Het peutertopic (2-4 jaar) deel 27

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 14:07 schreef snoopy het volgende:
Waarom pas vanavond terugkomen Renz?

_{En ik geloof dat m'n werk m'n rug opkon}

Vanavond, omdat het gedurende de dag nog goed zou kunnen bijtrekken. Ze wilde dat even afwachten. Snapte ik wel eigenlijk. Er was al zó veel aandat kind gesjord. De dokter wist bovendien niet zeker of het armpje goed was teruggedraaid of niet ^{later vandaag bleek dus pas dat dat niet het geval was...} . Bovendien was Juul kapot van vermoeidheid omdat ie maar 3 uur geslapen had en heel, heel bang en paniekerig door de hele ziekenhuissituatie.

^{En praat me niet van dat werk! Ik had vanavond 2 voorstellingen waarvoor ik de regie had gedaan. Niet echt iets wat makkelijk af te zeggen is. Als dat ook maar enigszins had gekund, dan had ik dat uiteraard direct gedaan. Maar in dat geval had ik 2 groepen moeten vertellen dat hun voorstelling niet door zou gaan, plus zo'n 100 man publiek moeten afzeggen. Heel zuur, maar het was even niet anders. Gelukkig was S. er, en had ik voortdurend radiocontact met hem, zelfs tíjdens de presentaties...}

[ Bericht 1% gewijzigd door renzell op 14-01-2009 09:04:53 ]

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 14:04 schreef Belana het volgende:
nee schat, ik sloot hem

Oh, suffe doos ben ik ook. Ik zat met mijn kop ergens anders.


Maar, nog even qua update;

Ik heb Juul nog niet gezien ^{want; net thuis}, maar hij slaapt! Hij slaapt! Dat is al heel wat! Vannacht lag hij namelijk de hele nacht met een bleek snoetje naar het plafond te staren. S. vertelde dat hij nog wel pijn heeft, duidelijk. Maar dat hij er steeds beter mee dealt. We hebben een mitella en daarmee is hij niet zo bang om te bewegen. Hij heeft gespeeld en is in bad geweest. Dus zeker vooruitgang, maar het blijft aftasten. Maar omdat Juul weer wat levendiger was vandaag heeft S. besloten om niet direct weer naar het ziekenhuis te gaan. Als hij morgen nog steeds zo'n pijn heeft ^{of we hebben weer zo'n nacht als vannacht}, dan gaan we meteen natuurlijk.

Bedankt voor alle lieve reacties trouwens! Maar jeetje, wát een kutdag zeg! Ik heb me zó'n zorgen gemaakt om dat kleine jochie!

[ Bericht 1% gewijzigd door renzell op 13-01-2009 23:31:06 ]

Oh Sjak, ik lees het nu pas! Bah, wat naar. Juul had dat laatst ook, van die gebarsten lippen. De bloedkorsten zaten erop. Ik heb hier gewoon met vaseline gesmeerd. Dat hielp toch wel... Sterkte!

[ Bericht 20% gewijzigd door renzell op 13-01-2009 23:31:28 ]

Ja, ik ben ook benieuwd of Julius vannacht goed heeft geslapen en of hij bij het wakker worden pijnvrij was! Ik hoop het! Misschien moet ie nog wakker worden zelfs?

Arm ding, zo last van zijn arm.

Wel fijn dat je nu extra alert bent bij Jetske sjak, maar vervelend dat het zo in de familie ziet.

Onze peuter heeft vanochtend 1 rijstwafel gegeven, best knap. en kijkt nu teletubbies op youtube. Ze roept steeds "juffie speluh!" maar ik vind het ook zo stom op stipt op de openingstijd daar te gaan staan, terwijl ik niet extreem vroeg hoef te beginnen.

Arme Jet en Juul!

Oh Renzell, wat vervelend dat je dan je werk niet kunt afzeggen (maar ja, heel goed te begrijpen dat dat onmogelijk is op zo'n moment! )
Ik hoop voor jullie dat Julius lekker geslapen heeft...heel veel sterkte voor hem en jullie ook, het is vreselijk om te zien dat je kind pijn heeft ...

Nou, Julia is toch ook echt wel verkouden geworden en was vannacht in paniek. Ze is ook nog steeds heel boos dat ze 's nachts ipv diksap water krijgt nu. Als ze dorst heeft wil ze gewoon niks anders dan diksap eigenlijk...maar we weigeren het te geven, waardoor zij (boos maar wel heeeeeeel moe) in haar bedje zonder geluid haar hoofdje aan het schudden was van 'neeeeeee!' ... heel sneu, zielig en ook wel komisch tegelijk.
Het is trouwens een heel grappig kind eigenlijk. Ze praat nog nauwelijks (we zijn net naar het consultatiebureau geweest vorige week) en dat is wel jammer, maar het gaat wel vooruit. Maar waar ze het meeste van houdt, is zingen! Ze zingt het liefste de hele dag. Als je een liedje opzet of begint te zingen wat zij kent, zingt ze luidkeels mee, en nog op toon ook meestal! Echt knap hoor, ze is er vroeg bij vind ik. Ook de klanken en vaak de woorden zingt ze mee (maar als je haar gewoon wilt laten praten, ho maar )...heel leuk.
Over drie maanden moeten we nog een keer terug naar het cb vanwege haar spraak. Ik denk dat het wel vooruit zal zijn gegaan, want ik heb nu wat meer 1 op 1 tijd met haar en kan dan lekker veel boekjes met haar lezen, ze begint nu eindelijk wat geduld te tonen in het op schoot zitten. Ze is namelijk een enorme spring-in-t- veld en dat is best lastig! Ze kan normaalgesproken echt NIET stilzitten. Eigenlijk net als Emma, die is ook altijd maar aan het bewegen.

Met Emma gaat het eigenlijk heel goed, die gaat nu drie keer in de week een ochtendje naar de peuterspeelzaal en dat vindt ze heerlijk. Ook een beetje naar school, net als Noa. Verder is Emma wel wat rustiger dan eerst denk ik, ze luistert wat beter ook. Heel fijn, want ze was echt een uitdaging hoor. Vreselijk 'recalcitrant' zoals ze dat noemen. Eigenlijk wilde ze gewoon niks! Peuterpuberen noemen we 't maar. Maar het is nog niet over hoor, alleen wat minder. En dat is al een opluchting.
Verder is ze heel vrolijk en schattig en vaak heeeeeeel enthousiast over kleine dingen. Dat is zo ontwapenend aan haar! Heerlijk is 't.
Ze praat ook vreselijk goed, echt een contrast met Julia. Eigenlijk is er bijna geen verschil met Noa, die toch (bijna dan!) een jaar ouder is. Grappig! Ze kan ook eigenlijk alle cijfers herkennen (kijk mama! Ik zie daar een drie, en een vier!) en dat kan Noa nog niet. Apart is dat!

Het gaat een stuk beter met Juul, gelukkig! Hij heeft nog wel pijn, de arm is dus duidelijk nog niet helemaal in orde, maar hij kijkt weer kwiek uit zijn ogen, hij speelt, hij lacht én hij heeft goed geslapen. Reden genoeg om een tweede bezoek aan het ziekenhuis uit ^{en hopelijk af} te stellen. Juul's eigen woorden zojuist; "de pijn is al een stuk minder geworden mama". Zó fijn! Hij kan ^{en durft} nog niet zonder mitella, dus hij gaat straks met zijn arm stevig ingepakt naar het kinderdagverblijf. Ik zou hem het liefst nog een dagje thuis houden, maar morgen is al zijn laatste dag daar en vandaag is het de laatste keer dat hij Ineke, zijn lievelingsleidster, ziet. Dus ik breng hem er gewoon naartoe straks. Als het niet gaat, dan halen we hem wel weer op.

Wat een fijne verhalen over je leuke dochters Suzanna!

Oooohh, Renzelltje wat lees ik nu . Die arme Juul . Wat eng zeg en wat naar, dat je kleine beertje zo'n pijn had. Gelukkig gaat het weer wat beter dan. Tienduizend lieve kusjes voor jullie ...

En spannend allemaal zeg, laatste keer kdv, inpakken en wegwezen. Stoer gezinnetje .

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 19:59 schreef Fuente het volgende:
Ik was er ook niet blj mee, maar goed, het is niet hun taak om haar zindeljik te maken, en Sara plast zo'n 14 keer per dag (geen grapje) waarvan er dus heel vaak wat misgaan. En als ze haar telkens moeten omkleden schiet het voor hun ook niet op. Dus we gaan thuis zoveel mogelijk verder. Maar Sara vergeet gewoon telkens dat ze moet plassen, de helft gaat goed, een kwart gaat goed omdat we dan toevallig net vragen of ze moet plassen en de rest gaat fout.

Och Jet toch dat klinkt echt heel naar!

Fuente ik denk dat het gewoonweg nog te vroeg is om Sara op het kdv al zonder luier te doen. Vraag of ze haar wel op de standaard momenten op de wc willen laten plassen zodat ze daar ritme in krijgt, de andere momenten dat ze moet plassen volgen dan vanzelf wel. Thuis zou je een wekkertje kunnen zetten om Sara en jezelf er aan te herinneren dat ze naar de wc moet gaan. Ik weet nog wel dat de ongelukjes van Emma op een gegeven moment ook meestal onze schuld waren omdat wij vergaten om haar te laten plassen.
Ow ennuh bij Emma werkte stickers plakken toch ook wel erg goed, zowel thuis als op het kdv

Mikael denkt er wel aan dat ie moet plassen maar die denkt er dan weer niet aan dat dat op de wc moet. Soms wel, maar net zo vaak niet.

Dat lijkt Emma wel als ik het zo lees, Fuente. Het gaat sommige dagen heel goed, andere plast ze 4 keer in haar broek (of meer). Vreselijk is dat ... en op een gegeven moment gaat dan echt het luierbroekje aan hoor.

Hier was het trouwens weleens 10 keer in een uur naar de wc! (het potje dan) En elke keer een klein klein beetje (nou ja, beter dat dan in haar broek plassen!)

Renzell, wat fijn dat het wat beter gaat met Julius. Hopelijk gaat het goed op het kdv, dan kan hij nog even fatsoenlijk en gezellig afscheid nemen van zijn lievelingsjuf.

Oeh, het aankleden gaat nu tóch nog gepaard met veel dikke tranen en pijn.

Gos, arme Julius!! ja, aankleden en dus bewegen zal m heus wel weer pijn doen idd!

Oei, dan zou ik eigenlijk toch weer even naar laten kijken...klinkt niet zo fijn allemaal.

Renzell, ik zou er ook naar laten kijken. Zo vlak voor de reis ook. Jullie manneke moet gewoon lekker helemaal in orde zijn, zoveel pijn is echt niet goed, toch.

Renzell, hoe eng ook, gewoon weer naar de dokter hoor.

Nee, dat klinkt echt niet goed, ik zou ook naar de dokter gaan... (wel een heel naar vooruitizcht natuurlijk als 'ie er zo van in paniek raakt... oh wat naar)
Sterkte Renzell!!

De arts in het ziekenhuis heeft heel duidelijk gezegd dat als het armpje niet direct terugschoot ^{wat dus het geval bleek te zijn}, hij er nog een paar dagen pijn aan zou hebben, die dan geleidelijk zou wegtrekken. En dat klopt. Vanochtend was hij er al 10 keer beter aan toe dan gisteren. Dat hij nog pijn zou hebben, was dus wel in de lijn der verwachting en niet direct reden om weer naar het ziekenhuis te gaan. Na het aanklden ging het gelukkig al weer. Meneer was vrolijk en is gewoon naar school gegaan, zijn arm in een zelfgefabriceerd mitellaatje. Het is vooral de angst voor de pijn, denk ik. Niet de pijn zelf, gelukkig! En als ik het niet vertrouw, ga ik uiteraard nog naar de dokter voor we op vakantie gaan hoor, lieve bezorgden. Bedankt voor jullie medeleven!

Ja sorry, da's ook de pest als je achter een computer zit. Mijn moeder denkt dat ik niet genoeg voor mijn kinderen zorg als ze ziek zijn, dat wil ze nl. het liefst zelf doen.
Maar fijn! Ik hoop dat het zo vanzelf over gaat!

Pff Renzell wat een gedoe...Fijn dat het al een stuk beter gaat maar wat jammer dat het niet helemaal goed is gegaan. Rust is het toverwoord zeggen ze dan
Met Jetske gaat het gelukkig ook wat beter. Minder verhoging en meer praatjes. Ze wilde vanmiddag zelfs weer iets eten. Met de huisarts afgesproken dat we het toch nog even afwachten tot vrijdag. Als ze dan nog (ook maar iets) verhoging heeft gaan we over naar de AB. Maar wat is dat vermoeiend zeg. zo'n kleine hummel die de hele dag (en nacht) tegen je aan wil plakken. Warm ook

quote:

Op woensdag 14 januari 2009 10:08 schreef MeNicole het volgende:
Mikael denkt er wel aan dat ie moet plassen maar die denkt er dan weer niet aan dat dat op de wc moet. Soms wel, maar net zo vaak niet.

Ik heb echt in tijden niet meer zo gelachen.
Weet je, dat doet hij vast om jou te pesten, net als toen hij nog dreumes was.

sjak, fijn dat ze langzaamaan weer opknapt. Kleine bikkels zijn het ook he.

Renzell, same to you. Enig idee of het nu vaker spontaan gebeuren kan?

[ Bericht 17% gewijzigd door RockabeIIa op 14-01-2009 20:58:55 ]

Bijzonder is dat het Rocka, het ene moment liggen ze doodziek op de bank niet veel later vallen ze weer met veel drama op de grond omdat ze geen sjokolaatje mogen. Heel eerlijk heb ik dan liever het laatste hoor. Ze was wel heel ziek en zielig. Vannacht de halve nacht liggen kreunen en kroelen omdat ze zo'n pijn had Dat gaat dan wel door merg en been. En je voelt je dan zo machteloos, bah. Maar goed, wij hebben het weer even gehad

Dat sjokolaatje, heel herkenbaar.
Dat machteloze trouwens ook...