Ja ziet er goed uit.quote:Op zondag 5 april 2009 20:05 schreef Matthijs- het volgende:
Dus:
Sn = 0,5 . 5 (10 + 2 + 5x)
Sn = 2,5 (12 + 5x)
Sn = 12,5x + 30
12,5x + 30 = 3800
x = $304
edit: dit is nog een reactie op de post van glowmouse
Inderdaad.quote:Op zondag 5 april 2009 20:21 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Ja ziet er goed uit.
Fysicus: ik neem aan dat de bol open is tav d_w. Kun je dan opschrijven wat voor jouw punt p geldt in termen van d_w? Daarna kun je je antwoord van a gebruiken namelijk.
Werkt het als we nemen f(delta)=delta/q ?quote:Op zondag 5 april 2009 20:37 schreef GlowMouse het volgende:
Als je nu die B_w(p;delta) hebt, kun je dan een B_m(p;f(delta)) die daar helemaal in zit?
Bedankt, nu heb ik hem meteen. Ik wist dat ik te moeilijk zat te denken.quote:
Vanuit het middelpunt van de ingeschreven cirkel kun je hulplijnen trekken naar de twee niet-rechte hoeken. Je ziet dan dat x-3 + y-3 = 25.quote:Op donderdag 9 april 2009 08:28 schreef Borizzz het volgende:
Twee 'puzzeltjes' waar ik niet uitkom:
1) Een rechthoekige driehoek heeft een schuine zijde van 25. De straal van de ingeschreven cirkel is 3.
Bereken de twee rechtehoekszijden.
- Dit is dus pythagoras en dus wil ik een vergelijking in x maken. Maar dit lukt me niet. Iemand een idee?
oh ja ik zie het nu! Ik dacht al.. er moest echt iets bewezen worden en de strikte ongelijkheid is ook niet helemaal vanzelfsprekend. Dank je.quote:Op donderdag 9 april 2009 08:05 schreef thabit het volgende:
Stel Xi = Z1 U Z2 met Zj != Xi gesloten in Xi en dus ook gesloten in X.
Dan zijn de doorsneden van Z1 en Z2 met Yi gesloten in Yi dus leeg of gelijk aan Yi (want Yi is irreducibel). De vereniging van Z1 en Z2 bevat Yi, dus zbda onderstellen we dat de doorsnede van Z1 met Yi gelijk is aan Yi. Dus Yi is deelverzameling van Z1. Omdat Xi de afsluiting van Yi volgt dus dat Xi bevat is Z1, dus Xi=Z1, tegenspraak.
Die '4x^3 - 1' hoort er niet. Het is misschien een denkstap, maar het is ongelijk aan 4x(x^2 - 1) en het wekt dus alleen verwarring.quote:Op vrijdag 10 april 2009 22:03 schreef miracle. het volgende:
Zou dit kunnen kloppen?
4x^3 - 1
4x(x^2 - 1)
De oplossingen zijn correct. De redenering moet alleen zijn "wortel uit 1 levert op x= 1 en minus wortel uit 1 levert op x = -1". De wortel is namelijk alleen het positieve getal.quote:--> x^2 - 1 = 0
x^2 = 1
wortel uit 1 levert op x= 1 of x = -1
Aan de rechterkant doe je min 2, en aan de linkerkant doe je gedeeld door 2, en je moet juist altijd links en rechts hetzelfde doen. Dat -2 niet goed is, zie je ook door hem weer in te vullen in 4x^3 - 4x.quote:2x = 0
x = - 2
Bij die eerste x**2 buiten haakjes halen.quote:Op vrijdag 10 april 2009 21:38 schreef miracle. het volgende:
Zou iemand mij kunnen helpen met de volgende machtsvergelijking?
Het is de bedoeling dat ik de nulpunten bepaal. Het liefst in stapjes uitleggen, zodat ik het in het vervolg zelf ook kan toepassen.
f(x)= x^4 - 2x^2
f'(x) = 4x^3 - 4x
Alvast bedankt
Vreemd, want dat hand geschreven spul is wel goed beoordeeld door de leraar, alleen was het mij niet opgevallen dat in het boek die extra kolom van N maal X stond...quote:Op maandag 13 april 2009 17:43 schreef GlowMouse het volgende:
Dat handgeschreven spul is compleet fout. Dat zie je al omdat je bij de berekening de cijfers zelf nergens meeneemt. Dat spul uit je boek is ook fout omdat je variantie niet uit zo'n tabel kunt berekenen. Helaas is het wel de manier waarvan je verwacht wordt hem te kennen.
Oké, bedankt voor de info. Ik zal morgen op het tentamen het zo doen zoals mij is aangeleerd, wordt het dan alsnog fout geteld dan val ik terug op de aantekeningen.quote:Op maandag 13 april 2009 18:14 schreef GlowMouse het volgende:
Beide dingen zijn fout ja, maar het boek het minst fout. Variantie is een eigenschap van een kansverdeling. Je doet een steekproef en verkrijgt daarmee waarnemingen. Uit die waarnemingen kun je het getal berekenen dat jij hebt berekend, sommigen noemen het de steekproefvariantie maar die naam is erg misleidend, en dat getal zal gemiddeld genomen (als je heel veel steekproeven doet en telkens dat getal berekent) in de buurt liggen van de variantie van de onderliggende kansverdeling. Je kunt het dus zien als schatter van de variantie. Maar de variantie zelf laat zich zo niet berekenen.
Ik heb hier een linkje gevonden, op deze manier doe ik het dus ook berekenen, alleen stap4 snap ik niet waarom ze dat op die manier opschrijven...quote:Op maandag 13 april 2009 18:30 schreef GlowMouse het volgende:
Ik zou het maar doen zoals in het boek.
Dat handgeschreven klopt wel redelijk. Het gemiddelde zou alleen volgens de berekening 5 zijn, maar ik zie zo zonder berekening dat het gemiddelde ergens net onder de 7 zou moeten liggen. Die afwijkingen kloppen dan(doorgerend met die 5) weer wel.quote:Op maandag 13 april 2009 17:34 schreef Sjengdanny het volgende:
Ik heb een vraagje over het berekenen van de variantie, eigenlijk alleen over de 1 en 2e kolom.
Wanneer doe je nou wel N maal X en wanneer nou niet? Want op school hebben we opdrachten op papier gekregen, maar daar hoeven we dus niet die som te maken (te zien in de links)
De rest van de berekeningen snap ik wel, zit alleen in de knoop met de 1e 2 kolommen.
school
http://nl.tinypic.com/view.php?pic=263zpd3&s=5
boek
http://nl.tinypic.com/view.php?pic=k4vvom&s=5
Niet, daar moet je ook weer met n vermenigvuldigen. Het is gewoon compleet fout wat er gebeurt, hij werkt met de getallen uit de n-kolom alsof dat zijn waarnemingen zijn.quote:Op maandag 13 april 2009 21:09 schreef Hondenbrokken het volgende:
[..]
Die afwijkingen kloppen dan(doorgerend met die 5) weer wel.
Dat gebeurt in de laatste kolom.quote:Op maandag 13 april 2009 21:14 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Niet, daar moet je ook weer met n vermenigvuldigen. Het is gewoon compleet fout wat er gebeurt, hij werkt met de getallen uit de n-kolom alsof dat zijn waarnemingen zijn.
Er klopt niks van. De waarde geeft nu zijn eigen frequentie aan.quote:Op maandag 13 april 2009 22:25 schreef Hondenbrokken het volgende:
[..]
Dat gebeurt in de laatste kolom.
Als je daarvan de som neemt, deze door de som van de frequenties deelt en daarvan de wortel neemt klopt het wel weer.
Maar waarom dan 29.995 en 30.005 gebruiken? zodat je zo dicht mogelijk de 30 kunt benaderen? Dus als ik het goed heb wordt het dan normalcdf(29.995,30.005,30,0.119) = 0.0335quote:Op maandag 13 april 2009 22:22 schreef GlowMouse het volgende:
Het is standaardafwijking.
Je zoekt P(29.995 <= X < 30.005) met X~N(30, 0.119²).
Continuïteitscorrectie is niet aan de orde omdat je die pas gebruikt wanneer je een discrete verdeling met een continue benadert.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |