Een dagje Enschede... :r. :r. :r.

Vanmiddag op het werk ineens het besef dat ik vanwege het gebrek aan een fatsoenlijke internetverbinding de wedstrijd FC Twente - Olympique Marseille de wedstrijd via een haperend radiostreampje zou moeten volgen.
Aangezien ik bij de gedachte alleen al chagrijnig werd, toch besloten dat ik het hóe dan ook gewoon op tv wilde zien.
En waar kan dat beter dan in een sfeervolle kroeg te Enschede?
Probleem was dat ik door de week werk en leef in Nijmegen.
Maar na het nodige planwerk was het volgende plan geboren: Een half uurtje eerder van het werk in Nijmegen weg zodat ik enige file-speling had, vervolgens op weg naar Enschede mijn vriendin oppikken bij haar werk zodat ook zij mee kon. Eten kan onderweg; even een paar laffe frikandellen en kroketten uit de muur trekken bij het tankstation. En dan na de wedstrijd weer terugrijden naar Nijmegen zodat ik de volgende morgen weer fris en fruitig het werkpand kan openen om 8:15.
Strak plan al zeg ik het zelf .

Dankzij de geweldige infrastructuur om Nijmegen heen en dan met name in Arnhem was ik echter direct al een kwartiertje speling kwijt .
Éindelijk Arnhem uit en daar konden we dan weer met een prettig vaartje doorkarren.
Maar liefst 15 hele kilometers...
Vanaf daar was het 1 dramatisch traag rijdende stoet bejaarden, met als hoogtepunt de snelweg ter hoogte van Deventer.
Eenmaal daar was ik het complete half uur speling al kwijt... En toen moest het feest nog begínnen.
De kilometers weg krópen voorbij en waar we in het begin nog optimistisch waren, ging het langzaam maar zeker achteruit.
- Ach ja, dan missen we een kwartiertje, da's toch alleen nog maar ff aftasten .
- Naja, boeien, kunnen we het laatste kwartiertje van de tweede helft nog meepakken .
- Hmmmmz, komen we in de rust aan, zitten we in ieder geval klaar voor de 2e helft... .

En toen, een extra toevoeging aan het feest dat filerijden heet: M'n koelingslampje begon te knipperen .
Kut... Nooit goed voor de motorwarmte dat filerijden .
Naja, in de hoop dat de file op zou lossen, rustig doortuffen... Totdat de rook onder de motorkap wel heel zwaar toenam.
Auto de berm ingooien, motorkap open, ontluchten, het flesje water de koeling in en na 5 minuten weer verder tuffen.
Uiteraard na maar liefst 1 kilometertje file alweer overhit, dus auto weer de berm in .
Dan maar wachten tot de file opklaart en we in 1 stuk door kunnen rijden.
Ondertussen nog even een bevriende automonteur gebeld of hij nog tips had, maar het mocht niet baten, de beste man nam zijn telefoon niet op.

Eindelijk was het dan zover en konden we doorkarren.. 5 kilometer, toen begon hij weer te sputteren...
Aangezien op dat moment ook de motorolie al klonk alsof ik aan het frituren was, toch maar besloten om de moed op te geven... Auto aan de kant, nog even kijken of we er zelf iets aan konden verhelpen en anders maar weg laten slepen.
Totdat er ineens een auto achter ons stopte met de alarmlichten aan .
Maar kijk! Zowaar nog een gelukje op deze tot nu toe baggerdag; het is de wegenwacht!
De hoop was van korte duur; hij moest bij een ander pechgevalletje zijn en dacht dat wij dat waren.
Maar hij wilde ons in ieder geval nog wel even de snelweg afslepen.
De sleepkabel ontkoppelend keek hij nog even onder de motorkap en gaf me de raad om ergens water zien te halen om de koeling bij te vulling, desnoods regenwater.
Dus daar liep ik dan met een 0,30 literflesje. Maar liefst 12(!) keer van een verder op gelegen waterplas naar de auto en terug . In de regen overigens .
Al te veel nut leek het echter niet te hebben, de motor leek inmiddels afgekoeld, maar hij liep wel héél hoog in de toeren.
Toch maar af laten slepen dan, de wedstrijd konden we toch nog maar 10 minuten van zien.
Vriend gebeld; geen sleepkabel. Andere vriend gebeld, zat niet in de regio. Nog een andere vriend gebeld; nam niet op.
En op dat moment had ik het al behoorlijk gehad en vervloekte ik de NOS dat geen rechten voor de wedstrijd hadden gekocht zodat ik nu gewoon braaf met natte haartjes te Nijmegen de wedstrijd kon zien! .
Zeiknat, ijskoud, in the middle of nowhere en de wedstrijd waar je je al weken op verheugde wordt uitgezonden terwijl jij met een overhitte auto 3 kilometer van het Enschedese centrum afstaat !!!

