweevoudige Tourwinnaar Francois Faber (ook lid van mijn ploeg), de Luxemburger zakte echter door het ijs en verloor anderhalf uur in de eerste bergrit waardoor de jonge Pélissier kopman werd al stond hij ook al op meer dan een half uur van de uiteindelijk winnaar Philippe Thys. Pélissier probeerde van alles in de slotweek, won drie ritten en werd drie keer tweede (twee keer achter Faber die zich prima schikte in een rol als meesterknecht), maar strandde op 1'50 van Thys, mede door een tijdstraf.
Pélissier verloor veel vrienden in de eerste wereldoorlog, waaronder zijn mentoren Petit-Breton en Faber. In 1919 maakte hij zijn rentree samen met zijn broertje Francis. Henri schreef dat jaar Paris-Roubaix, Bordeaux-Paris en het Frans kampioenschap op zijn naam. In de Tour werd hij in de eerste etappe tweede, maar omdat de winnaar een tijdstraf kreeg werd Pélissier toch de eerste gele trui drager na de oorlog. De tweede etappe won hij wel, nadat hij samen met zijn broer was weggereden van het hele veld. Een dag later waren de rollen precies omgekeerd, Francis won voor Henri die inmiddels al 23 minuten voorsprong had in het klassement. Dezelfde avond kreeg hij een eerste grote aanvaring met koersdirecteur Desgrange die vond dat de renners slechts één glas wijn mochten drinken na de zware (405km lange) etappe naar het Bretonse Brest. Pélissier vond dit belachelijk, hij liet zijn gele trui de volgende dag lopen en stapte samen met zijn broer af.
Een jaar later won hij o.a. de Giro di Lombardia en Paris-Brussel. In de Tour kreeg hij het opnieuw aan de stok met Desgrange, hij won de derde etappe (wederom 405km naar Brest) maar kreeg een tijdstraf omdat hij een lekke band had achter gelaten terwijl hij deze had moeten meenemen tot de finish. Pélissier wilde weer afstappen, hij had echter niet genoeg geld voor de trein bij zich en kreeg ook niks van de organisatie, dus reed hij nog maar één rit die hij ook won om alsnog te vertrekken.
In 1921 was het opnieuw hommeles, in de aanloop naar Paris-Roubaix eiste hij betere werkomstandigheden voor de renners, hij richtte een vakbond op. Dit viel niet in goede aarde bij Desgrange en de sponsoren waardoor hij (en zijn broertje Francis) geen ploeg meer konden vinden. Ze revancheerden zich door als onafhankelijke renners Paris-Roubaix te domineren, Henri won voor Francis. De problemen met Desgrange en de sponsoren duurden echter voort en dus reden de broers twee jaar geen Tour de France. Ze wonnen wel beiden Paris-Tours in die twee jaren, Francis bovendien nog Bordeaux-Paris en het Frans kampioenschap met dank aan zijn broer.
In 1923 schreeuwde het Franse volk om een comeback van Pélissier in de Tour, terwijl hij steeds afstapte won een Belg de ronde en de laatste Franse zege dateerde alweer van 1911. De voorlopige vrede met Desgrange werd getekend en op 34-jarige leeftijd zou Pélissier proberen het Franse volk eindelijk nog eens een zege te schenken. De relatief onbekende Ottavio Bottecchia (ook lid van mijn ploeg) pakte in de eerste twee ritten een kwartier, de gebroeders Pélissier sloegen zoals gebruikelijk weer toe in de lange derde rit naar Brest: Henri won voor Francis, maar de Italiaan bleef nog verrassend goed volgen en ook in de bergen kreeg de Fransman hem er niet van af. Sterker nog, Pélissier verloor tijd en stond ondanks nog een ritzege na negen ritten op 29'52. De tiende rit ging echter over drie Alpenreuzen van meer dan 2.000 meter hoogte, de Allos, Vars en Izoard. Pélissier begon op de eerste klim aan zijn aanval, enkel de Belg Buysse kon volgen maar op de legendarische Izoard moest ook hij er af. Pélissier won na de afdaling in Briançon zijn mooiste Touretappe en pakte het geel. Een dag later ging de rit naar het Zwitserse Genève over o.a. de Galibier en Aravis. Het werd, net als in etappe drie, weer een duo aanval van de gebroeders Pélissier. Henri won en pakte nog eens dertien minuten op de Italiaan. Hij hield het geel vast tot in Parijs waar hij met een half uur voorsprong won. Pélissier gaf aan dat hij Bottecchia zeer sterk vond en kondigde hem aan als zijn opvolger. Zo geschiedde, want Bottecchia won de twee volgende edities van le Grande Boucle. Zo is de cirkel van mijn ploeg rond, van Petit-Breton/Faber naar Pélissier naar Bottecchia.
