LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ik merk samen met wat bekenden in mijn omgeving, dat 'wij' tot het uitstervende soort gaan behoren.
Sociale levens, die we eerst als prettig konden ervaren worden bruut verstoord door uitbreiding. Uitbreiding die lang van tevoren al besproken dient te worden, alle klachten en kwalen gedeeld, echos'worden vol trots geshowd (ik vind het raar een foto laten zien van een inwendige kut/buik), dan de plannen over opvang, de kamerinrichting. Niets mag het de kleine spruit(en) ontbreken en er wordt honderduit over gekletst. Dan de bevalling; we mogen aanhoren hoe vreselijk het was (ja, hallo! je wil het toch zelf???), hoe de knip verliep, de scheur, de keizersnee, en dan het ge OOOOO en ge AHHH... het is de liefste baby van de hele wereld, en vooral ook altijd de kanpste (NOT!!!)....
Ik blijf met wat vrienden achter op eilandjes die ons zorgeloze leventje symboliseren, en ons sociaal leven is ineens niet meer wat het was....
Bijzondere gewaarwording, bijkans iedereen hupt naar andere fasen en wij leven ons leven...Heerlijk!
Maar toch, bekruipt me een gevoel, dat er een tegenbeweging moet komen...een jaarlijks terugkerend weekend met BK'ers...ff geen gezeur en gezever over kinderen, ff heerlijk relaxed een weekend weg met gelijk gestemden! Ik ga vast een datum prikken en de inschrijving openen...want vrienden van vrienden zijn ook welkom (er is tenslotte ineens voldoende ruimte in ons sociaal leventje)...
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Sociale levens, die we eerst als prettig konden ervaren worden bruut verstoord door uitbreiding. Uitbreiding die lang van tevoren al besproken dient te worden, alle klachten en kwalen gedeeld, echos'worden vol trots geshowd (ik vind het raar een foto laten zien van een inwendige kut/buik), dan de plannen over opvang, de kamerinrichting. Niets mag het de kleine spruit(en) ontbreken en er wordt honderduit over gekletst. Dan de bevalling; we mogen aanhoren hoe vreselijk het was (ja, hallo! je wil het toch zelf???), hoe de knip verliep, de scheur, de keizersnee, en dan het ge OOOOO en ge AHHH... het is de liefste baby van de hele wereld, en vooral ook altijd de kanpste (NOT!!!)....
Ik blijf met wat vrienden achter op eilandjes die ons zorgeloze leventje symboliseren, en ons sociaal leven is ineens niet meer wat het was....
Bijzondere gewaarwording, bijkans iedereen hupt naar andere fasen en wij leven ons leven...Heerlijk!
Maar toch, bekruipt me een gevoel, dat er een tegenbeweging moet komen...een jaarlijks terugkerend weekend met BK'ers...ff geen gezeur en gezever over kinderen, ff heerlijk relaxed een weekend weg met gelijk gestemden! Ik ga vast een datum prikken en de inschrijving openen...want vrienden van vrienden zijn ook welkom (er is tenslotte ineens voldoende ruimte in ons sociaal leventje)...
Herkennen jullie dit ook? Hoe gaan jullie er mee om?
Check wel wie van je vrienden ongewenst kinderloos is, voor je een uitnodiging stuurt......
En kennelijk heb je geen vrienden, als ze afvallen omdat ze kinderen krijgen.
En kennelijk heb je geen vrienden, als ze afvallen omdat ze kinderen krijgen.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Nou, m'n vrienden zijn gelukkig nog niet aan de kinderen, dus dat scheelt. Ik merk het wel in m'n omgeving, op m'n werk met name. Ik vraag me wel af hoe het over een paar jaar zal zijn, als m'n vrienden misschien wel kinderen hebben.
