Life of Amanda 7
18-2-09 13:23
Geliefden voor altijd bij je dragen! ![]()
Vrijdag de 13e zijn Dorien en ik naar Den Haag geweest, want we werden daar getatoeëerd door Leslie Reesen. Wat een lef hé om dat juist op zo'n dag te doen? Hihi! Leslie is echt een artiest als het om tatoeage gaat. Hij heeft Dorien al meerdere malen getatoeëerd. Ik ben zelf ook al eerder getatoeëerd maar, was net zoals de eerste keer weer super zenuwachtig. Dorien mocht eerst op de martelbank plaats nemen, maar ze gaf geen kick. Ze lag daar zo ontspannen, het leek net alsof ze een heerlijke manicure kreeg. Op haar onderarm tot aan haar hand heeft zij What goes around comes back around laten tatoeëren. Ook heeft ze al een heel mooi kunstwerk op haar heup staan en daar heeft ze nog wat sterretjes bij laten zetten. Toen Do klaar was nam Leslie even pauze, gelukkig kon ik nog eventjes op adem komen...
Ik had al met Leslie overlegd en aangewezen wat ik graag wilde. Bij mijn stuitje heb ik al een vlindertje, maar die was roze en blauw. Deze wilde ik graag iets groter en in het zwart met wit hebben. Daarbij wilde ik ook nog twee andere kleine vlindertjes. Die grote vlinder staat symbool voor mijn mama. Mijn moeder heeft ook een vlinder op haar buik en mijn zus Deborah op haar onderrug. Diagonaal eronder heb ik twee vlindertjes laten tatoeëren, één staat voor mijn zus Deborah en de ander voor mijn jongste zusje Daniëlle. Boven mijn 'mama-vlinder' heb ik nog een heel klein sterretje laten zetten en die staat voor mijn kleine nichtje Presny. In ons gezin zijn wij allemaal gek van vlinders, want een vlinder staat voor vrijheid. Hij begon met de lijnen. Auwww! Ik heb lopen gillen en kreunen en niet van genot, het deed zoveel pijn! Ik had even het gevoel dat ik flauw zou gaan vallen, maar gelukkig bleef ik rechtop zitten. Nadat de lijnen erop stonden ging hij schaduwen en dat deed gelukkig veel minder pijn. Toen hij klaar was rende ik meteen naar de spiegel en het zag er gelukkig precies zo uit als ik wilde.
S' avonds had ik een interview in het Emma kinderziekenhuis. Het interview was voor alle patiëntjes die daar liggen. Zo krijgen ze regelmatig leuke afleiding. Ik ben erg blij dat ze mij hiervoor hebben gevraagd. Die kinderen zijn enorm blij en enthousiast, ondanks dat ze in het ziekenhuis liggen. Het was echt ontzettend leuk om te doen. Het onderwerp was Valentijnsdag en ze vroegen mij onder andere om flirt-tips en waar ik op afknap bij jongens. Ik heb erg gelachen met de kids en zelfs met één van hen nog geschuifeld. Jammer genoeg konden niet alle kinderen naar beneden komen in de ruimte waar het interview was. Dat was voor sommige niet mogelijk door hun ziekte. Ik vond dat zo sneu voor hen, dus ben ik na afloop nog even langs de kamers gegaan van de kids die niet konden komen om een gezellig praatje met ze te maken en een handtekening uit te delen.
Er was een meisje die niet naar beneden kon komen en een grote fan van mij bleek te zijn. Ze keek altijd naar De Kooi en vond het verschrikkelijk dat ze er niet bij kon zijn en moest zelfs huilen. Dat vrouwtje die het interview afnam bracht me daarvan op de hoogte. Het meisje heet Jet en is 17 jaar, ze ligt in het ziekenhuis met een darmziekte. Toen ik haar kamer in kwam lopen schrok ze zo erg dat ze gelijk in tranen uitbarstte. Ik liep meteen naar haar toe en knuffelde haar. Ik vond het zelf ook zo bijzonder dat we samen maar even heerlijk hebben zitten janken, want ik kon mijn tranen ook niet inhouden. Daarna hebben we ook heerlijk zitten kletsen en heel wat afgelachen, het was zo'n mooi en lief meisje.
Ondertussen had ik behoorlijke last van mijn tattoo, maar ik moest niet zeuren! Deze kinderen hebben het zo zwaar dat dit van mij niks voorstelt en bovendien heb ik er zelf voor gekozen. We kennen het gezegde: 'Wie mooi wil zijn moet pijn lijden.' Ik vond het erg fijn om al die blije gezichten te zien. Het was een prachtige dag, om nooit te vergeten.
See you next week.
XX Amanda
[img]http://www.plaatjesupload.nl/bekijk/2009/10/15/1255630722-40.gif[/img]