Terug naar Pélissier, na zijn Tourzege won hij geen grote koersen meer, hij zou zich in zijn nadagen voornamelijk inzetten voor zijn broertjes Francis en de nog jongere Charles (zestienvoudig ritwinnaar). Zo domineerden ze in 1924 de eerste editie van de Vuelta al Pais Vasco waar Francis won voor Henri. In de Tour was zoals hij al verwachtte Bottecchia veel te sterk, bovendien was er weer een stompzinnige ruzie met Desgrange die boos was dat Pélissier een shirt had weggegooid. De koppige Pélissier stapte weer af en gaf een vernietigend interview af aan Le Parisien. Hij vond dat de renners nog slechter dan ezels behandeld werden en gaf talloze voorbeelden van hoe het er aan toe ging in het peloton.
Ondanks alles keerde Pélissier in 1925 toch terug voor zijn laatste Tour, maar had buiten zijn broers geen vrienden meer over en hield het voor gezien. Pélissier zou op 1 mei 1935 overlijden op slechts 46-jarige leeftijd, in een verhitte ruzie werd hij doodgeschoten door zijn eigen vrouw. Zijn broers onthulden een gedenkteken ter ere van Pélissier in het oude Parc des Princes, toen dit stadion werd afgebroken werd het verplaatst naar de Piste Municipale waar het nog altijd staat.
Ik heb nu dus vier legendarische Tourwinnaars met talloze klassieke overwinningen als gedeeld kopman, ze hebben bovendien bewezen ook voor anderen (lees: precies elkaar!) te willen werken als die een betere positie hebben. Voeg daar de ultieme rittenkaper Freddy Maertens aan toe en de kern van mijn dream team is compleet.
Nu nog vier topknechten erbij, ik heb er al twee op het oog.
24 uur is om.quote:Op donderdag 16 april 2009 07:13 schreef DutchSL het volgende:
5e ronde, 21e keuze, 117e in totaal: Henri Pélissier (DutchSL)
Ik ga Colplay een pm sturen.
Zullen we doen dat Ray, als hij bijvoorbeeld vanmiddag opnieuw aan de beurt is, wat minder bedenktijd krijgt?
Mooi verhaal trouwens DutchSL, maar je schrijft eerst dat Pélissier Bottecchia helemaal de vernieling in rijdt, en daarna dat ze voor elkaar gewerkt zouden hebben. Volgens mij waren het toch echt rivalen.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Tis wel Ray zijn 2e keer al.. en dacht dat je na 2 keer vervangen zou worden?quote:Op vrijdag 17 april 2009 07:16 schreef FritsVanEgters het volgende:
[..]
24 uur is om.
Ik ga Colplay een pm sturen.
Zullen we doen dat Ray, als hij bijvoorbeeld vanmiddag opnieuw aan de beurt is, wat minder bedenktijd krijgt?
Maar goed dat is aan de spelleider
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ik heb geen idee of het z'n 2e keer is. Ik heb nu helaas ook geen tijd om dat even na te pluizen en te kijken wie daarna (heeft aangegeven mee te willen doen, maar niet op tijd was) komt. Misschien dat 1 van jullie dat wil doen? Anders wordt het in de namiddag of morgen.
Dacht het wel, dat t zn 2e keer was.quote:Op vrijdag 17 april 2009 09:05 schreef Blawh het volgende:
Ik heb geen idee of het z'n 2e keer is. Ik heb nu helaas ook geen tijd om dat even na te pluizen en te kijken wie daarna (heeft aangegeven mee te willen doen, maar niet op tijd was) komt. Misschien dat 1 van jullie dat wil doen? Anders wordt het in de namiddag of morgen.
