"Jezelf accepteren" I don't get it..

Nee, mensen zeggen helemaal niet uit moreel oogpunt dat uiterlijk er niet toe doet. Wat zouden ze ermee opschieten? Misschien dat een enkeling het zegt uit idealogie of goedpraterij, maar de meeste zeggen het denk ik uit ervaring.

Ik ben zelf ook moeders mooiste niet en zeg uit ook ervaring dat het er niet toe doet. Omdat het er ook echt niet toe doet. Echt waar, zelfacceptatie is de sleutel. Je hoeft je uiterlijk niet te veranderen om gelukkiger te zijn. Nu op dit moment ben je al goed genoeg. Ik ben het, en jij ook. Iedereen is het.

Uiterlijk is echt niet belangrijk. Het zijn zoveel andere factoren die iemand wel tot een mooi mens maken. Jammer voor degenen die dat niet inzien en hun mening (deels) op uiterlijk bazeren, maar dat komt door de westerse cultuur waar uiterlijk op zo'n hoog voetstuk is geplaatst.

Iedereen verrimpelt een keer en dan zijn we allemaal net zo lelijk. Dus wat maakt het dan nog uit? Maar je innerlijk verandert niet doordat je ouder wordt. Alleen daaraan kan je al zien dat het innerlijk het enige is wat telt. En ook innerlijk is niemand lelijk. We hebben allemaal dezelfde drijfveren.

Meer kan ik er niet over zeggen, behalve dat ik hoop dat je ook tot dit inzicht komt. Er is niets wat je hoeft te veranderen aan je uiterlijk, alleen je houding ertegenover. En als je nu denkt dat ik hypocriet ben of onwetend, than fine. Maar weet dat ik weet dat het niet zo is.

Gr
Cmonv

Je geeft jezelf constant de bevestiging van je eigen ideeen. Vanuit deze gedachten zul je je omgeving ook altijd zo blijven ervaren tenzij jij inzicht krijgt dat het in jezelf zit. Je bent zoals je bent en als er oorzaken zijn voor bv overgewicht etc dien je die aan te pakken.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 01:17 schreef Cmonv het volgende:


Nee, mensen zeggen helemaal niet uit moreel oogpunt dat uiterlijk er niet toe doet. Wat zouden ze ermee opschieten? Misschien dat een enkeling het zegt uit idealogie of goedpraterij, maar de meeste zeggen het denk ik uit ervaring.

Ik ben zelf ook moeders mooiste niet en zeg uit ook ervaring dat het er niet toe doet. Omdat het er ook echt niet toe doet. Echt waar, zelfacceptatie is de sleutel. Je hoeft je uiterlijk niet te veranderen om gelukkiger te zijn. Nu op dit moment ben je al goed genoeg. Ik ben het, en jij ook. Iedereen is het.

Uiterlijk is echt niet belangrijk. Het zijn zoveel andere factoren die iemand wel tot een mooi mens maken. Jammer voor degenen die dat niet inzien en hun mening (deels) op uiterlijk bazeren, maar dat komt door de westerse cultuur waar uiterlijk op zo'n hoog voetstuk is geplaatst.

Iedereen verrimpelt een keer en dan zijn we allemaal net zo lelijk. Dus wat maakt het dan nog uit? Maar je innerlijk verandert niet doordat je ouder wordt. Alleen daaraan kan je al zien dat het innerlijk het enige is wat telt. En ook innerlijk is niemand lelijk. We hebben allemaal dezelfde drijfveren.

Meer kan ik er niet over zeggen, behalve dat ik hoop dat je ook tot dit inzicht komt. Er is niets wat je hoeft te veranderen aan je uiterlijk, alleen je houding ertegenover. En als je nu denkt dat ik hypocriet ben of onwetend, than fine. Maar weet dat ik weet dat het niet zo is.