Sanity is (not) statistical
Dat laatste vind ik een beetje een rare opmerking. Waarom zou het feit dat mensen veranderen en later misschien wel uit elkaar groeien betekenen dat je nu geen vrienden bent? Als je het zo bekijkt, hebben heel veel mensen bar weinig vrienden.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:51 schreef krakkemieke het volgende:
Check wel wie van je vrienden ongewenst kinderloos is, voor je een uitnodiging stuurt......
En kennelijk heb je geen vrienden, als ze afvallen omdat ze kinderen krijgen.
Sanity is (not) statistical
ik heb wel degelijk vrienden, alleen merk ik dat er nu met een flink aantal een andere fase is aangebroken. We hebben op dit moment simpelweg andere interesses... dat is het meer...
Herkenbaar... hoewel ik het juist wel leuk vind, die blije gezinnetjes. Het zijn mijn vrienden en ik vind het leuk om ze blij en gelukkig te zien. Van mij hoeft het niet en ik zie vrienden die er wel voor gekozen hebben een stuk minder, maar kinderen kosten nou eenmaal veel tijd en zijn het belangrijkste in je leven (schijnt het), dus het is ze vergeven 
We cross our bridges when we come to them and burn them behind us, with nothing to show for our progress except a memory of the smell of smoke, and a presumption that once our eyes watered.
Het krijgen van een kind verandert je leven en daar stel je je leven dan ook op in. Vier avonden per week stappen, dat gaat niet meer door he.quote:Op maandag 2 maart 2009 20:56 schreef Babbelzz het volgende:
ik heb wel degelijk vrienden, alleen merk ik dat er nu met een flink aantal een andere fase is aangebroken. We hebben op dit moment simpelweg andere interesses... dat is het meer...
Maar het is een beetje kort door de bocht om te beweren dat er dan nergens anders meer over gepraat kan worden dan over luiers en bevallingen dan ligt het wel een beetje aan het soort vrienden die je hebt.
Ik vind trouwens dat je nogal fel bent over echofoto's van buik/kut, terwijl het een foto is van een ongeboren kind. Dat ziet er misschien wat prielerig uit, maar zelf toon je geen inlevingsvermogen naar die vrienden toe.
Neem geen kinderen en leef lekker. Zo voel je het en dat is okay. Maar heb er dan ook vrede mee dat een ander iets anders besluit en daar zijn/haar leven op aan wil passen.
och, ik heb t niet eens over stappen gehad, dat heb ik en mijn vrienden nooit op die manier gedaan. Hooguit wat concertjes en festivalletjes...en dat gaat soms zelfs ook nog als er kinderen zijn hoor...quote:Op maandag 2 maart 2009 21:40 schreef Stali het volgende:
[..]
Het krijgen van een kind verandert je leven en daar stel je je leven dan ook op in. Vier avonden per week stappen, dat gaat niet meer door he.
Maar het is een beetje kort door de bocht om te beweren dat er dan nergens anders meer over gepraat kan worden dan over luiers en bevallingen dan ligt het wel een beetje aan het soort vrienden die je hebt.
Ik vind trouwens dat je nogal fel bent over echofoto's van buik/kut, terwijl het een foto is van een ongeboren kind. Dat ziet er misschien wat prielerig uit, maar zelf toon je geen inlevingsvermogen naar die vrienden toe.
Neem geen kinderen en leef lekker. Zo voel je het en dat is okay. Maar heb er dan ook vrede mee dat een ander iets anders besluit en daar zijn/haar leven op aan wil passen.
En ja, ik vind het raar dat mensen echo-fotos op bv Hyves plaatsen....
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
We leven ook lekker... en Als andere mensen een ander leven wensen: prima, maar dat betekent ongevraagd wel iets voor de mensen die kinderloos of een kindervrij leven in gedachten hebben....dus vandaar een mail aan mijn vrienden, om 1 x per jaar bv een weekend met BK'ers te hebben....en hier de oproep aan FOKKERS hoe zij er mee omgaan.
