Toelatingsgesprek kunstacademie

Ik denk dat het allereerst belangrijk is om te onthouden dat jij een eigen stijl hebt. Waarom zou jij met kleuren gaan werken en "diepzinnige" verhalen verzinnen bij tekeningen als die er simpelweg niet zijn? En jij grijstinten (?) veel prettiger vindt? Dat is nou eenmaal jouw stijl
Waarschijnlijk prikken ze er dan ook zo door heen met de toelatingsgesprekken.

Wat betreft je laatste vraag over de schilderijtjes, daar kan ik je helaas niet bij helpen. Simpelweg geen idee

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 16:34 schreef Locusta het volgende:
Waarom zou jij met kleuren gaan werken en "diepzinnige" verhalen verzinnen bij tekeningen als die er simpelweg niet zijn?

Omdat ze daarop geilen. Ouwehoeren over kunst is hun vak, dat is wat ze kunnen, en die opleiding leidt in wezen op voor andere ouwehoerders over kunst, die in een commissie zitten die gaat beslissen welke kunstenaar het beste verhaal heeft bij zijn werk waarna het in een openbaar gebouw mag hangen. Het is triest, maar als je geen mooie verhaaltjes bij je werk hebt wat voedig geeft aan mensen die erover moeten praten dan wordt het moeilijk.

Het verschilt per academie geloof ik, maar op basis van 'mooi' en 'niet mooi' kunnen ze je natuurlijk geen cijfers of diploma geven. Dus zo'n academie heeft altijd een cultuur van kunst uitleggen. Misschien moet je eens wat rapportjes en verslagen van academies en kunstcommissies opzoeken om een beetje een beeld te krijgen naar wat ze op zoek zijn, en je dan gewoon aanpassen aan wat zij van je willen. Zonder er zelf door besmet te raken graag.

Heb nooit gestudeerd aan de kunstacademie maar wel een tijdje aan een kunstzinnige opleiding.

Techniek is helemaal niet zo belangrijk als je denkt. Als jij alle techniek die er te weten valt al onder de knie zou hebben, heeft het immers geen zin om naar een kunstacademie te gaan. Ze kijken wel naar originaliteit, authenticiteit, fantasie. Probeer met het oog daarop dus zo gevarieerd mogelijke werken te laten zien, en bovendien natuurlijk ook werken waar jij trots op bent en iets over kunt vertellen.

Ben het niet helemaal eens met Locusta, over het feit dat je je alleen maar aan je eigen stijl moet gaan houden. Het is juist de bedoeling dat je je horizon verbreedt en alles uitprobeert. Natuurlijk ben je in het een beter dan het andere, dat is normaal.

Zo verschillend en zoveel mogelijk werken proberen te laten zien dus.

Ik ben afgelopen zomer afgestudeerd aan de Zwolse kunstacademie richting illustratie en heb meerdere malen toelatingen afgenomen.

En wat weltsmerz zegt, is in ieder geval voor mijn oude academie klinkklare onzin.

Om in te gaan op jouw vragen, ik heb denk ik zo'n 70 procent van alle toelatingskandidaten aangenomen. Degenen die ik afgewezen heb, kwamen vaak ongeinteresseerd over, hadden weinig en slecht verzorgd werk ( lees gekreukeld, beschadigd, etc ) en in enkele gevallen hadden ze alleen maar hele strakke bouwtekeningen van interieurs en dergelijke.

Bij ons zijn ze op zoek naar op de eerste plaats mensen die ervan houden om dingen te maken ( neem veel werk mee, en vooral de dingen waarin je het meeste plezier hebt gestopt ) en mensen die open staan voor andere inzichten. Je moet dus niet bij je toelating gaan zeggen dat je alleen maar op a4-formaat fantasy wil tekenen met een potloodje en verder niks anders wil proberen.

Overigens vond ik die schoolschriften vaak ook het leukst, daar zat het meeste plezier in, en was de toelatingskandidaat niet bezig met 1 of ander zweverig verhaal proberen te vertellen. Daarnaast maakt het niet uit als je op basis van je illustratieve werk aangenomen wordt, want alle eerstejaars komen in een gemengde klas. Na een half jaar beslis je zelf ( en niemand anders ) welke richting je op wilt.

