taboe? voorkeur voor een geslacht van de baby

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 12:53 schreef Moonah het volgende:

[..]


Diaantje.... herkenbaar hoor.

Ik wilde zó graag een meisje. En bij de 20wekenecho zag ik meteen dat we een jongen kregen. Manman, ik heb echt een week of twee moeten 'rouwen'. En iedereen maar relativeren, "Joh, wees blij dat hij gezond is". Ja, duh! Tuurlijk. Maar ik voelde me écht kut. En Kim, tegen mij werd gezegd dat jongetjes leuker zijn. _{Ís ook zo!}

Gelukkig ben ik niet de enige Ze zeggen trouwens dat jongetjes veel meer naar de moeder trekken en wat knuffeliger zijn... tot nu klopt het bij ons, in ieder geval wat Twan betreft.

Waar ik trouwens af en toe nog wel moeite mee heb, maar dat is ietsvoor veel later is de band met je kind als die op het punt staat moeder/vader te worden. Ik merk dat de band tussen een zwangere dochter en moeder (vaak) veel hechter is/wordt dan als de zoon vader wordt. Tenminste mijn moeder vond het toen ik zwanger was anders dan toen mijn schoonzusje zwanger was, toch bijzonderder op de één of andere manier. Dat gevoel zal ik dus nooit zo hebben en daar had ik vooral kort na de bevalling wat moeite mee. Is het eigenlijk nog te begrijpen??? Ik draaf ook een beetje door denk ik..

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:05 schreef Diaan73 het volgende:
Is het eigenlijk nog te begrijpen??? Ik draaf ook een beetje door denk ik..

Heb ik ook al over nagedacht.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:05 schreef Diaan73 het volgende:

[..]

Gelukkig ben ik niet de enige Ze zeggen trouwens dat jongetjes veel meer naar de moeder trekken en wat knuffeliger zijn... tot nu klopt het bij ons, in ieder geval wat Twan betreft.

Waar ik trouwens af en toe nog wel moeite mee heb, maar dat is ietsvoor veel later is de band met je kind als die op het punt staat moeder/vader te worden. Ik merk dat de band tussen een zwangere dochter en moeder (vaak) veel hechter is/wordt dan als de zoon vader wordt. Tenminste mijn moeder vond het toen ik zwanger was anders dan toen mijn schoonzusje zwanger was, toch bijzonderder op de één of andere manier. Dat gevoel zal ik dus nooit zo hebben en daar had ik vooral kort na de bevalling wat moeite mee. Is het eigenlijk nog te begrijpen??? Ik draaf ook een beetje door denk ik..

Nee, dat heb ik ook! Als ik zie hoe mijn man en zijn broers met hún moeder omgaan en mijn zussen (en ik in mindere mate) met míjn moeder vind ik dat best lastig. Waarschijnlijk omdat een zwangerschap voor een man veel abstracter is. Maar dat herken ik zeer sterk.
Of als ik een leuke stippenkamer zie dat me het gevoel bekruipt van dat hebben wij nooit. Maar ja, wurmen en torren in overvloed, dat dan weer wel.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:10 schreef debuurvrouw het volgende:
Of als ik een leuke stippenkamer zie dat me het gevoel bekruipt van dat hebben wij nooit.

En dan die kleeeeeeertjes.....

quote:

Maar ja, wurmen en torren in overvloed, dat dan weer wel.

Geen kikkers?

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:09 schreef Moonah het volgende:

[..]

Heb ik ook al over nagedacht.

Ik ook... Ik vraag me ook dikwijls af hoe het straks zal zij als Priscil een kindje krijgt. Zal ze dan toch naar haar eigen moeder trekken of toch naar mij...

Ik zag me bij de 1ste ook echt niet als een meisjesmama, hou niet van frutseltjes en roze.
en toch hebben we ene prachtige meid gekregen, ben de kleur roze enorm gaan waarderen en zelfs met frutseltjes kan ik overweg.

