Zogenaamde vrienden

quote:

Op maandag 26 januari 2009 09:55 schreef Lastpost het volgende:

zie mezelf alleen niet iedere avond na het werk op de bank ploffen, wat eten maken en dan gezellig tv kijken om daarna weer de volgende dag te starten waarin hetzelfde gebeurt.

Zoals je hebt kunnen zien doe ik dat ook niet. En ik zie niets in bovenstaande zin staan waar je 'vrienden' voor nodig hebt.

Laten we het zo zeggen. Mijn norm om iemand 'vriend' te noemen ligt een tikkie hoger dan bij de meesten. Iemand die ik eens per week tegenkom omdat hij toevallig dezelfde activiteit op hetzelfde tijdstip doet noem ik geen vriend. Maar he, als jullie dat als een hechte vriendschap zien, be my guest.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 09:52 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Nou vertel eens, welke diepgaande gesprekken heb je met je vrienden? En welke spetterende activiteiten onderneem je als je in een centerparks huisje zit?

Nou we praten gewoon over de dingen die ons interesseren en ons bezighouden. Daar hoef je niet per se altijd voor de diepte in. Tenzij we toevallig op onderwerpen komen die zich er voor lenen. En als een van ons eens ergens mee zit dan steunen we hem daarmee. Laatst nog toen er een ontslagen werd.

En activiteiten die we ondernemen zijn gewoon de dingen die we leuk vinden om te doen. Het bezoeken van verschillende steden met hun kroegen en clubs, naar muziek-optredens gaan, bezienswaardigheden bezoeken etc. Maar een avondje kaarten met een krat pils is ook best leuk zo op zijn tijd.

Ik noem dát soort mensen ook geen vrienden hoor, gewoon bekenden en kennissen.
Echte vrienden kán ik ook met gemak een maand of twee niet zien, het verschil met de 'vrienden' zoals je ze hierboven schetst is dat zij niet zo moeilijk doen en het juist fijn vinden je weer te zien terwijl die andere groep een beetje valt in de categorie middelbareschool vriendin.

Waarschijnlijk iets tijdelijks, lang leve de lol en bij de kleinste ruzie of een week geen sms-je gestuurd te hebben scheiden de wegen.
Dat zie ik niet bepaald als vrienden, eerder als passanten in een levensfase die mogelijk méer worden dan dat.

Maar ongeacht of het echte vrienden zijn of de eerder genoemde passanten, dan vind ik het toch ook wel leuk om eens in de zoveel tijd in een veel te klein CP-huisje opgesloten te zitten in een bos met achterstallige voorzieningen en goedkoop bier.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 10:13 schreef Lastpost het volgende:
Ik noem dát soort mensen ook geen vrienden hoor, gewoon bekenden en kennissen.
Echte vrienden kán ik ook met gemak een maand of twee niet zien, het verschil met de 'vrienden' zoals je ze hierboven schetst is dat zij niet zo moeilijk doen en het juist fijn vinden je weer te zien terwijl die andere groep een beetje valt in de categorie middelbareschool vriendin.

Waarschijnlijk iets tijdelijks, lang leve de lol en bij de kleinste ruzie of een week geen sms-je gestuurd te hebben scheiden de wegen.
Dat zie ik niet bepaald als vrienden, eerder als passanten in een levensfase die mogelijk méer worden dan dat.

Vrienden wordt je denk ik ook vooral met kennissen waar je een tijd lang een intensieve band mee hebt. Dat vergt meer dan iemand die je gewoon vaak tegenkomt.

Bij mij en mijn vrienden is dat in onze studententijd ontstaan. Wat begon als een genootschap van mensen met wie het goed klikte is uitgegroeid tot een sterke vriendengroep.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 10:37 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Vrienden wordt je denk ik ook vooral met kennissen waar je een tijd lang een intensieve band mee hebt. Dat vergt meer dan iemand die je gewoon vaak tegenkomt.

Bij mij en mijn vrienden is dat in onze studententijd ontstaan. Wat begon als een genootschap van mensen met wie het goed klikte is uitgegroeid tot een sterke vriendengroep.

Tot jullie straks allemaal kinderen hebben en verschillende ideeen over opvoeding en......

quote:

Op maandag 26 januari 2009 10:38 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Tot jullie straks allemaal kinderen hebben en verschillende ideeen over opvoeding en......

Kinderen duurt nog wel even, wil graag genieten de komende jaren.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 10:38 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Tot jullie straks allemaal kinderen hebben en verschillende ideeen over opvoeding en......