Maar ik heb vandaag zowiezo geen tijd, stage enzo :S, rest van weekend zit ook vol
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Tweede keer inderdaad. Nu nog een invaller lijkt me een beetje raar eigenlijk.
Pfff... hoe langer ik de tijd krijg hoe meer ik ga twijfelen.
Ik heb een mooi lijstje van vijf, maar in welke volgorde te kiezen?
Van sommige weet ik haast zeker dat ik ze nu moet nemen als ik ze per sé in mijn ploeg wilt.
Net zoals met de Kneet, goed dat ik die vroeg gekozen heb gezien de picks van Lubberding en Nijdam.
Pfff... hoe langer ik de tijd krijg hoe meer ik ga twijfelen.
Ik heb een mooi lijstje van vijf, maar in welke volgorde te kiezen?
Van sommige weet ik haast zeker dat ik ze nu moet nemen als ik ze per sé in mijn ploeg wilt.
Net zoals met de Kneet, goed dat ik die vroeg gekozen heb gezien de picks van Lubberding en Nijdam.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
5e ronde, 1e keuze, 97e in totaal: Paolo Savoldelli (wimderon)
5e ronde, 2e keuze, 98e in totaal: Stan Ockers (SaintOfKillers)
5e ronde, 3e keuze, 99e in totaal: Michael Rasmussen (Damzkieee)
5e ronde, 4e keuze, 100e in totaal: Tom Steels (-skippybal-)
5e ronde, 5e keuze, 101e in totaal: Thor Hushovd (Madhouse11)
5e ronde, 6e keuze, 102e in totaal: Levi Leipheimer (TargaFlorio)
5e ronde, 7e keuze, 103e in totaal: Ferdinand Bracke (marcodej)
5e ronde, 8e keuze, 104e in totaal: Stuart O'grady (Terreros85)
5e ronde, 9e keuze, 105e in totaal: Erik Dekker (Tommeke)
5e ronde, 10e keuze, 106e in totaal: Henk Lubberding (Bruce117)
5e ronde, 11e keuze, 107e in totaal: Franco Bitossi (Steven184)
5e ronde, 12e keuze, 108e in totaal: Ab Geldermans (-Vaduz-)
5e ronde, 13e keuze, 109e in totaal: Costante Girardengo (franklop)
5e ronde, 14e keuze, 110e in totaal: Imerio Massignan (Blawh)
5e ronde, 15e keuze, 111e in totaal: Chris Boardman (icebliss)
5e ronde, 16e keuze, 112e in totaal: Briek Schotte (Gillingham)
5e ronde, 17e keuze, 113e in totaal: Fernando Escartin (sjutt)
5e ronde, 18e keuze, 114e in totaal: Julio Jiménez (TrxQ)
5e ronde, 19e keuze, 115e in totaal: Stephen Roche (OProg)
5e ronde, 20e keuze, 116e in totaal: Lars Boom (Sjiznit)
5e ronde, 21e keuze, 117e in totaal: Henri Pélissier (DutchSL)
5e ronde, 22e keuze, 118e in toaal: (RayMania)
5e ronde, 23e keuze, 1193 in totaal: Danilo Hondo (Colplay)
Hondo - Zabel is een perfect ingespeeld koppel en een zekerheid voor etappezeges en een groene trui aan het einde van de rit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Colplay op 17-04-2009 12:19:39 ]
5e ronde, 2e keuze, 98e in totaal: Stan Ockers (SaintOfKillers)
5e ronde, 3e keuze, 99e in totaal: Michael Rasmussen (Damzkieee)
5e ronde, 4e keuze, 100e in totaal: Tom Steels (-skippybal-)
5e ronde, 5e keuze, 101e in totaal: Thor Hushovd (Madhouse11)
5e ronde, 6e keuze, 102e in totaal: Levi Leipheimer (TargaFlorio)
5e ronde, 7e keuze, 103e in totaal: Ferdinand Bracke (marcodej)
5e ronde, 8e keuze, 104e in totaal: Stuart O'grady (Terreros85)
5e ronde, 9e keuze, 105e in totaal: Erik Dekker (Tommeke)
5e ronde, 10e keuze, 106e in totaal: Henk Lubberding (Bruce117)
5e ronde, 11e keuze, 107e in totaal: Franco Bitossi (Steven184)
5e ronde, 12e keuze, 108e in totaal: Ab Geldermans (-Vaduz-)
