Tom Okker Betty Stöve en Richard Krajicek haalden een Grand Slam -finale.
We hadden na het succes van Okker altijd wel een stuk of 5 top 100 spelers.
Elthing en Haarhuis horen bij de beste dubbels ooit.
Haasse is de laatste hoop, mar die is het net niet.
Misha Krajicek is de laatste dameshoop maar komt alleen in het nieuws als ze ruzie heeft of weer een blessure.
Tennis is na voetbal de grootste sport in Nederland.
Wat is er verkeerd en wat moet er veranderen ?
Ik ga het proberen te verklaren. Jij hebt het over een topgeneratie. Vanaf de midden jaren '90 tot de midden jaren '00 hadden we het heel breed. Haarhuis, Eltingh, Schalken, Siemerink, Krajicek, Sluiter, Verkerk, Wessels, Van Lottum, Van Gemerden en ga zo maar door. Allemaal spelers die de top-100 gehaald hebben en zelfs nog beter. De KNLTB is toen op zijn lauweren gaan rusten. Ze dachten dat ze achterover leunend wel zo goed zouden blijven presteren. Dat was natuurlijk een illusie. Het beleid was dramatisch en actieve talentontwikkeling kwam op een laag pitje te staan. En daar plukken we nu de vruchten van. Het ziet er daardoor nu vrij dramatisch uit. Met Gohan Goetzke hebben ze een hele goede aangesteld bij de KNLTB, maar de beste man kan ook niet toveren. Geduld opbrengen is het enige wat we kunnen doen. Het komt ook wel weer goed.
quote:TongOp maandag 16 februari 2009 20:43 schreef groenen het volgende:
Wat is er mis met het Nederlandse tennis ?
Het is natuurlijk prima dat je iemand vergeet, je hele OP staat weer eens bol van de fouten. Het is toch echter behoorlijk kwalijk dat je dan juist Martin vergeet!
quote:Tennis is een sport waarvoor je mentaal ijzersterk moet zijn. Nederlanders zijn verwend en verwaand, dat maakt ze mentale doetjes en dus ongeschikt voor toptennis.Op maandag 16 februari 2009 20:33 schreef tong80 het volgende:
Wat is er verkeerd en wat moet er veranderen ?
quote:Topic uit het verleden.Op maandag 16 februari 2009 20:43 schreef groenen het volgende:
Wat is er mis met het Nederlandse tennis ?
Het blijft actueel.
Volgend jaar deeltje 3