PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 12

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:26 schreef sweetlady-o het volgende:

[..]

Dahm wat duurt het lang bij jullie volgende week woensdag word ik al getest. Had een wachttijd van 2 weken ofzo maar misschien komt dat omdat ik een jongere ben?

De verschillen kunnen erg groot zijn, hangt af van het centrum, hoe druk het daar is, per regio, zijn er uitvallers in de planning, etc.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:25 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Zolang mensen pas hulp krijgen als ze daar zelf naar op zoek gaan of als er al iets ernstigs gebeurd is heb je geen idee hoe groot het probleem is. En ook al valt het misschien mee qua percentage, iedere moord of mishandeling die voorkomen zou kunnen worden is mooi meegenomen toch?

[..]

Dank je Ik hoop het ook..

Nog even kort over een onderwerp dat speelde in dit topic: ik denk niet dat mijn pijngrens ook maar ietsje hoger ligt dan bij een 'normaal' mens. Ik heb wel wat dingen meegemaakt zoals een behandeling van een kaakontsteking die me toch verrekte pijn deden..

Oke daar heb je een punt. Maar iemand preventief oppakken is ook geen optie.
Maar jouw gedachten is wel gevaarlijk vind ik. Straks wordt iedereen met een psysche stoornis als gevaarlijk bestempeld en dat lijkt mij nu niet de bedoeling.
Voorkomen is inderdaad beter dan genezen.

Nu hoop dat ik ook met mij goed komt.

Iets doet wel pijn bij mij maar ik heb er gewoon minder last van de pijn.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:36 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Je trekt het ietsje verder door dan mijn bedoeling was. Mijn idee was dat iedereen verplicht wordt minstens 1 psychische keuring te ondergaan. Het handigst is om specifieke testen te doen op leeftijden waarop een bepaalde stoornis zich manifesteert. Schizofrenie bijvoorbeeld openbaart zich meestal tussen de 20 en de 30 als ik me niet vergis.

Maar goed, zoiets gaat toch nooit regeringsbeleid worden wegens de hoge betuttelingsfactor.
[..]

Natuurlijk! Zolang je er zelf maar in gelooft en moeite doet om je leven op orde te krijgen komt het altijd wel weer goed.

Ik ben blij dat er zoiets niet komt. Dat doet mij toch iets te veel denken 1984. En daar pas ik voor.

Tuurlijk komt het goed met mij

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:41 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

En ik weet dat er hele goede redenen zijn om ervoor te passen. Het is bloedjelink, ik ben me daarvan bewust.
[..]

That's the spirit

Als je alle risico's weg neemt houd je ook geen vrijheid meer over. Wat is belangrijker veiligheid of vrijheid?

If you don't live for something you will die for nothing.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:47 schreef Black_Tulip het volgende:
The only thing we have to fear is fear itself.... Jaja... Je hebt gelijk en zo

Face you demons.
Als je, je angst overwonnen hebt dan kan je bewijzen van spreken de hele wereld aan.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:36 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Je trekt het ietsje verder door dan mijn bedoeling was. Mijn idee was dat iedereen verplicht wordt minstens 1 psychische keuring te ondergaan. Het handigst is om specifieke testen te doen op leeftijden waarop een bepaalde stoornis zich manifesteert. Schizofrenie bijvoorbeeld openbaart zich meestal tussen de 20 en de 30 als ik me niet vergis.

Maar goed, zoiets gaat toch nooit regeringsbeleid worden wegens de hoge betuttelingsfactor.
[..]

Natuurlijk! Zolang je er zelf maar in gelooft en moeite doet om je leven op orde te krijgen komt het altijd wel weer goed.

Juist dankzij die verscheidenheid blijft het allemaal draaien. Mensen gaan onderzoeken is wel leuk voor de statistieken, maar je kan er vervolgens niet zo heel veel mee. Het gaat meer om de probleemgevallen (en zelfs dat lukt ons niet...), de rest is geen probleem (tenminste, het wordt niet zo ervaren) Als we die relatief kleine groep probleemgevallen fatsoenlijk kunnen helpen, pas dan kunnen we ook aan de rest beginnen.
_{Overigens zou het wel kunnen helpen als we de niet-probleemgevallen er ook bij betrekken, omdat je dan kan zien wat het nu het verschil is tussen 'probleemgeval' en 'normaal'.}

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:46 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Als je alle risico's weg neemt houd je ook geen vrijheid meer over. Wat is belangrijker veiligheid of vrijheid?

If you don't live for something you will die for nothing.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:47 schreef Black_Tulip het volgende:
The only thing we have to fear is fear itself.... Jaja... Je hebt gelijk en zo

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:50 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Face you demons.
Als je, je angst overwonnen hebt dan kan je bewijzen van spreken de hele wereld aan.