5e ronde, 13e keuze, 109e in totaal: Costante Girardengo (franklop)
5e ronde, 14e keuze, 110e in totaal: Imerio Massignan (Blawh)
5e ronde, 15e keuze, 111e in totaal: Chris Boardman (icebliss)
5e ronde, 16e keuze, 112e in totaal: Briek Schotte (Gillingham)
5e ronde, 17e keuze, 113e in totaal: Fernando Escartin (sjutt)
5e ronde, 18e keuze, 114e in totaal: Julio Jiménez (TrxQ)
5e ronde, 19e keuze, 115e in totaal: Stephen Roche (OProg)
5e ronde, 20e keuze, 116e in totaal: Lars Boom (Sjiznit)
5e ronde, 21e keuze, 117e in totaal: Henri Pélissier (DutchSL)
5e ronde, 22e keuze, 118e in toaal: (RayMania)
5e ronde, 23e keuze, 1193 in totaal: Danilo Hondo (Colplay)
Hondo - Zabel is een perfect ingespeeld koppel en een zekerheid voor etappezeges en een groene trui aan het einde van de rit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Colplay op 17-04-2009 12:19:39 ]
"En dan hebben ze nou de regel dat je handjes mot schudden voor het gevecht. Ik wil helemaal geen handjes schuden met m'n tegenstander. Ik wil de kop van z'n romp afslaan."
Je mag in ieder geval nuquote:Op vrijdag 17 april 2009 09:33 schreef FritsVanEgters het volgende:
Tweede keer inderdaad. Nu nog een invaller lijkt me een beetje raar eigenlijk.
Pfff... hoe langer ik de tijd krijg hoe meer ik ga twijfelen.
Ik heb een mooi lijstje van vijf, maar in welke volgorde te kiezen?
Van sommige weet ik haast zeker dat ik ze nu moet nemen als ik ze per sé in mijn ploeg wilt.
Net zoals met de Kneet, goed dat ik die vroeg gekozen heb gezien de picks van Lubberding en Nijdam.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
5e ronde, 1e keuze, 97e in totaal: Paolo Savoldelli (wimderon)
5e ronde, 2e keuze, 98e in totaal: Stan Ockers (SaintOfKillers)
5e ronde, 3e keuze, 99e in totaal: Michael Rasmussen (Damzkieee)
5e ronde, 4e keuze, 100e in totaal: Tom Steels (-skippybal-)
5e ronde, 5e keuze, 101e in totaal: Thor Hushovd (Madhouse11)
5e ronde, 6e keuze, 102e in totaal: Levi Leipheimer (TargaFlorio)
5e ronde, 7e keuze, 103e in totaal: Ferdinand Bracke (marcodej)
5e ronde, 8e keuze, 104e in totaal: Stuart O'grady (Terreros85)
5e ronde, 9e keuze, 105e in totaal: Erik Dekker (Tommeke)
5e ronde, 10e keuze, 106e in totaal: Henk Lubberding (Bruce117)
5e ronde, 11e keuze, 107e in totaal: Franco Bitossi (Steven184)
5e ronde, 12e keuze, 108e in totaal: Ab Geldermans (-Vaduz-)
5e ronde, 13e keuze, 109e in totaal: Costante Girardengo (franklop)
5e ronde, 14e keuze, 110e in totaal: Imerio Massignan (Blawh)
5e ronde, 15e keuze, 111e in totaal: Chris Boardman (icebliss)
5e ronde, 16e keuze, 112e in totaal: Briek Schotte (Gillingham)
5e ronde, 17e keuze, 113e in totaal: Fernando Escartin (sjutt)
5e ronde, 18e keuze, 114e in totaal: Julio Jiménez (TrxQ)
5e ronde, 19e keuze, 115e in totaal: Stephen Roche (OProg)
5e ronde, 20e keuze, 116e in totaal: Lars Boom (Sjiznit)
5e ronde, 21e keuze, 117e in totaal: Henri Pélissier (DutchSL)
5e ronde, 22e keuze, 118e in toaal: (RayMania)
5e ronde, 23e keuze, 119e in totaal: Danilo Hondo (Colplay)
5e ronde, 24e keuze, 120e in totaal: Antonin Magne (FritsVanEgters)
Tweevoudig Tourwinnaar. Reed tien keer de Tour en finishte negen keer. Altijd bij de eerste acht. Een keer tweede en een keer derde. Droeg 39 keer de gele trui. Alleen zij die vijf Tours wonnen hebben er meer.