Ik , en nog wat mensen in mijn omgeving, moeten er behoorlijk aan wennen!
Wat is de zin van het leven als je je niet voortplant? Doel van het leven is voortbestaan van de soort.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Erm... dit staat wel een beetje haaks op elkaar, hoor. Je hebt inlevingsvermogen, maar je hoeft blijkbaar niet te weten waar jouw 'vrienden' op dat moment mee bezig zijn.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:46 schreef Babbelzz het volgende:
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
Dat ze het (want dat argument hoor ik vaker) alleen maar over 'de kinderen' kunnen hebben en niet over jouw 'dingen' zegt dan weer meer over hen. Waar ik vooral over val is dat 'tegenbeweging'. Is dat nodig? Mensen krijgen kinderen, anderen weer niet. Nou en? Ik heb een nieuwe hobby, ik ben helemaal wild van punniken tegenwoordig (nee, niet echt
), daar kan ik bij jou dus niets over kwijt?Waarom zo moeilijk doen?
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Je kunt het, denk ik, een beetje vergelijken met die fase dat vriendinnen vriendjes kregen en dan ineens nooit meer iets konden ondernemen en niets meer van zich lieten horen totdat het uitging.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:46 schreef Babbelzz het volgende:
[..]
och, ik heb t niet eens over stappen gehad, dat heb ik en mijn vrienden nooit op die manier gedaan. Hooguit wat concertjes en festivalletjes...en dat gaat soms zelfs ook nog als er kinderen zijn hoor...
En ja, ik vind het raar dat mensen echo-fotos op bv Hyves plaatsen....
Ik toon wel degelijk inleveingsvermogen, maar de vraag is wel: waar houdt t op? Ik hoef eigenlijks niet alles te weten over regeldagen, kraamtranen, inknippen etc
We leven ook lekker... en Als andere mensen een ander leven wensen: prima, maar dat betekent ongevraagd wel iets voor de mensen die kinderloos of een kindervrij leven in gedachten hebben....dus vandaar een mail aan mijn vrienden, om 1 x per jaar bv een weekend met BK'ers te hebben....
Kan me ook voorstellen dat je geen trek hebt in verhalen over inknippen en kraamdagen. Eigenlijk ook onbegrijpelijk dat iemand dat tot in de details aan je gaat zitten vertellen. Daar heb ik me in ieder geval niet schuldig aan gemaakt. Altijd een beetje in de gaten houden of je gesprekspartner het wel leuk vindt.
Maar dit babygeouwehoer gaat over hoor. Kijk anders eens voor de grap in OUD. Allemaal babyverhalen, peuterverhalen en dan ineens is het af en hoor je over al die wondertjes helemaal niks meer behalve wanneer ze last hebben van autisme of adhd.
Je moet er doorheen, maar het duurt niet eeuwig.
.
Een grote ellende met die kinderen, totdat ze je verzorgen als je oud en versleten bent. Iemand om op terug te vallen zodat je niet in een 3e rangs verzorgingstehuis gaat belanden. Tot die tijd kosten ze geld, veel aandacht en een hoop kopzorgen. Ben niet bepaald een kinderliefhebber, enige reden waarom ik ze zou nemen is een zekerheid als IK ouder word en dat is niet bepaald een juiste reden omdat het puur en alleen egoistisch is.
Genieten is toegestaan!!!
Alsof dat nodig is met de huidige baby boom ? Open eens een willekeurige hyves site en je komt de baby's massaal tegen. Loop eens op straat en de kinderwagens rijden om de have klap over je tenen. Voortbestaan van de soort is niet bepaald in gevaar, denk eerder dat het een groter gevaar is dat er teveel van onze soort op deze aarde gaan rondhuppelen.quote:Op maandag 2 maart 2009 21:48 schreef teknomist het volgende:
Wat is de zin van het leven als je je niet voortplant? Doel van het leven is voortbestaan van de soort.