Toen ik zelf toelating deed had ik alleen een stapeltje tekeningen en wat schilderijen ( + opdrachten speciaal gemaakt voor de toelating ), ik was aangenomen omdat ik heel veel tekende, en dat ook uit mn tekeningen sprak. Denk aan heel erg veel tekeningetjes, veel details en overdadige schilderdingen. Ik had niet heel goed werk, maar wel werk wat ik echt met enorm veel plezier gemaakt heb.

Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 17:01 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Omdat ze daarop geilen. Ouwehoeren over kunst is hun vak, dat is wat ze kunnen, en die opleiding leidt in wezen op voor andere ouwehoerders over kunst, die in een commissie zitten die gaat beslissen welke kunstenaar het beste verhaal heeft bij zijn werk waarna het in een openbaar gebouw mag hangen. Het is triest, maar als je geen mooie verhaaltjes bij je werk hebt wat voedig geeft aan mensen die erover moeten praten dan wordt het moeilijk.

Het verschilt per academie geloof ik, maar op basis van 'mooi' en 'niet mooi' kunnen ze je natuurlijk geen cijfers of diploma geven. Dus zo'n academie heeft altijd een cultuur van kunst uitleggen. Misschien moet je eens wat rapportjes en verslagen van academies en kunstcommissies opzoeken om een beetje een beeld te krijgen naar wat ze op zoek zijn, en je dan gewoon aanpassen aan wat zij van je willen. Zonder er zelf door besmet te raken graag.

wat een gelul.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:48 schreef Laton het volgende:
wat een gelul.

Lekker onderbouwd ook.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:55 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Lekker onderbouwd ook.

Onderbouw zelf eens.

Ik heb nog nooit een zweverig verhaal bij mn werk gehouden om het te verklaren/beter te maken/whatever. Ben je ooit afgewezen ofzo, dat je zo hatelijk erover praat?

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:55 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Lekker onderbouwd ook.

ik maak alleen even duidelijk dat TS zich niet druk moet maken om jouw verzinsels

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:58 schreef Batsnek het volgende:

Onderbouw zelf eens.

Ik heb nog nooit een zweverig verhaal bij mn werk gehouden om het te verklaren/beter te maken/whatever. Ben je ooit afgewezen ofzo, dat je zo hatelijk erover praat?

Nee, ik heb alleen niet zoveel met de wijze van beoordeling en het slag werk wat daar het product van is. Maar dat is deels een gevolg van het feit dat het op zijn artistieke waarde beoordeeld moet worden. Het lijkt mij echter wel verstandig als TS zich daarop instelt.

waarom zou er op een kunstacademie niet op mooi of lelijk beoordeeld kunnen worden? Wij deden niet anders.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 20:15 schreef Batsnek het volgende:
waarom zou er op een kunstacademie niet op mooi of lelijk beoordeeld kunnen worden? Wij deden niet anders.

En zo gaat dat op elke opleiding tot beeldend kunstenaar?

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 20:25 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

En zo gaat dat op elke opleiding tot beeldend kunstenaar?

Op onze academie wel, dus ik vraag me af hoe je bij dat soort onzin komt. Ik ben op meerdere academies geweest en elke academie heeft andere uitgangspunten en doelstellingen, maar ik zou graag wat voorbeelden zien uit de praktijk als je daar zo zeker van bent.

Er vraagt hier iemand naar advies en jij verkoopt hem ( naar mijn mening ) klinkklare onzin, waarom? denk je dat hij er baat bij heeft als de toelatingscommissie geen idee heeft waarover hij aan het lullen is?

Wat heel belangrijk bij zo'n gesprek is, is dat je bretels draagt. Ik heb nog nooit van gehoord: een kunstacademiestudent met bretels die afgewezen werd. Ik bedoel maar. Zo. Eén en eén is twee, wilde ik maar zeggen (instemmend gejoel). Aldus heb ik gesproken. Laat mij hieraan toevoegen; wat mij betreft zakken jullie kunstenmakers met jullie geoudehoer over de kunstenmakelarij lekker in de stront.