De ene keer dat hij opgaf (1935) stond hij tweede in het klassement. Hij won tien etappes.
'Zonder deugd geen roem'
Tonin de Wijze, de Monnik, een prestigieus kampioen en mens, heeft tijdens zijn hele carrière schitterende demonstraties van zijn talenten als atleet en geroemd om zijn integriteit, zijn eerlijkheid, zijn koelbloedige evenwichtigheid, zijn luciditeit en zijn inschattingsvermogen.
Magne had in het begin niet echt aanleg voor de wielersport. Hij begon op zijn zestiende maar het duurde jaren voordat hij zich zou gaan bewijzen. Toch gaf hij de moed nooit op. Door zijn volharding boekte op zijn 23ste alsnog zijn eerste succes: Parijs-Saint-Quentin. Het jaar daarop - in 1927 - won hij Parijs-Limoges. Hij debuteerde toen ook in de Tour met de zesde plaats en een etappezege.
In 1931 won hij de Tour. Vlak voor de start van zijn deze Ronde van Frankrijk had hij zich in een hotel in Nay gevestigd, aan de voet van de Pyreneeën. Zijn komst was met de grootste geheimzinnigheid omgeven. Vier weken lang beklom hij om de dag de cols van de toekomstige etappe Pau-Luchon, en regelde hij het verzet van zijn fiets. Pas twee dagen voor de start keerde hij terug op zijn boerderij in Livry-Gargan, vlak bij Parijs.
Tijdens zijn carrière als wielrenner verklaarde hij: 'Je moet doorzetten en je krachten sparen om aan het einde even sterk te zijn als aan het begin.' Zo definieerde Tonin het geheim van de Ronde van Frankrijk.
Het karakter van Magne kan getypeerd worden door vele voorbeelden. Zo doet het verhaal de ronde dat hij zichzelf iedere ochtend, weer of geen weer, dwong om een steen achter in zijn tuin te verplaatsen, wat hij vergeleek met de vervelende taken waarvoor een kampioen die deze naam waardig is, niet mag terugdeinzen.
Met valpartijen en pech had hij ook te maken in de Tour van 1931. Mede dankzij het onvoorwaardelijke werk van de Franse ploeg (met Tour-winnaar André Leducq in de gelederen
) en een enorme uitputting behield Magne toch het geel, 16 dagen lang.
Volgens de Engelse wiki was hij zelfs zo uitgeput dat hij daarom de volgende Tour oversloeg.
In 1934 won hij de Tour voor de tweede keer. Pakte het geel op de tweede dag en stond het niet meer af.
Het was de eerste keer dat een renner de gemiddelde snelheid van 30 km/u overtrof over de hele ronde.
Hij won dat jaar de eerste individuele tijdrit in de geschiedenis van de Tour (80 km).
Zijn tijdrijderscapaciteiten blijken ook uit het winnen van de GP des Nations in '34, '35 en '36.
De GP gold destijds als het officieuze WK tijdrijden. In '36 deed hij daar het echte WK bij, op de weg, met een solo-ontsnapping.
Magne reed in 1938 zijn laatste Tour de France. Met een achtste plaats en twee etappezeges nog steeds zeer verdienstelijk. Magne won zelfs de slotetappe in Parijs, en nam zo in stijl afscheid. Samen met die andere grootheid, André Leducq, met wie hij samen debuteerde en samen afscheid nam, met een ex-aequo (!) overwinning in de laatste etappe.
Magne heeft zijn deugd en koersinzicht ook doorgegeven aan generaties sporters voor wie hij tijdens zijn lange en waardevolle carrière als ploegleider (25 jaar) de gids en meester was. Met name Louison Bobet, Rik Van Steenbergen, Fred De Bruyne, Raymond Impanis en Raymond Poulidor waren zijn pupillen en de voormannen van de Mercier-ploeg, die van Antonin Magne een echt instituut maakte.