Genieten is toegestaan!!!
Ja, en? Dat is toch ook waar veel mee bezig zijn? Als het álleen dát is, zegt dat (zoals ik al zei) weer wat over die vrienden. Dan zie ik het probleem nog steeds niet bij de kinderen liggen, maar bij de betreffende vrienden.quote:Op maandag 2 maart 2009 22:05 schreef CasB het volgende:
[..]
Omdat het niet meer over hun vrienden gaat maar over het kind wat op komst is.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
In mijn vriendenkring valt het nog mee maar ik vrees voor de tijd dat ze allemaal gaan bevallen. Nu wordt er vooral getrouwd. Dat vind ik nog wel kunnen. Het hele kindergebeuren is zo'n overstemmend thema, het gaat er continu over.
Het enige leuke is wanneer ze (de peuters) een beetje cognitief bezig gaan, dat is interessant om te zien, maar meer dan een academische interesse ervoor heb ik niet
Nou is het vaak wel zo dat je als toehoorder 't ook maar braaf aanhoort omdat het niet echt sociaal is om erover te gaan zeiken.. dus het is ook wel begrijpelijk dat ze dan iets te lang en enthousiast doortetteren. Ach ja, het zij ze gegund.
Ik vraag me alleen af of ik ooit wel de stap zal maken naar die fase Mocht het me onverwachts overkomen dan zal ik vast wel okay vaderen maar ik zie me ook dan toch echt niet met babyfoto's op m'n werk desktop ( 
) en verhalen overal te koop lopen.
Het enige leuke is wanneer ze (de peuters) een beetje cognitief bezig gaan, dat is interessant om te zien, maar meer dan een academische interesse ervoor heb ik niet
Nou is het vaak wel zo dat je als toehoorder 't ook maar braaf aanhoort omdat het niet echt sociaal is om erover te gaan zeiken.. dus het is ook wel begrijpelijk dat ze dan iets te lang en enthousiast doortetteren. Ach ja, het zij ze gegund.
Ik vraag me alleen af of ik ooit wel de stap zal maken naar die fase
Mocht het me onverwachts overkomen dan zal ik vast wel okay vaderen maar ik zie me ook dan toch echt niet met babyfoto's op m'n werk desktop ( ) en verhalen overal te koop lopen.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Dat bedoeld hij dus ook denk ikquote:Op maandag 2 maart 2009 22:07 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Ja, en? Dat is toch ook waar veel mee bezig zijn? Als het álleen dát is, zegt dat (zoals ik al zei) weer wat over die vrienden. Dan zie ik het probleem nog steeds niet bij de kinderen liggen, maar bij de betreffende vrienden.
Een kind zul je echt niet horen opscheppen over hun ouders van..." Kijk mij eens schattige of leuke ouders gekregen hebben". Een kind post geen ouders op zijn baby hyves site. Een kind kiest niet om geboren te worden terwijl ouders wel kiezen en dus bewust trots zijn op hun prestatie. Het zijn ALTIJD de ouders die pronken en uren lang doorpraten over hun trots.Denk dat je dus echt een vreemde gedachtengang moet hebben om het probleem bij kinderen te leggen als vrienden praten over kinderen
( tenzij je een Godsgruwelijke hekel aan kinderen hebt maar dan nog)
Genieten is toegestaan!!!
Ik ben al wat jaartjes vader van inmiddels drie kinderen, maar hier krijg ik ook wel stekels van. In [OUD] zie ik dat ook weleens. Van die gasten die ineens he-le-maal om zijn en meehuilen met de wolven door te zeggen dat 'dit het mooistequote:Op maandag 2 maart 2009 22:13 schreef eleusis het volgende:
maar ik zie me ook dan toch echt niet met babyfoto's op m'n werk desktop (
is dat ze óóóóit hebben meegemaakt'. Papa-dagen (jeukwoord) op de 'zaak' bedingen.Kinderen zijn mooi hoor, prachtig om te zien dat ook zij echte individuen zijn, maar overdrijf alsjeblieft niet zo....