Bij de 2de hoopte we stiekem op weer een meid, dat beviel ons namenlijk wel.
En dat is ze ook geworden, maar weet 100% zeker, als ze een jongen was geweest dat ik net zo blij was.

Vind het wel grappig dat de meeste dachten dat we bij de 2de op een jongen hoopte, dat is toch immers ieders droom.

Zielsverwanten _{Trouwens Twan is gelukkig niet van de wurmen, kikkers enz. is meer van lezen, puzzelen, spelletjes doen en voetbal....} En inderdaad die leuke meisjeskamers en kleding... Een voordeel is wel dat we niet hoeven na te denken over wel of niet die HPV inenting


P_iglet, daarom had ik ook vaak tussen ( ) gezet... helaas is het niet in alle gevallen zo. Wel erg fijn dat de band met je schoonzussen beter is geworden, toch nog iets positiefs.

Eerlijk is dat wel altijd mij beeld geweest van "het perfecte gezinnetje". Maar als ik ooit nog eens zwanger wordt dan is een meid net zo perfect als een jongen. En het perfecte gezinnetje heb ik al.

Daar denk ik ook wel eens over na, over later. De band tussen een zoon en zijn ouders is toch vaak (dus niet altijd!) anders dan die tussen dochters en ouders. Tenminste zo is dat bij mij thuis en ook bij mijn man wel

Er is volgens mij ook iets van een spreekwoord wat zegt dat je een zoon later kwijtraakt aan zijn schoonfamilie ofzo?
Soms hoop ik stiekum dat mijn mannetje gay blijkt... krijg ik ook geen rare schoondochter!

Stel voor dat we ooit nog een 3de mochten krijgen dan zou ik het keigaaf vinden als het weer een meid zou zijn, echt zo'n meidengezin.
Mijn man vind het ook helemaal geweldig al die meiden om hem heen, maar hij houdt ook niet van voetbal enzo.


Maar een jochie zou ook leuk zijn, die wordt dan natuurlijk gruwelijk verwend door zijn grote zussen.

De band met mijn moeder is hechter geworden maar ook die met mijn schoonmoeder, ik heb bewust mijn schoonmoeder er erg bij betrokken ( net zoveel als mijn eigen moeder) omdat ze 2 zoons heeft.
Dit kon ze heel erg waarderen en nu nog heeft ze het er regelmatig over.

Mijn ouders hebben overigens 4 kleindochters, ze hoopte tijdens de zwangerschap van Nika stiekem wel op een jongetje, maar ze zijn ook gewoon blij met weer een meid.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:16 schreef Diaan73 het volgende:
Zielsverwanten _{Trouwens Twan is gelukkig niet van de wurmen, kikkers enz. is meer van lezen, puzzelen, spelletjes doen en voetbal....} En inderdaad die leuke meisjeskamers en kleding... Een voordeel is wel dat we niet hoeven na te denken over wel of niet die HPV inenting


P_iglet, daarom had ik ook vaak tussen ( ) gezet... helaas is het niet in alle gevallen zo. Wel erg fijn dat de band met je schoonzussen beter is geworden, toch nog iets positiefs.

Oh, wij hebben echt een dooie torren fase gehad. Zo'n bakje met vergrootglasdeksel en dan elke dooie homel, meikever of ander insect moest daar in. Dat is gelukkig over gegaan.

Over dat hpv. Ik las iets om dit voor jongens ook te gaan invoeren? andere discussie misschien maar ik voel wel een plicht om ze echt op hun hart te drukken het veilig te doen. (sowieso, maar nu nog meer)

Het is mij trouwens opgevallen dat veel mannen in mijn omgeving een (lichte) voorkeur voor dochters hebben. Ik dacht vroegah altijd dat mannen alleen maar zoons wilden..
Een vriend van me heeft vier dochters en vindt het geweldig maar hoe vaak hij wel niet commentaar krijgt...