[ Bericht 0% gewijzigd door FritsVanEgters op 17-04-2009 10:52:54 ]
5e ronde, 2e keuze, 98e in totaal: Stan Ockers (SaintOfKillers)
5e ronde, 3e keuze, 99e in totaal: Michael Rasmussen (Damzkieee)
5e ronde, 4e keuze, 100e in totaal: Tom Steels (-skippybal-)
5e ronde, 5e keuze, 101e in totaal: Thor Hushovd (Madhouse11)
5e ronde, 6e keuze, 102e in totaal: Levi Leipheimer (TargaFlorio)
5e ronde, 7e keuze, 103e in totaal: Ferdinand Bracke (marcodej)
5e ronde, 8e keuze, 104e in totaal: Stuart O'grady (Terreros85)
5e ronde, 9e keuze, 105e in totaal: Erik Dekker (Tommeke)
5e ronde, 10e keuze, 106e in totaal: Henk Lubberding (Bruce117)
5e ronde, 11e keuze, 107e in totaal: Franco Bitossi (Steven184)
5e ronde, 12e keuze, 108e in totaal: Ab Geldermans (-Vaduz-)
5e ronde, 13e keuze, 109e in totaal: Costante Girardengo (franklop)
5e ronde, 14e keuze, 110e in totaal: Imerio Massignan (Blawh)
5e ronde, 15e keuze, 111e in totaal: Chris Boardman (icebliss)
5e ronde, 16e keuze, 112e in totaal: Briek Schotte (Gillingham)
5e ronde, 17e keuze, 113e in totaal: Fernando Escartin (sjutt)
5e ronde, 18e keuze, 114e in totaal: Julio Jiménez (TrxQ)
5e ronde, 19e keuze, 115e in totaal: Stephen Roche (OProg)
5e ronde, 20e keuze, 116e in totaal: Lars Boom (Sjiznit)
5e ronde, 21e keuze, 117e in totaal: Henri Pélissier (DutchSL)
5e ronde, 22e keuze, 118e in toaal: (RayMania)
5e ronde, 23e keuze, 119e in totaal: Danilo Hondo (Colplay)
5e ronde, 24e keuze, 120e in totaal: Antonin Magne (FritsVanEgters)
Tweevoudig Tourwinnaar. Reed tien keer de Tour en finishte negen keer. Altijd bij de eerste acht. Een keer tweede en een keer derde. Droeg 39 keer de gele trui. Alleen zij die vijf Tours wonnen hebben er meer.
De ene keer dat hij opgaf (1935) stond hij tweede in het klassement. Hij won tien etappes.
'Zonder deugd geen roem'
Tonin de Wijze, de Monnik, een prestigieus kampioen en mens, heeft tijdens zijn hele carrière schitterende demonstraties van zijn talenten als atleet en geroemd om zijn integriteit, zijn eerlijkheid, zijn koelbloedige evenwichtigheid, zijn luciditeit en zijn inschattingsvermogen.
Magne had in het begin niet echt aanleg voor de wielersport. Hij begon op zijn zestiende maar het duurde jaren voordat hij zich zou gaan bewijzen. Toch gaf hij de moed nooit op. Door zijn volharding boekte op zijn 23ste alsnog zijn eerste succes: Parijs-Saint-Quentin. Het jaar daarop - in 1927 - won hij Parijs-Limoges. Hij debuteerde toen ook in de Tour met de zesde plaats en een etappezege.
In 1931 won hij de Tour. Vlak voor de start van zijn deze Ronde van Frankrijk had hij zich in een hotel in Nay gevestigd, aan de voet van de Pyreneeën. Zijn komst was met de grootste geheimzinnigheid omgeven. Vier weken lang beklom hij om de dag de cols van de toekomstige etappe Pau-Luchon, en regelde hij het verzet van zijn fiets. Pas twee dagen voor de start keerde hij terug op zijn boerderij in Livry-Gargan, vlak bij Parijs.
Tijdens zijn carrière als wielrenner verklaarde hij: 'Je moet doorzetten en je krachten sparen om aan het einde even sterk te zijn als aan het begin.' Zo definieerde Tonin het geheim van de Ronde van Frankrijk.
