Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders #76

quote:

Op donderdag 2 april 2009 21:48 schreef Estrys het volgende:
je hebt mn nummer niet En ik zie het waarschijnlijk eerder op Fok dan op mijn telefoon

was ook maar een grapje van dat smsje, maar als ik tijd heb morgen, ga ik je wel helpen herinneren.

Lishe, wat verdrietig, hele dikke knuffel van mij het valt allemaal niet nog niet mee...

O, ik bedoel niet dat ik me nu kut blijf voelen, in een zwart gat val of wat dan ook. Maar meer dat het moeilijker blijft dan ik dacht.
(ter aanvulling, even verduidelijken!)

Ow Lishe, ik heb geen ervaring, maar ik kan me best indenken dat dat idd hele pijnlijke dingen zijn om te horen. Het komt zo dichtbij dan toch weer en het kindje was zo vreselijk welkom...

Lishe

Lishe

Dat is toch ook moeilijk Lishe, logisch dat je je daar vervelend van voelt. Het is wel even heftig confronterend.

Doe eens meer details en foto's ergens Linda!

Lishe toch niet meer dan logisch je reactie

Lieve Lishe, de tranen springen mij ervan in de ogen.

Goed dat je je liet gaan, het is goed om je gevoel te voelen. Ook al blijk je dan verdrietiger dan je hoofd dacht.
Dikke kus en gooi even een koud washandje tegen je voorhoofd. Doet goed bij huilkoppijn.

Lishe

Lishe

Lishe en een dikke knuffel.

Lishe

och lishe, het is ook wel even confronterend dan zeg!

Lishe, wat vreselijk k*t en oneerlijk enzo

Lishe

Helemaal goed gegaan met spiraal zetten, doet ook helemaal geen pijn.

Estrys, denk je eraan de dokter te bellen

LL wat heerlijk om weer een normale nacht te hebben

Lishe wat logisch en begrijpelijk, zo'n reactie. Veel sterkte

quote:

Op donderdag 2 april 2009 22:02 schreef YPPY het volgende:
Doe eens meer details en foto's ergens Linda!

Ja, maar dat voelt een beetje gek. Ik voel me een beetje een ontrouwe vriendin naar jullie toe, die nu weer ff aandacht moet hebben. Misschien maar een beetje uitleggen eerst:
Ik heb deze zwangerschap heel bewust (bijna) niet op FOK! gepost. Ik heb de zwangerschap van Eva als zwaar ervaren, geestelijk vooral en in de aanloop naar deze zwangerschap heb ik bedacht dat het voor mij het best werkt om veel afleiding te hebben van de zwangerschap en er niet zoveel mee bezig te zijn - dat zou al snel verworden tot een klaagzang over klachten/klachtjes enzo. Daarom ben ik ver weg gebleven van Z&G. Zwangerschap was voor mij een grijze mist, waardoor alles een beetje minder leuk werd. Niet diep ongelukkig, niet depressief, maar gewoon bleh... En dat dus 9 maanden lang. Ik vond het best afzien. Afleiding zocht ik in mijn werk bijvoorbeeld - ik had alweer een promotie gemaakt, heb een superleuke baan en ben dus tot week 38 doorgegaan met mijn werk.
En nu is Maria er. Een week al weer. En de mist is weg!
En dat geeft gelijk ruimte om wel weer in mijn hoofd te willen kijken zonder te schrikken hoe grijs en down het daar is.
Ik vind het lastig om in allerlei topics weer zomaar binnen te vallen. En mijn FOK! verslavingsgevoeligheid is best groot, dus heel actief wil ik niet worden, omdat het gevaar bestaat dat ik daar veel te veel tijd aan besteedt terwijl ik een lieve man en twee dochters heb die mijn tijd verdienen. (op mijn werk is Fok tegenwoordig geblokkeerd, handig )
Details. Sja, wat?
KS was spannend. We moesten om 6,45 al in het zkh zijn, om half 10 lag ik eindelijk in de OK. Ik vond het eng. Catheter, infuus was al rottig, maar ze waren dit keer lief en voorzichtig (bij Eva ging alles met spoed, zonder dingen aan te kondigen, en met weeën tussendoor). Er kwam veel terug tijdens de operatie van wat er gebeurd was tijdens de ks van Eva. Bijvoorbeeld dat ik nog pijn had tijdens die ks, waardoor ze uiteindelijk nog mij 'weg' moesten maken. Dit keer heel vaak gezegd dat ze goed moesten testen voor ze echt begonnen en dat hebben ze gedaan. Flink geknepen met een pincet. Ik voelde niets meer, maar heb nu nog de bloeduitstorting om het te bewijzen. 't Was bij Eva niet fijn dat ik er niet bij was, maar bewust alles meemaken is ook niet echt jofel, vond ik. Eng, dat gesjor en gedoe. En ik lag maar naar het plafond te staren, en mijn rug ging zo'n pijn doen (ik kan niet goed lang op mijn rug liggen). Maar het is goed gegaan, Maria was gelijk goed in orde (Apgar 9) en ik mocht lekker veel medicijnen (morfine ) en weer naar de kamer. In ons nieuwe ziekenhuis hebben we 1pers kraamsuites en we hebben dus 4 dagen perfecte verzorging in een fijne ruimte gehad, met prachtig uitzicht over de weilanden... . En toen weer thuis. Daar nog 6 ochtenden kraamzorg, maar ze heeft zich de laatste dagen volgens mij een beetje verveeld, want ik ben al lang weer op de been en A. is gewoon thuis (zit tussen tentamens en nieuwe colleges in, dus 3 weken vrij . De kraamverzorgster is net vertrokken. Leuke nuchtere meid was het.
Ik herstel dus erg snel, tot verbazing van vk en kraamzorg, maar niet van mezelf want bij Eva ging het ook zo goed. Vloeien is al bijna over, naweeën bijna niet gehad, alleen die stuwing . We zitten op dag 7 inmiddels.. (gemiddeld schijnt het zo'n twee dagen te duren...). Nou ja, 't wordt al wat minder. Ik geef dus FV, ivm de al genoemde mist in mijn hoofd, die door de hormonen veroorzaakt wordt - ik wil dus zo snel mogelijk van die dingen af.
Het is wel rottig om te zien dat ik me ook echt afgesloten heb de laatste weken voor Eva. Tenminste, ik zie haar nu 'bij me terugkomen' dus ik heb blijkbaar een signaal afgegeven de laatste tijd waardoor ze maar naar papa ging. Naar. Maar ja, het is zo geweest, ik heb me erbij neergelegd dat het zo was en nu kan het alleen maar beter gaan. A. zegt ook dat het fijn is dat hij zijn Linda weer terug ziet komen.

Zo. details genoeg?

Ik zal eens wat foto's in het fototopic plaatsen.

Je bent hier misschien niet zoveel Linda, maar toch is het dan leuk om een beetje op de hoogte te blijven van hoe het gaat. Dat blijft denk ik toch een beetje met de 'zelfde-generatie' moeder.
Wel begrijpelijk dat je hier niet meer zoveel bent, maar als je er bent, kun je natuurlijk best updaten.
Het klinkt zo anders als bij de geboorte van Eva, veel geruststellender en vrediger. En wat een leuke naam heeft Maria.

Ja, ik vind het ook nog steeds leuk om te lezen hoe het met iedereen gaat, dus dat zal andersom ook wel zo werken .
Het was ook veel vrediger. Wat ook meespeelt: ik was na Eva's geboorte zo geshockeerd door het hele 'concept' bevalling dat ik daar ook erg veel mee bezig was. Huilbuien, veel praten erover... Dat was nu niet.

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 12:11 schreef Diaan73 het volgende:

Estrys, denk je eraan de dokter te bellen

He ik was het echt vergeten! Dank je!
ja fijn heb ik natuurlijk net zolang gewacht mnet bellen dat mijn eigen dokter met vakantie is Maar zijn vervanger is aan mijn kraambed geweest en dat zou zo zijn jongere broer kunnen zijn (ik dacht al wat ziet hij er ineens jong uit), dus dat verschil zie ik niet eens Maandagochtend om half negen. Ik ga eerst nog even met hem overleggen wat ik het beste kan nemen hoor en meteen weer een nieuwe afspraak maken ter plekke.

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 14:08 schreef Estrys het volgende:

[..]

He ik was het echt vergeten! Dank je!
ja fijn heb ik natuurlijk net zolang gewacht mnet bellen dat mijn eigen dokter met vakantie is Maar zijn vervanger is aan mijn kraambed geweest en dat zou zo zijn jongere broer kunnen zijn (ik dacht al wat ziet hij er ineens jong uit), dus dat verschil zie ik niet eens Maandagochtend om half negen. Ik ga eerst nog even met hem overleggen wat ik het beste kan nemen hoor en meteen weer een nieuwe afspraak maken ter plekke.

Ja, de eerste stap is gezet

Toch fijn om te lezen hoe het met je gaat Linda. Je klinkt echt zoveel beter dan na de geboorte van Eva, positief dus!
Vervelend dat de zwangerschap voor jou zo grijs geweest is, het kan tenslotte ook zo mooi zijn. Heb je het wel als heel bijzonder ervaren en kon je wel genieten van het schoppen enzo?
Je hebt 2 mooie meiden, lekker genieten daarvan dus!

knap he, en dan te bedenken dat ik iemand was van aan mijn doos geen polonaise

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 16:20 schreef Estrys het volgende:
knap he, en dan te bedenken dat ik iemand was van aan mijn doos geen polonaise

Het plaatsen valt erg mee hoor, het voorbereiden van alles is meer werk dan het plaatsen zelf en doet helemaal geen pijn, bij mij tenminste niet.

LL hoe is het verwijderen gegaan? Dat vind ik toch wat vervelender als het plaatsen.