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:36 schreef peterfan het volgende:
Het is mij trouwens opgevallen dat veel mannen in mijn omgeving een (lichte) voorkeur voor dochters hebben. Ik dacht vroegah altijd dat mannen alleen maar zoons wilden..
Een vriend van me heeft vier dochters en vindt het geweldig maar hoe vaak hij wel niet commentaar krijgt...

Wij hebben 2 dochters en mijn man krijgt ook wel eens commentaar.
Zelfs iemand die letterlijk tegen hem zei "he wat zielig voor je, weer een meid".

En als hij zegt blij te zijn met zijn meiden dan geloven ze hem niet, aangezien iedere vader toch wel een zoon wil hebben en iedere moeder een dochter.

Ja, terwijl ik dus eigenlijk vaak merk dat het precies andersom is...

Ik had zelf heel lang het idee(hoop) dat we eerst een jongen zouden krijgen en dat het tweede kindje een meisje zou zijn, gewoon omdat ik ook een oudere broer heb en dat altijd de normaalste zaak van de wereld vond ofzo gewoon dat was ik gewend.
Verder had ik niet echt een uitgesproken voorkeur, meiden en jongensnaam waren gekozen kaartjes waren al bedacht, kamertje was neutraal maar wel erg mooi enz enz pas op het laatst in de zwangerschap dacht ik steeds vaker dat het wel een meisje moest zijn, ze leek namelijk al in de buik op mij met haar eigenwijze streken alleen daadwerkelijk een jurkje kopen dat durfde ik niet.

we wisten het geslacht pas bij de geboorte we wilden het ook niet eerder weten (lees: mijn man wilde het niet weten) en dat het een meisje was, dat verbaasde me toen ook niet echt meer, teleurstelling of er aan moeten wennen dat speelde hier dus totaal niet.

Deze keer wilde ik het wel graag weten (gewoon omdat het tijdens de bevalling van Isa nogal lomp werd verteld of het een meisje of jongen was), manlief in eerste instantie wilde het niet weten tot we dus een vruchtwaterpunctie lieten doen vanwege slechte uitslagen, toen sloeg bij hem het gevoel om en wilde hij het ook graag weten, zo zouden we namelijk bij slecht nieuws ons kindje meteen een naam kunnen geven.
Maar omdat het allemaal al zo anders voelde als bij Isa had ik al een sterk vermoeden dat we nu een zoon zouden krijgen, toen de gyn dat dus bevestigde was dat voor mij puur een gevoel van he zie je nou wel.
Maar ook deze keer geen voorkeur geweest, daar waren we niet echt mee bezig nu heerste vooral het cliché als het maar gezond is.

Inderdaad, meisjes zijn ook vaker pappa's kindjes en jongetjes mamma's kindjes.
Hoewel ik van beide gelukkig nog genoeg knuffels en aandacht krijg.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:41 schreef snakelady het volgende:

En als hij zegt blij te zijn met zijn meiden dan geloven ze hem niet, aangezien iedere vader toch wel een zoon wil hebben en iedere moeder een dochter.

mijn man wilde juist heeeeel graag een meisje, leek hem zo speciaal.
Ik heb nog nooit een man zo vertederend naar zijn dochter zien kijken als mijn man toen hij Isa voor het eerst vasthield, en ik ken dat moment alleen van foto's. Het spatte er van af.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 12:53 schreef Moonah het volgende:

De leukste reactie kreeg ik overigens op Fok. Ik weet helaas niet meer wie het zei.
Dat een jongen thuis komt met kevers, kikkers en wormen in zijn broekzak. Ik kijk er nu al naar uit!

Ik wíst gewoon dat dit renzell moest zijn geweest!
Ben gaan spitten in fde geschiedenis en voila:

quote:

Op dinsdag 30 mei 2006 13:41 schreef renzell het volgende:
Moonah; jongetjes zijn zooooooooooooo leuk!!!
Denk je eens in; je zoontje met kaplaarsjes in de modder, met takjes en steentjes in de tuin, in zijn zelfgemaakte boomhut, als clowntje met carnaval, fikkie stokend in de achtertuin, denk aan stoere tuinbroekjes, kikkers en wormen in je keuken, drumstellen, brommers, voetbal, voetbal en nog eens voetbal....... Ja, ik hou echt van jongetjes!!!