.

Je moet gewoon naar binnenlopen, een dikke merkstift uit je binnenzak halen,
en daarmee vervolgens de tafel - waarachter de heren die erover gaan zitten - onderkalken.

Mochten ze je tijdens dat proces vragen - en die kans is zeker aanwezig- waar je in hemelsnaam mee bezig denkt te zijn, moet je daarop antwoorden met 'Ja, sorry, ik kan het gewoon niet laten.'

Succes gegarandeerd.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 20:29 schreef Batsnek het volgende:

Er vraagt hier iemand naar advies en jij verkoopt hem ( naar mijn mening ) klinkklare onzin, waarom?

Omdat ik sympathiek tegenover zijn benadering sta, en ik denk dat hij er wel degelijk rekening mee moet houden dat het belangrijk is wat hij over zijn werk kan zeggen. Zoals ik ook al zei kan dat per academie verschillen.

quote:

denk je dat hij er baat bij heeft als de toelatingscommissie geen idee heeft waarover hij aan het lullen is?

Zeg ik dan dat hij maar wat uit zijn nek moet lullen? Ik denk dat het hem helpt als hij er wat zinnigs over kan zeggen. Anders moet de toelatingscommissie afgaan op verkreukelde hoekjes, wat mij nou ook niet een heel erg sterk selectiecriterium lijk.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 20:54 schreef De-oneven-2 het volgende:
Je moet gewoon naar binnenlopen, een dikke merkstift uit je binnenzak halen,
en daarmee vervolgens de tafel - waarachter de heren die erover gaan zitten - onderkalken.

Mochten ze je tijdens dat proces vragen - en die kans is zeker aanwezig- waar je in hemelsnaam mee bezig denkt te zijn, moet je daarop antwoorden met 'Ja, sorry, ik kan het gewoon niet laten.'

Succes gegarandeerd.

Kijk, dat zijn nu nog eens wijze dingen. Ik zou dat waarderen, als iemand dat zou doen.

Wat over je werk zeggen is iets heel anders dan triest over je werk ouwehoeren. Daarnaast laat ik liever werk voor zichzelf spreken; als je er niks inziet, zal er ook wel niet zoveel inzitten.

Dat schijnt nogal een vrij populaire opvatting te zijn, onder de kunstemakers, dat kunst moet spreken en dat het een ramp is als dat niet het geval is. Een werk dat zwijgt kan van mij op veel meer goedkeuring rekenen.

[ Bericht 45% gewijzigd door JAM op 09-01-2009 21:53:42 ]

Ik houd zelf ook niet zo van provocatief of schreeuwerig werk, ik maak liever rustgevende dingen. Maar stille subtiele werken kun mooie sterke verhalen vertellen. Denk maar aan muziek, hoe rustgevend subtiele muziek kan zijn, maar tegelijkertijd heel krachtig.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 22:04 schreef Batsnek het volgende:
Ik houd zelf ook niet zo van provocatief of schreeuwerig werk, ik maak liever rustgevende dingen. Maar stille subtiele werken kun mooie sterke verhalen vertellen. Denk maar aan muziek, hoe rustgevend subtiele muziek kan zijn, maar tegelijkertijd heel krachtig.

Dat schijnt nogal een populaire opvatting te zijn he, onder de kunstenmakers en heren musici, dat ze eigenlijk verhaaltjes aan het vertellen zijn in plaats van wat te tekenen en pling-plang-plong. Ik snap niet, waar die omslachtigheid voor nodig is. Het lijkt me vaak, vooral in de moderne, beeldende kunsten, alsof het stiekem gewoon een bende analfabeten zijn en daarom maar wat gaan kliederen om hun eitje kwijt te kunnen.

Verkoop de meest onzinnige dingen over je eigen persoon. Een drugsverslaving, een relatie met een nichtje, een afwezige vaderfiguur, moord doodslag en verkrachting doen het ook goed...

want dan heb je "levenservaring"

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 16:54 schreef KingWithoutACrown het volgende:
Ik dacht dat mijn topic na 2 dagen al doodgebloed was, maar dat lijkt dus wel mee te vallen . Bedankt voor de reacties.