Gr
Cmonv

Het belangrijkste is dat je lekker in je vel zit. Dat je je zelf goed voelt over hoe je er uit ziet. Je hoeft inderdaad niet moeders mooiste te zijn om zonder beperkingen je leven te leven. Toch denk ik dat uiterlijk wel degelijk een belangrijke rol speelt. Als je te dik bent door een gebrek aan discipline kan ik me voorstellen dat je je daar niet lekker bij voelt. Als ik uit luiheid een week of twee te laat naar de kapper ga voel ik me daar ook niet prettig bij. Dan zijn er gewoon dingen waar aan gewerkt moet worden. Als je je er zelf niet prettig bij voelt, omdat je weet dat het stukken beter kan zullen anderen dat ook zien. Het gaat dan voornamelijk om verzorging dan om het uiterlijk zelf.

Het heeft geen zijn om bij de pakken neer te gaan zitten als je niet blij bent met je uiterlijk of met andere aspecten van je leven. Het enige wat jij kan doen is er het beste van maken. Sporten, netjes kleden en goede uiterlijke verzorging en uitstraling zijn dat de zogenaamde 'key'. Pas dan komt het moment dat je moet accepteren hoe je bent.

Doe waar je je zelf het meest prettig bij voelt. Ga niet geforceerd dingen doen, omdat anderen dat van je verwachten.

Ohhh... en mensen zeggen wel uit moreel oogpunt dat uiterlijk helemaal geen rol speelt. Natuurlijk speelt dat in veel gevallen wél een grote rol. Het is toch het eerste waar je naar kijkt en daar oordeel je bewust of onbewust ook gelijk over. Een goede instelling, leuk karakter en mooi innerlijk kunnen een boel goedmaken, maar je begint met een flinke achterstand.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 01:37 schreef Karammel het volgende:
Het heeft geen zijn om bij de pakken neer te gaan zitten als je niet blij bent met je uiterlijk of met andere aspecten van je leven. Het enige wat jij kan doen is er het beste van maken. Sporten, netjes kleden en goede uiterlijke verzorging en uitstraling zijn dat de zogenaamde 'key'. Pas dan komt het moment dat je moet accepteren hoe je bent.

Nee, het moment van accepteren ligt niet in de toekomst. Niet als je naar de kapper bent geweest, 10 kilo bent afgevallen en je hebt geschoren. Mensen denken altijd dat ze na veranderingen pas gelukkig kunnen zijn, maar dit is niet zo. Het willen veranderen zorgt er juist voor dat je niet gelukkig bent. Zelfs de mooiste modellen zijn vaak niet tevreden, willen altijd nog hier en daar een vetrolletje wegnemen, net aan ander kapsel of een andere jurk. Zelfde met anorexia patiënten, willen alsmaar dunner. Je moet jezelf accepteren zoals je bent nu op dit moment, en niet in de toekomst en ook niet vergelijken met anderen.

Als je eindelijk je kilo's bent afgevallen etc, wat dan? Ben je dan "goed genoeg" ofzo? Dan kan je niet mooier worden, dus dan kan je jezelf pas accepteren? Daar ben ik het totaal niet mee eens. Dan wil je toch wel weer iets anders veranderen. Zo zijn mensen nou eenmaal, nooit tevreden met hoe ze op dit moment zijn. Altijd willen veranderen en vergelijken met anderen. Dat helpt niet. Dan kan je wel blijven gaan. Zie m'n subtitle "ik heb ook altijd pech". "Bij de pakken neerzitten" is dan ook niet de juiste terminologie. Er zijn namelijk geen pakken meer om bij neer te zitten.

Uiterlijk bepaald helaas wel hoe veel andere mensen in eerste instantie over je denken, maar dat is de fout van die mensen. Maar daar sta je buiten, want je bent zelf degene die je geluk maakt, niet iemand anders. Het gaat erom hoe je zelf over je uiterlijk denkt. Ik praat uit ervaring en ik weet dat ik niet uit moraal praat.

Nou zit ik wel erg diep te gaan over iets eenvoudigs als uiterlijk maar ik hoop dat TS en anderen er iets aan hebben.

[ Bericht 2% gewijzigd door Cmonv op 15-02-2009 01:55:11 ]

quote:

Op zaterdag 14 februari 2009 22:17 schreef JoeyT het volgende:

[..]

In mijn ogen ben jij dik, dus nu spot je met jezelf .

