LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
TVP. Ik heb momenteel geen fuck te doen, dus ik neem wel deel ja.
U heeft de issues, ik heb de tissues.
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!
Dat is het juist. Een keer wat algemenere prijzen in plaats van prijzen die bij het thema passen. Ik vind het thema leuk en verhalen schrijven ook, maar thema gerelateerde prijzen niet zo.quote:Op zaterdag 7 maart 2009 21:33 schreef senesta het volgende:
[..]
Maar ja, je kunt het nooit iedereen naar de zin maken en ik vond de prijzen wel erg mooi bij het thema passen.
Maar goed, die discussie is eigenlijk niet waar dit topic voor is
Maar goed, gewoon een brainfart hoor, weet niet wat andere mensen hier van vinden.
Ik weet niks van Hindoes. Wel van Samoerai en andere dingen.
Dit is wel vet, in de huid van een dier kruipen moet lukken, beter dan in zijn hol toch?
Ik woon op het platte land. Ik hou van de dieren en van het hooi. Soms draag ik klompen, maar alleen als ik eruit wil stappen. God bestaat zolang er mensen zijn die geloven dat er een man in de wolken woont...
Ik doe mee omdat ik er toevallig een paar hersencellen bij mij op een rij stonden en ik daardoor inspiratie kreeg.
Mocht ik iets winnen, is het leuk meegenomen, maar daar doe ik het niet voor.
Mocht ik iets winnen, is het leuk meegenomen, maar daar doe ik het niet voor.
Acquisitie n.a.v. deze post wordt niet op prijs gesteld.
Don't you see going to heaven is just in the thought that you might?
As an on-line radio program grows longer, the probability of a German song approaches 1.
Don't you see going to heaven is just in the thought that you might?
As an on-line radio program grows longer, the probability of a German song approaches 1.
Aan de andere kant van de tralies
Ze bevinden zich in een grote kooi. Ze hebben daar voldoende vrijheid, want ze kunnen zich bewegen. Er zijn bomen en paden en zelfs een speeltuintje. Ze wandelen vaak heen en weer achter de tralies. Soms blijft er eentje staan, gaat zitten en lacht naar me. Ik bied ze eten aan. Soepstengels, stukjes brood, soms een partje appel. Stomme beesten, ze pakken alles aan en lachen er om. We wonen bij een dierentuin omdat Lizet, mijn vriendin er een job heeft. In het kader van haar studie dierengeneeskunde moet ze dagelijks de jonge apen verzorgen. Ik moet nog wennen aan deze omgeving maar er gaat ook een bepaalde rust vanuit. ’s Avonds waan ik me in een oerwoud, dan hoor ik toekans en ara’s schreeuwen.
In de week van Darwin kwam er eentje langs die wel verdacht veel op een mens leek. Het was een mannetje met grote oren. Door die afstaande oren kreeg hij iets menselijks. En zijn ogen stonden redelijk dicht bij elkaar, waardoor hij een echt gezicht kreeg. Op een dergelijk moment zou ik bijna geloven dat Darwin gelijk had, dat we allemaal familie van elkaar zijn, dat ons DNA zich aanpast aan de omstandigheden…
Mijn religie laat dergelijke gedachten echter niet echt toe. De schepper heeft alle leven op aarde geschapen, dus ook de dieren in de kooien. Juist de dieren in de kooien. Mijn soort, onze soort staat boven al het andere verheven. Wij zijn geschapen om te heersen over alle leven. Dat is wat me geleerd is door mijn ouders, toen ze nog leefden. Ze zijn er niet meer. Opgegaan in de bleke winter hemel, gedoofd als de vonken van een vuur. Bij de dood begint religie, denk ik.
Om 12 uur denken we aan eten want dat zijn we zo gewend. ‘Haal je iets bij de afhaal?’’ roep ik naar Lizet
‘Is oké, wil je fruit of een broodje of een echte maaltijd…’’
‘Fruit. Als er appels zijn, sinaasappels, neem dan wat voor me mee…’ Ik sla met mijn hand op mijn buik. ‘Ik moet een beetje opletten.’
