), maar iedere keer komen er helaas weer dames bij die hetzelfde te horen krijgen, of familieleden die erover willen praten.hier de juiste plek
Een kant en klaar tweede deeltje is toch wel heel prettig omdat ik werkelijk geen idee had hoe ik het eerste deel in de op zou moeten verwerken 
Hopelijk weet Fratz deze ook te vinden, want die gaat vrijdag voor haar tweede chemo en ik wens haar een 'goeie' dag en hopelijk valt het deze keer weer mee
gister voor de tweede chemo geweest.
het prikken voor een infuus was werkelijk een drama.
de zuster heeft geprobeerd om te prikken, zeg maar in het verlengde van mijn duim op de zijkant van mijn pols, maar dat wou voor geen meter.
toen mocht ik fijn naar een operatiekamer waar een anesthesist ("de beste prikker van het ziekenhuis!" yeah ik stond te juichen..
) het mocht proberen. eerst geprobeerd op mijn arm. lukte niet. toen op mijn hand. lukte niet. onder op mijn pols. nopes weer niet.
ik kon zien dat de beste man veel ervaring had maar mijn aderen hadden zich van schrik allemaal verstopt. nou ja, die in mijn rechterarm dan, die van mijn linker waren goed te zien maar daar mag niet geprikt worden..
dan maar prikken in mijn voet. meteen gelukt, wat een opluchting zeg!
de volgende keer mag ik meteen naar de anesthesist.
verder een klein beetje misselijk, maar niks wat pillen niet kunnen oplossen.
mijn hand en pols zijn wel pimpelpaars. ik hoop dat het deze chemo weer precies hetzelfde gaat, zonder misselijkheid en overgeven *duimt*.
mijn haar valt inmiddels in rap tempo uit.
vanochtend heb ik er ook weer twee enorme dreadlocks (daar leek het op
) uitgeknipt. tis wat!
. Ongeneeselijk.. Aardig zwaar nieuws .Plus, ik ben zelf leerling-verpleegkundige. Nu doe ik werken/leren, en dit op de oncologieafdeling. De verhalen die je daar hoort, ongelofelijk. Er liggen zo veel vrouwen met borstkanker, en ze zijn allemaal ongelofelijk inspirerende vrouwen.
Dus dames, ga ervoor, overwinnen!
En @GotC......wat een bizar aparte baan zeg en dan tref je ook nog eens een vriendin van de familie! Maar er zijn/ liggen in het z'huis daar toch ook veel mannen met allerhande kankerts? Het gekke achteraf is dat ik in mijn chemo en zo periode maar een man met kanker bewust heb meegemaakt maar er nu al twee zijn gaan hemelen
@Fratz, scheer af die haren! Voordat je het weet liggen die kriebelharen in je bed! Of blokkeren ze je doucheputje en heb je een overstroming en dan moet je dweilen en schilderen en behangen binnen een week want anders brokkelen de stenen van je huis af......
Maaaaar Fratz, kind.........het is niet niks allemaal. Bedenk asjeblieft dat ik het het ook besef en ook als je je goed voelt is er wel van alles mis in je lijf waar je verder geen controle over hebt (ben vandaag voor het eerst zwaarmoedig en depri door andermans onbegrip en domheid
) Sorry daarvoor Niet door fok! hoor, maar privé
[ Bericht 4% gewijzigd door milia op 05-04-2009 23:56:25 (privé) ]
Kop op meid!
ik ga inderdaad vandaag mijn haar er af scheren. ben er nu helemaal klaar mee.
het kriebelt, het zit overal en het ziet er niet uit.
Gotc, wat een ellende..
ook moeilijk lijkt me, maar dan is het maar gedaan
[ Bericht 23% gewijzigd door milia op 07-04-2009 23:43:05 (hihi) ]
Heb nu overigens een cyste in mijn rechterpols en de chirurg durft er voorlopig geen spuit in te zetten omdat het aan mijn kwetsbare rechterkant is, ben benieuwd.........en hoe vreemd het ook moge klinken, het is zo interessant om te zien/ meemaken hoe
) Misschien houd ik het zelfs wel zo kort 
Een oom van mij lag op sterven. Daar zijn we nog halsoverkop heen geweest.
Gister was de crematie. Een hele vermoeiende dag. Veel familie gezien die ik al een tijd niet gezien had (onze familie is best groot en woont verspreid door heel Nederland) en voor velen was een bleke Fratz met een hoofddoekje toch wel een schok.
Verder gaat het eigenlijk best goed! Ben wel snel moe enzo.
Laatst wel een keer behoorlijk misselijk geweest en mijn avondeten in een emmer gedeponeerd.
Maar niet nog een keer meegemaakt.
De aders van mijn voet (waar het infuus in zat) zijn nog steeds wel verkleurd.
Ziet er raar uit!
Ben ook nog steeds niet voor een pruik geweest, weet ook nog niet of ik er uberhaupt wel eentje wil hebben. Heb op het moment superkorte stekels, en het lijkt bijna wel of er niet meer haar uitvalt.
Er ligt 's ochtends ook bijna niets op mijn kussen (wit kussensloop, lekker handig!).
Dus eigenlijk mag ik niet klagen! Vrijdag chemo 3!
Dus volgende week heb je alweer de laatste CAF en daarna de scan die uiteraard hetzelfde beeld laat zien als voor de behandelingen
Volgens mij had ik ook nog wat stekels op mijn hoofd die netjes bleven zitten en zelfs ook een streepje schaamhaar als een soort brazillian wax maar dan horizontaal zeg maar.
Heb jij bdw ook andere eetgewoontes/ behoeftes gekregen of hoorde dat specifiek bij mijn kuur
(ik ben zelf namellijk 7 kg aangekomen door de hamburgers en andere ellende itt tot een mevroi met dezelfde kuur die 27 kg was aangekomen
en ik laat ze trouwens lekker zitten 
)Ik heb net het vorige deeltje nog eens nagelezen, en ik was al best veel vergeten! Het wordt tijd dat ik een soort van boekje ga maken voordat het allemaal té lang geleden wordt
13 mei wordt de uitslag dag voor de MRI, spannend dus!
En andere eetgewoonten? Ik had me voorbereid op veel misselijk zijn, eetlust verliezen etcetera.
Maar het is eerder het tegenovergestelde! Ik kan iedere dag wel een koe op en heb eigenlijk de hele dag door trek. Mijn vriend is nu nog thuis (hij werkt op een baggerschip dus moet binnenkort weer weg) en het is ook gewoon zo leuk om gezellig samen te eten, anders dan anders.
Ben gelukkig nog niet zoveel aangekomen, denk hooguit een kilootje of twee.
Mijn hond vindt het allemaal maar fantastisch dat wij nu zoveel thuis zijn. Is ze helemaal niet gewend!
En al dat fruit dat ze nu krijgt als beloning vind ze ook lekker. (vrouwtje anderhalve mandarijn, hondje een halve).
ik veer nog steeds op als ik er een reclame van zie Niemand had mij ervoor gewaarschuwd trouwens, pas achteraf begreep ik dat ik daar ook alweer enorm veel mazzel mee heb gehad 
Duurt best nog wel lang voordat het 13 mei is, maar mijn duimpjes gaan iig ver voor die tijd draaien
wat geen verrassing was; ze kon geen goede plek vinden om te prikken.
zelfs in mijn voet geprobeerd (dat deed zeeeeer!).
uiteindelijk heeft ze een collega geprobeerd, haar lukte het wel.
ik blijf het prikken een drama vinden zeg
Was je altijd al zo slecht te prikken?
quote:nee, vroeger ging het altijd vrij makkelijk.Op donderdag 23 april 2009 12:52 schreef Liejannuh het volgende:
Wat vervelend dat je zo slecht te prikken bent Fratz!
Was je altijd al zo slecht te prikken?
quote:Op maandag 6 april 2009 12:39 schreef Fratz het volgende:
ik ga inderdaad vandaag mijn haar er af scheren. ben er nu helemaal klaar mee.
het kriebelt, het zit overal en het ziet er niet uit.
Gotc, wat een ellende..
Mag ik je heel veel sterke toewensen hiermee. Tis niet makkelijk zo door het leven te gaan.
quote:Blegh! Wat een vervelende bijwerking zeg.Op donderdag 23 april 2009 13:13 schreef Fratz het volgende:
[..]
nee, vroeger ging het altijd vrij makkelijk.
Moet je veel geprikt worden? Hebben ze geen slimme oplossing ervoor?
voor elke chemo is het bloedprikken en de chemo gaat in een infuus.
en tijdens de MRI krijg ik nog contrast vloeistof. valt mee dus.
tis alleen bijzonder vervelend!
heb inmiddels een hele verzameling hoofddoekjes
ben nog steeds niet bij de pruikenwinkel langsgeweest; eigenlijk weet ik niet of het uberhaupt wel mijn ding is. ik vind een doekje al smoorheet, laat staan een pruik! en dat ik nu supervriendelijk door mijn moslima buurvrouw word begroet vind ik alleen maar grappig
), en het is gemiddeld 2-3 graden warmer op je hoofd daardoor. Aanrader? Not really Just my 2 cents
mijn moeder begon met hoofddoekjes enzo, maar op gegeven moment schaamde ze zich er niet meer voor, en liep ze met haar blote bolletje
Je vraagt tenslotte niet om zoiets. Als iemand er problemen mee heeft, dan is dat zijn/haar probleem
Ik heb best wel plezier gehad van het pruikkie, maar twijfel nog steeds of de prijs wel normaal was (had ik eerst maar eens rondgekeken ) Het blijft maf van de infuusjes en prikjes Fratz! Maarrrr als ik even snel reken is morgen je laatste chemo en ben je daar iig van verlost
Sterkte nog voor die laatste keer! Krijg jij trouwens ook nog een prik met neulastan in je bovenarm gejast binnen 24 uur na je chemo of is dat weer een ander traject 
And @GotC, mijn zusje heeft hetzelfde als jij, maar die lost het op met een spuitbusje haarverf oid om "doorschijnen " zeg maar te voorkomen
Fratz heel veel sterkte hè!
quote:Mijn moeder is ook begonnen met een pruik, maar thuis had ze hem bijna nooit op. Ze had ook wel van die mutsjes, maar dat vond ze ook niets. Mijn moeder zweette altijd heel erg, dus met die pruik werd dat alleen maar erger & erger.
het wordt zomer, dan wordt een pruik superheet denk ik.
mijn moeder begon met hoofddoekjes enzo, maar op gegeven moment schaamde ze zich er niet meer voor, en liep ze met haar blote bolletje
quote:Ja dat kan ook nogOp donderdag 23 april 2009 23:46 schreef milia het volgende:
And @GotC, mijn zusje heeft hetzelfde als jij, maar die lost het op met een spuitbusje haarverf oid om "doorschijnen " zeg maar te voorkomen
Maar ik wilde echt een bos haar ipv 3 haartjes Duur geintje, maar goed te doen via verzekering.Fratz, succes
quote:Op donderdag 23 april 2009 23:46 schreef milia het volgende:
Maaktgeen reetimho niets uit of het een pruikkie, petje of doekje is, zelfs niet in de winter
Het blijft maf van de infuusjes en prikjes Fratz! Maarrrr als ik even snel reken is morgen je laatste chemo en ben je daar iig van verlost
And @GotC, mijn zusje heeft hetzelfde als jij, maar die lost het op met een spuitbusje haarverf oid om "doorschijnen " zeg maar te voorkomen
oh het is niet de laatste keer helaas
nadat ik mijn MRI krijg in mei en de uitslag daarvan (die natuurlijk goed moet zijn
) krijg ik daarna nog 3 x chemo. het hangt alleen van de uitslag af wat voor kuren dat gaan worden. en uiteraard daarna nog bestraling. heb nu een paar doekjes gekocht, ze heten Buff's. die zijn koeler dan normaal. wel prettig. maar binnenshuis heb ik bijna nooit iets op.
hoe ist met je Milia? alweer helemaal gewend op het werk?
stomme ik 
thuis droeg ik ook niks, alleen als vrinden voor het eerst na het scheren langskwamen
en als ik een koude kop had, maar daar zijn dan weer capuchon's voor uitgevonden
Het werk gaat als vanouds, maar omdat ik niet veel zin heb in een oedeem-arm zijn er gewoon
dingen die ik echt niet doe. En omdat mijn gewrichtjes nog steeds niet zo soepeltjes zijn doe ik ook niets waarvoor ik moet bukken of knielen
soms wel lullig voor de collega die het stokje van me over moet nemen, maar ja....en 2 airco's zijn nu al te weinig, het blijft netjes 18 graden op de werkplekmaar het is me toch veuls te warm
en het is nog maar lente Thuis heb ik nog steedseen enorm vest met capuchon en een deken bij de hand omdat ik het ook zo intens koud kan hebben,
ook al zoiets waar ze me niet voor gewaarschuwd hadden
dat het nooit meer gewoon gewoon zou zijn volgende week krijg ik ook de uitslag, ik hoef er tenminste niet zo vreselijk lang op te wachten als Mirjam..
) al is dat voor mij nu verleden tijd, moet gewoon weer aansluiten 
Had je weer lekker je eigen muziek meegenomen? En gaat het verder nog een beetje met je? Is het nog te doen allemaal?
Hoefde geen contrastvloeistof (yay! geen infuus!) en het leek korter. Dat was wel niet zo, maar voor mijn gevoel was het veel korter. Heb nu nog wel spierpijn in mijn schouders.
Verder moet ik zeggen dat het prima gaat. De eerste week van mijn chemo is het allemaal niet zo'n feest, erg moe en lusteloos enzo, maar daarna gaat het meestal stukken beter.
Merk wel dat ik nu al de zenuwen heb voor de uitslag van volgende week, dat wel.
Het is dan ook een beetje de allesbepalende uitslag; wel of geen uitzaaiingen.
uiteraard dat dat schijfje vergeten weer mee te nemen, haha
doe dan die vage zender maar!Ben je je eigen cd trouwens door chemo-brains vergeten, of heb je daar geen last van?
Het is al bijna volgende week, schiet al lekker op en ik duim nu al voor je
Ik vergeet dingen, vooral woorden of ik kan ze me alleen maar herinneren in het engels
Eerder gebruikte ik ook alleen maar een agenda op mijn werk om dingen te onthouden maar ik heb inmiddels ook een agenda hier thuis. Wel raar hoor!
Goed nieuws!!!!
De MRI scan was onveranderd!
Er zijn dus geen uitzaaiingen!!!
Ik ben zo ongelofelijk blij, bijna niet voor te stellen.
Toen we in de wachtkamer zaten kwam mijn oncologe al langs lopen en toen ving ik al een kleine glimlach op.
Ik had toen al meteen een goed voorgevoel. En ja hoor!
Vrijdag krijg ik dan ook meteen een ander soort chemo enzo.
Is allemaal erg onwerkelijk. Van "het leven is eindig" naar "het leven is eindig, maar het eindigt nog lang niet!".
*feeststemming hier*
Krijg je vrijdag een "lichtere" chemo of...?
soort van, maar toch
quote:ja een ander soort, met andere bijwerkingen uiteraard.Op woensdag 13 mei 2009 22:43 schreef automatic_ het volgende:
Oooo wat fijn! Gefeliciteerd Fratz!
Krijg je vrijdag een "lichtere" chemo of...?
ben benieuwd hoe het dit keer gaat.
morgen komen ze in elk geval weer bloed prikken, zal weer een feest worden
inmiddels kan me dat allemaal niets meer schelen! het is niet uitgezaaid!
ze had twee buisjes gevuld bijna sneller dan dat ik met mijn ogen kon knipperen
en dat zonder een blauwe plek! ik ben onder de indruk!
ik hoop dat het morgen weer zo gaat!!
wat heerlijk Fratz wat een opluchting zeg 
En hopelijk vallen de veranderde chemokuren ook nog steeds mee, sterkte alvast voor morgen
Gaat goed met de nieuwe chemo!
Heb alleen erg veel spierpijn. In al mijn gewrichten en spieren. Maandag was tot nu toe wel het ergst, heb de halve dag op de bank liggen slapen (was het tenminste nog te verdragen).
Heb het ook constant warm. Nee héét! Eigenlijk ben ik blij dat ik tot nu toe geen pruik heb gekocht, iets doet me vermoeden dat dat wel heel erg warm zou zijn.
Ik heb het idee dat mijn haar weer een beetje aan het groeien is. Volgens mijn oncoloog moest ik me daar maar niet te veel aan vast pinnen. Toch lijkt het wel zo! (volgens mijn vriend ook
)Zaterdag is er een etentje van al mijn medewerkers, als ik me goed voel ga ik zeker even een drankje doen, heb er eigenlijk best wel zin in!