Oh boy, quotations!

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:57 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Juist dankzij die verscheidenheid blijft het allemaal draaien. Mensen gaan onderzoeken is wel leuk voor de statistieken, maar je kan er vervolgens niet zo heel veel mee. Het gaat meer om de probleemgevallen (en zelfs dat lukt ons niet...), de rest is geen probleem (tenminste, het wordt niet zo ervaren) Als we die relatief kleine groep probleemgevallen fatsoenlijk kunnen helpen, pas dan kunnen we ook aan de rest beginnen.
_{Overigens zou het wel kunnen helpen als we de niet-probleemgevallen er ook bij betrekken, omdat je dan kan zien wat het nu het verschil is tussen 'probleemgeval' en 'normaal'.}
[..]


[..]


[..]

Oh boy, quotations!

Waar is jou quote?

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 21:05 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Waar is jou quote?

NIet, quotations als in: het gebruik van citaten/uitspraken/gezegdes

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 21:31 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

NIet, quotations als in: het gebruik van citaten/uitspraken/gezegdes

Oke goed. Maar waar is jouw citaat van de dag.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 21:35 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Oke goed. Maar waar is jouw citaat van de dag.

Of ik ben gek of de rest van de wereld. Ik denk zelf de rest van de wereld

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 22:17 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Mijn punt is dat mensen een probleemgeval kunnen zijn zonder dat te weten of te erkennen. En natuurlijk is het belangrijker om mensen te helpen die wel zelf hulp zoeken. Maar misschien zou het de psychiatrie/psychologie een enorme stimulans en kans op ontwikkeling geven als ze verplicht worden om iedereen te testen. Dat betekent bijvoorbeeld dat hulpverleners veel nauwer met elkaar zouden moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat diagnoses overal altijd hetzelfde betekenen.

Ook hulpverleners zijn niet verschoond van psychische aandoeningen...
En meer/betere samenwerking zou de hele wereld ten goede komen (jaja, alweer een 'quote' )

quote:

[..]

Ook dat is belangrijk. Bovendien ontstaat er misschien meer begrip voor mensen die niet 'normaal' zijn. Mensen worden nog maar eens met hun neus op het feit gedrukt dat een stoornis iets is wat je overkomt en waar je verder niet heel veel aan kunt doen, en dat er ook nog een persoonlijkheid is achter die stoornis.

Daar heb je een goed punt: als mensen zich bewust zouden zijn van hun eigen tekortkomingen dan zouden ze waarschijnlijk meer begrip opbrengen voor de tekortkomingen van anderen. Maar laat dat nu net een weidverspreide beperking zijn, het gebrek aan zelfkennis

Zijn er hier ook mensen met PDD-NOS die zich heel erg ongelukkig voelen? ik ben 21 jaar en ik weet pas sinds 2 maanden dat ik dat heb, het is alleen zo jammer dat de buitenwereld je niet wilt begrijpen.

iemand zin in bijvoorbeeld msn contact? (rodie(at)spix.fm)

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 23:30 schreef Kwaliteit het volgende:
Zijn er hier ook mensen met PDD-NOS die zich heel erg ongelukkig voelen? ik ben 21 jaar en ik weet pas sinds 2 maanden dat ik dat heb, het is alleen zo jammer dat de buitenwereld je niet wilt begrijpen.

iemand zin in bijvoorbeeld msn contact? (rodie(at)spix.fm)

Voel jij je ongelukkig omdat je de wereld om je heen niet begrijpt en dat daarom bepaalde dingen niet lukken?

Ik heb nog geen diagnose want ik moet nog getest worden maar ik voel mijzelf vaak behoorlijk ongelukkig omdat ik de wereld om mij heen niet begrijp en dat bepaalde dingen niet lukken. Verder kan je weinig begrip rekenen van de buitenwereld.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 23:33 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Voel jij je ongelukkig omdat je de wereld om je heen niet begrijpt en dat daarom bepaalde dingen niet lukken?

Ik heb nog geen diagnose want ik moet nog getest worden maar ik voel mijzelf vaak behoorlijk ongelukkig omdat ik de wereld om mij heen niet begrijp en dat bepaalde dingen niet lukken. Verder kan je weinig begrip rekenen van de buitenwereld.

Ook, maar ook als ik eenmaal wat vriendschappen om mij heen heb, ik er letterlijk weer vandaan word getrokken omdat ze jonger zijn dan mij, en dan heb ik het over 5 jaar jonger.

Ik vind het lastig, en ik word nooit begrepen.
en daar kan ik flink boos om worden, ik voel me dan gewoon heel erg verdrietig maar ik kan dat niet uiten.
Ik hou ook helemaal niet van uitgaan en ik drink geen alcohol.
Mensen kijken je dan altijd vreemd aan, ik voel me saai maar ik heb andere hobby's en ik vermaak me ermee.

