Wat ik trouwens wel erg jammer vind, is dat je toetsen krijgt over dingen die echt nergens over gaan. We moesten voor aardrijkskunde bijvoorbeeld begrippen kennen die je een dag later alweer vergeten was.
Ik heb liever vragen over de praktijk zelf, bijvoorbeeld hoe je een handelingsplan maakt of hoe je een leerling het beste kunt helpen die het automatiseren van de keersommen nog niet doorheeft. Deze problemen krijg je zeker weten in je stage
De school en de opdrachten zijn prut

Maar de stages (ligt trouwens ook aan de school) zijn super!
Ik heb bijvoorbeeld in het eerste jaar en het eerste kwartiel echt getroffen met mijn mentor (= groepsleerkracht). Zij gooide me er gewoon voor en moest echt alles doen. Natuurlijk maakte ik fouten, maar dat is niet erg, want de volgende keer weet ik hoe ik dat moet vermijden. Terwijl de anderen liever achterin de klas zitten en liever observeren en af en toe een beetje gingen voorlezen, ging ik liever echt lessen achter elkaar geven. Natuurlijk moet je daar ontzettend veel voor voorbereiden, maar daar leer je zo ontzettend veel van!

Je hebt ook stages (of groepsleerkrachten) die je totaal geen ruimte geven. Heb ook wel gehad dat ik alleen mocht kopieren, koffie halen en nakijken

En dan krijg je opeens een stagebezoek van je opleider van de school en dan ben je zooo zenuwachtig, dat je de hele les verprutst. Komt alleen omdat je in die groep haast nog nooit een les hebt gegeven, dus je weet niet hoe de kinderen op je gaan reageren

Dingen die het echt de moeite waard waren, was bijvoorbeeld in mijn 2e jaar. Ik had een hele drukke groep, met vooral drukke jongens. Één jongen had ontzettend ADHD (en nog wel meer stoornissen) en werd later ook verwezen naar het speciaal onderwijs. Hij zat ook meer op de gang dan in de klas, omdat de leerkracht het ook al opgegeven. Ik stuurde hem ook wel eens naar de gang en toen dacht ik bij mezelf nog van, pffff wat ben ik eigenlijk gemeen! Een jongen constant op de gang zetten is eigenlijk best zielig

Maar toch had ik op de één of andere manier een klik met hem.
Die klik werd bevestigd toen ik opeens op mijn stagedag moest invallen in het lokaal er naast. De leerkracht was plotseling ziek geworden en ik werd er voor gegooid. Nu was ik bezig met rekenen bij die onbekende klas en zag mijn drukke leerling alweer op de gang zitten. Hij keek door het raampje en deed echt zo:

Hij gooide de deur open en riep door de hele klas: JULLIE HEBBEN ONZE JUF VAN MIJ AFGEPAKT!!! En hij smeet de deur weer dicht. Eigenlijk moest ik boos worden, maar vond het wel een

moment.
Ook bij mijn afscheid gaf hij mij een heeeeeeele dikke knuffel en wilde mij niet meer loslaten. Ik zal die jongen echt nooit vergeten!