Komt die pijn trouwens van de chemo, of -als je die al krijgt- van de neulastan injectie? Ben je voor de rest ook nog moe, of is het nu anders? Mijn eigen haar is nu zo gek met een slag erin en dat donkere went nog steeds niet echt, volgende week ga ik maar eens naar de kapper (tweede keer ) De warmte is idd niet te harden, daarom lig ik helaas voorlopig nog niet in bed
errug vermoeiend allemaal!Mijn huis is inmiddels wel overal voorzien van vouwgordijnen en zonneschermen zodat de zon iig niet in de kamers schijnt en ik ga alleen naar buiten met een doel zoals hond uitlaten of naar het werk fietsen. En trouwens, mijn verzoek in april voor een afspraak met de oncologe ivm vele klachten/ kwalen werd afgewezen omdat ik eind juni al een afspraak heb staan
Die vrouw is echt raar, ik ben zoooo overduidelijk haar uitbehandelde en succesvolle patiënt, dus niet meer interessant genoeg Rare wereld waar we zomaar onvrijwillig in zijn beland eigenlijk, weet nu zelf even niets meer te typen omdat de nasleep best wel heftig en onvoorzien is
Fratz, goed om te horen dat het mee lijkt te vallen deze chemo!
pijn is van de chemo, daar hadden ze me ook al voor gewaarschuwd.
Ben nog steeds moe ja, maar heb wel het idee dat ik meer energie heb dan hiervoor, maar misschien is het ook wel wishful thinking hoor, sinds de MRI heeft het moraal hier wel zo'n enorme boost gehad, haha!
Die hitte, daar kan ik echt over meepraten. Opvliegers inmiddels ook. Errug irritant. Was gister in de supermarkt, wilde afrekenen en het zweet liep me werkelijk over de rug.
De tip van Liejannuh is een goeie trouwens.
Na mijn behandeling wil ik naar http://www.behoudenhuys.nl/ ik heb inmiddels al zoveel goede verhalen gehoord hierover!
Zo'n inloophuis is ook een erg goed idee eigenlijk Liejannuh, eens even googlen voor zoiets hier in de buurt maar tis toch gek dat een nurse practiondingding of iemand anders daar nooit iets over zegt, maar aan de andere kant zie ik ze nu ook veel te te weinig hé En Fratz, het kan toch gewoon zo zijn dat je energie langzaam maar zeker weer terugkomt door de veranderde chemokuur én de Mri boost
net als je haar Ben je ook een blondje trouwens?vandaag was er een collega op de koffie, wat was dat toch gezellig.
ze is nu ongeveer een half jaar weer aan het werk nadat ze schildklierkanker kreeg en wat doet ze het goed. ben zo trots op haar
quote:Woon je in Limburg? http://www.toonhermanshuis.nl/ (huizen in Maastricht, Heerlen, Sittard en Venlo). En ik zag dat er nu ook een in Amersfoort geopend is.Op woensdag 20 mei 2009 23:20 schreef milia het volgende:
Sorry voor mijn gemiep van gisteravond, maar gewoon ff anoniem een beetje klagen is errug lekker op zijn tijd
En Fratz, het kan toch gewoon zo zijn dat je energie langzaam maar zeker weer terugkomt door de veranderde chemokuur én de Mri boost
Ik lurk in dit topic en heb bewondering voor de veerkracht warmee jullie omgaan met deze ziekte. Zet hem op dames!
quote:Dank je wel voor de tip en het compliment Cat22, maar ik woon in noord-holland en moet volgende week toch al naar het z'huis en daar gooi ik mn gedoetjes uiteraard weer op tafelOp donderdag 21 mei 2009 19:53 schreef Cat22 het volgende:
[..]
Woon je in Limburg? http://www.toonhermanshuis.nl/ (huizen in Maastricht, Heerlen, Sittard en Venlo). En ik zag dat er nu ook een in Amersfoort geopend is.
Ik lurk in dit topic en heb bewondering voor de veerkracht warmee jullie omgaan met deze ziekte. Zet hem op dames!
En je krijgt gewoon een peper en zout kleurtje Fratz, daar betalen veel mensen een kapitaal voor bij de kapper
Wist je trouwens dat er een verwendag voor ons als lotjes zijnde was
Klik maar eens op deze link, wist niet eens dat zoiets bestond: http://www.medicalfacts.nl/2009/05/20/29-mei-viva-la-donna-dag/maar tja, je kon je vanaf 1 mei opgeven, alles zal al wel vol zijn. wel een hartstikke leuk initiatief!
ik zat me laatst nog te bedenken dat me dat wel lekker leek, zo'n behandeling, samen met mijn moeder ofzo.
ik krijg ook steeds meer haar! vind ik best wel grappig. en tegelijkertijd vallen mijn wenkbrauwen en wimpers langzaam uit. kan ook niet alles hebben hè
mijn vingers tintelen steeds meer, erg irritant.
Vandaag mee wezen kijken bij een botscan met een patiënt. Wat een technologie, ongelofelijk.
quote:weet je, ik heb een botscan gehad maar ik kan me eigenlijk helemaal niet meer herinneren hoe het in zijn werk ging. was het niet liggen en dan een of ander ding over je heen?Op maandag 25 mei 2009 21:21 schreef GotC het volgende:
Hoe gaat het met iedereen hier?
Vandaag mee wezen kijken bij een botscan met een patiënt. Wat een technologie, ongelofelijk.
quote:YepOp maandag 25 mei 2009 21:43 schreef Fratz het volgende:
[..]
weet je, ik heb een botscan gehad maar ik kan me eigenlijk helemaal niet meer herinneren hoe het in zijn werk ging. was het niet liggen en dan een of ander ding over je heen?
Duurt ongeveer een kwartiertje.Degene die alles aan me uitlegde liet me ondertussen allemaal foto's zien van mensen met wcrolhouders in hun hoofd en armen in de gehaktmolen enzo
ik kan me nog zo'n aflevering herinneren van Jackass dat zo'n gast een autootje in zijn kont stopte en dat ze daar een röntgenfoto van maakten
quote:Sorry, maar wcrolhouders in hun hoofd...?
[..]
Yep
Degene die alles aan me uitlegde liet me ondertussen allemaal foto's zien van mensen met wcrolhouders in hun hoofd en armen in de gehaktmolen enzo
Mijn operatie was de 22e alweer een jaar geleden
wat gaat de bizar tijd snel Bij mij viel dat ook als laatste uit Fratz terwijl de rest idd weer aan het groeien was, het is nog steeds niet helemaal terug al heb ik van de week wel weer mascara gebruikt. Viel een beetje tegen, ik kreeg er erg vermoeide en kleine oogies van
En mijn vingers tintelden ook, maar later werd het een soort van dof gevoel maar dat wordt nu wel steeds minder
Hoe is het trouwens met je nagels? Mijn grote teennagels zitten nog steeds een beetje los en zijn pijnlijk omdat er natuurlijk heul makkelijk vuil tussen komt wat niet zomaar weg te krijgen is auw En je moet je gewoon aanmelden voor dat Donna dinging gebeuren hoor, het schijnt dat je ook op een andere dag of stad in je omgeving terecht kunt als dat beter uitkomt of zoiets
maar aan de andere kant begreep ik ook dat wij lotjes er elk jaar misbruik van mogen maken En vandaag en gister had ik amper last van warmte Zou het gewenning zijn , of toch gewoon langzaam overgaan mijn vingernagels doen wel zeer als ik er op druk. ik heb altijd keiharde nagels gehad, en zo zijn ze nog steeds.
doen alleen zeer.
ik hoop voor je dat de ergste hitte voorbij is Millia!
vannacht ben ik bijna de hele nacht wakker geweest, had het zo warm.
en dat het zo onweerde hielp ook al niet!
Helaas ging het wekkertje weer om 7 uur Van de week heb ik het té druk, twee verjaardagen alhier, mensen die blijven logeren, extra werken, uit eten, en daarna uiteraard naar de kroeg, enikwilooknogeennieuwejurkenschoenenvoormijnverjaardagscoren
Eigenlijk is dat allemaal nog net even teveel in een week gepropt maar ik heb er zo'n zin in en ik heb al een nieuwe jurk, ik heb hem al aan, haha
Alles gaat hier verbazingwekkend goed!
Heb alleen last van tintelende vingers, nu aan beide handen.
Wimpers en wenkbrauwen gaan ook in een rap tempo, terwijl mijn haar toch echt aan het groeien is.
Gister in de tuin gezeten om wat bij te kleuren (mijn moeder bleef maar klagen hoe bleek ik was
). Resultaat: ik ben een beetje verbrand.. en ik had nog wel zo goed gesmeerd!
Vrijdag alweer de vijfde chemo. Daarna nog een kuur en dan ben ik daar voorlopig vanaf.
En jawel; na 5 (!!) maanden niets van zich te laten horen komt mijn manager dan eindelijk langs.
Hij had me alleen gebeld op de dag van mijn operatie en toen had ik mijn telefoon niet aan staan...
Mijn vorige manager heeft overigens wél altijd contact gehouden via telefoon, smsjes, e-mail en is langs geweest, maar de nieuwe vond het blijkbaar erg moeilijk.
Hoe is het met jou Milia?
Als je erover nadenkt heeft hij het zichzelf wel erg moeilijk gemaakt door het zo lang te uit te stellen hé Met mij is het prima en ik ben vandaag naar Artis geweest om eens te kijken hoe het is om een tijdje in de warmte rond te slenteren, het viel me enorm mee, the hot flashes lijken echt te verminderen en er is werkelijk waar een last van mijn schouders gevallen Morgenochtend vroeg moet ik voor de eerste keer na ruim een jaar naar radiologie en ik ben benieuwd wat er precies gaat gebeuren
Hoe doen ze dat En de jurkenschoenenvoormijnverjaardag heb ikzelf overigens niet kunnen vinden, alles was stom en lelijk dus ben ik maar voor een linnenbroekmeteenveiligtuniekje gegaan wat eigenlijk wel errug gewoontjes is. Het avondje uit eten wat mijn viendin me had aangeboden ivm mijn verjaardag was ook nog mislukt omdat ze in een kaasrestaurant ons hoofdgerecht (kaasfondue notabene ) hadden verprutst en toch een groot gedeelte daarvan in rekening hadden gebracht Maaaaar the day after sprak ik de baas himself aan en heeft hij ons een nieuwe avond aangeboden op -uiteraard- zijn kosten. En waarom vertel ik dit laatste eigenlijk: omdat ik dat voor mijn ziekzijnjaar echt nooit had gedurft en alleen maar tegen anderen zou hebben gemopperd Djezus, wat een epistel toch weer op de late avond quote:Over een half uurtje komtie hoor, mij manager. Ik had hem over de telefoon ook gewoon gevraagd of de drempel niet gewoon te hoog was geworden na al die tijd. Zijn excuus: hij had het druk, hij dacht wel aan mij, maar dat was natuurlijk niet hetzelfde, bladibla. Nou ja. Ben blij dat er nu eindelijk aandacht is.Op dinsdag 2 juni 2009 23:26 schreef milia het volgende:
Yeeeej........gezellig een nerveuze manager op bezoek
Morgenochtend vroeg moet ik voor de eerste keer na ruim een jaar naar radiologie en ik ben benieuwd wat er precies gaat gebeuren
En ik ben jaloers op je Milia! Geen hotflashes meer.. Ik heb ze nog wel degelijk. Toen ik vanochtend wakker werd had ik het zo warm dat toen ik mijn bril op zette mijn glazen meteen besloegen. Nou vraag ik je!
En goed zeg, dat je nu meer voor je zelf opkomt dan eerst! Ik merk dat ik vooral veel rustiger ben geworden (want tja, in ziekenhuizen moet je vooral beschikken over een flinke dosis geduld, en die had ik tot voorheen ECHT niet). Ook dingen die me voorheen zouden teleurstellen (bijv. als ik met iemand iets afsprak maar diegene moest afzeggen) kunnen me tegenwoordig weinig meer boeien.
Nou nog een half uur. Ben benieuwd hoe groot de bos bloemen is die ik zo ga krijgen
edit: hij is er nog steeds niet. hij schijnt een fiets te hebben geleend. hij is vast verdwaald...
[ Bericht 1% gewijzigd door Fratz op 03-06-2009 14:51:47 ]
En de afspraak bij radiologie was voor een mammografie aan de linkerkant
Luisteren is ook een vak apart he want ik vroeg me serieus af hoe het moest zonder tiet Hij was helemaal verdwaald. Had een fiets geleend van een collega.
En toen smste mijn collega ook nog het verkeerde huisnummer door!
Maar goed. Lang gepraat. Hij vond dat ik zo positief was enzo. En dat ben ik natuurlijk ook!
Heb hem ook verteld dat dat energieke van me (als er mensen zijn) maar schijn is.
Nadat hij weg was, was ik kapot. Ben lekker op de bank gaan liggen met de hond.
Daarnet was de dame van het Lab hier, ze was helemaal zenuwachtig dat ze mij weer moest prikken.
Ze had mij als laatste gepland zodat ze alle tijd had. En wat denk je? In één keer goed!
Ik was helemaal trots op haar! Was schattig om te zien hoe blij ze was.
Mijn wimpers zijn nu trouwens bijna helemaal weg. Je ziet het niet zo omdat ik een bril draag.
Het voelt erg raar en ik knipper me een ongeluk (zit er weer een wimpertje in mijn oog..).
Wanneer moet je weer naar de radioloog Milia?
Ik wilde dat ik wist wanneer ik naar de radioloog moest. Wil erg graag weten wanneer en hoe lang ik bestraald ga worden!
Tussen mijn operatie en de bestralingen zat 5 of 6 weken, duurde ook best wel lang vond ik. Gister ben ik bij radiologie geweest voor een pletsessie aan de linkertet. Volgende week moet ik dan weer naar het z'huis voor de uitslag en een babbeltje met iemand (weet écht niet meer met wie of wat) en dan zullen ze me natuurlijk ook wel weer bepotelen (en altijd hebben ze koude handen
) Ik ga trouwens regelmatig nog even op de bank liggen, zeker als ik een paar dagen gewerkt heb Het grote onderhoud van mijn huis komt nog wel, ooit quote:HahahaOp donderdag 4 juni 2009 11:22 schreef Fratz het volgende:
Daarnet was de dame van het Lab hier, ze was helemaal zenuwachtig dat ze mij weer moest prikken.
Ze had mij als laatste gepland zodat ze alle tijd had. En wat denk je? In één keer goed!
Ik was helemaal trots op haar! Was schattig om te zien hoe blij ze was.
Kan me wel voorstellen dat dat rot is voor die dame; je wilt iemand toch geen pijn doen... Maar fijn dat het dit keer goed ging quote:5-6 weken! gatverdamme. ik wil eerderOp donderdag 4 juni 2009 23:20 schreef milia het volgende:
Arme manager
Tussen mijn operatie en de bestralingen zat 5 of 6 weken, duurde ook best wel lang vond ik. Gister ben ik bij radiologie geweest voor een pletsessie aan de linkertet. Volgende week moet ik dan weer naar het z'huis voor de uitslag en een babbeltje met iemand (weet écht niet meer met wie of wat) en dan zullen ze me natuurlijk ook wel weer bepotelen (en altijd hebben ze koude handen
ik heb namelijk een trouwerij in september. en dat wordt lachen
mijn vrienden gaan namelijk trouwen met een thema. middeleeuwse stijl, haha. dus ik moet ook verkleed. heb ook al jurk uitgezocht zelfs!
en inderdaad, dokters enzo hebben altijd koude handen, haha!
en ik vond het ook sneu voor de labmevrouw maar ik ben blij dat het in één keer goed ging, dat is voor haar fijn en voor mij ook!
en zijn de ziekenhuizen weer volledig bemand Ik had het opeens warm! En een rooie kop! Werd benauwd, kreeg hartkloppingen.
En mijn bloeddruk rees ook de pan uit.
Heb toch dezelfde chemo gekregen, werd alleen heeeeeeel erg langzaam ingebracht.
tegen mijn spierpijn heb ik pijnstillers voorgeschreven gekregen.
) en beginnend oedeem. Nu moet ik naar een mevroi die aan manuele lymfedrainage doet en me hoogstwaarschijnlijk een zogeheten kous aan gaat meten Fratz heeft behoorlijke spierpijn momenteel en ligt daarom vooral in bed/op de bank.
Meestal is de eerste week het ergste, dus het zal vanaf vandaag wel beter gaan,
Fratz vraagt aan Milia of manuele lymfedrainage massage ofzo is?
quote:wens fratz veel sterkte en beterschap
Even een berichtje van Fratz van haar vriend.
Fratz heeft behoorlijke spierpijn momenteel en ligt daarom vooral in bed/op de bank.
Meestal is de eerste week het ergste, dus het zal vanaf vandaag wel beter gaan,
Fratz vraagt aan Milia of manuele lymfedrainage massage ofzo is?
Nog steeds killing spierpijn. Wat word ik er moe van.
en ik word nog veel vermoeider van alle mensen die wel een mening hebben maar niet weten hoe het zit op de frontpage in het topic over Sylvie van der Vaart.
[stand in milia] Manuele lymfedrainage is inderdaad een vorm van massage. Het fijne weet ik er verder niet van. Om ophoping van vocht proberen tegen te gaan wordt vaak ook een steunkous aangemeten. [/stand in milia]
Ben je al bij de mevroi langs geweest milia? Steunkousen om de arm zijn niks leuk, heb ik een collega van me laten vertellen (lotgenoot van jullie).
Ik heb in november mijn laatste chemo gehad. En bij de laatste 2 kreeg ik ook heel erg pijn in de spieren. Ik kreeg toen van de verpleegster oxynorm capsule's die hielpen echt heel goed tegen de pijn.