Ja, nu ga ik bovenop je zitten Met mn dikke reet

Les 1 is
elk mens gaat dood
nu jij weer!
GVD wees blij dat je leeft en gezond bent!
zeikerds

quote:

Op zondag 15 februari 2009 01:49 schreef Cmonv het volgende:

[..]

Nee, het moment van accepteren ligt niet in de toekomst. Niet als je naar de kapper bent geweest, 10 kilo bent afgevallen en je hebt geschoren. Mensen denken altijd dat ze na veranderingen pas gelukkig kunnen zijn, maar dit is niet zo. Het willen veranderen zorgt er juist voor dat je niet gelukkig bent. Zelfs de mooiste modellen zijn vaak niet tevreden, willen altijd nog hier en daar een vetrolletje wegnemen, net aan ander kapsel of een andere jurk. Zelfde met anorexia patiënten, willen alsmaar dunner. Je moet jezelf accepteren zoals je bent nu op dit moment, en niet in de toekomst en ook niet vergelijken met anderen.

Als je eindelijk je kilo's bent afgevallen etc, wat dan? Ben je dan "goed genoeg" ofzo? Dan kan je niet mooier worden, dus dan kan je jezelf pas accepteren? Daar ben ik het totaal niet mee eens. Dan wil je toch wel weer iets anders veranderen. Zo zijn mensen nou eenmaal, nooit tevreden met hoe ze op dit moment zijn. Altijd willen veranderen en vergelijken met anderen. Dat helpt niet. Dan kan je wel blijven gaan. Zie m'n subtitle "ik heb ook altijd pech". "Bij de pakken neerzitten" is dan ook niet de juiste terminologie. Er zijn namelijk geen pakken meer om bij neer te zitten.

Uiterlijk bepaald helaas wel hoe veel andere mensen in eerste instantie over je denken, maar dat is de fout van die mensen. Maar daar sta je buiten, want je bent zelf degene die je geluk maakt, niet iemand anders. Het gaat erom hoe je zelf over je uiterlijk denkt. Ik praat uit ervaring en ik weet dat ik niet uit moraal praat.

Nou zit ik wel erg diep te gaan over iets eenvoudigs als uiterlijk maar ik hoop dat TS en anderen er iets aan hebben.

Mwah, merk nu dat mijn vorige post niet helemaal lekker geformuleerd was. Moet je op bepaalde vlakken zeker gelijk geven. Het werkt niet om jezelf pas te accepteren als je die paar extra kilo's eraf hebt gelopen. Eens. Toch weten veel mensen van zichzelf hoe ze er het beste uitzien en belangrijker waar ze zich het beste bij voelen. Dat is wel iets wat nagestreefd 'moet' worden. Als ik 20 kilo zwaarder ben dan mijn streefgewicht voel ik me er niet lekker bij. Accepteren doe ik mezelf nog steeds. Die 20 extra kilo's accepteren zal dan weer niet doen. Accepteren klinkt dan als neerleggen bij. Ik leg me er niet bij neer dat ik er niet uithaal wat er in zit. Dat is iets wat veel dikke mensen wel doen en daar ben ik het niet altijd mee eens.

Weer is het absoluut niet helder geformuleerd dus ik verwacht niet dat er nog een touw aan vast te knopen valt. Kom er niet helemaal meer uit.

Het is mij in ieder geval te makkelijk om je maar overal bij neer te leggen onder het mom van 'jezelf accepteren'. Kijk naar Erica Terpstra. Toen ze dik was accepteerde ze zichzelf zoals ze was. Totdat ze inzag dat ze veel beter in haar vel zou zitten als ze flink zou afvallen. Toen accepteerde ze die extra kilo's ineens niet meer. Dat vind ik een sterk en mooi streven. Nu kan ze veel meer dan toen ze nog zo dik was.

Uiteindelijk stel je toch je eigen maatstaven. Een argument als 'zo valt er steeds wel wat te verbeteren en ben je nooit tevreden' gaat dan ook niet echt op. Dat zie je bij anorexiapatiënten wellicht, maar verder denk ik dat het belangrijkste is dat je zelf weet waar je je prettig bij voelt. Daarvoor hoef je er echt niet uit te zien als Brad Pitt.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 02:06 schreef zhe-devilll het volgende:
Les 1 is
elk mens gaat dood
nu jij weer!
GVD wees blij dat je leeft en gezond bent!
zeikerds

Dat is wel heel kort door de bocht. Dat zou betekenen dat je alleen mag zeiken als je niet gezond of dood bent. Bij het eerste is het nogal zinloos om te zeiken, want je kunt er weinig aan doen en in het 2e geval lijkt zeiken me erg lastig.

Ben ik nou de enige die er echt geen aars van snapt? Meneer is dik? Kut voor je, maar kan je wat aan doen, in tegenstelling tot intelligentie, wat veel belangrijker is dan een jolly big belly. Maar ik heb het idee dat het hier niet om gaat, eigenlijk. Waarom staat de OP als dialoog, wat is de connectie, wat is in hemelsnaam je mentale toestand want, TS, je komt wel erg vaag over.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 17:54 schreef Schenkstroop het volgende:

[..]

Waarom wil je zo graag weten of mijn vraag ook betrekking heeft op mijzelf. Zodat je de vraagsteller kan aanvallen en op de man af kan spelen?

Nee hoor, ik vraag me de context gewoon af. Je vraag is dus "Hoe kan iemand die lelijk is zichzelf accepteren als anderen het niet doen?"? Volgens mij kan dat niet, zolang (je denkt dat) anderen het niet accepteren. Maar volgens mij valt dat best wel mee. Ik heb er zelf niks tegen. Alleen saaie mensen heb ik niks mee

Waarom zou je lelijk zijn, TS?

Je moet gewoon je niet druk maken om wat andere mensen van je denken en doen wat je zelf wilt. doe zoals ik, wacht op een lekker nummer, ga in het midden van de dansvloer staan en begin als een mongool te dansen. Je voelt je daarna echt fuckinglekker.

Das natuurlijk valsspelen he. Als niemand je kent is het veel makkelijker. O ja, geen alcohol toegestaan

Je kan toch accepteren dat je lelijk bent en het zal blijven?

quote:

Op zaterdag 14 februari 2009 22:23 schreef Schenkstroop het volgende:
Bedankt voor de opmerkingen tot nu toe. Het is me een heel stuk duidelijker Wat ik begrijp naast alle andere opmerkingen waar ik ook notie van neem is dat uiterlijk er niet niet toe doet. Ik snap het ook van "die laatste kansen". Vond het alleen vermoeiend om steeds weer mensen te moeten overtuigen van wat ik wil itt. wat zij dan weer zeggen vanuit moreel oogpunt dat "uiterlijk niet zou tellen". Het is nogal misleidend om dat te zeggen tegen mensen.

Dat uiterlijk niet telt is een smoesje dat mensen met gebrek aan zelfvertrouwen aan zichzelf vertellen. Tuurlijk geef je om wat anderen van je denken

Minder schenkstroop achterover gooien is een goed begin. L@L funneh.

Hecht je zo veel waarde aan acceptatie door/van anderen? Leer jezelf om schijt te hebben aan iedereen behalve je vrienden en familie. Wat veranderd er daadwerkelijk als een of andere random nerd/slet jou niet moet? Wat betreft uiterlijk , als je echt vet bent eet dan gewoon minder. Voor de rest verander je er toch net niks aan. Ik ken zat lelijke bavianen die sociaal heel succesvol zijn.

Wie zichzelf heeft geaccepteerd hoeft door niemand anders geaccepteerd te worden.

Wie zichzelf nog niet heeft geaccepteerd, kan door niemand anders volledig geaccepteerd worden. Immers, hoe acceptabel is het dat ze je accepteren terwijl je zelf nog niet tevreden bent?

Plato is er niks bij

de vraag is wat is je doel?
pas als je weet wat je doel is, weet je wat je moet doen om dat te bereiken.

is je doel zwelgen in zelfmedelijde?
ga zo door...
is je doel gelukkig worden?
zelfacceptatie
is je doel zoveel mogelijk sexuele patners die zeggen dat je mooi bent?
spaar door voor de chirurg

etc.

vraag: wat is je doel? wat wil je?