Totdat ik via de radio hoorde dat de wedstrijd de verlenging inging.
Waas voor de ogen, fuck die rook, ik zal hoe dan ook nog IETS uit deze kutavond halen.
Dus al rokend, hortend en stotend en hoog in de toeren de laatste 3 kilometer afgelegd en zowaar konden we nog 5 minuten van de 1e verlenging meepikken!
Naja, een behoorlijk kutcafé... Klein kutcaféétje, met een idem klein tvtje.
Toch maar een andere pakken, misschien dat een beetje voetbalfsfeer dat kuthumeur (wedstrijd gemist, auto kaduuk, geen flauw idee hoe ik op tijd terug kom voor m'n werk in Nijmegen) toch nog even kan laten verdwijnen.
Andere café, zowaar een groot scherm! Natte jas uit, biertje bestellen en voetbal kijken!
Totdat me opviel dat het commentaar wel heel erg als 10Gold muziek klonk .
En why de neuk zitten hier allemaal oude zeiksnollen van middelbare leeftijd die voor m'n beeld langs lopen.
Oftewel, achterover gieten dat bier, betalen en de tweede helft in een betere kroeg doorbrengen!
Klein caféétje gevonden, uiteraard ook weer een kleine tv, maar wel meerdere tv-tjes en zowaar ook nog een uiterst prettige sfeer met voetballiefhebbers.
Naja, voor de liefhebbers hier hoef ik niet te vertellen hoe dat uiteindelijk afgelopen is .
Niet dat ik wat anders verwacht had gezien m'n geluk die avond, maar toch, het zorgde voor m'n tweede "When does the hurting stop?!?!"-momentje...

En toen m'n kuthumeur vanwege de wedstrijd verdwenen was kwam de gedachte aan de auto weer naar boven.
Hoe kom ik op tijd terug voor m'n werk in Nijmegen? Wat doe ik met m'n auto? Wat ís er uberhaupt met m'n auto aan de hand?
En na even denken het volgende plan: Als ik nu de auto van m'n moeder, die slechts enkele kilometers van Enschede vandaan woont kan lenen om terug te komen in Nijmegen, dan kan ik direct m'n eigen auto bij de garage zetten en breng ik vrijdagavond m'n moeders auto weer terug/
De auto was inmiddels weer afgekoeld, dus appeltje eitje!

Uiteraard rijden er op zo'n moment de grootst mogelijke broodmongolen voor je; plotseling remmen voor niets, 30 rijden waar je 50 mag en 50 waar 80 toegestaan is, maar na een half uur over een ritje van een kwartiertje gedaan te hebben was ik er toch echt bíjna.
Todat de weg afgezet bleek .
Ja kut, dan moet ik kilometers omrijden...
Rustige weg, dus hop, toch maar even langs de wegafzetting een stuk afsnijden er staat immers een noodbord met een weg erop aangegeven.
Nou, weg was de weg, m'n route eindigde met complete hekwerken midden op de weg.
*Zucht*
Dan maar even de Tomtom tevoorschijn toveren en de kortst mogelijke route uitstippelen.
En ik had hem nog niet aangezet of onze vrienden van de politie stonden achter.
"Wat moet dat hier?"
- Ik zag een bord dat je hier nog gewoon langs kon .
"Da's een oud bord wat ze kennelijk nog hebben laten hangen, je mag hier niet rijden, dus wegwezen!"

Wegwezen dus... Andere route via de TomTom gevolgd en zowaar weer een bekende weg gevonden!
En echt, alsof ik in een sadistische versie van Bananasplit terecht was gekomen: Wederom de weg die ik moest hebben afgezet .
Tomtom stond nog aan, dus hoppa, weer een paar kilometer omrijden .
De motor begon er dankzij deze toeristische route hoorbaar moeite mee te krijgen, maar ach, nog slechts 2 minuten rijden en alle zorgen zijn voorbij!
Totdat m'n auto dus midden op een drukke kruising er de brui aan gaf; zelfs de startmotor gaf nauwelijks een kick meer.
Auto wegdrukken van de kruising?
Maar liefst een kwartier ben ik er mee bezig geweest aangezien m'n rechterkant in de doordrenkte berm stond en het uiteraard ook nog steeds regende!
Auto uiteindelijk in the middle of nowhere neergezet en een willekeurige voorbijganger bereid gevonden om ons het laatste stukje weg te brengen.
Auto van mams meegenomen, mannetje van de garage gebeld en dan éindelijk zeiknat op weg naar Nijmegen.
Zou deze aaneenrijging van kutmomenten dan eindelijk tot een einde komen? .

Uiteraard níet. Halverwege Nijmegen bedacht ik me namelijk dat de sleutel van het pand en m'n toegangspas nog in het dashboard van m'n gestrande auto lagen.
En zo kon ik dus nog eerst even een lekker eind omrijden om bij een collega om zijn sleutel op te halen .

En nu ben ik dan eindelijk thuis... Met een chagrijnige vriendin en waarschijnlijk een rekening van de garage waar ik niet al te blij van ga worden... Als de auto uberhaupt nog te repareren is .

Samenvatting:
17:00 vertrekken en 1:30 pas weer thuis zijn met een naar alle waarschijnlijk total losse auto.
En dat voor een verloren voetbalwedstrijd van 1,5 uur .