Niets is onmogelijk natuurlijk maar ik heb nog nooit bevriende volwassenen zien ruzien over sterke verschillen in opvattingen. Ik zet me er in ieder geval voor in om schwung in de groep te houden. Als er kindertjes komen dan kun je ook bijvoorbeeld eens samen met een vriend en zijn kindertjes naar de dierentuin oid. Of er gewoon eens op bezoek gaan.

Mijn vader (53) heeft nog steeds een soortgelijk groepje en ziet dat toch nog met enige regelmaat. Zeker nu ieders kinderen volwassen zijn geworden merk ik dat dat juist weer sterker aan het worden is.

Heel leuk waren overigens de gezamelijke vakantietrips eens in de paar jaar. Met 4 families in een grote villa.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 10:53 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Niets is onmogelijk natuurlijk maar ik heb nog nooit bevriende volwassenen zien ruzien over sterke verschillen in opvattingen.

Niet

quote:

Ik zet me er in ieder geval voor in om schwung in de groep te houden. Als er kindertjes komen dan kun je ook bijvoorbeeld eens samen met een vriend en zijn kindertjes naar de dierentuin oid. Of er gewoon eens op bezoek gaan.

Tja, ik zie de toegevoegde waarde niet. De realiteit bij de meeste mensen is dat ze tot een jaar of 25 een redleijk hechte vriendengroep hebben en het daarna uit elkaar valt. Ik heb wellicht 1 persoon die ik als 'vriend' zou betitelen en er verder eigenlijk ook geen behoefte aan. Ik heb een uitgebreid netwerk van 'kennissen' die ik zeer frequent spreek. En de rest van de tijd ben ik graag met mijn gezin en heb ik geen zin om rekening te gaan houden met anderen en de nukken van hun kinderen. Aan die van mezelf heb ik al meer dan genoeg.

quote:

Mijn vader (53) heeft nog steeds een soortgelijk groepje en ziet dat toch nog met enige regelmaat. Zeker nu ieders kinderen volwassen zijn geworden merk ik dat dat juist weer sterker aan het worden is.

Heel leuk waren overigens de gezamelijke vakantietrips eens in de paar jaar. Met 4 families in een grote villa.

Ik moet er niet aan denken. Het heeft ook vaak wat gekunsteld. Onderhuidse spanningen die niet uitgesproken wordne om de lieve vrede te bewaren.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 10:56 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Niet

Wel om persoonlijke conflicten. Maar niet omdat de ene zijn kinderen zus opvoed en de andere dat zo doet

quote:

Tja, ik zie de toegevoegde waarde niet. De realiteit bij de meeste mensen is dat ze tot een jaar of 25 een redleijk hechte vriendengroep hebben en het daarna uit elkaar valt. Ik heb wellicht 1 persoon die ik als 'vriend' zou betitelen en er verder eigenlijk ook geen behoefte aan. Ik heb een uitgebreid netwerk van 'kennissen' die ik zeer frequent spreek. En de rest van de tijd ben ik graag met mijn gezin en heb ik geen zin om rekening te gaan houden met anderen en de nukken van hun kinderen. Aan die van mezelf heb ik al meer dan genoeg.

Het zal zijn dat ik in mijn omgeving anders gewend ben. Ieder leeft natuurlijk naar zijn eigen wens.

quote:

Ik moet er niet aan denken. Het heeft ook vaak wat gekunsteld. Onderhuidse spanningen die niet uitgesproken wordne om de lieve vrede te bewaren.

Sommige mensen kunnen ook gewoon leuk en gezellig met elkaar omgaan. Anders werd het niet iedere keer opnieuw gedaan.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 09:12 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Werken, en dan naar huis naar vrouw en kinderen. En dan nog een beetje werken.
[..]

In de regel is het slap gelul en eentje die altijd net een beetje teveel drinkt en vervelend wordt.
[..]

Met z'n allen in een te klein vakantiehuisje met een krat warsteiner naar een dvd kijken. Quality time inderdaad.

mwah, vaak slap gelul maar door wat gebeurtenissen heb ik met een paar vrienden en vriendinnen een erg sterke band gekregen en zijn er ook momenten dat je serieuze gesprekken hebt.
en soms drinkt er een teveel maar das de laatste tijd ook niet meer zo.

ach, we huren iets gezelligs en dan gaan we vaak eerst de stad overdag verkennen, cultuur snuiven, en dan 's avonds lekker eten en daarna stappen en vaak beleven we geweldige dingen

en echte vrienden herken je in momenten van nood...

toen mijn ma overleed kwamen er een paar halsoverkop terug uit frankrijk, non stop doorgereden.
een andere vriend huilend aan de telefoon die een vlucht niet eerder kon terug boeken.
vrienden van mijn ouders die ook als een gek terug reden en mijn beste vriendin die ook meteen kwam.
en andere vrienden die ook vakanties annuleerden.

tja, ik ben blij dat ik gewoon goede vrienden heb. vrienden waarmee je dom kunt zeiken en vrienden waarmee je serieus kunt praten en die voor je klaar staan.

en zogenaamde vrienden waarvoor ik er altijd was en die daarna niks meer laten horen zelfs niet op zulke momenten.

een gezin is belangrijk maar je vrienden ook, althans dat is mijn opinie.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:05 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wel om persoonlijke conflicten. Maar niet omdat de ene zijn kinderen zus opvoed en de andere dat zo doet

Heel vreemd aangezien kinderen de sterkste emoties oproepen. "Ja pietje sloeg mijn jantje" "Ja omdat jouw jantje altijd alles afpakt"

quote:

Het zal zijn dat ik in mijn omgeving anders gewend ben. Ieder leeft natuurlijk naar zijn eigen wens.

Ik denk dat je het te rooskleurig inziet. Verbroken relaties, introductie van nieuwe vrienden en vriendinnen, verhuizingen. Vriendengroepen houden maar zelden stand, en dat is niet alleen MIJN ervaring.

quote:

Sommige mensen kunnen ook gewoon leuk en gezellig met elkaar omgaan. Anders werd het niet iedere keer opnieuw gedaan.

En ik denk dat er heel veel concessies gedaan zijn om het leuk te houden.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:08 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Heel vreemd aangezien kinderen de sterkste emoties oproepen. "Ja pietje sloeg mijn jantje" "Ja omdat jouw jantje altijd alles afpakt"
[..]

Ik denk dat je het te rooskleurig inziet. Verbroken relaties, introductie van nieuwe vrienden en vriendinnen, verhuizingen. Vriendengroepen houden maar zelden stand, en dat is niet alleen MIJN ervaring.
[..]

En ik denk dat er heel veel concessies gedaan zijn om het leuk te houden.

idd grote vriendengroepen houden vaak geen stand en het contact kan minder worden.
maar echte vrienden blijven wel.

en concessies maak je je hele leven ook met je gezin...

soms wil ik stappen in die ene kroeg en dan wil de rest niet. dan doe je ff een concessie en de volgende keer passen de anderen zich aan ...

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:12 schreef thestoryofus2009 het volgende:

[..]

idd grote vriendengroepen houden vaak geen stand en het contact kan minder worden.
maar echte vrienden blijven wel.

en concessies maak je je hele leven ook met je gezin...

soms wil ik stappen in die ene kroeg en dan wil de rest niet. dan doe je ff een concessie en de volgende keer passen de anderen zich aan ...

Concessies met je gezin zijn heel anders dan concessies voor het ANDERE gezin.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:08 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Heel vreemd aangezien kinderen de sterkste emoties oproepen. "Ja pietje sloeg mijn jantje" "Ja omdat jouw jantje altijd alles afpakt"
[..]

Ik denk dat je het te rooskleurig inziet. Verbroken relaties, introductie van nieuwe vrienden en vriendinnen, verhuizingen. Vriendengroepen houden maar zelden stand, en dat is niet alleen MIJN ervaring.
[..]

En ik denk dat er heel veel concessies gedaan zijn om het leuk te houden.

Zeker weten doe je nooit iets

Maar ik denk dat het een aardig handje helpt om niet overal zo cynisch tegenover te staan. Met die insteek houd je in ieder geval zeker geen vrienden over.

Ik ken in ieder geval genoeg voorbeelden dat het wel kan. Maar dat zal aan eigenschappen van verschillende personen liggen.

quote:

Op maandag 26 januari 2009 11:26 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Zeker weten doe je nooit iets

Maar ik denk dat het een aardig handje helpt om niet overal zo cynisch tegenover te staan. Met die insteek houd je in ieder geval zeker geen vrienden over.

Jij noemt het cynisme, ik noem het realisme. Maar als ik je zo zie posten dnek ik dat ik een jaartje of 15 ouder dan je ben. Dat kan een en ander verklaren.

quote:

Op zondag 25 januari 2009 10:48 schreef Ad_rem het volgende:

Mijn opa zei altijd alles waar 'te' voor staat is niet goed, behalve tevreden.

Zóóhóó, hij las de Enkhuizer Almanak ook?

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet meer echt iets voorstellen bij een vast vriendengroep als je eenmaal aan het werk bent. Zo'n vriendengroep heet dan wel zo, maar het is meer een complexe verzameling van vele relaties. Vaak ben je lang niet met iedereen heel erg bevriend.
Zo ben ik ook vorig jaar nog met een hele groep naar de Ardennen geweest, maar slechts 1 persoon daarvan zou ik echt een vriend noemen. Niet dat de rest kut is (in tegendeel), maar dat zijn mensen die je slechts ziet als er iets te feesten valt etc. Misschien dat sommige mensen teveel van dat soort relaties verwachten? Ik ben heel blij dat ik ze heb (was veel sociale contacten kwijtgeraakt), maar ik heb niet de illusie dat we nou echt wapenbroeders zijn ofzo.