Het karakter van Magne kan getypeerd worden door vele voorbeelden. Zo doet het verhaal de ronde dat hij zichzelf iedere ochtend, weer of geen weer, dwong om een steen achter in zijn tuin te verplaatsen, wat hij vergeleek met de vervelende taken waarvoor een kampioen die deze naam waardig is, niet mag terugdeinzen.
Met valpartijen en pech had hij ook te maken in de Tour van 1931. Mede dankzij het onvoorwaardelijke werk van de Franse ploeg (met Tour-winnaar André Leducq in de gelederen
) en een enorme uitputting behield Magne toch het geel, 16 dagen lang. Volgens de Engelse wiki was hij zelfs zo uitgeput dat hij daarom de volgende Tour oversloeg.
In 1934 won hij de Tour voor de tweede keer. Pakte het geel op de tweede dag en stond het niet meer af.
Het was de eerste keer dat een renner de gemiddelde snelheid van 30 km/u overtrof over de hele ronde.
Hij won dat jaar de eerste individuele tijdrit in de geschiedenis van de Tour (80 km).
Zijn tijdrijderscapaciteiten blijken ook uit het winnen van de GP des Nations in '34, '35 en '36.
De GP gold destijds als het officieuze WK tijdrijden. In '36 deed hij daar het echte WK bij, op de weg, met een solo-ontsnapping.
Magne reed in 1938 zijn laatste Tour de France. Met een achtste plaats en twee etappezeges nog steeds zeer verdienstelijk. Magne won zelfs de slotetappe in Parijs, en nam zo in stijl afscheid. Samen met die andere grootheid, André Leducq, met wie hij samen debuteerde en samen afscheid nam, met een ex-aequo (
!) overwinning in de laatste etappe. 
Magne heeft zijn deugd en koersinzicht ook doorgegeven aan generaties sporters voor wie hij tijdens zijn lange en waardevolle carrière als ploegleider (25 jaar) de gids en meester was. Met name Louison Bobet, Rik Van Steenbergen, Fred De Bruyne, Raymond Impanis en Raymond Poulidor waren zijn pupillen en de voormannen van de Mercier-ploeg, die van Antonin Magne een echt instituut maakte.
[ Bericht 0% gewijzigd door FritsVanEgters op 17-04-2009 10:52:54 ]
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
119e en 120e moet het zijnquote:5e ronde, 23e keuze, 1193 in totaal: Danilo Hondo (Colplay)
5e ronde, 24e keuze, 1194 in totaal: Antonin Magne (FritsVanEgters)
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ik vond het al een raar getal.quote:
121 komt er zo aan.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Dan ga ik alvast kijken voor 122, hopelijk komt deze snel, want vanmiddag en vanavond waarschijnlijk weinig tijd om te posten.quote:Op vrijdag 17 april 2009 10:51 schreef FritsVanEgters het volgende:
[..]
Ik vond het al een raar getal.
121 komt er zo aan.
"En dan hebben ze nou de regel dat je handjes mot schudden voor het gevecht. Ik wil helemaal geen handjes schuden met m'n tegenstander. Ik wil de kop van z'n romp afslaan."
6e ronde, 1e keuze, 121e in totaal: Carlos Sastre (FritsVanEgters)
We maken alleen kans tegen de Merckxen en de Hinaults als we meerdere ijzers in het vuur hebben.
De koers drie weken lang hard maken en de andere ploegen verrassen. Sastre is een ideale man voor onze ploeg. In potentie zelfs een kopman voor het klassement, maar het is een rustige jongen en hij stelt geen eisen. Hij is wat je noemt een loyale ploegmaat die het werk niet schuwt. Laurent Jalabert, met wie hij in deze formatie wordt herenigd na eerder samen te hebben gereden bij ONCE en CSC, kan daar over meepraten.
Sastre is één van de taaiste renners uit het huidige peloton. In 2006 reed hij alle grote rondes uit en deed in twee van hen mee voor de eindzege. Klimmen is zijn specialiteit, maar in tegenstelling tot veel van zijn collega-lichtgewichten is hij ook een rouleur. Dat heeft hij met name van Manolo Saiz geleerd, een ploegleider die altijd specifiek trainde op tijdrijden en ploegentijdritten. Ook bij CSC is tijdrijden altijd een aandachtspunt geweest.