En het ergste vind ik dat mijn ouders mij nog altijd moeten helpen overal mee, omdat ik zelf gewoon erg vaak vastloop. Dan voel ik me net een klein kind, ik schaam me ervoor.

quote:

Op zondag 25 januari 2009 01:41 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Nou, het lijkt me vooral een PDD-meeting, en zie het als een soort eer dat jij en ik zijn uitgenodigd! Als niet-PDD-er vind ik mezelf een gast op dit topic... Er is ook een topic voor ouders van PDD-ers, misschien kunnen die een eigen meeting doen?

Maar laat Black Tulip daar maar uitspraak over doen, als hij wil, hij is tenslotte de initiatiefnemer!

Ja, ik zou mezelf echt als "outsider" zien, maar dat had ik bij de NLD dag ook hoor! Waar het mij vooral om gaat (juist omdat zij tussen kind en volwassene hangt) is voor haar de herkenning; dat ze niet de enige is. Toen we bij de NLD dag aan kwamen, zag ik al die gezichten van die kinderen en jongeren (was van 12 tm 18) en zag herkenning in al die ogen.

Wat ik al eerder schreef: Op een meeting bij die ouders (van ouders van PDDers) zou ik me wel op m'n plek voelen, maar m'n kind niet...Dit zijn over het algemeen jongere kinderen en zij als 16 jarige zou zich daar echt niet thuis voelen.

Ik heb me bij de NLD dag meer met de ouders bemoeit en me afzijdig gehouden van de jongeren.

Zij leeft normaal gesproken in een wereld 'vol vreemden". Op een dag als deze kan ze zich herkennen en hoeft niet op haar tenen te lopen en voor mij is het weer even een dag om me te laten zien dat uiteindelijk "alles wel goed komt"....

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 23:39 schreef Kwaliteit het volgende:

[..]

Ook, maar ook als ik eenmaal wat vriendschappen om mij heen heb, ik er letterlijk weer vandaan word getrokken omdat ze jonger zijn dan mij, en dan heb ik het over 5 jaar jonger.

Ik vind het lastig, en ik word nooit begrepen.
en daar kan ik flink boos om worden, ik voel me dan gewoon heel erg verdrietig maar ik kan dat niet uiten.
Ik hou ook helemaal niet van uitgaan en ik drink geen alcohol.
Mensen kijken je dan altijd vreemd aan, ik voel me saai maar ik heb andere hobby's en ik vermaak me ermee.

En het ergste vind ik dat mijn ouders mij nog altijd moeten helpen overal mee, omdat ik zelf gewoon erg vaak vastloop. Dan voel ik me net een klein kind, ik schaam me ervoor.

Dat is lastig.

Ik heb een redelijk normaal leven ik woon zelfstandig. Ik heb een paar vrienden. Maar het enige probleem dat ik nu beb is dat ik geen werk heb. Dus ik kan nog enige sinds mee komen met normale mensen.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 23:39 schreef Kwaliteit het volgende:

[..]

Ook, maar ook als ik eenmaal wat vriendschappen om mij heen heb, ik er letterlijk weer vandaan word getrokken omdat ze jonger zijn dan mij, en dan heb ik het over 5 jaar jonger.

Ik vind het lastig, en ik word nooit begrepen.
en daar kan ik flink boos om worden, ik voel me dan gewoon heel erg verdrietig maar ik kan dat niet uiten.
Ik hou ook helemaal niet van uitgaan en ik drink geen alcohol.
Mensen kijken je dan altijd vreemd aan, ik voel me saai maar ik heb andere hobby's en ik vermaak me ermee.

En het ergste vind ik dat mijn ouders mij nog altijd moeten helpen overal mee, omdat ik zelf gewoon erg vaak vastloop. Dan voel ik me net een klein kind, ik schaam me ervoor.

Dat klinkt behoorlijk als de 'standaardproblemen' van een autist die i.i.g. een normale intelligentie bezit.
Als jij dit als probleem ervaart, zul je er zelf achter aan moeten gaan. Je geeft aan dat je pas sinds 2 maanden weet dat je autisme hebt, ik ga er van uit dat via je ouders/de huisarts tot stand is gekomen. Met name je huisarts (of degene die de diagnose heeft opgesteld) moet je op zijn minst de verdere route (met mogelijke hulp) kunnen aangeven. Daarmee ben je nu niet van je problemen af, maar kan je er wel aan gaan werken om er van af te komen.

Hebben jullie ook dat je bij bepaalde gesprekken perse van te voren wil weten wat je wil zeggen, wat je wil te weten komen, wat de ander zal zeggen, hoe de ander zal reageren op wat je zegt, kortom dat je het hele gesprek wil voorspellen? Erg irritant