Mijn haren beginnen nu ook lekker te groeien alleen ik heb er zo'n stomme slag erin.
Succes verder met de chemo's
En sterkte verder Fratz het schiet allemaal al lekker op En Sylvie vd V moet ik ff bijlezen dus, ik heb er niets over gehoord verder
Ik heb pas in juli tijd voor die lymfen mevroi, ben errug benieuwd maar het klinkt best vervelend eigenlijk Cat22
Dus jij hebt nu ook vaag haar met een slag Morgause, hier ook en het zit wel oké verder eigenlijk. Ben er wel tevreden over, en de styling is zo gepiept, wassen, gewoon laten drogen en een beetje troepie erin en klaar
Maar nu ga ik meteen op zoek naar SyvdVaart, ben benieuwd Heb het nu gelezen en het is sneu hé, maar gelukkig zit ze in een traject. De reacties vallen me nog mee eerlijk gezegd, maar er is misschien al een hoop bagger weggehaald
[ Bericht 10% gewijzigd door milia op 17-06-2009 00:10:04 (bijgelezen) ]
Morgen mijn laatste chemokuur!
Daarna nog wel bestralingen enzo maar de chemo ben ik dan vanaf!
Merk wel dat ik van deze kuren meer last heb dan van mijn eerste kuren.
Veel spierpijn, erg veel last van mijn handen/voeten/nagels. En mijn wenkbrauwen en wimpers zijn ook bijna helemaal verdwenen. Ik zat vanmorgen in het zonnetje en dan merk je pas hoe irritant het is dat ze weg zijn.
Zweet heeft vrij spel..
Heb trouwens een tijd terug een zootje buffs gekocht http://www.buffshop.n. Kom ik gister bij de blokker liggen daar namaak buffs voor een wel heel lief prijsje, slechts 1,49! Heb meteen 4 meegenomen dat kon ik niet laten liggen. Ik heb inderdaad nog steeds geen pruik, ik word al helemaal gek van de hitte door mijn doekjes, liefst ben ik blootshoofds in huis.
toch een soort van mijlpaal!! Misschien krijg jij ook je bestralingen tijdens de bouwvak, geen files en over een maand of zo heb je gewoon een superkort en pittig kapsel (stom woord eigenlijk) gister had ik een afspraak bij radiologie en ik mag met mate weer een beetje in de zon, wel de bestraalde huid altijd afdekken en voor de rest factor 565 ofzo gebruiken. Na het knijpen en pieuwen werden er verder geen afwijkingen gevonden, dus ben weer ff goedgekeurd
wat een verademing dat ik het warm heb omdat het gewoon warm is En hoe is het met Fratz en Morgause? Gaat het een beetje met de hitte en de vervelende klachten?
En had je ooit gedacht dat je zo blij zou zijn om ongesteld te worden?
quote:Oja, dat is waar, haha. Daar had ik even niet aan gedachtOp zondag 5 juli 2009 22:54 schreef milia het volgende:
Hihi, ben wel eens eerder heel blij geweest met spontaan ongesteld worden maar dan om een heel andere reden
Ik ben net vier dagen heerlijk ziek geweest. Al mijn eten en drinken kwam er overal weer uit.
Voelde me zo slap als een vaatdoek. Heb in bed gebivakkeerd.
Had het zelfs koud, dekbed moest strak om! Mijn vriend werd gek van de hitte op onze slaapkamer
Vandaag alles binnengehouden en ik ben nu ook weer beneden. Wel erg wiebelige benen zeg.
En zo Milia! Toch nog ongesteld. Ik ben het nu in zes maanden 2 keer geweest, raar hoor.
Ben zo blij dat ik mijn laatste chemo heb gehad
Uiteraard was ik weer allergisch. En ze hebben ook nog een ECG gemaakt voor de zekerheid.
Donderdag heb ik een afspraak met de radioloog en volgende week met mijn oncoloog.
Weer een spannende tijd dus!
Ben best benieuwd hoeveel bestralingen je krijgt eigenlijk en of het bij jou hopelijk ook zo vlotjes gaat En het zo vreselijk koud hebben weet ik nog heel goed, kon geen tocht verdragen laat staan buiten zitten
Een jaar geleden was ik alweer bijna klaar met de bestralingen, wat gaat de tijd snel zeg! Ervaar jij dat nu eigenlijk ook zo?
Morgen moet ik voor het eerst naar de dikke oedeemarmpjes mevroi en ik wil niet,
heb er geen zin meer in om bijna elke schaarse vrije dag bij een arts of specialist te zitten ook al is het voor een goed doel, hier een en nog een Zo, dat zal ze leren En mijn vervangster (we hebben haar gehouden
) heeft trouwens een acute hernia, het is zo erg dat ze zelfs incontinent is Mijn focking manager heeft trouwens na zijn bezoek weer helemaal niets van zich laten horen.
Dit terwijl hij toch echt andere dingen had beloofd. Ik wilde hem bellen vandaag, maar nu is meneer eerst drie weken met vakantie. DOH! En de bedrijfsarts is een maand op vakantie. Eigenlijk heb ik niet veel zin om zijn vervanger te bellen. Ik voel me inmiddels behoorlijk in de steek gelaten door mijn werk. Niet door mijn collega´s trouwens. Ik wil er nou zelf wat aan doen, maar ja, de vakantieperiode is niet echt de aangewezen periode. Zat te denken om mijn vorige manager te vragen om advies. -zucht-
En ik voel met je mee Milia.. ik heb dan wel niet last van een oedeem arm maar heb nog wel steeds een verwijsbrief liggen. Ik stel het ook steeds uit. Om dezelfde reden als jij
Mijn vervangers zijn twee collega's
Eentje heeft bij mij stage gelopen als manager, de ander heb ik een groot project mee gedaan. Ik ken ze allebei erg goed en kan met ze lezen en schrijven. Ze zeiden al; "als je weer terug bent moeten we wat nieuws gaan doen met z'n drieën!". Zo lief van ze, ik was gewoon ontroerd.
Donderdag (mijn volgende vrije dag, ik werk tegenwoordig ongeveer om de dag) mag ik naar de armkousen aanmeet mevroi, dat is dus weer iemand anders als die van vandaag
Het advies van de dame van vandaag die overigens lieflijk over mijn lymfbanen streelde om ze de goeie kant op te geleiden was om een armkous mét een handje aan te laten meten Mijn vetkwabje is dus eigenlijk een zone met vochtophoping Als ik daar geweest ben ga ik maar eens dure schoenen kopen als beloning of zo, of naar de kapper of allebei 
Ik ben zelf manager. Van mijn eigen manager verwacht ik toch echt dat hij weet wat netjes is, wat verwacht wordt. Als er een medewerker van mij ziek is, dan ben ik verplicht er achteraan te bellen, vragen hoe het gaat.
En als het lang gaat duren, regelmatig bellen, of op bezoek, een kaartje sturen, een fruitmand. Je weet wel, de dingen die gewoon horen. Ook uit interesse. En omdat het gewoon fatsoenlijk is.
Mijn manager is mijn manager geworden in januari. In januari werd ik ziek. Omdat mijn oude manager en mijn nieuwe er beide nog waren heb ik mijn oude manager gebeld toen ik wist dat ik ziek was. Hij vond dat prima en hij zou ook de nieuwe inlichtten. So far so good. Ook toen de nieuwe alles al in zijn eentje deed had ik nog steeds contact met mijn oude manager, hij is hier geweest, heeft me regelmatig gebeld, gemaild, etc.
Het is nu juli. Zeven maanden ben ik al thuis. In die tijd heeft mijn manager één keer wat van zich laten horen.
Na vijf maanden en drie weken. En hij zag er erg nerveus uit toen hij bij om de bank zat.
Hij wist niet eens dat men eerst dacht dat ik uitzaaiingen had en dat ik zo'n beetje half dood verklaard was.
Eigenlijk wist hij bijna niks. Hij zou regelmatig contact met me hebben nu beloofde hij.
En deze week was ik zo pissed dat ik hem zou bellen, is hij op vakantie.
Uiteraard is de bedrijfsarts ook op vakantie..
Mijn teleurstelling druipt er vanaf hè? Gelukkig heb ik wel collega's die regelmatig wat laten horen.
Voel ik me tenminste niet vergeten.
Leuk gesprek, leuke dokter ook
En wat een verrassing; weer een vrouw, haha!
Ook meteen door de CT scan geweest. Voelde me net een kerstboom met al die draadjes en plakkers. (ze plakken loodjes op je voor de foto's).
En al die mooie strepen. Moest wel lachen, ik belde mijn vriend op (die kon er niet bij zijn ivm werk) dat ik nu meer tatoeages heb dan hem
maar liefst 4! Puntjes dan wel, maar toch meer. We kregen er allebei de slappe lach van.. 21 juli de eerste afspraak en 27 augustus ben ik klaar. Ben ik heel blij mee, want 3 september heb ik een bruiloft waar ik heen moet.
wat stoer Ik heb steeds een andere radioloog, mijn aangewezene was de tweede keer ziek, de derde keer met zwangerschapsverlof en de volgende keer loopt ze ergens anders stage Maar heb je nu alle belijningen voor de bestralingen al op je lijf
Of bedoel je wat anders Mijn afspraak met de armkousmevroi liep anders dan verwacht want niemand had me verteld dat ik een verwijsbrief van de huisarts moest hebben
Moet ik daar ook eerst weer langs, gezellig hoor 
Als troost had ik vandaag sandaaltjes gekocht met veel te hoge hakken waar ik eigenlijk helemaal niet op kan lopen maar gelukkig was het uitverkoop (50 % korting
) dus hoef ik me niet schuldig te voelen, hihi En na lang nadenken heb ik de kapper uitgesteld omdat die toch vaak de neiging hebben om heul kort te (ver) knippen naar té kort en mijn haar komt nog nét niet in mijn ogen dus het mag nog even groeien
21 juli gaat de daadwerkelijke bestraling beginnen. hiep hoi. en de puntjes zijn echt tatoeages ja.
dus heb er twee in mijn zij (elke kant 1) en twee op mijn borst. al die strepen zijn net warpaint hè
wat stop dat niemand je vertelt heeft dat je een verwijsbrief moest hebben Mila.
ben je er helemaal voor niks geweest.
goed dat je jezelf daarvoor maar hebt verwend
Hoe moet dat dan met douchen en badderen al die tijd Ik kreeg van de lymfkneedmevroi een soort corset van pleisters om mijn halve romp, maar als ze had gezegd dat ik voorzichtig moest douchen en badderen en zo had ik het serieus resoluut geweigerd na de bestralingsessies van verleden jaar
Mijn armkous mét handje is besteld en wordt van een práchtige beige kleur
maar als de conservatieve baas het goed vind ga ik een paar sleeves aanschaffen, zie voorbeeldje alhier; 
Ow, ik word steeds mooier
Ik doe nu steeds iedereen laten schrikken door te zeggen dat ik net 4 tattoos heb genomen, lachen joh
En douchen mag gewoon (in bad niet en dat is in het weekend mijn favoriete bezigheid..), maar de verf wegschrobben mag natuurlijk niet.
quote:Ik zit niet meer aan de chemo hoor, gelukkig niet pff. Ik weet nog goed dat ik aan de chemo zat en was het ook zo heet maar ik mocht de eerste week na de chemo niks kouds drinken of eten. Wat een hel was dat zeg. Moet er ook even bij zeggen dat ik maagkanker had dus andere chemo dan die van jullieOp donderdag 2 juli 2009 22:51 schreef milia het volgende:
En ik werd laatst wakker zonder dat ik klam van het zweten was en een paar dagen later werd ik zomaar ineens ongesteld na 15 maanden.....niet in de overgang dus
En hoe is het met Fratz en Morgause? Gaat het een beetje met de hitte en de vervelende klachten?
Verleden week ben ik door de scan gegaan omdat de oncoloog het niet vertrouwde omdat ik zo veel afviel en zo vermoeid was. Gelukkig waren mijn organen schoon alleen zagen ze een verdikking bij mijn litteken. Donderdag heb ik een punctie gehad en nu maar afwachten of het goed is. Ben wel bang hoor. Maar ik heb na de operatie (mijn maag is verwijderd) een fikse ontsteking daar gehad dus ik hoop dat daar door die verdikking zit.
quote:Gatsie Morgause.Op zaterdag 11 juli 2009 13:58 schreef Morgause het volgende:
[..]
Ik zit niet meer aan de chemo hoor, gelukkig niet pff. Ik weet nog goed dat ik aan de chemo zat en was het ook zo heet maar ik mocht de eerste week na de chemo niks kouds drinken of eten. Wat een hel was dat zeg. Moet er ook even bij zeggen dat ik maagkanker had dus andere chemo dan die van jullie
Verleden week ben ik door de scan gegaan omdat de oncoloog het niet vertrouwde omdat ik zo veel afviel en zo vermoeid was. Gelukkig waren mijn organen schoon alleen zagen ze een verdikking bij mijn litteken. Donderdag heb ik een punctie gehad en nu maar afwachten of het goed is. Ben wel bang hoor. Maar ik heb na de operatie (mijn maag is verwijderd) een fikse ontsteking daar gehad dus ik hoop dat daar door die verdikking zit.
Ik kan me hartstikke goed voorstellen dat je er over in zit. Het is toch niet niks.
Bovendien moet je altijd weer wachten op de uitslag, dat is altijd een spannend (maar ook eng) moment.
quote:Ga na de zomer eens langs. Heb wel het voordeel dat ik een man ben denk ikOp maandag 13 juli 2009 22:50 schreef milia het volgende:
Dat is dan ook een vage ontsteking Netstorm! Moet je het af en toe nog na laten kijken?
Goed dat het onder controle blijft want het is toch iets geks wat je hebt quote:Op maandag 13 juli 2009 23:48 schreef milia het volgende:
Nah, of man zijn nu zo'n voordeel is
ben ook benieuwd Fratz (maar ze zal met deze hitte iig geen koude handen hebben )(Ik doe wel lollig, maar neem het echt serieus hoor)
over dat het de goede kant uitgaat enzo. We hebben gesproken over de hormoonkuur die ik nog moet gaan doen enzo.
Uiteraard moesten ze ook weer bloed van me aftappen enzo. Ging meteen goed, jippie!
Ze vertelde me ook over herstel en balans, voor kankerpatiënten om weer conditie op te doen en zo, dat ga ik zeker doen. Vandaag maar eens op die website kijken!
Wat mal dat bloedprikken nu wel goed ging Fratz, je adertjes stribbelen dus niet meer tegen
En mijn nurse practiondingding vertelde pas over herstel&balans toen ik allang al weer aan het werk was, beetje jammer
Tja mijn oncoloog is man van tegen de 60 en ik denk wat hij allemaal mee hebt gemaakt met zijn patiënten dat hij zo is geworden. Hij is zo gevoelloos ik kan hem heel moeilijk beschrijven. Hij wilt nu graag dat ik weer naar de mdl arts ga voor de gastroscopie. Maar ik zie dat voorlopig echt niet zitten. Maar ik heb weinig keus denk ik. Voel me nog steeds zo slecht,. Het ging ff een tijdje beter maar nu heb ik een week mijn voeding weer verwaardeloost en ben gelijk weer bij af
En het is toch niet zo gek als je je voeding even niet zo goed bijhoud na al dat gelazer, het is nu gewoon fucking vakantie
dat haal je toch wel weer in neem ik aan Je oncoloog heeft gewoon last van beroepsdeformatie, die van mij -die al tegen de 35 jaar aanzit- heeft dat volgens mij ook al hoor.....
Ben hartstikke blij voor je
En van die dokters; ik denk dat ze allemaal wel eens koud zijn op sommige momenten. Het valt ook niet mee, de dingen die ze soms aan mensen moeten vertellen, zie daar maar eens mee om te gaan. Leuk is anders natuurlijk.
Hey en Milia, kan je alsnog niet naar herstel&balans? Nooit weg toch?
Dat herstel&belans heb ik nooit echt zien zitten, ben er ook het type denk ik niet voor. Maar achter af was het misschien wel goed voor mij geweest.
Maar ik zag wel eens stukjes op tv en zag je lotjes die aan het volleyballen waren en hockey, en ik dag toen nog nee is niks voor mij. Ik haat sporten
)Ben nu twee keer bestraald en heb uiteraard ook een fraai lijnenspel op mijn borst staan.
En een hele zooi tatoeage puntjes. Jippie
Ik was vandaag voor het eerst met de taxi, man wat duurde het ophalen lang moest zeker 3 kwartier wachten, dat ga ik morgen echt anders regelen!
die gasten rtijden als idioten, en nemen het niet nauw met op tijd komen.
drama alom.
quote:het ophalen was perfect, de chauffeur ook erg aardig.Op woensdag 22 juli 2009 13:18 schreef Mirjam het volgende:
taxi's zijn echt verschrikkelijk, alleen doen als je écht, écht nuet anders kunt.
die gasten rtijden als idioten, en nemen het niet nauw met op tijd komen.
drama alom.
hij nam wel een belachelijke route over verkeersdrempels enzo en nogal een omweg.
maar ik was nog steeds op tijd dus kon me geen reet schelen.
maar de terugweg was gewoon shit.
