Porcupine Tree #4 - Wachtend op de 013-DVD

quote:

Op zaterdag 21 februari 2009 11:07 schreef Bot13 het volgende:
tvp. Met toch een beetje pijn in m'n hart dat ik de kaartverkoop van 013 toendestijds net misliep (En dat ik niet tóch 70 euro voor dat tweedehands kaartje betaalde.)

quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 schreef http://www.porcupinetree.com het volgende:
Two more shows have been added to PT's European tour to promote the September release of their new album:

12th October: Amsterdam – Heineken Hall
14th October: Brussels – Ancienne Belgique

Tickets for both shows will be available to members of Residents of a Blank Planet from 25th March. After that tickets will be on general sale from 27th March, for Amsterdam from www.livenation.nl or by phone 0900-10102020 (Netherlands only), and for Belgium from www.abconcerts.be.

In the meantime the Residents of a Blank Planet live CD should start to ship to members shortly.

quote:

Op zaterdag 21 maart 2009 17:06 schreef Chinjirusu het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 21 maart 2009 17:06 schreef Chinjirusu het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 21 maart 2009 17:06 schreef Chinjirusu het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 21 maart 2009 17:06 schreef Chinjirusu het volgende:

[..]

quote:

Op maandag 23 maart 2009 15:49 schreef Pink_Floyd het volgende:
Nice

en enigzins gerelateerde content :
CD: Steven Wilson - Insurgentes:-Steven-Wilson--Insurgentes.html

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 11:45 schreef kriele het volgende:
Ticket is besteld!

quote:

Op donderdag 9 april 2009 18:53 schreef Gubbe85 het volgende:
jeeeeuj
kaertjes binnuhhh

quote:

Niet geschikt voor de iPod

Technologie verwoest muziek als kunstvorm, zegt zanger Steven Wilson. „Ik heb kids ontmoet die niet eens weten wat een cd is.”


Op internet circuleert een grappig filmpje waarin de zanger en gitarist van de Britse progressieve rockformatie Porcupine Tree op verschillende manieren de populaire mp3-speler vernietigt. Zijn favoriete methode? „Met de stoomwals dat hele ding aan gort rijden”, lacht Steven Wilson.

Als een van de weinige muzikanten durft Wilson zich openlijk tegen ’het ding’ uit te spreken. „Muziek klinkt niet meer zoals muziek hoort te klinken op dat apparaat. Ik denk dat geen enkele muzikant of producer de slechte kwaliteit van mp3 kan waarderen. Er gaan zoveel details verloren. Bovendien vind ik het erg zorgelijk dat er een hele generatie is die vertrouwd is geraakt met die slechte kwaliteit. Ik heb kids ontmoet die niet eens meer weten wat een cd is. De iPod vernietigt muziek als kunstvorm en het haalt alle romantiek eraf.”

Wilson vindt dat zijn eerste solo-plaat ’Insurgentes’ totaal niet geschikt is om op je iPod te luisteren. „Het is een muzikale reis die je moet maken met deze plaat. Als je de shuffle-functie hebt ingesteld en een nummer van mij komt na de hitjes van Britney Spears en Coldplay voorbij, dan begrijp ik goed dat je afhaakt. Ik kan me voorstellen dat mensen de muziek totaal niet begrijpen. Je moet je volle aandacht erbij houden om de finesse in de muziek te horen. Het is de verwarring die het spannend maakt.”

Steven Wilson wordt wel de man van de 1000 projecten genoemd. Niet alleen zijn vaste band Porcupine Tree slokt veel van zijn tijd op. Ook hangt hij zijn talent tegen tal van projecten aan. Als producer, songschrijver en gitarist is hij betrokken bij Blackfield, No-Man, I.E.M., Opeth en de Israėlische band Orphaned Land.

Op een commercieel succes zit de zanger niet te wachten. „Ik ben juist blij dat ik nooit een hit heb gehad. Ik denk dat ik geen platen zou kunnen maken als een geldbeluste platenmaatschappij in mijn nek stond te hijgen. Bovendien kun je toch nooit aan die verwachtingen voldoen. Van jezelf, je fans en de andere bandleden. Daarom ben ik erg gelukkig met de status die wij met Porcupine Tree nu hebben. Dat we muziek kunnen maken die wij echt mooi vinden.”

’Insurgentes’ klinkt een stuk donkerder en avant-gardistischer dan het bekende en meer toegankelijke progrock-geluid van zijn band Porcupine Tree. Het doet sterk denken aan het industrial geluid van Nine Inch Nails, de cinematografische elementen van Mogwai en de bezwerende gelaagdheid van Joy Division.

„Ik ben altijd op zoek naar de grenzen van mijn kunnen. Dat donkere geluid is een onderdeel van mij. Ja, ik was ook wel verrast dat het erin zat. Komt waarschijnlijk door mijn jeugd. Ik woonde met mijn gelukkig getrouwde ouders in een degelijk en saai dorp. Er viel niks te beleven en dus ontwikkelde ik een fascinatie voor het bizarre. Zowel in films als muziek. En tja, dat moet op een gegeven moment toch gestalte krijgen.”

Wilson benadrukt dat het slechts een deel van zijn persoonlijkheid is, dat hij gelukkig alleen uit in zijn muziek. „Mensen krijgen vaak de indruk dat ik een heel duister persoon ben.”

Lachend zegt de zanger dat hij precies het tegenovergestelde is. „Ik vind mezelf een heel positief en ook wel grappig persoon. Ik neem het allemaal niet zo serieus. Dat ik nu duistere muziek maak met een fucked up sound. Ik hou daar gewoon van. Bovendien krijg ik van fans te horen dat ze toch gelukkig worden van mijn muziek. Hoeveel mensen houden wel niet van countrymuziek? Heb je wel eens goed geluisterd? Dat is pas duister en fucked up.”

Tijd om te toeren met zijn solo-werk heeft Wilson niet. „Het zou fantastisch zijn, maar ik kan geen geschikte muzikanten vinden. Ook is de muziek niet geschreven om live te spelen. En ik heb het erg druk met de voorbereidingen van de opnames van de nieuwe plaat van Porcupine Tree. Ik verwacht dat die in september gaat uitkomen. Dan kan ik weer het podium op! Ik kan niet wachten.”

quote:

Op maandag 20 april 2009 15:49 schreef Gatenkaas het volgende:
Hebben jullie de nieuwe live-uitgave van Porcupine Tree al geluisterd(Ilosaarirock)? Het is best een goed optreden.