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Ik ken een paar van die stelletjes en ik zie ze per jaar achteruit hulpeloos wegglijden, omdat het kind ineens op nummer 1 staat.
Misschien dat een kind op latere leeftijd loont, als een soort oudedagsvoorziening ofzo, maar ik herken absoluut geen drive om kinderen te willen of zelfs te moeten hebben om mijn leven te verrijken. Het wordt dan ook allerminst gewaardeerd als bezoekers een kind meenemen.
Misschien dat een kind op latere leeftijd loont, als een soort oudedagsvoorziening ofzo, maar ik herken absoluut geen drive om kinderen te willen of zelfs te moeten hebben om mijn leven te verrijken. Het wordt dan ook allerminst gewaardeerd als bezoekers een kind meenemen.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Wat een verademing ben jij!quote:Op maandag 2 maart 2009 21:22 schreef Flurry het volgende:
Herkenbaar... hoewel ik het juist wel leuk vind, die blije gezinnetjes. Het zijn mijn vrienden en ik vind het leuk om ze blij en gelukkig te zien. Van mij hoeft het niet en ik zie vrienden die er wel voor gekozen hebben een stuk minder, maar kinderen kosten nou eenmaal veel tijd en zijn het belangrijkste in je leven (schijnt het), dus het is ze vergeven
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
jij moet echt geen kinderen nemenquote:Op maandag 2 maart 2009 22:33 schreef Aoristus het volgende:
Ik ken een paar van die stelletjes en ik zie ze per jaar achteruit hulpeloos wegglijden, omdat het kind ineens op nummer 1 staat.
Misschien dat een kind op latere leeftijd loont, als een soort oudedagsvoorziening ofzo, maar ik herken absoluut geen drive om kinderen te willen of zelfs te moeten hebben om mijn leven te verrijken. Het wordt dan ook allerminst gewaardeerd als bezoekers een kind meenemen.
Vind het begrijpelijk dat als je een kind krijgt, dat dan het centrum van je wereld wordt. Is nou eenmaal zo. Maar dan nog kan die verandering pijnlijk zijn voor vrienden van die nieuwe ouders, en dat is een beetje waar het hier om gaat, niet?
Ik zie hetzelfde ook gebeuren over een paar jaar - vriendinnen van mij zijn nu al enorm broeds, terwijl ik redelijk anti-koters ben. Ik zie er niet naar uit.
Ik zie hetzelfde ook gebeuren over een paar jaar - vriendinnen van mij zijn nu al enorm broeds, terwijl ik redelijk anti-koters ben. Ik zie er niet naar uit.
quote:Op maandag 2 maart 2009 21:54 schreef Stali het volgende:
[..]
Maar dit babygeouwehoer gaat over hoor. Kijk anders eens voor de grap in OUD. Allemaal babyverhalen, peuterverhalen en dan ineens is het af en hoor je over al die wondertjes helemaal niks meer behalve wanneer ze last hebben van autisme of adhd.
Je moet er doorheen, maar het duurt niet eeuwig.
quote:Op maandag 2 maart 2009 22:13 schreef eleusis het volgende:
In mijn vriendenkring valt het nog mee maar ik vrees voor de tijd dat ze allemaal gaan bevallen. Nu wordt er vooral getrouwd. Dat vind ik nog wel kunnen. Het hele kindergebeuren is zo'n overstemmend thema, het gaat er continu over.
dat issut vlgs mij...quote:Op maandag 2 maart 2009 22:19 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Van die gasten die ineens he-le-maal om zijn en meehuilen met de wolven door te zeggen dat 'dit het mooiste
Kinderen zijn mooi hoor, prachtig om te zien dat ook zij echte individuen zijn, maar overdrijf alsjeblieft niet zo....