Ik moet morgen voor het eerst naar de dietist. Ik ben benieuwt, ik ben zoveel afgevallen. Stiekem hoop ik dat ik weer sondevoeding krijg via mijn darmen. Ik ben die strijd met eten zo beu. Je heb ook kans op sondevoeding via mijn neus en dat zie ik helemaal niet zitten. Maar ja beter dan dit. Mijn vriend denkt dat ik misschien wel word opgenomen. Ik wil gewoon beter worden. Ik ben het ziek zijn zo zat . Hele dag lig je maar in je bed. Ik voel mij zo'n waardeloze moeder en vrouw hè. Ik heb zin echt nu zin om kei hard te gaan gillen maar ja dat doen we maar niet, de kleine ligt nu in bed
Er komt zo'n apparaat om je heen zoemen en een minuut of wat later is het klaar.
Het "recht"leggen duurt langer dan het daadwerkelijke bestralen.
En Morgause, ik kan het helemaal begrijpen dat je er klaar mee bent, met ziek zijn, en dat gedoe met je eten, bah..
En ben jij al gewend aan de routine van de bestralingen Fratz?
Heb mijn armkous nog steeds niet en de pleisters om mijn romp zijn er inmiddels natuurlijk allemaal afgeweekt! Vlak voor de vakantie was er nog haast bij geboden, en nu heb ik al weken niets van spoed en haast gemerkt
En is jouw armkous er al?
)en bah Morgause. hoop dat die onderzoeken snel voorbij zijn.
vandaag ben ik in de stad geweest and ik heb mooie hoge hakken gekocht.
in de winkel zaten ze lekker, nu toch niet zo heel erg lekker
maar ze zijn wel erg mooi....
Nu ik korte haar heb, moet ik ook altijd opvallende oorbellen in. En bandjes in mijn haren of klipjes.
Vrijdag gaat de sondevoeding erin brrr ik heb aan de telefoon al door gegeven dat ik een dubbel roesje wil
Mijn haar begint ook alweer goed te groeien zeg, kan vooral merken dat het voller wordt, meer gaar zeg maar. Kan niet wachten totdat ik mijn doekjes in de wilgen kan hangen.
En bah Morgause, lijkt me niks, sondevoeding, ik leef met je mee. En gewoon op je strepen staan in het ziekenhuis hè. Het is jouw lichaam, jij weet het beste wat je voelt! Weet je al waar ze het gaan plaatsen?
En is je haar gaar Fratz? Dat vraagt om een foto
Mijn haar komt nu tot mijn ogen en alweer over mijn oren, maar ik wacht toch nog even met de kapper anders heb ik dezelfde dag weer spijt "Gelukkig" is het al snel vrijdag Morgause! Ik hoop dat je niet al te nerveus bent/ wordt en ik zal aan je denken
ik bedoelde natuurlijk "meer haar" hehee.
Ik heb de kous en het handje vandaag in ontvangst mogen nemen met een gebruiksaanwijzing voor been en voet kousen
Dus nu mag ik weer naar de armkousenopmeetmevroi om te kijken op welke hoogte de kous moet zitten ofzoiets. Mijn volgende afspraak met de lymfkkneedknijpmevroi staat gepland op een zaterdag zag ik vanmiddag dus daar mag ik ook weer achteraan Verder mag ik van een oudere dame niet mopperen omdat ik nog leef en zo maar daar ben ik het niet mee eens
Mopperdemopper, mopperen is fijn! Stel je voor dat je alles nu maar goed en leuk moet vinden ook oplichters en dieven dus En ze weten nu dus ook hoe het komt dat ik zo slecht kon eten.
Ik schijn een soort kronkel in mijn slokdarm te hebben. Mijn maag is verwijderd en ze hebben de dunne darm aan de slokdarm vast genaaid en daar zit een soort kronkel. De arts zei je moet het vergelijken met een tuinslang die gedraaid is. Ook is het daar geïrriteerd en ontstoken en dus ook opgezwollen.
Ik ben dus echt blij dat ik toch die scoopie heb gedaan. Ik moet nu van de MDL arts zeker 6 weken aan de sondevoeding om aan te sterken. Er worden ook nog slikfoto's gemaakt en dan gaan ze kijken wat ze er aan kunnen doen. Waarschijnlijk een operatie. Ik vind het wel eng maar wat lijkt mij het heerlijk dat ik weer "normaal" kan eten. Ik zal nooit meer van mijn leven grote portie kunnen eten maar wel weer alles.
Ik ben nu al een half kilo aangekomen. Ik weeg nu 53 kilo
Het is natuurlijk nog wel te licht voor mij maar we zijn op de goede weg. En gelukkig is er geen kanker aan getroffen in mijn slokdarm, daar was ik zo bang voor.Moet wel erg wennen hoor aan die slang in mijn neus, ik voel de hele tijd dat ding in mijn keel zitten. En het stomme is dat ik nu wel trek heb. Dat heb ik al weken niet gehad en nu krijg ik voeding en heb ik honger. Gister dus geprobeerd een speculaasje te soppen in hete melk, maar dat ging niet goed. Moest gelijk overgeven, dus voorlopig maar beter niet eten. Ja ik zuig aan zuurtjes, heb ik toch het gevoel dat ik wat eet. Ik voel mij ook al iets beter, vooral het idee dat er geen kanker zit. Nu dus lekker opknappen met de sondevoeding.
Jeetje, wat een opluchting dat het allemaal zo goed is gegaan en dat de vooruitzichten nu ook wat duidelijker zijn
En dat je ook al zo snel iets aangekomen bent is ook al zo bemoedigend Je klinkt ook een stuk opgeluchter, al is dat niet zo gek natuurijk hoe is het nu met de sondevoeding Morgause? En heb je je armkous al Milia?
mijn haren beginnen nu goed te groeien! het is net heel erg zacht baby haar met krulletjes, ik vind het maar grappig. mijn vriend vindt het maar wat grappig om aan mijn hoofd te zitten en mijn schoonzusje moet ook steeds even voelen
de bestraling gaat zijn gangetje. valt me op dat er elke dag andere verpleegkundigen bij zijn. deze week weer een gesprekje met de radioloog; op mijn verjaardag! Stom haar, een losse tiet, een beige arm en beige half handje, hele korte nagels, de chemo kilo's en inmiddels nog wat meer zitten er ook nog aan (mijn middel is echt verdwenen, het gaat me nu pas echt storen maar alles is nog steeds te lekker )Vandaag had ik voor het eerst een bad hair day en het was heerlijk om daar (ook) eens over te mopperen
Ben je trouwens erg verbrand door de bestralingen Fratz? En jij hebt ook mazzel met het verkeer door de bouwvak denk ik?
Wist dat dat kon gebeuren. En ik heb inderdaad mazzel met het verkeer. Ik rij nu zelf naar het ziekenhuis, ik ging eerder met de taxi maar nadat ik twee keer anderhalf uur heb moeten wachten en ik nogal pissed was ga rij ik nu zelf wel. Had liever willen fietsen maar heb er nog geen energie voor helaas.
@Fratz, ik heb wel eens gelezen dat je smaak weg gaat door bestralingen, heb jij dat ook?
Ik ben inmiddels 3 kilo in 1 week aan gekomen. Dus het gaat wel goed. Maar wat zal ik blij zijn als hij eruit mag. Kan er maar niet aan wennen. Voel steeds die slang in mijn keel.
Verleden week was ik zo dom geweest. Ik was een beetje misselijk en ik dag doe ff de pomp uit voor half uurtje. Want ik ging toch even een film kijken. Ben ik in slaap gevallen. Dus de volgende ochtend was mijn slang verstopt. Ik proberen er water in te spuiten maar mooi dat het niet ging. Ik kon wel huilen, nou ja dat deed ik ook. We zouden een dagje naar mijn vader gaan op de camping want het was zo mooi weer. Ik het ziekenhuis bellen en ik moest gelijk komen. De verpleegster zei, we proberen eerst met wat truckjes de slang weer doorgankelijk te maken en als het niet lukt moest ik hem opnieuw laten zetten, dus weer met de scoopie. En daar was ik zo bang voor. Maar gelukkig, ze konden hem met een speciale spuit wel doorspuiten. Ik was blij en opgelucht. Mijn vriend moest wel lachen, hij zei je komt hier depressief binnen en helemaal gelukkig naar buiten. Dus we zijn wel lekker naar de camping gegaan. Ik koppelde dan even mijn slang af (natuurlijk eerst door spuiten met water haha dat vergeet ik nooit meer) en met een haarklem de slang vast op mijn hoofd en kon ik lekker zwemmen.
Mijn haar is nu echt op een rot lengte. Maar even door bijten dan is het wat langer. Ik heb vandaag wel aan de huisarts antibiotica gevraagd. Ik heb sinds twee dagen echt last van de ontsteking aan de slokdarm. Zweetaanvallen en naar voel ik me. Hopelijk knap ik er wat van op.
Ik spuit de antibiotica gewoon in de sonde slang. Is veel gemakkelijk dan het opdrinken
ik heb trouwens gewoon mijn smaak nog. tijdens de chemo ging deze wel weg. was heel irritant. ik proefde bijna niks meer op het eind. vriend had een pizza opgehaald voor me met extra knoflook. maar ik proefde er niets van. ik rook de stank wel de volgende dag in huis haha! trouwens, over dik worden en chemo; ik ben 30! kilo aangekomen tijdens mijn chemokuren. ik kreeg er namelijk ook pillen bij die eetlust opwekten >.> . Meerdere keren aangegeven bij mijn arts dat ik wilde afvallen of wilde oppassen met voedsel, maar dat mocht absoluut niet van haar. Ik ben dan ook geen moment misselijk geweest, wel last gehad van andere dingen natuurlijk. En nu ben ik kunstmatig in de overgang gebracht met alle shit die daar bij hoort, dus weer aankomen dus >.>
had ook weer een gesprekje met een radioloog over hoe het ging. de mijne is kennelijk nog steeds op vakantie.
krijg wel steeds meer last van mijn slokdarm en mijn buik (laatste vast van het hormonenimplantaat).
Mijn gewichtstoename kwam ook door de medicijnen die dus wel deden wat de bedoeling was, ben geen moment misselijk geweest maar ik at (en eet nog steeds) te veel en het liefst te slecht door 'hongergevoelens'
Dat je zelf kunt rijden Fratz, geweldig zeg! Dat kon ik toen echt niet hoor door vermoeidheid en zo
En die dertig kilo.....
Dan ben ik nog wel aan het zeuren En de rekening voor mijn mooie kousjes is trouwens binnen
170 euro's Maar mijn verzekeraar heeft maar liefst 34 euro van dat bedrag vergoed Fijn relaxt weekend allemaal en geniet van het weer indien mogelijk
Als ik vragen mag, hebben jullie kinderen en zijn jullie nog wel vruchtbaar? Omdat ik lees over die hormonen en dat je in de overgang kan komen of al bent.
Hier schiet de sonde nu weer niet op, eerste week kwam ik verdorrie 3 kilo aan en nu weer niks
De slang voelt ook niet lekker, lijkt wel als of mijn lichaam het wilt afstoten, voel me naar en steeds zweetaanvallen. Morgen heb ik telefonisch consult met de oncoloog, toch eens vragen als ze de sonde niet in de buikwant kunnen plaatsen. Snap sowieso niet dat ze dat niet gelijk hebben gedaan. Heb heel wat vragen voor hem btw, word vervolgd
Of ik nog vruchtbaar ben weet ik dus niet, maar dat lijkt me eigenlijk wel Hoe was het gesprek met de oncoloog Morgause? Hebben ze een betere oplossing voor je bedacht of is het maar weer afwachten tot het beter gaat of went? En sterkte met de zweetaanvallen, dat is nu wel heel erg naar
Maar als het goed is hoef ik nog maar 3 weken de sonde. Hij weet er verder ook niks van. Positieve was wel dat hij mijniet meer terug wilt zien. Hij Zegt ik heb alles nu met je gedaan. Je bent uitbehandeld. Hij zei ook we gaan van het positieve uit dat de ziekte rustig blijft. Daar bedoelt hij vast mee dat de ziekte weg blijft. Die man kan echt nooit positief praten he. Maar ja zal wel aan zijn beroep liggen. Hij was ook de gene die mij leuk tussen neus en lippen vertelde dat 75% van de maagkanker patiënten overlijden binnen 5 jaar Maar ik ben officieel een MDL patient en dat klinkt beter dan een kanker patiënt. Ik geloof dat je wel eerst die 5 jaar moet afwachten maar goed.
Gister belde de diëtist ook op hoe het ging met de sonde en ik vertelde haar het verhaal van de oncoloog, nu is zei beetje erachter aan gegaan en nu moet ik 17 september op de MDL afdeling komen en krijg ik een gesprek met een verpleegkundige en zei gaat al mijn vragen beantwoorden en wat er nu verder gaat gebeuren. Je heb een grote kans dat ik de rest van mijn leven aan de sonde moet maar dan gewoon als ik slaap en dan via een slang in de buikwand. Dus nog maar even volhouden maar wat zal ik blij zijn als die slang uit mijn neus is. Dat gesleep steeds met die pomp maar ja ik mag niet klagen. Ik krijg nu alles binnen en ben niet meer zo zwak en ziek als eerst.
Wij hebben geen kinderen helaas. We hebben voordat mijn behandeling begon nog wel met een gynaecoloog gesproken. Hij deed een aantal voorstellen. Eerste voorstel was spoed ivf. Was in het UMCG nog nooit gedaan zei hij (en ik zag zijn ogen twinkelen bij de gedachte dat hij het op mij zou kunnen uittesten). Maar dit was voor mij geen optie, mijn tumor is gaan groeien onder invloed van hormonen en bij spoed ivf zou ik in een heleboel hormonen moeten slikken. Met het risico op het triggeren van kankercellen. Optie twee was het verwijderen van één eierstok en deze dan invriezen om deze na een aantal jaar weer terug te zetten. Dit is een nieuwe methode. Ik werd er echter niet vrolijk van dat er wereldwijd maar 8 kinderen met deze methode zijn geboren. Bovendien moest ik dan twee dagen voor mijn eerste chemo snel-snel geopereerd worden. Ik moest alles sowieso binnen een weekend beslissen. Nogal kort. Mijn vriend en ik hebben besloten om dat hele spoed ivf en dat eierstok verwijderen niet te doen. Mijn overgang is kunstmatig ingezet nu. Als het van mijn internist mag dan mag ik er over een paar jaar mee stoppen en dan is er altijd nog een kans dat ik gewoon weer ga menstrueren en kinderen kan krijgen. Mocht dat niet lukken dan zijn er altijd nog andere wegen te bewandelen. Wat wel zuur was voor ons dat we dit jaar echt serieus klaar waren voor kids.
En verder ! Nog vijf keer bestralen en dan ben ik er vanaf! Ik tel de dagen..
@Morgause; ik vind dat je maar een rare dokter hebt..Ik hoop voor je dat je straks toch echt van die sonde af bent. Enne, klagen mag hier hoor!
@Milia; jemig zijn die kousjes zo duur! 0_0 niet normaal..
En ja mag ik ff klagen, het is zooooo warm en ik lig hier maar op bed met een ventilator die het amper doet. Ik denk als ik buiten ga zitten dat mijn sondevoeding zuur wordt
En wat een verhaal Fratz, al die beslissingen die je ook nog eens moet nemen als die kanker eerst zomaar uit het niets heeft toegeslagen, echt te wreed
(driewerf sorry Morgause, maar ik moest lachen om het zure sondevoeding verhaal
) Gefeliciteerd Fratz, heel fijn dat je er vanaf bent!
[ Bericht 4% gewijzigd door BBQ-kip op 28-08-2009 16:53:51 ]
) heb ik ook mijn hoofddoekjes maar vaarwel gezegd! net naar de ikea geweest. eindelijk geen oh-wat-zielig-ze-is-ziek blikken meer. tenminste, geen starende mensen meer
(misschien dachten ze nu gewoon: wat een dom kort kapsel, haha!) en wat stoer dat je gewoon lekker met je korte koppie de hort op gaat En gelukkig staat de herfst op de stoep, k*t opvliegers Van een kennisje hebben ze de buff van haar hoofd getrokken op Volendam, stoer hé
daar wonen pas echt fijne mensen en dat was meteen de eerste keer dat ze enorm heeft moeten huilen En hier was laatst een soort van feestdag en vage bekenden deden stom en ontwijkend tegen me en dat vond ik zo erg en confronterend dat ik vanavond niet gezellig mee uit wilde (Ik Ben Heul Niet Eng
) . Zij hebben nog een hoop te leren. Morgen naar Duitsland! Vrienden van ons gaan trouwen. Ik heb er onwijze zin in! Ik moet zo nog wel als een gek hier opruimen en schoonmaken, zometeen komt er een vriend logeren, hij gaat ook mee. Mijn ouders zijn al een beetje ongerust, best schattig
"Denk je hier wel om? Neem je dit wel mee?". Heel lief. Ze zijn voor de aardigheid maar ff vergeten dat ik voor de ziekte de halve wereldbol afgereisd ben, haha! Fijne bruiloft en voor je het weet is je haar weer lang. Ben benieuwt als je krullen krijg. Ik heb wel mooier haar terug gekregen. Het was eerst heel stijl en nu heb ik wat slag er in
Milla, bah wat een akelige mensen heb je toch op deze wereld. Helden zeg om dat doekje eraf te trekken. Ik zou dat niet moeten zien.
Bij mij gaat het niet zo heel goed. De sondevoeding gaat op zich wel goed. Ben bijna nu 5 kilo aan gekomen maar de slang blijft zeer doen. Ik heb zo'n pijn in de slokdarm er van. Ik moet om de 3 uur morfine slikken tegen de pijn. Huisarts is daar dus niet blij mee en ik zeg tegen hem, die sonde moet eruit ik wil de PEG sonde. Hij overlegt met de MDL arts. Ik moet dus deze week op poli komen en dan wordt er overlegt hoe of wat. Belt gister de poli mij op, ik word morgen opgenomen om 9 uur
Nou ja ik ga er wel heen, neem voor de zekerheid wel een tas mee met pyjama etc maar ze moeten niet denken dat ik ga blijven een dag voor het weekend en dat ze maandag pas dingen gaan ondernemen. Thuis kan ik ook op bed liggen. Ik ben ook erg zenuwachtig, ik weet echt niet wat ze allemaal van plan zijn.
En ik vind het vreselijk om in het ziekenhuis te liggen ja wie niet maar ik kan daar echt slecht tegen. Ik ben moeder van 3 kinderen maar ben het ziek zijn ook echt zat. Ik hoop zo dat ze een oplossing weten voor mijn slokdarm en dat ik dan weer lekker kan eten en drinken....en leven.
Maar ben ook zo bang dat ze toch weer wat ontdekken. Het is nu precies 5 jaar geleden dat mijn moeder in dezelfde maand ook werd opgenomen op de mdl afdeling waar ik nu heen moet en 6 weken later is ze overleden aan eierstokkanker. Maar ja zo moet ik niet denken anders word je gek en mijn moeder was wel erg ziek toen hoor. Duimen jullie voor me?
nou ja zinloos maar ik wilde t even zeggen... en ik wens jullie echt het allerallerbeste toe..
Ik zal keihard voor je duimen dat je in ieder geval van het weekend thuis bent en dat je ook een beetje gerustgesteld wordt morgenochtend
ennuh...niet dronken thuis hé Clonidine heb ik ook een tijdje genomen, bij mij hielp het toen niet helaas
En lees in ieder geval maar niet de bijsluiter, daar word je nml ook niet echt vrolijk van
En @ DarkElf, sterkte met je schoonzusje, wat een ellende toch
de achterkant bijna op mijn schouders en de zijkanten zijn nét over mijn oorlelletjes inclusief een soort van slag erin die ik voorheen niet had de donkere kleur is inmiddels een beetje opgebleekt dankzij de zon dus het wordt langzaam maar zeker weer mijn eigen kleur Het ziet er echt heel onverzorgd uit, maar ik ga écht voorlopig niet naar een knipgrage kapper (het gaat overigens over mijn hoofdhaar
)Heb nu weekendverlof, morgen mij weer melden om 21.00.
Dinsdag krijg ik de ct scan en de pet scan, dan kijken ze me hele boven lichaam na en wat er nou precies aan de hand is met de slokdarm. Hopelijk vinden ze niks engs en kunnen ze mij snel helpen zodat ik beter word en weer kan eten. En die sonde eruit kan man o man wat zal dat een opluchting zijn
Zelf had ik vrijdag zo'n vreselijke maag/darm/eierstok/weeën krampenstorm dat ik om 20.00 na écht langdurig bellen naar de spoedeisende hulp mocht komen. Pas na de vragen beantwoord te hebben van "Wat denk je wat we voor je kunnen doen? "
(Euh....kijken? helpen? medicijntje? iets wegsnijden ) En "heb je griepverschijnselen? " (nee, vreselijke kramp
) trouwens. Maar daar heeft uitieindelijk een erge lieve arts eerst even een inwendig onderzoek gedaan nav de vage ongesteldheid na de chemo's (ontploffende eierstokken misschien ) maar na verder onderzoek bleek dat ik wrsch last van galstenen heb Vandaag op het werk wist ik ook niet of ik moest poepen, maandverband moest pakken of zo'n enge diclofenac moest nemen als ik een krampje had Mijn lichaam is dat rare eten wat ik deed (en nog steeds stiekumpjus doe eigenlijk) duidelijk zat en eist terecht salades, fruit en water 
Zoooo ik heb veel gedaan zeg!
Ik ben naar een bruiloft geweest in Duitsland.
Was eigenlijk zo'n beetje het eerste echt serieuze wat ik ging doen dit jaar.
Natuurlijk was ik nog niet een hele dag in touw geweest dus het was überspannend of ik het allemaal vol kon houden. We zijn woensdags naar Duitsland gereisd, ik heb een piepklein stukje gereden en daarna was het de beurt van een vriend van ons. Hem maakte het niet uit, hij heeft de verdere reis gereden (kon ik mooi pitten op de achterbank
). Donderdag was er Polterabend; een soort vrijgezellenfeest. Het was hartstikke gezellig, erg veel nieuw mensen ontmoet en het viel me best mee, ik kon het goed volhouden. Maar dat was ook wel te verwachten, heb lekker veel gezeten en niet veel gelopen dus het wilde best. Zaterdag was de bruiloft, ze hielden een bruiloft in Middeleeuwse stijl, dus ook wij waren op ons paasbest Middeleeuws aangekleed gekomen. Was eerst wel een beetje raar om zo rond te lopen, maar als iedereen verkleed is dan went dat vrij vlotjes. Was echt een lange dag, met eerst een burgerlijk huwelijk, daarna een kerkelijk huwelijk (en Fratz heeft in de kerk op verzoek van het bruidspaar ook nog een stukje voorgedragen, mijn mannetje was helemaal trots op me) en daarna werden we in een bus naar een kasteel gereden. Daar hebben we een leuk feest gehad. Om 24:00 gingen we weer terug naar huis, daar ging het feest door, maar niet voor Fratz, die ging namelijk zowat door haar hoefjes heen.
Verder heb ik nog een etentje met mijn collega's gehad! Was een afscheidsetentje omdat een collega manager naar een andere afdeling toe gaat. Ik vond het heel erg spannend, vooral ook omdat het de eerste keer was dat men me zou zien zonder hoofddoekje. Maar het viel hartstikke mee, het voelde alsof ik nooit weggeweest was. Het eten was niet speciaal, ik genoot van mijn gezelschap.
Daarop volgend ben ik weer voor het eerst naar mijn werk geweest
En dat was ook hartstikke leuk! Ik kon echt aan veel mensen merken dat ze me gemist hadden (en omgekeerd ook uiteraard). Ik moest zo lachen, we hebben een inhouse vestiging van Randstad en deze zit vlak bij mijn werkplek, een van de dames kwam naar buiten rennen onder een luid: "Ohhhhh ik ben zo blij dat je er bent! Ik heb zoooo over je ingezeten!!!". Jullie snappen wel dat ik helemaal glom hè?
Wat later ben ik met mijn collega's gaan lunchen in het bedrijfsrestaurant. Op een gegeven moment had ik echt zin om te roepen: "I AM BACK!". Ik wil dus ook zo snel mogelijk weer geleidelijk gaan beginnen met werken, ik heb er echt zin in!
Kortom: met mij gaat het hartstikke goed! Okay, er zijn een heleboel ongemakken natuurlijk, de opvliegers, de pij in mijn gewrichten, de vermoeidheid.. Maar als ik dan denk waar ik vandaan kom.. en als ik zie dat het zusje van mijn collega er zo veel slechter aan toe is als ik (ze heeft ook borstkanker en loopt bij dezelfde arts als ik) dan mag ik niet klagen.
Meiden; hoe is het met jullie? Mila; hoe is het met je arm? Morgause; je zat de vorige keer behoorlijk in de lappenmand, hoe is het met de sondevoeding?
-hugs around-
En die bruiloft met verkleedkleertjes en een kasteel
, heerlijk zeg Mijn arm zit er nog steeds aan en de rest van de ongemakken neem ik ook maar voor lief, nou ja ...weinig keus hé
En omdat ik over twee weken alweer een vol jaar (!) aan het werk ben, heb ik de hele maand oktober maar vrij genomen, gewoon, cause I can
Wel maar 3 uur dan, langer mag niet van de bedrijfsarts
. Met babysteps weer de normaliteit in! Wat vliegt de tijd toch Waar blijft Morgause met een update
Duurt zolang Mensen die me complimenteren over mijn kapsel "Jemig wat staat dat korte je leuk!!!!" en daarna zeggen "Goh joh, vond je het niet een groot risico om alles er in een keer af te knippen?"
Als ik dan zeg "Tja het was niet echt een kwestie van keus hè" dan worden ze wakker en staan ze zich uitgebreid te verontschuldigen
Vandaag een dokter dag, eerst naar de huisarts voor een nieuw implantaat en later naar het ziekenhuis, heb een afspraak met de mammacare verpleegkundige. Geen idee wat die laatste wil trouwens, mijn gokje is dat ik daar zo weer buiten sta.
Ik had trouwens zo'n Pink Ribbon armbandje gekocht, vond dat mijn goede daad ook maar moest doen voor dit jaar. Nou fijn bedankt, dat armbandje is wel zo verschrikkelijk nauw
Daar kan Fratz helemaal niks mee. Nou ja ik geef het wel aan mijn moeder..
Morgause waar ben je!
Mijn moeder kreeg vandaag de uitslag van haar mammografie (van haar "goede" borst) en die was gelukkig goed
Een ziekenhuisbezoek is toch altijd weer spannendMijn haar schreeuwt nu trouwens echt om een kapper, maar ik geef mooi niet toe
Dacht daar heel anders over en vond dat ik naar de dokter moest en aangezien hij die toch voor zichzelf moest bellen heeft hij meteen die afspraak voor me gemaakt voor vandaag.Donderdag mag ik me gaan melden bij de mammapoli. Op zich maak ik me nog niet heel veel zorgen, maar het tempo verontrust me wel een beetje
.quote:Bij mij ging het ook heel snel es70.Op dinsdag 3 november 2009 17:17 schreef es70 het volgende:
Zondag iets 'anders dan anders' gevoeld, wat bij mij niet een directe aanleiding was voor paniek eigenlijk. Ik ben in het verleden een aantal keer geopereerd aan een abces in zowel de linker- als rechterborst en omdat ook mijn menstruatie eraan zit te komen had ik een 'ff aankijken' houding.
Donderdag mag ik me gaan melden bij de mammapoli. Op zich maak ik me nog niet heel veel zorgen, maar het tempo verontrust me wel een beetje
Ik duim voor je dat het niks is!
quote:Dank je
[..]
Bij mij ging het ook heel snel es70.
Ik duim voor je dat het niks is!
.Ik probeer mezelf ook voor te houden dat het vast niks is, maar ik word op dit moment vooral zenuwachtig van de mensen om me heen die het schijnbaar als behoorlijk heftig ervaren
. Het heeft zo weinig zin om al allerlei doemscenario's te gaan bedenken voordat er ook maar iets duidelijk is, steek liever mijn hoofd in het zand tot dat niet meer kan
.quote:Lijkt me een goede houding. 9 van de 10 keer (of vaker) is er niets aan de hand maar met jouw voorgeschiedenis zal de arts geen risico willen nemen. En dan lijkt het mij wel prettig dat ze er zoveel vaart achter zetten. Sterkte!Op dinsdag 3 november 2009 17:54 schreef es70 het volgende:
[..]
Dank je
Ik probeer mezelf ook voor te houden dat het vast niks is, maar ik word op dit moment vooral zenuwachtig van de mensen om me heen die het schijnbaar als behoorlijk heftig ervaren
Het heeft zo weinig zin om al allerlei doemscenario's te gaan bedenken voordat er ook maar iets duidelijk is, steek liever mijn hoofd in het zand tot dat niet meer kan
En de andere dames: ik lees mee met jullie ups en downs. Gelukkig lees ik meer positieve als negatieve berichten maar de strijd zal evengoed niet makkelijk zijn. Jullie doen het super! (alsof je een keuze hebt
). Vonnis: mastopathie & cystes , goedaardig 
.Vooraf bijna hyperventileren van de zenuwen, achteraf van opluchting...
Ik ben heel blij voor je!!
quote:Fijn!
Van 11 tot half 3 in het z'huis gezeten, resultaat: OPLUCHTING
Vooraf bijna hyperventileren van de zenuwen, achteraf van opluchting...
.Wel raar om te wennen aan het idee dat ik dus met die knobbel (2,5 bij 2 cm.) rond blijf lopen. En dat het er dus ook meer kunnen worden (die altijd bekeken zullen moeten worden) en ik misschien nog wel vaker dit kloterige gestress ga krijgen
.Bedankt voor jullie reacties
.Zodra die van mij ook maar iets groter wordt sta ik ook weer op de stoep hoor.
Maar voor nu: gefeliciteerd met je goede uitslag! Ik weet precies hoe opgelucht je je voelt
.ik moet naar de gynaecoloog. ondanks mijn aromasin en zoladex blijf ik bloedingen houden die erger zijn dan de ergste normale menstruatie die ik ooit heb gehad. ik had al een keertje de internist gebeld hierover, toen kreeg ik assistent die van niks wist en me doorverbond met een of andere arts. meh. net de afsprakenbrief opgehaald bij de huisarts, ze heeft er groot "URGENTIE!" en "SPOED" opgezet.
ook moet ik weer bloed prikken om te kijken of mijn hormoonspiegel in orde is.
het ging allemaal zo goed.
Hopelijk heb je deze onderzoeken snel achter de rug met een gunstige en makkelijk verklaarbare uitslag De ongemakken na alle behandelingen zijn mij ook vies tegengevallen, lijkt wel of het er steeds meer worden
Heb trouwens besloten om geen co-assistenten aan mijn lijf te willen voorlopig.
Ik heb er een beetje genoeg van. "Mag ik ook even voelen?" die zin heb ik geen zin meer in.
Dit wilde ik even laten weten. En ook al vinden jullie 'sterkte' geen lekker woord, toch heel veel sterkte voor jullie!
Trouwens, Morgause (spel ik dit goed) mis ik wel ineens vanaf een maandje geleden........
En ik mis Morgause idd ook met een update, ze was 49 dagen en 5 uur geleden voor het laatst online
Ik ben eindelijk bij de kapper geweest, en heb echt met mijn handen tot vuisten gebald afgewacht of ze niet teveel af zou knippen
Uiteindelijk heeft ze alleen mijn haagse matje tot een mooie bob geknipt en mijn pony ietwat gefatsoeneerd en ik ben helemaal happy met het resultaat Nu heb ik vage pijpekrullen Mijn oedeem is nog steeds duideijk aanwezig, ook op mijn rug, maar ik hoef gelukkig niet meer twee keer in de week bij de knijpmevroi te komen.
Mijn haar groeit als kool! En ik wil er ook niks af
Fijn dat jij nu weer een coupe hebt Milia!!
En bedankt voor je lieve woorden Quoi. En je hebt gelijk, we hebben geen keus om met bepaalde dingen om te moeten gaan, maar we kiezen nog altijd zelf hoe we dat doen.
Vanmiddag na mijn werk nog ff bloed prikken, was ik vergeten te doen..
Bleek dat ik gewoon zelf had moeten helpen. Bedankt doc..
Beetje rare dame ook aan de telefoon. Gaat ze me vragen of ik een ponskaartje heb, en daarna zegt ze dat ze me een afspraak heeft gemaakt bij de gyn die een specialisatie heeft in oncologie.
lol, 1+1=2 toch? Ze wist allang dat wat ik heb gehad en dan nog onschuldig naar een ponskaartje vragen.
Volgende week krijg ik trouwens een kussen door de brievenbus die belooft altijd koel te blijven, als dat toch eens waar zou zijn......... en áls het echt waar blijkt te zijn laat ik het je natuurlijk meteen weten
Dat zou al een flink stuk schelen als je kop redelijk koel blijft s'nachts. en dan de rest nog...... De knijpmevroi heeft me weer lekker geknepen
en ingetaped en na dat intapen voelt het zoooo lekker, zo ziet het eruit, zelfs die kleur heb ik altijd (gepikte foto trouwens)
Maar de brace die ik ook nog eens moest dragen (en betalen natuurlijk
)over mijn prachtige kous omdat ik een ontsteking in mijn duimpees zou hebben hoeft niet meer omdat ik wrsch een opdrogende of beschadigde ader heb Ze spreken elkaar zo tegen,
Maandag naar de gyn geweest. Kreeg uiteraard eerst een uitgebreid gesprek met een co-assistent.
Over van alles en nog wat. Was gelukkig een aardige meid.
Daarna moest ik wachten totdat ik naar de gyn kon.
Hier hetzelfde gesprek nog eens dunnetjes overgedaan en daarna mocht ik plaatsnemen in de beugels.
Een fijn onderzoek, met eendenbek en vingers ook, Fratz voelde zich net een koe toen ze de handschoentjes van de dokter zag. Er werd ook nog een echo gemaakt.
Naïef als ik was dacht ik dat ze gewoon zo'n apparaatje op mijn buik ofzo zouden gaan doen, maar uiteraard ging er -floeps- een apparaat ook naar binnen.
En nu moet ik weer eens wachten op uitslag. Goed bericht: ik hoor niets. Slecht bericht: de gyn belt me.