Ik heb wel het idee dat de vriendin hier vaak onterecht de schuld van krijgt. Alsof ze iemand bewust bij zijn vrienden weg houdt.

Het hoeft niet aan haar evilness te liggen. Ik denk dat het meer ligt aan het veranderen van je sociale kring (denk maar aan huisgenoten vs oude vrienden van de middelbare) Andere levensfase, andere mensen die dan dichtbij je in de buurt zitten en door hetzelfde heen gaan.

Als de een werkt, de ander een kleine heeft en de derde studeert, dan heb je elkaar gewoon minder te vertellen. Minder dan wanneer je alle drie de zelfde leraar Duits hebt. Dan wordt het gesprek al gauw zoiets van "goh wat doe jij tegenwoordig"? Ook leuk ' to catch up on old times'

Maar gauw ff iets doen met iemand die in het zelfde huis woont als jij en ook midden in de tentamens zit gaat gewoon sneller en makkelijker.

Dit gedt ook voor stelletjes die dan net samenwonen. Leuk om eens lang te komen bij een vrijgezelle maat die iedere week nog gaat stappen. Grappig maar dan merk je wel dat jij duidelijk in een andere wereld zit. (dat gevoel heb ik ook bij mensen die al met hypotheken bezig zijn hoor )

Dit gaat vanzelf maar als je gewoon moeite doet om ook de oude vrienden af en toe te blijven zien is er geen probleem denk ik. Wellicht trek je later wat meer naar elkaar te en gebeurt dat niet, dan heb je in ieder geval nog wel af en toe contact en niet dat kutte gevoel dat je iemand uit het oog verloren bent.

Ik heb de overtuiging dat een vriend een vriend is, een vriendin is een vriendin.

Bij mij is het eerder zo dat ik te weinig met hen omga omdat ik een bepaalde afstand bewaar in sommige tijden. Laat hen maar lekker met de relatie bezig zijn, dat is goed voor ze! Als het uitgaat sta ik net zo goed klaar als ik dat stond voor hun relatie. Er zijn vrienden waarvoor ik nog steeds door dik en dun zou gaan. Of we elkaar nu veel of weinig zien, dat is helemaal niet ter sprake.
Het gevaar wat wel op de loer ligt is dat van vervreemding. Veel vrienden van me werken of zitten her en der op school. Nu ik in een ander land woon voor de tweede keer en nu echt een heel eind van ze weg ben is het opletten dat je elkaar ook sporadisch nog ziet of soms eens belt (jawel dat is altijd een goeie tool!).
Wat eens wel echt mijn beste vrienden waren is nu niet meer mijn beste vrienden. Dat is nu eenmaal zo. Maar elkaar niet zien? Al zien we elkaar eens of twee keer per jaar. Wanneer we elkaar zien is het leuk, dan is het weer net als vroeger. Dan drinken we en praten we bij. Daar kunnen relaties niet tussenkomen. Je moet het niet gaan forceren. Ja natuurlijk zie je die vrienden minder omdat ze een relatie hebben. Ook zij hebben hun eigen leven iedereen gaat een bepaalde kant op.
Ik ging een totaal andere kant op met mijn studie en verhuizing naar de andere kant van 't land dan veel vrienden. Daardoor zie elkaar ook al minder. Het is altijd een soort van domper als je vrienden dan te pakken probeert te krijgen als je in de buurt bent om af te spreken en dat niet kan. Tja, dat hoort erbij. We plannen meestal al een maand of 2 / 3 van te voren wanneer we elkaar gaan zien om eens door te zakken.

Dat hoort er gewoon bij. Het is het leven. Je moet als echte vriend klaar staan voor je vrienden of zij dat nu nodig hebben of niet. Of dat nu vaak is of minder vaak. Het gaat erom dat je er bent wanneer dat moet. Je zult zien dat je dat dan ook zo terug krijgt. Relaties met vrienden veranderen, je moet zelf echter ook mee willen veranderen en veel mensen willen dat niet merk ik zo (ook in dit topique).

Ikzelf vind het fantastisch om met de carnaval veel oude vrienden weer te zien en lekker mee te zuipen en meestal doe ik dat dan ook met hun vriendinnen. Zou ik er zelf eentje hebben dan deed die dat ook gewoon mee. Het is gewoon een bepaalde houding die jezelf niet aanneemt zeg maar