Lizet grijnst naar me. Dan schiet ze in de lach en rent weg, in de richting van de afhaal.
Ik ben te lui om zelf naar het afhaal restaurant te wandelen, bovendien is het altijd zo dringen. Lizet is sneller dan ik, een beetje jonger ook. Er staat vaak een vent met een rood petje op achter de balie van dat restaurant, en die heeft een zwak voor haar. Hij noemt haar altijd ‘schatje, jongedame, schoonheid…’
‘Wat wil je schatje? Ik heb nog lekkere spaghetti, wil je dat?’ Even later komt ze terug met appels, een heel witbrood, pinda’s en een pak spaghetti.
‘Laat me nou knabbelen,’ klaagt ze als ze even later in het zonnetje in de tuin zit en handenvol pinda’s in haar mond propt. ‘Ik heb genoeg beweging en train het er wel weer af.‘
‘Pinda’s bevatten enorm veel calorieën, eet dan tenminste ook wat fruit zo meteen. deal?’
‘Deal.’
Ik ga naast haar zitten. Ze ruikt heerlijk, naar gras en voorjaarsbloemen. In haar haar zit een piepklein vliegje, ik pik het eruit met mijn vingers. We wonen nu al drie jaar samen maar god weet dat ik van haar hou alsof hij haar net voor me geschapen heeft. Als ze haar baan kwijt zou raken zouden we dit huisje misschien ook verliezen, daar moeten we geen van beiden aan denken. We zijn gewend geraakt aan dit leven, altijd natuur om je heen, ook al is het dan kunstmatig.
Een paar kinderen spelen verderop in het speeltuintje, met schommels die van rubberen autobanden zijn gemaakt. Ik ben altijd bang dat er een uitvalt, zo wild gaat het er soms aan toe. En dan dat geschreeuw, kan het nou nooit eens wat rustiger, een beetje beschaafder. Het lijken verdomme wel beesten.
‘Wie zijn hier nou de apen?’ zeg ik.
Lizet lacht er om. ‘Laat ze toch,’ zegt ze, ’wij zijn ook kinderen geweest. Een binnenkort word je misschien zelf wel vader’ Ze lacht schalks naar me, veelbetekenend.
De dieren in de kooi lopen heen en weer achter de tralies. Ze kijken naar ons met droevige ogen. Ze slepen hun krijsende jongen met zich mee en uit pure verveling vreten ze de godganse dag alles wat ze te pakken kunnen krijgen. Patat, hotdogs, fruit, milkshakes, hamburgers… Ze pissen, boeren en laten scheten in het openbaar. Sommigen duiken de bosjes in om te paren.
Soms maak ik oogcontact met eentje, met zo'n droevig geval. Dan blijven ze staan en ontbloten hun tanden naar mij. Als ze lachen klinkt het als janken. Ik staar een tijdje in die droevige ogen en probeer er iets in te lezen. Ik lees emotie maar geen levensverhalen. Geen intelligentie. Ze kunnen niet praten, alleen maar geluiden maken. Darwin had gelijk, ik zie de overeenkomst tussen ons maar de verschillen zijn misschien belangrijker dan de overeenkomsten. Zij wonen in een kooi en wij hebben hun vrijheden beperkt, maar ze lijden er blijkbaar niet eens onder. Als ze s’avonds hun nachthokken in gedreven worden en als de metalen hekken zich piepend achter hen sluiten, dan denken ze misschien zelfs wel dat ze ons gevangen houden. Fok dat. Ze zijn er stom genoeg voor.
