Het grote kleine babietjes topic deel 181

Natuurlijk moet je op een gegeven moment loslaten. Maar daar is nog tijd genoeg voor. En diep in mezelf vind ik het onnatuurlijk om mijn kind voordat hij/zij een half jaar is achter te laten bij een ander.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:40 schreef cattie het volgende:
Zo, Fee is weer terug. De laatste keer wennen, volgende week voor het echie!
Ik heb ongeveer hetzelfde als Dakota en Reinhilde. Als Fee slaapt ga ik regelmatig even kijken en ik kan haar moeilijk achter laten. Maar volgende week zal ik wel moeten. Het scheelt dat ik nu weet dat als ze ouder wordt, het steeds makkelijker wordt. Maar naar verjaardagen, feestjes, uitjes e.d. gaat ze de komende tijd mee of ik blijf thuis.

Iedereen heeft zo zijn eigen manier.

Helemaal mee eens, goed gezegd Cattie!
En daarmee ben ik er wel klaar mee.

Ik denk ook dat er veel verschil zit in t feit of het je eerste is of niet. Niet bij Cattie maar voor Diaan. Ik wil alles nog in de gaten houden ook al hoeft het niet. Diaan weet dat t niet nodig is en doet het dus ook niet

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:42 schreef cattie het volgende:
Natuurlijk moet je op een gegeven moment loslaten. Maar daar is nog tijd genoeg voor. En diep in mezelf vind ik het onnatuurlijk om mijn kind voordat hij/zij een half jaar is achter te laten bij een ander.

idd!

We zijn het niet van plan hoor, maar volgens mij zou ik bij nummer 6 nog net zo zijn!
Ik word wel eens extreem genoemd qua kind bij me houden enzo. Dat zal wel, maar ik zie aan Ive dat het allemaal gewoon goed komt.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:25 schreef Reinhilde het volgende:
Dat zou ik echt nooit doen! Ik zou niet rustig op die verjaardag kunnen zitten.

Niet om jou aan te vallen Diaan, echt helemaal niet, maar ik zou dat dus niet kunnen.
Maar misschien ben ik wel te beschermend.

Ik ga denk ik toch echt wel elk half uur even checken bij Thomas, of hij goed ligt, of hij niet gespuugd heeft, en alleen een babyfoon zou voor mij dus echt niet voldoende zijn!

Elk half uur? 's nachts, toch zeker niet?

Het spookt wel eens door mijn hoofd of hij nog wel leeft als ik hem al een uur of drie niet heb gehoord. Maar dan zet ik de gevoeligheid van de babyfoon hoger en dan hoor ik hem meestal al snel een geluidje maken. (te lui om op te staan, wat een ontaarde moeder ben ik) Nou slaapt Seb overdag niet veel dat scheelt ook.
Maar vorige week lag hij bij ons op de kamer 's nachts en dat vond ik echt helemaal niet fijn, al die geluidjes, verschrikkelijk. Bij elk geluid rechtop in mijn bed. Als er iets is dan hoor ik het wel door de babyfoon. Spugen hoor ik ook goed door de babyfoon, maar wat spugen 's nachts is niet zo erg, bovendien als ik daarvoor uit mijn bed zou gaan dan zou ik beter op kunnen blijven.

Ik herken je gevoel, Reinhilde. Mijn kinderen zijn ook meer mee geweest dan dat er iemand heeft opgepast en alleen laten gebeurt sowieso niet. Da's voor mij totaal op mijn gevoel gebaseerd want verstandelijk weet ik wel dat er niet veel verschil is tussen iemand die beneden zit of iemand die in de kamer er naast zit.
Maar ik vind het gewoon niet prettig en dus doe ik het niet. Mijn kinderen zijn eigenlijk altijd bij mij en dat heeft ook weer zijn voordelen.

Dakota, ik denk niet dat je te beschermend bent hoor. Het is volkomen natuurlijk (biologisch en evolutionair enzo gezien) om je kind bij he te willen hebben (en volkomen natuurlijk voor een kind om bij de ouders te willen zijn). Waarmee ik dus niet wil zeggen dat het niet goed is om je kind alleen te laten hè. Geen oordeel daar Maar wel dat het absoluut normaal is om het zo te voelen.

Oh, ik moet ook het scherm niet zo lang open laten staan.
Goed gezegd Cattie!

Edit: ik vind dit trouwens een heel interessant onderwerp en ik zou er graag verder over van gedachte wisselen maar het is ook wel erg moeilijk om over dit soort dingen te praten zonder dat mensen zich aangevallen voelen

Wel raar dat ik er geen problemen mee heb om hem "af te geven". Dan lees ik jullie verhalen en dan denk ik al dat er iets mis is met mij of zo.

Estrys, natuurlijk niet 's nachts. Hij slaapt bij ons op de kamer, en dat vind ik heel fijn!
En waarom zou je een ontaarde moeder zijn als je je bed niet uitkomt?
Zoals Cattie al zei, iedereen heeft zo zijn eigen manier. Wat voor jou werkt, werkt misschien wel niet voor mij. Dat is toch prima? Elk kindje is ook weer anders.

Er is niets mis met je, niet zo denken hoor!

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:54 schreef Estrys het volgende:
Wel raar dat ik er geen problemen mee heb om hem "af te geven". Dan lees ik jullie verhalen en dan denk ik al dat er iets mis is met mij of zo.

Of dat er iets mis is met mij.
Iedere moeder doet het op een andere manier. Zo lang het niet schadelijk voor het kind is (kind zo dicht bij je houden dat het wereldvreemd wordt bijvoorbeeld of kind ergens laten in een onveilige situatie om maar 2 extremen te noemen die hier niet aan de orde zijn) maakt het denk ik uiteindelijk niet veel uit.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:54 schreef Estrys het volgende:
Wel raar dat ik er geen problemen mee heb om hem "af te geven". Dan lees ik jullie verhalen en dan denk ik al dat er iets mis is met mij of zo.

mwoah het is ook maar net hoe je zelf in elkaar zit en hoeveel vertrouwen je in anderen hebt
Ik zou t vreselijk vinden als mijn kind huilt en ik er niet ben om haar te troosten en ik weet gewoon dat ze vaak tegen me aan wil liggen of overdag dus vaak een 'slokkie' wil.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:53 schreef owlet het volgende:
Oh, ik moet ook het scherm niet zo lang open laten staan.
Goed gezegd Cattie!

Edit: ik vind dit trouwens een heel interessant onderwerp en ik zou er graag verder over van gedachte wisselen maar het is ook wel erg moeilijk om over dit soort dingen te praten zonder dat mensen zich aangevallen voelen

Ja ik vind het ook heel interessant, helaas is het via een forum vaak zo dat mensen het zien als een aanval. Zo bedoel ik mijn opmerkingen absoluut niet hoor.
Ieder mens is inderdaad weer anders en gaat er anders mee om. En ieder kind is ook anders, dat maakt het juist zo interessant.

Ik weet ook wel dat er met mij niks mis is, jullie zijn gewoon allemaal raar.

_{ow ja, ik heb pauze trouwens, niet dat jullie denken, die doet ook geen flikker op haar werk (dat doe ik ook niet maar dat hoeft mijn baas niet te weten)}

nou..om eerlijk te zijn vond ik het wel raar dat je seb niet even liet wennen. misschien vind jij t onzin..maar t jochie is wel in een keer een flink aantal uur zonder zijn mams, omringd door drukte van andere kindjes terwijl het thuis rustig is..en dan ook nog leidsters die hij niet kent..denk wel dat dat impact heeft hoor.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 12:05 schreef Dakota het volgende:
nou..om eerlijk te zijn vond ik het wel raar dat je seb niet even liet wennen. misschien vind jij t onzin..maar t jochie is wel in een keer een flink aantal uur zonder zijn mams, omringd door drukte van andere kindjes terwijl het thuis rustig is..en dan ook nog leidsters die hij niet kent..denk wel dat dat impact heeft hoor.

Ja dat heb ik zelf ook wel een beetje achteraf, grappig dat je het zegt.
Maar hij mocht twee uurtjes gaan wennen en dat zou dan ongeveer een maand zijn geweest voordat hij er hele dagen heen kon. Dus ik vroeg me gewoon heel erg af of hij aan twee uurtjes wennen wel iets zou hebben.
Als hij nou vorige week meer tijd had kunnen wennen dan had ik het wel gedaan. Maar wij moesten zo nodig op vakantie die week. bad timing i know.
Ik heb er gewoon echt niet bij stil gestaan dat hij natuurlijk ook aan de omgeving moest wennen . Hij is overigens wel vaker langer zonder mams geweest, dat zal het probleem niet zo zijn. En als hij niet te bedaren is dan ben ik binnen vijf minuten daar.

_{ja he, nou wil ik hem op gaan halen}

ik dacht dus dat ik extreem en erg was. ik kan er namelijk ook met niemand over praten. niemand snapt mij gevoel dus. net zoals owlet zegt.
de eerste keren heb ik echt gejankt. ik heb mijn oudste echt bijna weer meegenomen.
ik heb eerst een paar maanden gekeken hoe opa's en oma's en oom en tante waren voor ze.
nou bij de oom en tante is het dus uitgesloten dat ik ze niet alleen laat daar.
bij schoonmoeder hoeven ze ook niet heen. mijn moeder en vader zijn de enige die ik vertrouw.
die luisteren zijn het met dingen eens. als ik zeg dat ze iets niet moeten doen en toch doen dan is bij mij er al een streepje af. dat is dus bij de andere gebeurt.
het loslaten heeft niks met bv of fles te maken, maar het gevoel erbij.

zo bedoelde ik t nou ook weer niet
ik dacht dat je t gewoon onzin vond, wist niet dat je er eigenlijk geen tijd voor had

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 12:25 schreef Dakota het volgende:
zo bedoelde ik t nou ook weer niet
ik dacht dat je t gewoon onzin vond, wist niet dat je er eigenlijk geen tijd voor had

Neej het is geen onzin dat wennen. Maar twee uurtjes wennen daar geloof ik niet zo in hoor, dat is toch veel te kort voor zo'n kind. van die twee uur slaapt hij er misschien ook nog wel anderhalf ook

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 11:54 schreef Estrys het volgende:
Wel raar dat ik er geen problemen mee heb om hem "af te geven". Dan lees ik jullie verhalen en dan denk ik al dat er iets mis is met mij of zo.

Dat gevoel krijg ik ook een beetje als ik dit lees! Elk half uur bij hem kijken, heb ik echt nooit gedaan. Zo lang ik niets hoor gaat het goed, en af en toe kijk ik wel bij hem maar dat is meer omdat ik m zo lief vind (als ie slaapt ) en m gewoon even wil zien. Niet omdat ik bezorgd ben..
En ik geniet heel erg van mijn zoontje, maar ook heel erg van dingen doen zonder hem dus ik ben blij dat ik hem zonder schuldgevoel aan de zorgen van het kdv of de opa's en oma's kan toevertrouwen
En ik neem hem het liefst juist nooit ergens mee naar toe 's avonds. Vind het zo sneu als ik hem dan wakker moet maken..

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 12:29 schreef Estrys het volgende:

[..]

Neej het is geen onzin dat wennen. Maar twee uurtjes wennen daar geloof ik niet zo in hoor, dat is toch veel te kort voor zo'n kind. van die twee uur slaapt hij er misschien ook nog wel anderhalf ook

Twee uur lijkt me best wel lang voor een baby eigenlijk, als het gaat om wennen

Ik had juist toen mijn mannetje zo klein was, 3,5 maand, het idee dat het hem helemaal niet uitmaakte waar hij was
Hij sliep gewoon heel veel en verder kunnen ze op die leeftijd nog weinig onderscheid maken tussen "bekend" en "vreemd". Dus als hij maar op tijd te eten en een schone luier kreeg, maakte het hem allemaal niet uit hoor. En hij reageerde destijds ook amper als ik hem kwam halen, en al helemaal niet van " zo, ben je daar eindeiljk, wat heb ik je die acht uur gemist!"

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 12:35 schreef owlet het volgende:

[..]

Twee uur lijkt me best wel lang voor een baby eigenlijk, als het gaat om wennen

ja misschien wel. Nou ja doe ik nou ook niks meer aan. Ik kan wel een halve dag mee gaan draaien op die groep. Nou vind ik 1 baby vaak al erg druk dus lijkt me nou niet echt wat voor mij

Oi, zo'n forum is lastig he, je krijgt zo snel verkeerde ideeen over wat iemand nou bedoelt te zeggen omdat je de ander z'n gezichtsuitdrukking niet ziet en intonatie niet hoort.

Peterfan, ik heb nu dus het idee dat je denkt dat ik stipt elk half uur ga kijken uit diepe bezorgheid.
Neen. Het is niet stipt elk half uur, en ook niet uit diepe bezorgdheid.
Wat je zelf schrijft, omdat je hem zo lief vind ga je even kijken. Dat doe ik ook. En nixxx ook. En vaak 'checken' we even (door te luisteren) of we zijn ademhaling nog horen. Soms 1x per uur, soms 3x per uur.

En over het 's avonds meenemen; ik heb Thomas meegenomen naar een restaurantje waar ik de eigenaresse al 12 jaar ken, die ons kent, is een piepklein buurtrestaurantje, heel rustig en vertrouwd. We zijn vertrokken toen Thomas moe was, dus hij viel in slaap in de auto en heeft de hele tijd geslapen tijdens ons eten.
Weer naar huis, daar heeft hij een voeding gehad en weer verder geslapen in bed.

Dat doe ik dan liever dan hem alleen thuis laten met een vreemde of met een babyfoon.