PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 15

Hazzard, aan de hand van jouw verhaal heb ik niet echt de indruk dat je autisme hebt, maar ik kan het mis hebben. Ik raad je aan om contact op te nemen met de psycholoog/psychiater die de diagnose heeft gesteld. Laat hem/haar jou uitleggen waarom hij/zij denkt dat jij autisme hebt. Vraag hetzelfde aan jouw ouders.

Mij lijkt dit een gevalletje misdiagnose, maar mijn mening is niet relevant. Je moet die van een deskundige en van jouw ouders hebben. Oh ja, en vraag je ouders ook waarom ze het toch zo moeilijk hadden met jouw "autisme" en hoe het komt dat het nu beter gaat.

Bedankt voor het lezen .

Ik was vroeger echt heel druk en redelijk onhandelbaar. Onhandelbaar als in schreeuwend op de grond gaan liggen, nergens naar luisteren, mezelf zwaar overstuur maken om de kleinste dingen. Als ik zo'n beetje de kenmerken van autisme lees dan komt het best overeen met de kleine ik. Vroeger was ik namelijk op school ook altijd de slimste van de klas, veel met school bezig, altijd als eerste klaar en ik werd ook gepest. Vanaf de 2de/3de klas is het eigenlijk helemaal verandert.
Ik geef bijvoorbeeld ook heel veel om wat andere mensen van mij denken. Ik vind mijn uiterlijk en kleding heel belangrijk en wil graag een goede indruk achterlaten op mensen. Vroeger echter (kan ook met de leeftijd te maken hebben natuurlijk) hield ik me nooit bezig met wat andere mensen van me dachten.

Rare vraag misschien maar is het mogelijk dat je over autisme heen groeit? Want het is ook niet zo dat ik ermee heb leren leven. Ik heb namelijk nooit echt iets met de diagnose gedaan.

Hazzard,

Misschien heb je ADD/ADHD? Dat wordt wel vaker met autisme verward. En het past beter bij het beeld wat jij schetst. Kijk eens in het ADD/ADHD topic en op de links die daarin staan. Misschien dat jij jezelf daarin herkent. Maar wederom, voor een echte diagnose moet je bij een psych zijn.

ADHD? Of ADD?

edit
Had de reactie van planeet niet gezien

Ik ben nu totaal niet meer druk . Ik ben heel erg verandert. Op school bijvoorbeeld is het eerder zo dat ik tijdens de lessen in slaap val dan dat ik sta te stuiteren op de tafels. Ik ken wel een aantal mensen met ADHD en ik kan toch wel met alle zekerheid zeggen dat ik het niet heb.

EDIT: Ik zal morgen alsnog wel even in dat topic kijken. Je weet maar nooit he. Ik ga nu maar eens leren voor mijn proefwerk van morgen !

[ Bericht 24% gewijzigd door Hazzard op 07-04-2009 23:54:59 ]

Hm misschien omdat je zo slim bent ben je ook 'n beetje lui, Hazzard? En iedereen heeft wel kenmerken van 't één of ander en naarmate je ouder wordt leer je jezelf steeds beter kennen en leer je steeds beter omgaan met je goede en slechte kanten.

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 22:45 schreef Hazzard het volgende:
...
Waar ik nu tegen aan loop, is dat ik inmiddels toch wel wat meer wil weten. Ik herken de diagnose op dit moment bij mezelf bijvoorbeeld nog steeds niet. Wat ik de afgelopen tijd zo ongeveer gelezen heb, heeft autisme vooral te maken met het ontbreken of onderontwikkeld zijn van het sociale aspect. Ik heb echter helemaal geen problemen met het sociale gedeelte. Ook heb ik geen last van bijvoorbeeld teveel prikkels.
...

Het klinkt allemaal vrij normaal wat je beschrijft. Een ander (vervelend) kenmerk van autisme is: snel geobsedeerd zijn door een bepaald onderwerp. Dat je bijvoorbeeld uren kan doorpraten over treinen of dinosaurussen, en dat niet vrijwillig maar dwangmatig. Heb je hier last van? Zo niet, dat zou de kans op autisme weer een stuk kleiner maken.

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 22:45 schreef Hazzard het volgende:

[..]

Nog een kenmerk: je beleeft heel veel 'van een afstand'.
Je hebt dus wel sociale contacten, begrijpt grappen, wordt niet gepest, etc., je doet alles, staat er middenin, maar tegelijk ervaar/voel je het alsof je juist aan de zijkant staat, alles aanschouwend. Jezelf allerlei dingen afvragend, het niet begrijpen waarom mensen sommige dingen doen, terwijl dingen die mensen zich afvragen voor jou juist heel helder zijn.

Ik heb vandaag het eerste deel de onderzoeken gehad. Een gesprek met een psycholoog waarin gevraagt hoe ik was als kind enzo, waar ik moeite mee had en dat soort dingen.
Ik vind het al moeilijk om over sommige dingen te praten. En omdat mijn vader erbij zat werd het nog lastiger.
Ik kreeg ook het idee dat mijn vader het verleden bagataliseerde door het veel minder erg te laten lijken.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 19:07 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb vandaag het eerste deel de onderzoeken gehad. Een gesprek met een psycholoog waarin gevraagt hoe ik was als kind enzo, waar ik moeite mee had en dat soort dingen.
Ik vind het al moeilijk om over sommige dingen te praten. En omdat mijn vader erbij zat werd het nog lastiger.
Ik kreeg ook het idee dat mijn vader het verleden bagataliseerde door het veel minder erg te laten lijken.

Ik heb wel vaker het idee dat ouders het verleden van een kind met 'problemen' bagetelliseren.
Ik weet niet exact waar het op gebaseerd is, maar het komt er vaak op neer dat ze er zelf niets aan kunnen doen.
Zozeer in bepaalde gevallen dat het wel lijkt of ze zich schuldig voelen ofzo dat ze hun verantwoordelijkheden niet hebben genomen. Dat zeggen ze natuurlijk niet en de strekking is dan ook vaak van "ik wist van niks, ik zag niks of ik kon er niets aan doen". Het zal per geval verschillen, maar ik heb weleens het idee dat ouders een dubieuzere rol spelen dan ze de buitenwereld willen laten doen geloven.

Gewoon maar een gevoel.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 19:37 schreef Twerk het volgende:

[..]

Ik heb wel vaker het idee dat ouders het verleden van een kind met 'problemen' bagetelliseren.
Ik weet niet exact waar het op gebaseerd is, maar het komt er vaak op neer dat ze er zelf niets aan kunnen doen.
Zozeer in bepaalde gevallen dat het wel lijkt of ze zich schuldig voelen ofzo dat ze hun verantwoordelijkheden niet hebben genomen. Dat zeggen ze natuurlijk niet en de strekking is dan ook vaak van "ik wist van niks, ik zag niks of ik kon er niets aan doen". Het zal per geval verschillen, maar ik heb weleens een idee dat ouders een dubieuzere rol spelen dan ze de buitenwereld willen laten doen geloven.

Gewoon maar een gevoel.

Mijn vader probeerde gewoon zijn eigen fouten te verdoezelen. Toen ik klein wist hij gewoon niet beter. Daar kan ik nu niks meer aan veranderen. Ik zal moeten accepteren dat het verleden is als het zoals het is.
Dat ik dit geval vooral het slachtoffer ben is vervelend.

Tevens twijfelt mijn vader nog steeds aan de noodzaak van deze onderzoeken.

Klote dat het zo gaat met je ouders Tijn!

Ik heb vandaag 't intakegesprek gehad, met de psycihater in opleiding, samen met m'n vader. 't ging wel goed, alleen kwam hij pas aan t eind van het gesprek erachter dat hij het dossier van m'n broer open had liggen

2 vervolgafspraken zijn gemaakt, en we hebben wat vragenlijstjes meegekregen die we moeten invullen.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 20:03 schreef DeHovenier het volgende:
Klote dat het zo gaat met je ouders Tijn!

Ik heb vandaag 't intakegesprek gehad, met de psycihater in opleiding, samen met m'n vader. 't ging wel goed, alleen kwam hij pas aan t eind van het gesprek erachter dat hij het dossier van m'n broer open had liggen

2 vervolgafspraken zijn gemaakt, en we hebben wat vragenlijstjes meegekregen die we moeten invullen.

Inderdaad. Maar het is helaas niet anders. Ergens is het ook wel begrijpelijk wat mijn vader vertelde. Tuurlijk heeft hij dingen fout gedaan. Maar toendertijd deed hij wat hij dacht dat het beste was.
Verder blijft het moeilijk om over het verleden te praten.

Ik heb mijn verleden begraven, omdat mijn ontwikkeling eigenlijk pas aan het einde van de middelbare school begon. Toen begon in mij zorgen te maken over de toekomst, over het opbouwen van een netwerk etc.
Zo’n beetje het oudste wat ik nog heb liggen is mijn vwo-diploma

quote:

Op woensdag 8 april 2009 20:19 schreef sempron2400 het volgende:
Ik heb mijn verleden begraven, omdat mijn ontwikkeling eigenlijk pas aan het einde van de middelbare school begon. Toen begon in mij zorgen te maken over de toekomst, over het opbouwen van een netwerk etc.
Zo’n beetje het oudste wat ik nog heb liggen is mijn vwo-diploma

tja, schooldiploma.

Ik weet wat ze waard zijn.

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 17:49 schreef Lemmiwinks het volgende:

[..]

Zoals eerder in de reeks vermeld. Over het algemeen worden problemen als autisme gezien als een calimero-probleem. Oftewel; het is allemaal je eigen schuld en je kan het best als je nou gewoon uit die roes van zelfmedelijden komt en gewoon doet (voeg hier een Natasha Froger toe of laat haar achterwege).
Een gebroken been of een stel flaporen wordt over het algemeen als lastiger parket beschouwd

Lichamelijke problemen worden nog wel begrepen. Al het andere vinden ze eng maar staan krom van de vooroordelen.

quote:

Helaas is het deels ook waar. Je moet er mee leren leven en het helpt als je zoveel mogelijk vervelende situaties en negativiteit vermijd.

Dat is zeker waar, maar soms zakt de moed mij in de schoenen. Als ik de zoveelste domoor zijn/haar vooroordeel moet rechtzetten.

Ik heb soms het gevoel dat ik iedere werkende verantwoording moet afleggen.

quote:

Het is alleen af en toe lastig aangezien je dus jezelf niet kan vergelijken met het gemiddelde persoon en wat zijn/haar doelen zijn.

Zeker.

Heb je eigenlijk nog recht op studiefinanciering, of vervalt dit, wanneer je een wajong uitkering krijgt?

Ik heb gisteren en vandaag een sollicitatiegesprek gehad en die gingen allebei goed. Ik hoop dat ik bij een van de twee wordt aangenomen.

Zijn er nog, andere klassiek-autisten in dit topic?
Of anderen, die 24-uurs zorg hebben, in een instelling wonen, etc?

quote:

Op vrijdag 10 april 2009 16:32 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb gisteren en vandaag een sollicitatiegesprek gehad en die gingen allebei goed. Ik hoop dat ik bij een van de twee wordt aangenomen.

Dat is inderdaad te hopen.

Beide een laboratoriumfunctie?

quote:

Op vrijdag 10 april 2009 15:08 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Je hebt recht op studiefinanciering ja

Dat er zulke mogelijkheden zijn... ik ben blij dat ik in Nederland woon, ondanks de problemen die dit land ook wel heeft.

ik vind het persoonlijk altijd erg moeilijk om me in te leven in iemand met PDD-NPS ironisch genoeg.

ik ken meerdere mensen die er 'last' van hebben en als 'normaal' persoon vind ik het ook soms erg moeilijk om met ze om te gaan.

zelfst al weet ik wat ik moet verwachten komen sommige dingen nogal erg onverwacht ( voor mij mischien )
ook weet ik niet precies hoe ik op zo iemand het beste kan reageren, de afgelopen paar jaar bleek dat ik een voor mij heel duidelijk en meelevend gevoel nog het idee wek bij deze mensen dat het mij niks uitmaakt. nou kan dat ook door mijn sociale onkunde komen, maar bij mensen zonder deze stoornis kan ik me toch sneller en makkelijker duidelijk maken dan mensen met PDD-NOS.

in het dagelijks leven levert dit ook de nodige situaties op, zo ben ik iemand die nogal makkelijk overweg kan met spontane veranderingen in de geplande tijden. maar de mensen die ik ken schietten spontaan helemaal in de stess, tot huilens aan toe, en dat is best moeilijk soms. zo had ik laatst een verjaardag die ik vergeten was. mijn tante belde mij met de vraag of wij ook nog kwamen.
ik was dit al helemaal vergeten maar goed, het is je tante dus ik dacht ja is goed, we komen wel. en daarmee was voor mij de kous af. maar de andere persoon dacht daar op zijn zachts gezegd nogal anders over. na een bult gediscussieer over en weer toch daar naartoe gegaan zonder verdere problemen, maar toch merk je dat zo iemand er ongelofelijk veel moeite mee heeft. ik kan dat wel begrijpen, maar ik heb zelf erg veel moeite om me daar in in te leven. mischien omdat ik zelf per dag leef en altijd improviseer, maar mischien ook omdat ik onbewust weet dat afspraken vaak niet op de minuut komen kijken.

mensen met PDD daarintegen denken niet zo, als je met ze afspreekt om half 5, dan staan ze ook om half 5 bij je op de stoep. iets spontaans kun je eigenlijk niet verwachten, tenzij dit gepland gaat.

om met iemand met PDD in discussie te gaan heeft ook geen nut, de mening staat al vast en alles wat gezegd wordt zal zo worden gedraaid dat het hun mening onderbouwt. maar mischien ligt dit aan de persoon, deze koppigheid.

ik weet ook niet wat de relatie is tussen PDD en het IQ, maar volgens mij kunnen mensen met PDD-NOS ook behoorlijk intelligent zijn, ook al weten ze dit zelf niet (of willen ze dit zelf niet zien?)
aam de andere kant zie ik deze mensen soms ook de meest stomme dingen doen.


bah, wat een lap tekst. gewoon iets wat ik even van mij af moest schrijven.

[ Bericht 2% gewijzigd door Under_Score op 11-04-2009 03:51:15 ]

quote:

Op vrijdag 10 april 2009 22:06 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Dat is inderdaad te hopen.

Beide een laboratoriumfunctie?

Ja, allebei de functies zijn in het laboratorium. Als ik zou kunnen kiezen dan kies ik voor het eerste bedrijf waar ik op gesprek ben geweest.

quote:

Op zaterdag 11 april 2009 11:45 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja, allebei de functies zijn in het laboratorium. Als ik zou kunnen kiezen dan kies ik voor het eerste bedrijf waar ik op gesprek ben geweest.

Goh, zou helemaal te gek zijn als je weer kunt doen waarvoor je opgeleid bent

Want dat vind ik de normaalste zak van de wereld. Er wordt immers als bergen talent door het riool gespoeld.

Ik hoop echt voor je dat het allemaal doorgaat.

Spannend.