[ Bericht 0% gewijzigd door Megabiotic op 08-03-2009 14:07:16 ]
Ze bevinden zich in een grote kooi. Ze hebben daar voldoende vrijheid, want ze kunnen zich bewegen. Er zijn bomen en paden en zelfs een speeltuintje. Ze wandelen vaak heen en weer achter de tralies. Soms blijft er eentje staan, gaat zitten en lacht naar me. Ik bied ze eten aan. Soepstengels, stukjes brood, soms een partje appel. Stomme beesten, ze pakken alles aan en lachen er om. We wonen bij een dierentuin omdat Lizet, mijn vriendin er een job heeft. In het kader van haar studie dierengeneeskunde moet ze dagelijks de jonge apen verzorgen. Ik moet nog wennen aan deze omgeving maar er gaat ook een bepaalde rust vanuit. ’s Avonds waan ik me in een oerwoud, dan hoor ik toekans en ara’s schreeuwen.
In de week van Darwin kwam er eentje langs die wel verdacht veel op een mens leek. Het was een mannetje met grote oren. Door die afstaande oren kreeg hij iets menselijks. En zijn ogen stonden redelijk dicht bij elkaar, waardoor hij een echt gezicht kreeg. Op een dergelijk moment zou ik bijna geloven dat Darwin gelijk had, dat we allemaal familie van elkaar zijn, dat ons DNA zich aanpast aan de omstandigheden…
Mijn religie laat dergelijke gedachten echter niet echt toe. De schepper heeft alle leven op aarde geschapen, dus ook de dieren in de kooien. Juist de dieren in de kooien. Mijn soort, onze soort staat boven al het andere verheven. Wij zijn geschapen om te heersen over alle leven. Dat is wat me geleerd is door mijn ouders, toen ze nog leefden. Ze zijn er niet meer. Opgegaan in de bleke winter hemel, gedoofd als de vonken van een vuur. Bij de dood begint religie, denk ik.
Om 12 uur denken we aan eten want dat zijn we zo gewend. ‘Haal je iets bij de afhaal?’’ roep ik naar Lizet
‘Is oké, wil je fruit of een broodje of een echte maaltijd…’’
‘Fruit. Als er appels zijn, sinaasappels, neem dan wat voor me mee…’ Ik sla met mijn hand op mijn buik. ‘Ik moet een beetje opletten.’
Lizet grijnst naar me. Dan schiet ze in de lach en rent weg, in de richting van de afhaal.
Ik ben te lui om zelf naar het afhaal restaurant te wandelen, bovendien is het altijd zo dringen. Lizet is sneller dan ik, een beetje jonger ook. Er staat vaak een vent met een rood petje op achter de balie van dat restaurant, en die heeft een zwak voor haar. Hij noemt haar altijd ‘schatje, jongedame, schoonheid…’
‘Wat wil je schatje? Ik heb nog lekkere spaghetti, wil je dat?’ Even later komt ze terug met appels, een heel witbrood, pinda’s en een pak spaghetti.
‘Laat me nou knabbelen,’ klaagt ze als ze even later in het zonnetje in de tuin zit en handenvol pinda’s in haar mond propt. ‘Ik heb genoeg beweging en train het er wel weer af.‘
‘Pinda’s bevatten enorm veel calorieën, eet dan tenminste ook wat fruit zo meteen. deal?’
‘Deal.’
Ik ga naast haar zitten. Ze ruikt heerlijk, naar gras en voorjaarsbloemen. In haar haar zit een piepklein vliegje, ik pik het eruit met mijn vingers. We wonen nu al drie jaar samen maar god weet dat ik van haar hou alsof hij haar net voor me geschapen heeft. Als ze haar baan kwijt zou raken zouden we dit huisje misschien ook verliezen, daar moeten we geen van beiden aan denken. We zijn gewend geraakt aan dit leven, altijd natuur om je heen, ook al is het dan kunstmatig.
Een paar kinderen spelen verderop in het speeltuintje, met schommels die van rubberen autobanden zijn gemaakt. Ik ben altijd bang dat er een uitvalt, zo wild gaat het er soms aan toe. En dan dat geschreeuw, kan het nou nooit eens wat rustiger, een beetje beschaafder. Het lijken verdomme wel beesten.
‘Wie zijn hier nou de apen?’ zeg ik.
Lizet lacht er om. ‘Laat ze toch,’ zegt ze, ’wij zijn ook kinderen geweest. Een binnenkort word je misschien zelf wel vader’ Ze lacht schalks naar me, veelbetekenend.
De dieren in de kooi lopen heen en weer achter de tralies. Ze kijken naar ons met droevige ogen. Ze slepen hun krijsende jongen met zich mee en uit pure verveling vreten ze de godganse dag alles wat ze te pakken kunnen krijgen. Patat, hotdogs, fruit, milkshakes, hamburgers… Ze pissen, boeren en laten scheten in het openbaar. Sommigen duiken de bosjes in om te paren.
Soms maak ik oogcontact met eentje, met zo'n droevig geval. Dan blijven ze staan en ontbloten hun tanden naar mij. Als ze lachen klinkt het als janken. Ik staar een tijdje in die droevige ogen en probeer er iets in te lezen. Ik lees emotie maar geen levensverhalen. Geen intelligentie. Ze kunnen niet praten, alleen maar geluiden maken. Darwin had gelijk, ik zie de overeenkomst tussen ons maar de verschillen zijn misschien belangrijker dan de overeenkomsten. Zij wonen in een kooi en wij hebben hun vrijheden beperkt, maar ze lijden er blijkbaar niet eens onder. Als ze s’avonds hun nachthokken in gedreven worden en als de metalen hekken zich piepend achter hen sluiten, dan denken ze misschien zelfs wel dat ze ons gevangen houden. Fok dat. Ze zijn er stom genoeg voor.
[ Bericht 0% gewijzigd door Megabiotic op 08-03-2009 14:07:16 ]
Ik woon op het platte land. Ik hou van de dieren en van het hooi. Soms draag ik klompen, maar alleen als ik eruit wil stappen. God bestaat zolang er mensen zijn die geloven dat er een man in de wolken woont...
Nu hopen dat JAM niet meedoet [of wel], anders wint hij gelijk 
.
.
"Show me how you do that trick -- The one that makes me scream" she said
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
Ik ken hem niet (goed). Waarom wint hij?quote:Op zondag 8 maart 2009 14:57 schreef DeuceFour het volgende:
Nu hopen dat JAM niet meedoet [of wel], anders wint hij gelijk
Tja, originaliteit. Helaas is zijn 'Mensentuin' topic met verhaal verwijderd door mods, maar die was bijvoorbeeld geniaal.quote:Op zondag 8 maart 2009 21:41 schreef Intxaurraga het volgende:
[..]
Ik ken hem niet (goed). Waarom wint hij?
"Show me how you do that trick -- The one that makes me scream" she said
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
weet je niet wat je moet kopen voor sinterklaas? Bekijk de leukste sinterklaascadeaus en tips
... of ontwerp je eigen schilderij
quote:Op maandag 9 maart 2009 18:29 schreef DeuceFour het volgende:
[..]
Tja, originaliteit. Helaas is zijn 'Mensentuin' topic met verhaal verwijderd door mods, maar die was bijvoorbeeld geniaal.
en nu ben ik nieuwsgierig.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
Ja hoor. Je kunt tot maandag 18:00 uur je verhaal posten in het inzendingetopic.quote:
OH JA, dit ging ik ook nog doen, kan het nog?
Iedereen kan zijn eigen verhalen daar posten. Als ze in dit topic of het topic in F&F staan, dan ga ik er eigenlijk van uit dat dat voor feedback isquote:
Dit verhaal hadden jullie vergeten naar deze stek te verplaatsen dus ik doe het zelf even.:)
.
Even een vraagje Wordt er bij het stemmen gestemd op de schrijver of op het verhaal?
Wordt er bij het stemmen gestemd op de schrijver of op het verhaal?
De vliegende flipperkast wist ternauwernood te ontsnappen aan de vlijmscherpe wieken der ventilatoren.