Zodoende moet Sastre in staat worden geacht zijn deel van het werk te doen in de ploegentijdrit en zich te handhaven bij de rest van de ploeg en proberen kostbare minuten te winnen op de Herrera's en de Pantani's.
Team FritsVanEgters tot nu toe:
André Leducq (2x winnaar , 1x 2e, 1x 4e, 25 etappezeges, wereldkampioen (amateurs) , Olympisch kampioen ploegentijdrit)
Antonin Magne (2x winnaar , 1x 2e, 1x 3e, 10 etappezeges, wereldkampioen op de weg )
Laurent Jalabert (1x 4e, 4 etappezeges, 2x groene trui , 2x bergtrui , wereldkampioen tijdrijden )
Hennie Kuiper (2x 2e, 1x 4e, drie etappezeges, wereldkampioen op de weg , Olympisch kampioen wegrit)
Gerrie Knetemann (10 etappezeges, 9x winnaar van de ploegentijdrit, 8x drager van het geel, wereldkampioen op de weg )
Carlos Sastre (1x winnaar , 1x 3e, 1x 4e, 2 etappezeges, 1x bergtrui )
We maken alleen kans tegen de Merckxen en de Hinaults als we meerdere ijzers in het vuur hebben.
De koers drie weken lang hard maken en de andere ploegen verrassen. Sastre is een ideale man voor onze ploeg. In potentie zelfs een kopman voor het klassement, maar het is een rustige jongen en hij stelt geen eisen. Hij is wat je noemt een loyale ploegmaat die het werk niet schuwt. Laurent Jalabert, met wie hij in deze formatie wordt herenigd na eerder samen te hebben gereden bij ONCE en CSC, kan daar over meepraten.
Sastre is één van de taaiste renners uit het huidige peloton. In 2006 reed hij alle grote rondes uit en deed in twee van hen mee voor de eindzege. Klimmen is zijn specialiteit, maar in tegenstelling tot veel van zijn collega-lichtgewichten is hij ook een rouleur. Dat heeft hij met name van Manolo Saiz geleerd, een ploegleider die altijd specifiek trainde op tijdrijden en ploegentijdritten. Ook bij CSC is tijdrijden altijd een aandachtspunt geweest.
Zodoende moet Sastre in staat worden geacht zijn deel van het werk te doen in de ploegentijdrit en zich te handhaven bij de rest van de ploeg en proberen kostbare minuten te winnen op de Herrera's en de Pantani's.
Team FritsVanEgters tot nu toe:
André Leducq (2x winnaar , 1x 2e, 1x 4e, 25 etappezeges, wereldkampioen (amateurs) , Olympisch kampioen ploegentijdrit)
, Olympisch kampioen ploegentijdrit)Antonin Magne (2x winnaar , 1x 2e, 1x 3e, 10 etappezeges, wereldkampioen op de weg )
Laurent Jalabert (1x 4e, 4 etappezeges, 2x groene trui , 2x bergtrui , wereldkampioen tijdrijden )
Hennie Kuiper (2x 2e, 1x 4e, drie etappezeges, wereldkampioen op de weg , Olympisch kampioen wegrit)
Gerrie Knetemann (10 etappezeges, 9x winnaar van de ploegentijdrit, 8x drager van het geel, wereldkampioen op de weg )
Carlos Sastre (1x winnaar , 1x 3e, 1x 4e, 2 etappezeges, 1x bergtrui )
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
6e ronde, 1e keuze, 121e in totaal: Carlos Sastre (FritsVanEgters)
6e ronde, 2e keuze, 122e in totaal: Jevgeni Berzin (Colplay)
Deze Rus is een specialist in de ploegenachtervolging en dus een belangrijke waarde voor in de ploegentijdrit. Verder staat hij uiteraard in de bergen zijn mannetje en is hij dus een uitstekende knecht.
6e ronde, 2e keuze, 122e in totaal: Jevgeni Berzin (Colplay)
Deze Rus is een specialist in de ploegenachtervolging en dus een belangrijke waarde voor in de ploegentijdrit. Verder staat hij uiteraard in de bergen zijn mannetje en is hij dus een uitstekende knecht.
"En dan hebben ze nou de regel dat je handjes mot schudden voor het gevecht. Ik wil helemaal geen handjes schuden met m'n tegenstander. Ik wil de kop van z'n romp afslaan."
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |