TTK LPT in blijde afwachting

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 20:00 schreef sigme het volgende:

[..]

Dat gevoel ken ik, maar heb ik in de loop der jaren redelijk onder controle gekregen.
Wat helpt is dat ik een vreselijk lokatiegebonden geheugen heb; eenmaal de schuifdeuren door lukt het me bijna niet om persoonlijke zaken in herinnering te brengen. Dat heeft voor- en nadelen.
Verder schroom ik niet om shaggerijnig te zijn (mijn rol staat me dat gelukkig ook wel toe).
En als laatste kan ik vreselijk onprofessioneel giftig worden, maar dat vreet wel energie want daar krijg ik stress van. Bij de vorige klus moest ik werken met een enorme oen en dat ging me helaas niet glad af. Maar hem nog minder .

Dat zou voor mij wellicht ook gezond zijn, om chagrijnig te kunnen zijn. Ik kom op veel scholen, heb regelmatig met docenten te maken die ik zover moet krijgen om allerlei dingen voor me te regelen terwijl ze eigenlijk iets beters te doen hebben, en de leerlingen zelf hebben ook niet altijd zin om een zoveelste vragenlijst of toets in te vullen. Het is mijn taak om aardig te blijven als ik eigenlijk gefrustreerd ben en om altijd oplossingsgericht te denken. (Thuis zeur ik liever een half uur over iets wat niet volgens plan loopt vooraleer ik aan een oplossing wil denken.)

Fantastisch werk, hoor, maar vermoeiend dus. Wat ook niet helpt is dat ik mijn werk altijd mee naar huis neem. Het verschil met werk dat ik vroeger deed is dat ik nu niet de behoefte heb om er 's avonds nog inhoudelijk op in te gaan met mijn lief.

Ik weiger en ontloop om die reden ook meer leidinggevende klussen. In die rol moet je soepeler zijn dan ik goed kan nadoen.

Jouw werk op school, dat is toch tijdelijk (onderzoek?)?. Of niet? Wat doe je eigenlijk precies, filosofe?

Ik heb eigenlijk verschillende rollen als onderzoeker in opleiding:

- Goed nadenken over onderliggende concepten, hoe die met elkaar samenhangen en op basis daarvan instrumenten voor empirisch onderzoek ontwikkelen.
- Dataverzamelen op scholen (3x verspreid over 3 jaar; ik zit nu in de 2e ronde). Ik beheer zelf het budget en huur zo nu en dan assistentie in.
- Data verwerken en zorgen dat ik de juiste analyses kies bij de ontwikkelde concepten en instrumenten.
- Presenteren aan vakbroeders, bijvoorbeeld op congressen.
- Artikelen schrijven.
- Studenten begeleiden met hun scriptie (en later ga ik waarschijnlijk nog werkgroepen wetenschapsfilosofie geven).

In het eerste kan ik goed mijn filosofie-achtergrond kwijt, in het tweede mijn ervaring met werken op een vmbo-school. M.b.t. het derde punt moet ik nog veel leren, want ik heb nooit statistiek gehad. Dat is dus een belangrijk deel van mijn eigen scholing (ik volg zo nu en dan colleges). Het presenteren is een vorm van netwerken en ruchtbaarheid geven aan je onderzoek. Met het schrijven van artikelen ga ik promoveren. Bij elkaar is dit wat mijn onderzoeksaanstelling inhoudt. Hiernaast mag ik (ik moet dus niet) onderwijstaken op me nemen.

Ik geloof dat dat het wel zo'n beetje is. Ik heb toffe collega's in Amsterdam (die op hetzelfde project werken) en in Utrecht (die voor dezelfde faculteit werken maar hun eigen onderzoek hebben). Er is ook nog internationale samenwerking. Ik leer er veel van!

Eén van de leukste dingen vind ik trouwens het overleg met mijn promotoren. We hebben een aangenaam intellectueel driehoekje waar leuke ideeën uit voortvloeien.

Klinkt goed, Claudia!
Leuk dat je het zo leuk vindt . Zo lijkt het wel bijna iets dat iedereen geweldig zou vinden, terwijl dat natuurlijk geheel niet het geval is.

Ik merk trouwens dat ik wel erg computermoe ben na zo'n dag kantoorcomputeren. Ik ga maar eens de luikjes sluiten .

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 15:51 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Sterkte met de laatste loodjes, mevrouw Z. Het is de vrouw die lijdt, hè? De man staat er maar schaapachtig bij.

Nou hier staat de vluchtkoffer ook klaar en kan het in principe ieder moment gebeuren.

Maar wat dat schaapachtig erbij staan betreft: dat kan toch lastiger zijn als zelf de actie uitvoeren. Je wil van alles, maar je rol is eigenlijk negen maanden geleden al afgerond.

Als het kind er straks is weet ik ook al precies hoe het gaat: eerst naar de baby kijken, vol lof. Dan naar de moeder, vol lof, dan naar het oudste kind: "Wat gaat ze er goed mee om" en tenslotte mag vader koffie gaan zetten en krijgt als hij geluk heeft ook nog een hand.

Dat kan ik allemaal prima verdragen hoor. Maar WTF is het mijn fout dat er geen actievere rol voor me is weggelegd tijdens het hele gebeuren!

Mevrouw LXIV heeft trouwens een buikomvang van 112 cm. We verwachten een 9-ponder. Op zijn minste.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 19:55 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hij zegt: "IR is een flikker!"

Typische reactie! I rest my case.

Zo, dat is een fikse baby soldaat!

Ik ben toe aan vakantie, ik heb het even helemaal gehad met het werk.
Vorige week werd ik verrot gescholden door een cliënt omdat ik een verkeerd woord had gebruikt in mijn mail, daarna kreeg ik een mail (zonder aanhef):

deze overeenkomst word volgende week pas getekent.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 18:20 schreef Gellius het volgende:

ruwbedoddelde

Ik vind het overigens leuk dat Ollie hier post. Maar ik wil niet al te hielenlikkerig overkomen. Wat nu?

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 23:10 schreef I.R.Baboon het volgende:
Ik vind het overigens leuk dat Ollie hier post. Maar ik wil niet al te hielenlikkerig overkomen. Wat nu?

Gewoon een paar nare en/of sarcastische opmerkingen maken, IR . Maar wel beschaafd, hè.

O nee, niet weer die clipjes!

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 23:22 schreef k_man het volgende:

1963-New Order

It was january 1963...

Boh, ik luister al 20 jaar naar dat nummer maar de tekst kende ik nog niet.
Nou is Barney ook wel notoir onverstaanbaar, dat vinden ook mijn goedhorende vrienden.

Vier boterhammen met pindakaas.

We wachten nog steeds.

Hoewel het misschien niet zo verstandig is in de buurt van zwangere vrouwen is hier dan toch het poesje van de dag!

quote:

Op donderdag 12 maart 2009 09:21 schreef Lienekien het volgende:

Nou, zo'n kreng schop je toch door de kamer!

Ja hoor Lien.

Ik pak poes weleens bij haar staart, hoewel omdat ik weet dat ze dat niet fijn vindt.

Is dit een koffiegesprek?

quote:

Op donderdag 12 maart 2009 09:30 schreef Gellius het volgende:
Is dit een koffiegesprek?

Nee hoor, we evalueren van het poesje van de dag.