Goedenavond alweer, trouwe lezers.
Ik ga vandaag verhalen over iets wat van de week is voorgevallen. Zoals wel vaker in mijn tot nu toe niet al te lange leven voorgekomen is, was mijn haar te lang. Omdat ik liever niet op een demonische gothic met zwarte nagellak die een Nirvana-shirt draagt die hij nooit wast omdat Kurt Cobain er nog op heeft gespuugd lijk, was het tijd om mijn persoonlijke coiffeur met een bezoekje te vereren. Ik zag het bibberend tegemoet, omdat het mijn gemoedstoestand steevast via een aantal fases weet te veranderen, in een negatieve spiraal.
Afijn, dat komt later wel aan bod. Ik drentel het etablissement in, en neem plaats op de zitbank, aangezien er 2 oudere heren op het moment geknipt werden. Ik grijp naar een Elsevier, en begin een interessant artikel te lezen waarin een Zimbabwaanse economiste verhaalt dat ontwikkelingshulp dient te stoppen om Afrika erboven op te helpen. Net als ik het artikel bijna afheb, word ik op de schouder getikt door een van de kapsters, die mij uitlegt dat ik aan de beurt ben.
Ik ga zitten in de stoel, en de zeer aantrekkelijke blondine drapeert een groene deken over mijn kledij. Ze vraagt hoe ik het graag wil hebben, waarop ik antwoord dat ik het graag korter, maar
niet te kort wil, en mijn bakkebaard (

) in een punt geknipt.
"Prima", en de schone deerne waagt zich aan mijn lokken.
Fase 1: Ze begint het gewoon korter te knippen, ik vind het niet erg en zit ontspannen in de stoel. Ze doet rustig aan en alles is nog in orde.
Fase 2: Ze knipt alleen bovenop? Het ziet er allebei niet uit, en mijn hoofd lijkt door uitstekende haardos aan de zijkanten op
Arnold. Ik ben geirriteerd en vraag of ze dat ook nog gaat doen.
"Oh ja, dat doe ik zo wel".Fase 3: Het ziet er nu echt niet meer uit

. Ik zit mezelf op te eten in m'n stoel, en probeer er niets van te zeggen, maar ik kan me nauwelijks inhouden. Ik bijt ook echt op m'n tandvlees als ze het nóg korter knipt, en vraag met nauwelijks verholen ergernis:
"Is het zo niet kort genoeg?". "Nee, dan sluit het niet aan op de rest".Fase 4: "Klaar!
". Ik kijk in de spiegel. Niet heel slecht, bakkebaarden zijn goed maar weer eens véél te kort. Ik zeg:
"Het is wel erg kort, hé?". Zij:
"Ik kan het er niet meer aanplakken
". Ik:
"Dat snap ik, maar ik had gezegd dat ik het niet zo kort wilde, maarja".
Beloofde paint (heel erg mijn best op gedaan):
Klacht: Kapsters die je haar áltijd te kort knippen, hoewel je aangeeft dat je dat niet wilt.
Klacht 2: Kapsters die als je tussentijds aanmerkingen hebt, die wegwuiven.
Neutrale opmerking: Standaardpraatjes zijn cliché, maar op zich wel sfeerbevorderend.
Pluspunt 1: Toen ze het voor knipte drukten haar spectaculaire borsten welgeteld 6 seconden in mijn gezicht.

!
Pluspunt 2: Nu hoef ik er een hele tijd niet heen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Skylark. op 31-03-2009 13:41:13 ]