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:05 schreef Diaan73 het volgende:

[..]


Waar ik trouwens af en toe nog wel moeite mee heb, maar dat is ietsvoor veel later is de band met je kind als die op het punt staat moeder/vader te worden. Ik merk dat de band tussen een zwangere dochter en moeder (vaak) veel hechter is/wordt dan als de zoon vader wordt. Tenminste mijn moeder vond het toen ik zwanger was anders dan toen mijn schoonzusje zwanger was, toch bijzonderder op de één of andere manier. Dat gevoel zal ik dus nooit zo hebben en daar had ik vooral kort na de bevalling wat moeite mee. Is het eigenlijk nog te begrijpen??? Ik draaf ook een beetje door denk ik..

Hier ben ik de laatste tijd ook vaak aan het over denken. Maar dan denk ik bij mezelf. Ik hoop gewoon dat ik voor Mikael en de andere kleine zo'n leuke en goede moeder zal zijn en dat ik dat later ook kan overbrengen op mijn schoondochters zodat als ik dan ooit oma (mag) worden dat mijn schoondochter er geen moeite mee zal hebben om mij ook als oma te zien zeg maar.
Beetje lastig uit te leggen maar ik wil gewoon de dingen voorkomen die ik hier soms lees van FOKkers. Zo'n schoonmoeder (oma) wil ik gewoon nooit worden!!

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 12:53 schreef Moonah het volgende:

[..]

En Kim, tegen mij werd gezegd dat jongetjes leuker zijn. _{Ís ook zo!}

Echt? .




Maargoed, als het zo algemeen is, zeg dan gewoon gefeliciteerd denk ik. Ik vind het hoe dan ook eigenlijk een rare uitspraak. Als mensen hem aanpassen betekent het niks, en als ze het wel menen is het ook raar .

Natuurlijk had ik een voorkeur: Een zoon. En ben dolblij dat het ook zo uitkwam.

Ik kan me maar moeilijk voorstellen dat bijna niemand een voorkeur had. Dus misschien, zoals in de TT al staat, toch een taboe?

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 13:58 schreef Sugar het volgende:

[..]

Ik wíst gewoon dat dit renzell moest zijn geweest!
Ben gaan spitten in fde geschiedenis en voila:
[..]

Oh, en het ís ook echt zo! We hebben ook een stokken verzameling en dus die torren, je breekt je nek over de ballen, sportsschoenen, scheenbeschermers. Er is hier áltijd leven en gestoei. En dan lezen ze ook nog veel. Jongens zijn écht leuk

Vroeger had ik een enorme voorkeur voor een meisje, ik kon me gewoon niet goed voorstellen dat jongensbabys ook lief zouden kunnen zijn. Maar op een zeker moment begon ik me dat gelukkig te beseffen en de voorkeur is nu compleet weg.
Sinds ik zwanger ben heb ik ook al het gevoel dat het een jongetje zal zijn en ik verheug me er ook heel erg op, stoere kleertjes, met autootjes spelen, naast andere voetbalmama's langs de zijlijn kijken, etc. Maar ik kan me ook nog steeds net zo goed verheugen op een meisje
Ik wil het wel heel graag weten vooraf, puur omdat ik graag wil weten wie er in mijn buik zit, met wie ik mijn lijf aan het delen ben, en ik verwacht dat het mij helpt te weten welk geslacht het heeft.

Mijn man heeft wel een soort van voorkeur voor een jongetje, maar dat is alleen vanwege het speelgoedbeeld dat hij bij jongetjes en meisjes heeft, hij heeft het niet zo op barbies en poppen en juist wel op autootjes en stoere lego en zo. Maar gelukkig zou hij net zo goed helemaal blij zijn met een meisje (hij denkt ook dat het een meisje is ).