Meh ging allemaal zo goed en nu zit ik weer in spanning.
Was zelfs zo gespannen dat ik er maandag niet van kon slapen, en daar heb ik nog nooit last van gehad.
.Sterkte meissie, ik weet hoe erg die stress kan zijn
Mijn coole kussen is er trouwens nog steeds niet
Ik heb hem nodig, nu 
Ben gisteren in het VU geweest voor controle en ben weer door de apk gekomen, nu hoef ik pas weer in januari naar de chirurg
Ben wel weer keihard uitgelachen toen ik vroeg om een pil of what ever tegen de eeuwigdurende hitte maar ik had ook niet anders verwacht (Ik blijf het gewoon tegen beter weten in vragen hé ) Deze keer werden er heel andere vragen gesteld door de radiologie mevroi en het onderzoek was ook wat uitgebreider en dus heftiger inclusief de ijskoude handjes van de radiologie mevroi en daarom ben ik natuurlijk weer vergeten eea te vragen 
Mijn coole kussen is er eindelijk en het is eigenlijk een kussentje maar ik heb nu al het idee dat het werkt en zelfs mijn schouders/ nek lijken niet zo verkrampt als voorheen als ik wakker word! (het was een tip van een vriendin; "Kijk toch eens naar dat homeshoppingkanaal want daar wordt een kussentje aangeboden die zich naar je lichaam vormt met als extra voordeel dat ie koel blijft")
Als je er een zou willen Fratz, het was twee halen, een betalen
-
-
-
-
-
Morgause............
Heb even een search gedaan op internet, nergens te bekennen..
quote:nog steeds niet gesignaleerd dus..?
Morgause idd..
Heb even een search gedaan op internet, nergens te bekennen..
quote:Nee..Op vrijdag 11 december 2009 01:32 schreef Mirjam het volgende:
[..]
nog steeds niet gesignaleerd dus..?
Ben eigenlijk heel internet aan het afstruinen, maar valt niet mee zonder woonplaats, geboortedatum, naam..
Weet alleen (van OUD) dat ze 2 zoons heeft in puberleeftijd, en 1 kleine van 2.5 jaar.
quote:ja. je gaat je als tuttebel toch zorgen maken...
[..]
Nee..
Ben eigenlijk heel internet aan het afstruinen, maar valt niet mee zonder woonplaats, geboortedatum, naam..
Weet alleen (van OUD) dat ze 2 zoons heeft in puberleeftijd, en 1 kleine van 2.5 jaar.
quote:laten we het niet hopen....
En inderdaad, dat is niet te hopen.
quote:Precies.. Laatste keer dat ze online was, was tijdens haar weekendverlof. Ze zou wel d'r laptop meenemen naar het ziekenhuis, maar volgens mij zonder internet.Op vrijdag 11 december 2009 12:07 schreef Mirjam het volgende:
[..]
ja. je gaat je als tuttebel toch zorgen maken...
[..]
Verder denk ik dat ze in Arnhem woont, of iig in de buurt? En ze komt dus uit 1973.
Bleh, wat haat ik internet op dit moment. Wil het weten ook, of er iets gebeurt is
quote:Al 73 dagen en 18 uur niet online geweest.Op vrijdag 11 december 2009 12:10 schreef automatic_ het volgende:
Maar ze is al een tijd niet op Fok geweest dan?
En inderdaad, dat is niet te hopen.
Hoop dat het goed met haar gaat en dat ze gewoon een adempauze nodig had van fok ofzo.
Nog maar weer een update van mij dan.
Niks gehoord van de gyn dus ga ervan uit dat de uitslag goed was.
Uit mijn bloedonderzoek bleek dat mijn eierstokken nog vrolijk hun werk deden, ondanks zoladex en aromasin.
Volgens de gyn heb ik erg sterke eierstokken, wat in andere gevallen fantastisch zou zijn, maar in mijn geval niet.
Ik moest er maar eens aan denken om mijn eierstokken te verwijderen.
Want ja verder zou er in de toekomst toch niks met mijn eierstokken gebeuren, dat wist ik zelf toch ook wel?
Toch weer fijn zo'n klap in mijn gezicht. Begin er gewend aan te raken.
Hoe er wordt gecommuniceerd door artsen, verpleegkundigen en ondersteunend personeel in het ziekenhuis is werkelijk onder de maat. Ik heb me er nu al zo vaak over verbaasd. Lijkt wel of ze allemaal bedrijfsblind zijn geworden, je wordt gezien als een ding en niet Begin er aan te wennen dat ik het constant warm heb..
quote:de enige Morgause op Hyves is een meisje van 19?Op vrijdag 11 december 2009 12:19 schreef automatic_ het volgende:
En haar naam i.c.m. hyves? Die bestaat namelijk, maar het profiel is niet openbaar...
quote:http://morgause.hyves.nl/
[..]
de enige Morgause op Hyves is een meisje van 19?
Deze lijkt mij geen 19... Het is namelijk zo dat best veel mensen dezelfde nick op bijv. fok gebruiken als op hyves/facebook (althans; waar ik veel post is dat wel)
quote:oh die had ik niet gespot!Op vrijdag 11 december 2009 15:36 schreef automatic_ het volgende:
[..]
http://morgause.hyves.nl/
Deze lijkt mij geen 19... Het is namelijk zo dat best veel mensen dezelfde nick op bijv. fok gebruiken als op hyves/facebook (althans; waar ik veel post is dat wel)
quote:Mja, al is dat wel een kleine foto...
Op de foto in haar fotoboek ziet ze er wel wat anders uit?
Maar... "parel van de Jordaan"; Misschien dat ze in Amsterdam woont?
Al is dat nog onhandig om te zoeken
Als je eenmaal patiënt bent, zien ze je als een machine met lastige onderdelen idd, valt mij ook op En een heel stomme vraag misschien, maar zijn er vooraf nog eitjes van je te "redden" mocht het inderdaad zover komen dat je eierstokken worden verwijderd? Verder heb ik vannacht wekdienst, mijn zoon heeft een hersenschudding en moet elke twee uur even gewekt worden om te kijken of hij nog goed functioneert
Eng hoor!Ik heb ook nog even gezocht naar Morgause, vrees toch ook het ergste nu
Ik kwam ook weer even hier kijken. Fratz, wat frustrerend dat het medisch personeel zo communicatie-gehandicapt is (is dat een bestaand woord?)! Ik snap het niet! Waar gaat het nu precies fout? Wat doen ze verkeerd? Zelf geef ik les aan toekomstige artsen, en ik probeer ze vooral mee te geven om vanuit de "patient" te denken en ook zo te communiceren.
Milia, goeie vraag over de eitjes en eierstokken. Hoe gaat het eigenlijk met jou nu?
Eigenlijk doe ik elke dat even een kleine check of Morgause al gesignaleerd is. Shit man.... Dat zijn dus de beperkingen van internet. Heb een kleine hoop dat ze weer opduikt na een tijdje ziekenhuis ofzo (dan kun je natuurlijk niet continu internetten). Maar ik vrees.
quote:Op zaterdag 12 december 2009 18:07 schreef Quoi het volgende:
Hoi,
Ik kwam ook weer even hier kijken. Fratz, wat frustrerend dat het medisch personeel zo communicatie-gehandicapt is (is dat een bestaand woord?)! Ik snap het niet! Waar gaat het nu precies fout? Wat doen ze verkeerd? Zelf geef ik les aan toekomstige artsen, en ik probeer ze vooral mee te geven om vanuit de "patient" te denken en ook zo te communiceren.
Milia, goeie vraag over de eitjes en eierstokken. Hoe gaat het eigenlijk met jou nu?
Eigenlijk doe ik elke dat even een kleine check of Morgause al gesignaleerd is. Shit man.... Dat zijn dus de beperkingen van internet. Heb een kleine hoop dat ze weer opduikt na een tijdje ziekenhuis ofzo (dan kun je natuurlijk niet continu internetten). Maar ik vrees.
Wat mij opvalt is het volgende:
* De klassieker: Arts praat niet met de patiënt maar met degene die naast het bed zit, hetzij je moeder, je vriend, noem het maar op en vraagt aan deze patiënt wat er aan de hand is. Hallo! Ik heb dan wel borstkanker maar aan mijn vermogen tot praten mankeert niets hoor!
* Beroepsblind: De arts praat tegen jou in zoveel mogelijk Latijnse termen, zodra je buiten staat heb je geen idee wat je eigenlijk hebt en wat er staat te gebeuren.
* Bagatelliseren: Nadat er net is verteld dat iemand terminaal is: "Nou ben je zeker wel een beetje depressief hè?", of, toen ik net te horen kreeg dat ik hoogstwaarschijnlijk uitzaaiingen had: "Hoe voelt het nou dat je weet dat het leven eindig is?".
* Eerst de handeling inzetten dan pas vragen: Je ligt op de behandeltafel, er komt een horde assistenten binnen zonder vragen. Ze trekken handschoentjes aan en vragen dan: "Oh, mogen wij ook even voelen?".
* Het experiment: Een van mijn artsen vond het wel cool om spoed IVF met mij te gaan doen aangezien "dat hier nog nooit is gedaan en dat is een mooi experiment voor het ziekenhuis". Ik ben een mens, geen labrat waar je willekeurig testjes mee kunt uitvoeren.
* Oplossingsgericht: Veel artsen denken voornamelijk vanuit de oplossing van het probleem (de ziekte). Een patiënt is nog helemaal niet zover als hij net hoort dat hij iets heeft (dan bedoel ik geen gebroken been, dat is een heel duidelijk probleem). Alles wat ervoor gaat gebeuren is meestal vrij duidelijk, maar de periode na je probleem (je bent min of meer beter) sta je er alleen voor. Leg gewoon uit wat er gaat gebeuren, voor, tijdens en na de ziekte. Mijn chirurg gebruikte hier mooie beeldspraak voor. Ze zei; we gaan de hoge berg beklimmen. Maar we kunnen natuurlijk niet rennend naar de top. We moeten het voorbereiden, het juiste materiaal gebruiken en als het nodig is dan slaan we onderweg onze tenten op om onze mogelijkheden te bekijken. Was voor mij heel duidelijk.
* Praters en luisteraars: Eigenlijk zitten mensen in één van deze bakjes, je bent een prater of een luisteraar. Ik had ook een doc die duidelijk in het "praten" bakje zat. Fijn dat de beste man van zijn stemgeluid houdt, maar ik werd ondergesneeuwd door het praatgeweld en toen ik buiten stond wist ik niet eens meer wat ik had willen vragen.
* Kwetsende opmerkingen, die niet zo bedoeld zijn, maar wel hard aankomen. Hierboven ergens vertelde ik al van mijn eierstokken. Een andere mooie was: "Is er al een genetica onderzoek bij u gedaan? Nee? Nou ja u heeft ook geen kinderen hè, dus is ook niet nodig, eigenlijk ook niet in de toekomst."
* Moeten: Schijnbaar MOET ik van alles. Als patiënt wordt je daar een beetje moe van. Ik moet namelijk niks, tenzij mij wordt uitgelegd waarom ik iets moet. Uitleg verduidelijkt, vertel me het waarom.
Wat ik ook merkte was dat bijna geen enkele arts feedback vraagt. Ook artsen in opleiding niet.
Zeker als je in opleiding bent mag je best vragen wat mensen van het gesprek/het onderzoek vonden.
En of ze vonden dat je het goed hebt uitgelegd. De keren dat ik uit mezelf feedback gaf werd dat erg op prijs gesteld.
Enne over mijn eitjes etc. Voor mijn chemo kuren moest ik naar de gyn die mij allerlei experimentele dingen voorstelde, ik heb toen besloten om dat niet te doen. Ook de zin: "Maar hier zijn al 8 kinderen mee geboren wereldwijd!" werd ik niet vrolijk van. Spoed IVF terwijl ik een hormoongevoelige tumor had, ook niet. En mijn eierstokken gaan er niet uit hoor. Ik ben inmiddels al gewend aan mijn opvliegers, mijn stemmingswisselingen en mijn nachtzweten. Eierstokken blijven mooi op zijn plaats, vooral nu ik weet dat ik daar twee sterke exemplaren heb zitten, wie weet werken ze over een aantal jaren weer gewoon, wie weet?
Lang verhaal geworden
@Quoi, is heel beknopt natuurlijk en uit de losse pols geschreven. Mocht je meer dingen willen weten, doe me dan een PM. Mij vallen dingen waarschijnlijk ook eerder op vanwege mijn werk.
Hoe ist nou met je zoon?
quote:Wow Fratz, daar noem je even gestructureerd alle bottlenecks op. Oefenen in een slechtnieuwsgesprek, het is me nooit geleerd, in de praktijk ging je dat gewoon "doen". Erg eigenlijk. Ofwel: in de opleiding zijn dat soort vaardigheden (die m.i. toch ook wel gewone omgangsvormen zijn!) nog niet heel erg vertegenwoordigd.
Grootste punt is denk ik wel: leer denken vanuit de ander en communiceer daar ook naar. Ik houd dit echt in mijn achterhoofd als er ik weer eens een groepje studenten onder mijn hoede heb.
Wat voor beroep heb je Fratz dat je hier extra opletzaam op bent, mag ik dat vragen?
Morgause nog steeds niet gesignaleerd hee.....
Het zit zelfs in elke managementvaardigheden cursus die ik ooit heb gevolgd.
Ik werk zelf als manager van een technische helpdesk, daarbij bestaat mijn team uit alle coaches, trainers en analisten die de opleiding verzorgen. Ik luister dagelijks naar mensen, let daarbij vooral op hun communicatieve vaardigheden, een hoop technische mensen zijn namelijk niet van nature een kei in communicatie. Klanten vinden het fijn dat hun probleem opgelost wordt, maar dan ook graag op een prettige, en niet lompe, manier. Doe ook alle sollicitatiegesprekken en assessments die er zijn.
Ik vrees het ergste voor Morgause..
Maar ik wil even reageren op het niet leren van een slecht nieuws gesprek op scholen.
Ik heb zelf een verpleegkundige opleiding gedaan, en daar heb ik heeeeel veel lessen daarin gehad.
Maar als je dan in de praktijk komt, is het heel lastig om alles toe te passen, omdat mensen natuurlijk onvoorspelbaar zijn.
quote:Joysa, gelukkig dat dit bij jou wel het geval was. De werkelijkheid, het toepassen is inderdaad een ander verhaal. Even als toevoeging, in mijn opleiding tot arts zat dit niet en dit is inmiddels een oud onderwijsprogramma, er is alweer een nieuwe. Hopelijk zit dit er wel bij.Op dinsdag 15 december 2009 09:39 schreef Joysa het volgende:
*ik ben een lurker in dit topic*
Maar ik wil even reageren op het niet leren van een slecht nieuws gesprek op scholen.
Ik heb zelf een verpleegkundige opleiding gedaan, en daar heb ik heeeeel veel lessen daarin gehad.
Maar als je dan in de praktijk komt, is het heel lastig om alles toe te passen, omdat mensen natuurlijk onvoorspelbaar zijn.
@ Quoi Ik zit alweer een hele tijd in de sleur van alledag met van tijd tot tijd bezoekjes aan allerhande ziekenhuizen en knijpmevrooien. Uitgaan etc is vreselijk lastig tegenwoordig omdat het altijd te warm voor me is en dat is zo vermoeiend en vervelend dat ik toch maar liever thuisblijf, vreselijk suf dus
Maaarrrr, voor de rest mag ik niet klagen gelukkig, want met de gezondheid gaat het verder zeer goed al blijf ik zeggen dat de "nasleep" een complete verrassing was
@ Fratz, met zoonlief is alles weer goed, hij heeft heel af en toe nog hoofdpijn maar dat schijnt erbij te horen en dan moet hij gewoon weer ff rustig aan doen
@Milia: Ik snap dat het dan qua gezondheid wel weer ok gaat, maar dat je dan verdikkeme niet meer bepaalde dingen kunt doen. Houd je dan even geen rekening mee. Wel een beetje fijne feestdagen gehad?
Allemaal een heel gezellig oud&nieuw voor jullie en hopelijk ook een gezonder jaar dan afgelopen jaar was!
Alle feestdagen waren prima te doen omdat we gewoon lekker kneuterig thuis zijn gebleven.
Dat beviel eigenlijk wel heel goed moet ik zeggen . En ach....de nieuwjaarsborrel van het werk heb ik ook alweer gehad, en daar kijkt niemand er meer vreemd van op als ik de helft van mijn kleding uitgooi en gezellig in mijn shirtje buiten bij de rokers in de sneeuw ga staan hyperen van de warmte,hihihi
En Sander Simons is overleden, die kwam ik weleens tegen in het VU ziekenhuis en dan knikten we naar elkaar
Ik werk inmiddels alweer wat meer. En mijn haar groeit als kool!
Heb er inmiddels ook slag/krul in gekregen, had het eigenlijk niet meer verwacht maar is toch gebeurd. Morgen mag ik weer aantreden voor de tietenplekmachine + gesprekje met de chirurg.
Oh en ook nog goed nieuws
Toen ik 4 januari op mijn werk kwam weer zag ik dat ik opeens een contract voor onbepaalde tijd heb gekregen.
alleen jammer dat mijn manager het niet even verteld had.. en hij is er volgende week pas weer ook. Maar toch fijn! Was alles rustig op de plaat?Lekker van je contract, zeker in deze tijden
Alles was goed
Mijn chirurg was weer super
Alles was goed enzo en ze zei "tot volgend jaar!".
Ook gister nog naar de bedrijfsarts geweest, die vond mijn plan om substantieel meer te gaan werken geen goed idee
het was meer "doe maar twintig, vierentwintig uur, en dan zie ik je in februari weer". Toch lief dat er mensen zijn die me een beetje tegenhouden in mijn enthousiasme en me weer even met de beentjes op de grond zetten!
En nog bedankt voor de felicitaties!
Ik ben ook zo supertevreden over mijn nieuwe haar, ben benieuwd of het blijvend is
Volgende week weer naar de internist. *toch alweer nerveus is*
Vandaag ben ik bij de mamacare practiondingding nurse geweest en ze had het weer over haar eigen opvliegers en vreetbuien door de hormonen. Ik snap nog steeds niet wat ik met die info moet hoor, mijn vreetbuien kwamen door de steroïden in mijn chemokuren en zij zit gewoon wel in de natuurlijke overgang
Koe, die vrouw, wil daar eigenlijk helemaal niet meer naartoe
Kan het me goed voorstellen dat het bagger is om naar haar dingen te moeten luisteren.
En met die nurse moet ik maar ff doorzetten, tis tenslotte maar driemaandelijks dat ik haar aan moet horen
En maandag krijg ik een nieuwe keuken geplaatst., zó spannend
Je mag hier altijd klagen wat je wilt hoor
Juist hier zou ik zeggen. En ja, ik word ook constant wakker van de warmte. Dekbed af, weer lekker onder het dekbed, weer af, naar het toilet, niet meer weten hoe ik moet liggen, zweten als een gek.
Ja ik weet precies wat je bedoeld.
En een nieuwe keuken? Toe maar! Wat heerlijk zeg!
Het gaat goed!
Ik werk inmiddels weer voor zo'n 50-60%. Ben wel mentaal helemaal leeg als ik thuis kom, dan gaan meestal de schoentjes uit en ga ik richting bank voor een dutje.
Heb inmiddels een behoorlijke bos haar gekregen, en het krult ook nog, dat had ik niet verwacht eigenlijk!
Ik zou eigenlijk naar de kapper moeten gaan om het wat te laten fatsoeneren, maar dat vind ik zo jammer
In april ga ik naar de klinisch geneticus, ik ben toch benieuwd hoe het zit, zeker met zoveel vrouwen in de familie.
Moet zeggen dat ik echt blij ben dat het zo goed gaat, ik werd laatst toch weer even met de beentjes op de grond gezet toen de zus van een collega overleed, aan uitgezaaide borstkanker.
Ben samen met een collega naar de crematie geweest, was behoorlijk emotioneel.
Hoe is het met jou Milia?
En Morgause is echt nergens meer gesignaleerd hè?
Ik werk in ieder geval twee dagen vast en de rest (invallen bij ziekte of vakantie en zo van collega's) is extra en dat vind ik wel prima zo. Zin in het zinloze gejaag en gestress van voorheen heb ik echt niet meer, dan financieël maar iets minder hoor. En rond een uur of vier stort ik ook nog steeds op de bank , maar als ik gewerkt heb stort ik iets later neer omdat er ook nog gekookt én gegeten moet worden
Inmiddels ben ik nóg een keer naar de kapper geweest, heb de smaak echt te pakken
Mijn make-up stijl (nou ja, stijl ) heb ik ook meteen veranderd, want daar had ik ineens zomaar zin in lentelentelenteWij hebben hier twee weken geleden ook weer een heftige begrafenis gehad en ik had het vervelende gevoel dat me in stilte verweten werd dat ik er nog wel ben en hun overleden geliefde vader niet (zit wrsch tussen de oren hoor, maar verleden jaar zei iemand die ik condoleerde tegen me ' Ja, maar jij bent er nog steeds hé:
) Nou ja, misschien ben ik wel overgevoelig geworden of zo, dat kan En de klinisch geneticus, is dat je aangeraden en moet je dan met meerdere familieleden heen? Ben wel benieuwd eigenlijk, spannend en eng zeg!
En Morgause......dat is nu té lang geleden
net als jij dus.Oh en eerder ging ik bijna altijd vrijwel make up loos de deur uit, nu niet meer, haha!
Die zin van: "Maar jij bent er nog steeds hè" heb ik ook al een paar keer gehoord.
Nogal hard ja, maar ik kan me er eigenlijk niet meer druk om maken.
En klinisch geneticus, mijn internist kwam er mee een paar maanden geleden, ze zei, denk er maar eens over na of je er heen wilt. En als je dan wilt, dan stuur ik een verzoek.
Met name omdat ik zo jong de kanker heb gekregen vind ik het van belang om te weten of de rest van de familie een mogelijk hoger risico loopt. Aan moeders kant zijn het alleen maar vrouwen, tantes, nichtjes. Dus ik ga niet alleen voor mezelf, maar ook voor hen. Ik heb een pak papier thuis gestuurd gekregen wat ik moet invullen en opsturen, midden april heb ik dan een gesprek daarover.
Je kan in principe gewoon alleen daarheen gaan, maar ik neem mijn moeder mee.
Ik vind het ook spannend en eng
Maar naar de mammografie, toch een echo want ze konden het niet zo goed zien.. en daar bleek 'iets' te zitten. Een cyste, maar dan met troebel ipv helder vocht. Meteen bij de chirurg langsgeweest en daarna meteen biopsie gehad.
Biopsie ging niet geheel probleemloos.. Bij het verdoven raakte de radioloog een bloedvat en dat bleef nogal stromen en in die hoek kon hij niet met die dikke naald in de cyste komen.. dus hechtpleisters, schoonmaken en aan de andere kant opnieuw verdoven. Toen lukte het wel gelukkig.
En nu voelt m'n linkerkant beurs en m'n borst doet zeer nu de verdoving uitgewerkt is. Volgende week dinsdag weer naar de chirurg voor de uitslag. Dan gaat Swets wel mee gelukkig
Nog een weekje nagelbijten dus
komt door 't gaasje heen Straks even een andere bh aantrekken voor ik deze (vrij nieuwe) onder smeer met bloed
), ging heen en weer met de punctienaald en er kwam mij toch een erwtensoep uit! Een cyste dus... Wel voor de zekerheid opsturen naar het lab, ook omdat het vocht nogal dik was. Bleek het om een zwaar ontstoken cyste te gaan. Helaas zat de cyste er 3 dagen later weer en vertrouwde de chirurg het niet. Paar weken later lag ik op de operatietafel en was de cyste helemaal zwart geworden en nog verder gaan ontsteken (ook bleek er een harde vlies omheen te zitten waardoor de cyste niet kon inklappen, maar steeds terug kwam). Na een kwart jaar met een blauwe borst te hebben gelopen en veel pijn ging het wel goed. Tot vorig jaar, toen ik weer wat voelde. Naar een andere chirurg, voelde niks. Maar na 5 weken toch maar een echo laten maken, en toen zaten er 4 cystes
. En die zitten er nog steeds. Gelukkig niets kwaadaardigs. Helaas is mijn borstweefsel wel erg onrustig waardoor ik snel kans heb op vorming van cystes en bindweefselknobbels, en ben mastopathie gediagnostiseerd. Hopelijk blijft het bij jou ook een 'gewone' cyste, E.T.!
Weet je ook hoe diep die ader zit? Soms wil druk uitoefenen op de ader ook wel helpen om het bloeden sneller te laten stoppen.
Veel sterkte verder!
quote:he bah, wat naar..Op dinsdag 17 augustus 2010 14:19 schreef E.T. het volgende:
Gister bij de huisarts met een gevoelige borst en vanmorgen om 9.30 had ik al een mammografie. "zal wel niks zijn, ff foto'tje maken" dus niemand meegenomen.
Maar naar de mammografie, toch een echo want ze konden het niet zo goed zien.. en daar bleek 'iets' te zitten. Een cyste, maar dan met troebel ipv helder vocht. Meteen bij de chirurg langsgeweest en daarna meteen biopsie gehad.
Biopsie ging niet geheel probleemloos.. Bij het verdoven raakte de radioloog een bloedvat en dat bleef nogal stromen en in die hoek kon hij niet met die dikke naald in de cyste komen.. dus hechtpleisters, schoonmaken en aan de andere kant opnieuw verdoven. Toen lukte het wel gelukkig.
En nu voelt m'n linkerkant beurs en m'n borst doet zeer nu de verdoving uitgewerkt is. Volgende week dinsdag weer naar de chirurg voor de uitslag. Dan gaat Swets wel mee gelukkig
Nog een weekje nagelbijten dus
spannend hoor, sterkte!
@ E.T: sterkte meid, ik denk aan je. Dat prikken was destijds bij mij ook geen pretje, gelukkig had ik geen bloedende borst na afloop. Denk dat het nu wel goed blauw is bij je, eng gezicht hè?
Ik heb inmiddels de uitslag van het genetisch onderzoek: ik heb geen BRCA1 en BRCA2!
Ben ik natuurlijk hartstikke blij mee. Ze hebben ook nog wat schildklier gerelateerde dingen onderzocht, ook daar ben ik geen drager van. Goed nieuws dus, mijn ziekte is een "lot uit de loterij" en geen erfelijke zaak. Ben vorige week ook bij de radioloog geweest. Was weer spannend. Alles was goed, ik heb een afspraak voor volgend jaar gekregen.
Eigenlijk gaat alles goed! Ik werk inmiddels weer ongeveer 30-32 ook al ben ik nog wel vaak moe.
Ik hoop dat ik aan het einde van het jaar de 40 uur weer te pakken heb.
M'n borst voelt wel ontzettend beurs nu.. geen idee of hij er ook zo uitziet; de twee dikke gaasjes die de hele bovenkant bedekken heb ik er nog niet afgehaald (de ene zit vastgekoekt, dus dat zal wel onder de douche losweken worden vanavond
) Het zou me verbazen als hij niet ontzettend blauw is BRCA staat voor breastcancer. 1 voor het eerste gen dat ze hebben ontdekt, 2 voor het tweede gen dat ze hebben ontdekt. mocht je drager zijn dan heeft dit voornamelijk gevolgen voor al je vrouwelijke familieleden en voor de rest van je behandeling. Maar voorlopig laat ik even de sites over borstkanker e.d. links liggen.. Ik laat het even gewoon over me heen komen wat er gebeurt enzo. 'what-if' scenario's komen wel als ik ze nodig mocht hebben. Voorlopig ben ik er van overtuigd dat het 'gewoon' Mastopathie is en dat ze de cyste vrij makkelijk operatief kunnen verwijderen.
Het is dus 'maar' een fibroadenoom. Volgens de chirurg van vanmorgen gaan 'we' niks doen, maar daar ben ik het eigenlijk toch niet mee eens.
Ik ben daar gekomen met pijnklachten, die langzaam erger werden. En dan zou ik nu gewoon maar paracetamol ofzo tegen de pijn moeten gaan slikken..
Ik lees ook overal op internet dat zulke afwijkingen bij vrouwen boven de 35 verwijderd worden.. En daarbij.. er zit iets in mijn borst wat er niet hoort! Dat wil ik niet!
Dus daar ga ik nog wel eens met de huisarts over praten (even wachten tot hij de brief van de chirurg binnen heeft).
Wat het door willen zetten betreft kan ik je helemaal gelijk geven, dat zou ik ook willen denk ik.
Geweldig!
Hoe is het allemaal met/bij jullie?
Waar ik helaas nog steeds last van heb is dat ik het zo warm heb en er helaas niets aan te doen is en dat mijn oksel en een gedeelte van mijn rug nog steeds gevoelloos is En een paar maanden geleden kwam ik iemand tegen die stomverbaasd was toen hij me zag want hij had gehoord dat ik dood was
Mijn haar komt nu tot mijn schouders maar helaas zijn door het regelmatig laten bijpunten de slagen helemaal verdwenen en is het dus weer stijl maar nog steeds donkerder en dikker dan voorheen
Wel apart trouwens, met dat warm hebben enzo? En je rug gevoelloos?! Waar dan precies?
Mijn moeder is overigens in oktober geopereerd en heeft een borstverkleining gehad bij haar "goede" borst en een "opblaaszakje" bij haar geamputeerde borst. Nou, wat een gedoe!
Haar wond van de goede borst wilde niet goed genezen en dat is nu sinds half januari dicht (lees: er zit een heeeel dun vliesje op) en bij haar "opblaaszakje" heeft ze al veel kapselvorming, waardoor het super hard is. 8 maart wordt ze weer geopereerd en krijgt ze haar echte prothese en dan is het maar te hopen dat ze niet weer (meteen..) een heleboel kapsel aanmaakt!
laatst begonnen ze in het ziekenhuis ook te praten over een hersteloperatie maar ik heb het snel afgewimpeld En mijn rug is achterkant en zijkant van de ribben zeg maar nog gevoelloos en vaak dik door het vocht omdat het zijn weg niet zo goed meer kan vinden door de verwijderde lymfklieren en een doorgesneden zenuw of zenuwen of zoiets, kweet het eigenlijk niet eens meer zo goed
Maar heeft jouw moeder geen last van een veranderde persoonlijke thermostaat, want mijn lijf kan het echt niet zelf meer regelen?
En daarom zit ik nu ook nog beneden met al twee uur of zo de verwarming uit te wachten tot ik eindelijk afkoel en naar bed kan, kan natuurlijk alleen als ik een vrije dag voor de boeg heb want het is een heel vermoeiend leven tegenwoordig
Ooo oke, wel vervelend of valt het mee?
Nee, dat valt wel mee! Mijn moeder heeft het altijd zo warm gehad, en het is niet zo dat het nu erger is ofzo. Wel irritant zeg! Hoeveel graden ben je dan op zo'n avond?
Schommelt tussen de 33 en 37 gradenquote:
Wel irritant zeg! Hoeveel graden ben je dan op zo'n avond?
Dat is wel heel wisselendquote:Op woensdag 2 februari 2011 22:05 schreef milia het volgende:
[..]
Schommelt tussen de 33 en 37 graden
Mijn moeder heeft nu haar echte prothese gekregen en die is (veel) te klein. Arts zegt dat hij er weinig aan kan doen, omdat dit de grootste prothese is/was. Ze moet nu maar even 3 maanden aankijken en dan 1) een speciale prothese op maat laten maken of 2) haar "goede" borst wederom laten verkleinen in de hoop dat het dan beter is. Daarnaast kan ze proberen af te vallen, zodat haar goede borst misschien ook kleiner wordt.
Kortom; grof gezegd is heel die operatie voor jan lul geweest en schiet ze er nog geen flikker mee op. Het gapende gat is dan nu wel weg, maar een medewerkster van een lingeriewinkel heeft het idee dat er twee (!) maten verschil tussen haar borsten in zit. Zij zei ook al dat een deelprothese de enige oplossing is, maar goed; daarvoor laat je je niet opereren natuurlijk. Haar "goede" borst is nu misschien nog een grote B / kleine C.
Kortom, groot gelijk dat jij zo'n hersteloperatie niet durft hoor! Als mijn moeder dit allemaal geweten had, dan had ze het ook never nooit gedaan.
Een kennis van mij heeft het ook gedaan, maar die had "maar" een kleine A, dus ja... Dan kan er vrij weinig mis gaan zullen we maar zeggen qua formaat.
Maar wat vervelend dat het nog steeds niet afgerond is, ben je zomaar weer drie maanden verder en dan moet ze wéér herstellen Ik hoop dat je ons op de hoogte blijft houden, ben wel benieuwd uiteraard!
Ze is gisteren naar de huisarts geweest om te vragen hoe en/of wat en zijn mening. Hij snapte mijn moeder goed, maar ze moet eerst even contact opnemen met de verzekering (stel je voor dat ze het doet en dan moet ze het zelf betalen ofzo
). Dinsdag moet ze naar de chirurg die haar borst eraf heeft gehaald, dus ik ben benieuwd wat hij gaat zeggen...! Die schrikt zich wezenloos volgens mij Klinkt stom, maar ze heeft nu een schoudervulling in haar bh zitten en dan ziet het er best gelijk uit
De beste jongen is helemaal van slag en ik moest ook weer even slikken.
Ik heb trouwens hetzelfde als Milia, mijn temp schommelt ook verschrikkelijk.
Heb ook constant opvliegers waar ik gek van word.In bed is het altijd, dekens om, dekens af, dekens om, dekens af, etc.
Nu weer even een ***verhaal, wat een horrorweek had ik
Komtie,Verleden week had ik een rare bult aan de onderkant van mijn borst die ik (weer) dankzij mijn bh ontdekte. Vanwege mijn werk kon ik pas dinsdag naar de huisarts (i.o.) die toch maar mijn eigen huisarts erbijhaalde en mij verzocht om het nog een paar dagen aan te kijken om te zien of de vorm etc. zou veranderen, toen dat vandaag niet het geval bleek te zijn heeft ze "mijn" chirurg gebeld die me verzocht zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te komen om het eens te bekijken. Ze heeft een biopsie genomen en daarna de bult (onverdoofd
) opengesneden om de enorme spanning eraf te halen en nu moet ik volgende week terugkomen omdat ze het hele gebied rond die bult schoon weg willen snijden Als dat achter de rug is mag ik een paar dagen geen bh dragen ivm het bh bandje Geen bh, een tiet , weekje binnenblijven dan maar Zo, dat lucht op en nu ga ik aan de drank en sigaretten roken
Hoe is het er nu mee....?De chirurg die haar borst geamputeerd heeft zei ook wel dat het er niet echt uitzag, maar zei dit natuurlijk vrij netjes zonder zijn collega af te vallen: "Dit is niet het gewenste resultaat denk ik...". Hij kwam met het voorstel om haar goede borst wéér te verkleinen
Mijn moeder gaat maandag voor een second opinion naar Tilburg. Kijken waar ze dan mee komen
Ik moet eerlijk zeggen dat de oplossing die ze nu heeft, ook wel te doen is en je ziet er vrij weinig aan eigenlijk. Maar goed; dit was niet de bedoeling natuurlijk!Ze is geweest en hij vond wel dat het er netjes uitzag, maar bepaalde (handelingen) begreep hij niet. In Tilburg hebben ze de optie om het aan te vullen met vet uit haar buik, zodat je steeds bij kunt spuiten (ofzo). Papieren liggen nu bij de verzekering om te kijken of dat nog vergoed gaat worden en dan gaat ze beslissen wat ze gaat doen.
Ik heb trouwens gisteren / vandaag een 11 afleveringen durende serie gezien over iemand met kanker (en die er, helaas, ook aan sterft). Wel heftig, maar ook wel mooi dat iemand het laat zien en dat andere (die er (gelukkig!) niets van weten) ook kunnen zien wat het allemaal is.
Ben nog steeds héél erg blij dat ik gekozen heb voor een losse prothese, zeker als ik dit allemaal lees.Mijn nieuwe bult was een cyste die opengesprongen bleek te zijn (oid, de helft van het verhaal is me wederom ontgaan) dus het was gelukkig vals alarm
ik ben lekker twee weken thuisgebleven en heb maar een soort van vakantie gehouden omdat ik door de hechtingen moeilijk kon bewegen en slapen Boehoe, zielug hé, vind ik dan toch wel En omdat ik zo zielig was heb ik allemaal nieuwe kleren en schoenen gekocht én een enorme zonnehoed om mee te nemen naar Praag voor een korte vakantie aankomende week
En die link wil ik nog even niet bekijken, ik kan er steeds slechter tegen helaas.
En Mirjam, wat gezellig dat je meelurkt
Daar moest ik zo om lachenquote:Op maandag 30 mei 2011 23:14 schreef milia het volgende:
Oh automatic_ ... liposuctie en borstoptvullen ineen!
En omdat ik zo zielig was heb ik allemaal nieuwe kleren en schoenen gekocht én een enorme zonnehoed om mee te nemen naar Praag voor een korte vakantie aankomende week
dat doe ik ook altijd als ik weer naar het ziekenhuis ben geweest! Een beetje verwennen mag toch?
@automatic: wat een ellende zeg.de nicht van een vriendin van me had een zelfde verhaal. ze vond dat haar borst er op z'n best als een "ontplofte paddestoel" uitzag..
Wij zitten hier nu in spanning. Er is een moedervlek bij mijn schoonmoeder weggehaald gister en de dokter zei dat het er niet goed uitzag.
De boel wordt nu op kweek gezet. De stemming was gister dus behoorlijk bedrukt in huize Fratz.Hoe is het afgelopen....?quote:
Wij zitten hier nu in spanning. Er is een moedervlek bij mijn schoonmoeder weggehaald gister en de dokter zei dat het er niet goed uitzag.
Je kan begrijpen dat we hier behoorlijk van geschrokken zijn.
Het is er goed uitgehaald, dat wel! Volgende week gaan ze nog een onrustige moedervlek weghalen.
Hoe het precies verder gaat weet ik nog niet.
Ik heb daarnet foto's gemaakt van mijn moeder om op te sturen naar de verzekering i.v.m. een (tweede) reconstructie. Ik ben benieuwd wat ze er van gaan zeggen
Alsof je moeder ervoor heeft gekozen om zo door het leven te gaan :-{
Ze heeft er idd 1) niet om gevraagd om borstkanker te krijgen en 2) dat het resultaat is, zoals het nu is.
En heb jij/ je moeder al een reactie gehad van de verzekering automatic_?
Zometeen ga ik mn bed opmaken....in de woonkamer, weiger echt om boven te gaan slapen met deze hitte
Ook de tweede vlek bleek een melanoom. Ze heeft nu diverse onderzoeken gehad, dit blijken de enige twee plekken. Ze hoeft ook geen bestraling of chemotherapie ofzo. Ze blijft wel levenslang onder strenge controle.
Mijn vriend moet van mij nu naar de huisarts om zijn moedervlekken te laten checken, gewoon voor de zekerheid (en mijn gemoedsrust).
Ooh Fratz, ik weet niet wat ik schrijven moet! Staat je schoonmoeder achter deze beslissing, of zou ze liever de melanomen verwijderd hebben?En automatic_ , zijn je foto's al beoordeeld of duurt het allemaal weer ff langer door de vakantieperiode
Moppermodus on, again;
Ikzelf ben nu zoooo vre-se-lijk moe, door de oedeem in mn arm en stukkie rug heb ik bv steeds behoefte aan een ander matras wat natuurlijk niet haalbaar is (al mn derde matras sinds 2009, óf te hard, óf te zacht etc) en de hitte day and night in mn lijf dat slapen een crime is, uitslapen sowieso nooit meer lukt, mijn geduld iets niet meer bestaands is, en het onbegrip van derden me nu echt mn strot uitkomt (behalve bij mijn gezin, bless them) Maar ja, ik leef nog hé
Moppermodus off, again:
errug hé Oh en de melanomen van mijn schoonmoeder zijn verwijderd! Langzamerhand krabbelt ze geestelijk weer op.
Ik merk dat ze veel moed put uit onze dagelijkse gesprekjes.
Ik heb nu alle tijd om dagelijks te bellen, zit thuis met een longontsteking.. Ja hoe is het mogelijk hè..
Dacht dat ik gewoon een griepje had.. Gister toch maar naar de huisarts na aandringen van mijn moeder.
Nou weer aan een hele santenkraam van medicijnen. Yay. Not.
Het is ook nog mega ruk op mijn werk dus ik heb behoorlijk medelijden met mijn collega die nu twee afdelingen mag runnen. Gelukkig heb ik er voor gezorgd dat mijn afdeling zichzelf behoorlijk kan redden. Tref ik straks tenminste geen puinhoop aan als ik weer terug kom!
Mijn moeder heeft gisteren een brief gehad dat ze het goedkeuren, dus ze mag nu een afspraak gaan maken bij de chirurg. Ik weet eigenlijk niet wat ze gaat doen, maar ik vermoed dat ze het richting het najaar gaat schuiven
@Milia; je mag mopperen! Het is ook niet niets natuurlijk. Wel gruwelijk irritant allemaal zeg
@Fratz; Tjonge... Jij "treft" het ook zeg! Nu weer een longontsteking!
En jouw moeder is vast wel blij dat ze pas in het najaar gaan fröbelen aan dr lijf toch automatic_ , qua zomerperiode en zo of is ze het echt zo zat dat het gisteren moest?
Mijn huis is vergeven van de ventilatoren Fratz, in elke ruimte minstens een, nu ook een schattig rood retro kleintje naast me, en een met een usb stick verbonden aan mijn laptoppie, een naast mn bed, een op het werk waar ook al twee airco's loeien (niemand wil meer met me werken wegens te koud
) Op mijn slaapkamer wil ik met slapen ook wel een airco, maar dan moeten de ramen dichtblijven én ik weet niet of de buren (en wij) dan last hebben van dat "uitlaatdinggevalmetdraaiendemotor" herrie!
Fijn dat ik hier altijd ff kan piepen, ik wil op voornamelijk het werk voorkomen dat ze gaan denken 'heb je haar weer met haar gezeur
" Ik heb weer een stapel dagelijkse medicijnen! Irritant. Heb ook niet het idee dat het overgaat. Maar afwachten dus.
Trouwens, ik zit er ook zo bij op mijn werk
airco aan, ramen open, USB ventilator in de pc! Nu ik die longontsteking heb heb ik het pas weer koud. Normaal constant warm en constant opvliegers.
Heb ook overal in huis en op mijn werk tissues staan om de zweetdruppels van mijn gezicht af te vegen
Gelukkig ben ik de baas van de afdeling, ik kan dus lekker zoveel zeuren als ik wil.
Mijn team begrijpt het gelukkig wel, bovendien is alles bespreekbaar, als zei het koud hebben gaat de airco gewoon lager en ga ik wat vaker met mijn hoofd uit het raam, haha!
@ Automatic, als ik je moeder was zou ik de tijd nemen om een zorgvuldige beslissing te nemen.
En gewoon lekker hier blijven piepen Milia
voor mij is het heel erg herkenbaar hoor! Voelt in elk geval dat ik niet de enige ben! (Eerste keer was 8 jaar geleden). Ze is op nieuwjaar geopereerd aan haar darmen, omdat daar een tumor zat, maar het blijkt dus van haar borst af te komen en is ook ongeneeslijk Ze heeft nu wekelijks chemotherapie en dat gaat de laatste 2 maanden gelukkig wel zonder al te veel bijwerkingen. Ze heeft nog wel erg veel last van de operatie aan haar darmen en eet nu ook geen vlees meer omdat het te zwaar is om te verteren oid. Ben ook een paar keer met haar midden in de nacht naar het ziekenhuis geracet (zonder rijbewijs
) omdat ze zo enorme krampen had aan haar darmen. Daar zit je dan 2 uur te wachten met een moeder die kapot gaat van de pijn (en ze is echt niet kleinzerig ofzo) en dan geven ze je een paracetamolletje en krijg je het advies om naar huis te gaan en als het morgen nog niet over is naar de dokter te gaan Op dat gebied vind ik de Nederlandse zorg wel schandalig.. Na haar operatie deden ze ook enorm moeilijk over pijnstillers en moest ze het maar proberen met een paracetamol (wat dus voor geen flikker werkt). Ik vind niet dat iemand die ernstig ziek is maar pijn moet lijden.
Maar goed, op het moment gaat het wel goed met d'r. Ze is alleen vaak moe, maar we zijn al een paar keer een dagje weggeweest en gaan 1-2x in de stad lunchen en dat gaat allemaal goed. Hopelijk kunnen we in Oktober nog een keer 2 weekjes naar Amerika zodat ze New York City kan zien en mijn aanstaande schoonfamilie!
Ik herken het trouwens, die paracetamolletjes.
Was ook het enige wat ik kreeg in het ziekenhuis. Later toen mijn chemo niet zo fantastisch ging nog wel diclofenac gekregen. Wel raar dat er niemand voor je moeder beschikbaar was toen jij met haar naar het ziekenhuis ging.
Voor mij was er 24uur per dag een verpleegkundige beschikbaar. Die kon ik voor van alles en nog wa bellen. Was een geruststellende gedachte.
Fijn dat je moeder jouw steun krijgt, niets is belangrijker dan dat! Ik hoop voor jullie dat het haar lukt om mee te gaan naar New York. En als het niet lukt, misschien je aanstaande schoonouders hierheen laten komen?
Wat een "nieuws" hier allemaal
Mijn schoonmoeder heeft laatst voor de 2e keer borstkanker gehad (gelukkig hebben ze met amputatie alles verwijderd) en dus weet een klein beetje over het eea maar dan nog kan ik er me er weinig bij voorstellen hoe het voor jullie echt is. Vind jullie wel enorm sterk allemaal.
En IrCute, heel veel sterkte.
Net 32, maand geleden borstkanker vastgesteld in een borst en voorstadium in de ander. Een week geleden de eerste chemo gehad en nog een lange weg te gaan. Nog 7x chemo, amputatie beide borsten, 25x bestraling, 13x herceptin-infuus en 5 jaar hormoontherapie.
Gaat een jaar duren, dus ik bekijk het maar in hapklare brokken. Voor nu betekent dat het redden tot de volgende kuur over 2 weken. En dat gaat goed. Wel bijwerkingen, maar goed te trekken.
Wat een schok zeg... Zit het bij je in de familie of...?
Ik ben trouwens in jan al op de mammapoli geweest. Er werd toen een knobbel van ong 8cm gevoeld, maar die was niet te zien op mammo en echo. En dus was het gewoon gezond klierweefsel. Pas toen ik paar maanden later zelf ontdekte dat die 2 geen 100% uitsluitsel geven, wist ik dat het goed mis was.
Gotver Mula. Ik ben vandaag net weer naar de radioloog geweest voor de jaarlijkse apk, alles is goed. Jouw bericht maakt alles toch weer relatief.quote:Op vrijdag 12 augustus 2011 22:00 schreef Mula het volgende:
*sluit zich aan bij topic*
Net 32, maand geleden borstkanker vastgesteld in een borst en voorstadium in de ander. Een week geleden de eerste chemo gehad en nog een lange weg te gaan. Nog 7x chemo, amputatie beide borsten, 25x bestraling, 13x herceptin-infuus en 5 jaar hormoontherapie.
Gaat een jaar duren, dus ik bekijk het maar in hapklare brokken. Voor nu betekent dat het redden tot de volgende kuur over 2 weken. En dat gaat goed. Wel bijwerkingen, maar goed te trekken.
Heel veel sterkte en kracht de komende tijd. Wij zijn er hier voor je, stel gerust je vragen (evt. In een pb als je wilt).
Jemie meid...! Wat heavy ook dat je het dan al gevoeld heb, er is naar gekeken en het was "niet". Dat lijkt mij echt eng... Het groeit ook zo snel!quote:
Ja, eerst chemo en dan pas amputatie. Links is uitgezaaid naar de klieren, dus het is nu van belang loszwevende cellen te elimineren. Ik heb links een tumor van 10.5cm en rechts voorstadium van 6.5cm, dus een beetje krimp is ook wel handig.
Ik ben trouwens in jan al op de mammapoli geweest. Er werd toen een knobbel van ong 8cm gevoeld, maar die was niet te zien op mammo en echo. En dus was het gewoon gezond klierweefsel. Pas toen ik paar maanden later zelf ontdekte dat die 2 geen 100% uitsluitsel geven, wist ik dat het goed mis was.
Ik hoop echt dat je de chemo goed doorkomt
Het zal geen pretje zijn met alle kwaaltjes die erbij komen, maar hopelijk kan je er iets van maken.
Mja, dat is dan heel dubbel hè.quote:
[..]
Gotver Mula. Ik ben vandaag net weer naar de radioloog geweest voor de jaarlijkse apk, alles is goed. Jouw bericht maakt alles toch weer relatief.
Heel veel sterkte en kracht de komende tijd. Wij zijn er hier voor je, stel gerust je vragen (evt. In een pb als je wilt).
Het is trouwens best interessant om te merken wat er met een borst met tumor gebeurt als je eerst chemo krijgt. Na een kuur is mn borst al onherkenbaar veranderd! Soepel en zacht! En tepel ziet er heel anders uit. Een week geleden voelde en leek het alsof mn borst ging knappen, nu zou denk ik niemand me geloven als ik zeg dat er een grote tumor in zit. En het doet af en toe pijn joh!
Net alsof iemand met een mes in mn borst loopt te steken. Als je iets wilt weten of zo dan roep je maar ook al zijn de behandelingen en bijwerkingen voor iedereen anders Slaat nu nog nergens op hoor, maar als je gaandeweg de kuren Enorme Honger krijgt en dan vnl behoefte hebt aan slecht en vet voer probeer dat dan te bevredigen met gezonde alternatieven, want voor mij is het na drie jaar nog steeds heel moeilijk om de verleidingen te weerstaan
Als iemand me dat verteld had vantevoren was ik daar wrsch anders mee omgegaan
Je hebt geknokt net als ieder ander hier in het topic (behalve ik
) en bent gelukkig gezonder geworden.Die paar kilo, ach, da's echt bijzaak hoor!
En sowieso heeft het echt geen zin om terug te kijken en spijt te hebben.
Jemie, dat gaat dan ook snel! Moet je nagaan hoe agressief het is... Gelukkig maar overigens!quote:
Het is trouwens best interessant om te merken wat er met een borst met tumor gebeurt als je eerst chemo krijgt. Na een kuur is mn borst al onherkenbaar veranderd! Soepel en zacht! En tepel ziet er heel anders uit. Een week geleden voelde en leek het alsof mn borst ging knappen, nu zou denk ik niemand me geloven als ik zeg dat er een grote tumor in zit. En het doet af en toe pijn joh!
En je tepel is qua vorm anders of qua kleur?
Mijn moeder had die steken ook, maar dat was na haar amputatie (zij heeft eerst amputatie gehad en daarna chemo). Het was toen een kwestie van genezen.
Zullen we nog een nieuwe deel openen? Persoonlijk vind ik het altijd wel "fijn" om ergens mijn "gal" te spugen, waar mensen het ook (meer) begrijpen
Edit. Vanwege ontbreken wifi en dus mobiel internetten, niet vanwege de koorts. Staat er beetje raar.