Ik vind het wel jammer dat er geen jury is, nu is er het gevaar dat degene die het meest of minst geliefd is op FOK! gaat winnen. Dat stemmen werkt meestal niet zo hier.quote:Op zondag 15 maart 2009 15:36 schreef Samsonneke het volgende:
Even een vraagje
Er wordt gestemd op het verhaal.quote:
Even een vraagje
Volgens mij gaat dat over het algemeen wel goed.quote:
[..]
Ik vind het wel jammer dat er geen jury is, nu is er het gevaar dat degene die het meest of minst geliefd is op FOK! gaat winnen. Dat stemmen werkt meestal niet zo hier.
Stemtopic zal morgenavond ergens tussen 21:00 en 22:00 online komen, schat ik.
ja maar ik vond deze titel leuk en in de eerste paar regels heb je dat als het goed is nog niet in de gaten.quote:Op dinsdag 17 maart 2009 10:41 schreef Duimelot het volgende:
[..]
je doel was dat men niet meteen door had dat het om een lintworm ging....
had je ook een andere titel kunnen kiezen en op t einde er eventueel in verwerken dat t om een lintworm ging, al was dat wel duidelijk hoor....
Ben nog aan het lezen maar het is toch fijn dat er al door twee kloons is gestemd . . .quote:
Ik probeerde de tijd te doden maar het was de tijd z'n tijd nog niet...
Klopt. Als er op 1 verhaal gestemd wordt, krijgt dat verhaal dus ook maar 1 punt.quote:
Als men maar op 1 verhaal stemt ,kan dat verhaal nooit 5 winnende punten krijgen."Heb ik begrepen."Bij 3 inzendingen krijgt jefavoriete verhaal 3 punten,je 2de favo 2 punten en nr 3 1 punt.Lees maar te topics.
Men moet ook alle 29 verhalen nog lezen, natuurlijkquote:
.
Iedereen mag 1 keer stemmen. Wanneer blijkt dat iemand met meerdere accounts stemt, of met een ander account op zichzelf, tellen die stemmen uiteraard niet mee.quote:
Mogen kloons stemmen? In dat geval trek ik me terug uit de wedstrijd.
De twee 'nieuwe profielen waarmee gestemd is, zijn echter niet direct te herleiden tot een van de deelnemers of een andere stemmer, dus tellen die gewoon mee.
Het kan ook gebeuren dat verschillende gezinsleden zich op een zelfde IP-adres hebben geregistreerd. Hoe weet je dan of het al dan niet een kloon betreft?
Hier hebben zowel mijn zoon als mijn vriend een account dat ze hier hebben geregistreerd.
Hier hebben zowel mijn zoon als mijn vriend een account dat ze hier hebben geregistreerd.
Umuntu Ngumuntu Ngabantu
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
"Those who look before they leap, never leap".
http://www.dierenthuis-naar-almere.nl
De FA's kunnen vrij nauwkeurig nagaan of een account een kloon is of nietquote:
Het kan ook gebeuren dat verschillende gezinsleden zich op een zelfde IP-adres hebben geregistreerd. Hoe weet je dan of het al dan niet een kloon betreft?
Hier hebben zowel mijn zoon als mijn vriend een account dat ze hier hebben geregistreerd.
. Dus bij twijfel vragen we het even na .
Iedereen snapt dat, die twee stemmingen niet kloppen. Niet dat ik kans maakte maar zo is het geen eerlijke wedstrijd meer, wat flauw zeg.quote:Op woensdag 18 maart 2009 13:58 schreef DaMart het volgende:
[..]
Iedereen mag 1 keer stemmen. Wanneer blijkt dat iemand met meerdere accounts stemt, of met een ander account op zichzelf, tellen die stemmen uiteraard niet mee.
De twee 'nieuwe profielen waarmee gestemd is, zijn echter niet direct te herleiden tot een van de deelnemers of een andere stemmer, dus tellen die gewoon mee.
|
|
