Nou, wij hebben dus zo'n professor die een college geeft aan de hand van slides. Op zich heel normaal, maar hij gebruikt daar altijd zo'n leuk laserlampje voor die je op de kermis kunt winnen. Dus ik en mijn vrienden zaten weer eens in een college, en opeens borrelde er een leuke garp bij mij op. Ik had zelf een keer zo'n laser gewonnen op de kermis.
Dus de volgende keer dat we dat college hadden zorgden we dat we er extra vroeg waren, en vrienden gingen op de uitkijk staan terwijl ik naar de lessenaar ging, zijn lasertje zocht en de batterij verwisselde met een stukje gum. Toen dat voor elkaar was, renden we snel naar onze vaste plaatsen en gingen met vrolijke snuitjes zitten.
Na een tijdje begon het college, en even later wilde de professor iets aanwijzen met z'n lasertje. Hij doet z'n la open en pakt hem, terwijl ik de mijne ook in de hand heb. De professor drukt op het knopje en uiteraard doet zijn laser niet, maar terwijl hij dat doet schijn ik ook met mijn lasertje en begin rondjes te draaien. De professor begrijpt er niets van, omdat hij zijne stil houdt. Hij kijkt verdwaasd naar het lasertje in zijn hand, terwijl de hele zaal in een deuk ligt. Ik begin allerlei figuurtjes te maken met mijn lasertje, tot jolijt van mijn mede-studentjes. Opeens heeft de meneer in kwestie door dat het een garpje is, en kijkt de zaal in, en ziet mij schijnen.

Hij is heel boos, en roep dat ik moet verdwijnen uit de zaal. Ik vind het een beetje jammer, en sputter nog wat tegen, maar hij houdt voet bij stuk. Mijn vrienden waren wel zo tof om solidair te zijn en ook te gaan, maar het blijft flauw.
Klacht: Professoren zonder humor.