Batsnek, weet jij of het toelatingspercentage per academie verschilt? Ik las ergens dat de kunstacademie waar ik heen wil een strenger is dan anderen. En hoe ziet zo'n toelatingsgesprek er ongeveer uit? Zit er vaak een student bij?

Vind je het trouwens goed als ik wat van mijn werk naar jou pm?

Er zitten zeker verschillen in de academie's. In mijn oude klas zaten mensen die voor meerdere scholen toelatingen hadden gedaan en voor het CABK gekozen hadden. Maar er zaten ook mensen die op andere academies afgewezen waren.

Ik weet niet precies waar bij andere scholen opgelet wordt, maar ik zou er in ieder geval voor zorgen dat je werk goed verzorgd is. ( Je hoeft niks in te lijsten, maar wij kregen ook vaak van die opgerolde schilderijen, waar je dus met 2 man een schilderij recht moet houden zodat de derde kan kijken. Dat werkt dus niet fijn. ) En leg een beetje uit wat je wil doen op de academie, waar je van houd en stel vragen. Gewoon dingen die je interesseren over wat je op de academie kunt verwachten, want daar weet je vast nog niet zoveel van.

Bij een toelating moest je bij ons een aantal opdrachten maken. Deze neem je mee op de toelating zelf en dan wordt je meestal aan het werk gezet. ( je moet wat potjes en pannetjes natekenen of een tekening bij een gedicht maken ) Ondertussen worden er steeds mensen opgehaald door de studenten die de toelating afnemen. Bij ons waren er altijd 2 studenten en 1 docent. Dan word je meegenomen waar je je werk neer kan leggen, en wordt er ongeveer een kwartiertje door je werk gebladerd en worden er vragen gesteld als: wat wil je hier studeren, wat fascineert je en ben je altijd al bezig geweest met tekenen/schilderen/kleien/whatever. Nou meestal wisten we binnen een paar minuten wel of iemand wel of niet toegelaten werd, dus kijk niet raar op als het gesprek minder lang duurt. Nou dan ga je terug en ga je verder werken, en nemen wij de definitieve beslissing. En aan het einde van de dag wordt er nog 1 keer kort door een andere toelatngscommisie naar onze beslissingen gekeken of we geen hele rare beslissingen genomen hebben. En als dat gebeurd is mag je je werk ophalen, en ga je naar huis. Binnen 3 weken krijg je bericht met soms een motivatie.

Je mag me best werk sturen hoor, maar ik zit niet in een toelating en heb niet echt een idee hoe het er op andere academies aan toe gaat. Ik kan je als voornaamste tip meegeven neem je mooiste werk mee, en probeer het ook en beetje divers te houden. En ga achter je werk staan.
Ik heb ook wel eens mensen gehad die het hele gesprek hun bek niet opentrokken en niks konden zeggen over ze leuk vonden, of over wat ze wilden studeren.

Zo, hopelijk kun je er wat mee

Tja, mij zouden ideeen niet zoveel boeien, ik zie liever gewoon beeld. Geen dank trouwens.

Je moet er ook niet te zwaar aan tillen. Het is simpelweg een gesprek over wat je wilt doen op de academie en over wat je leuk vind aan beeld maken. Je kan wel hele verhalen op gaan hangen, maar uiteindelijk telt je enthousiasme en fascinatie voor beeld waarschijnlijk meer. En dat spreekt eerder uit je beelden dan uit datgene wat je zegt.

Waarom post je in dit topic niet gewoon wat schilderijen? Als je wilt weten wat ik maak, moet je even in het linkje uit mn sig klikken.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 21:34 schreef Batsnek het volgende:
Wat over je werk zeggen is iets heel anders dan triest over je werk ouwehoeren. Daarnaast laat ik liever werk voor zichzelf spreken; als je er niks inziet, zal er ook wel niet zoveel inzitten.

Ik ben het dus met je eens. Ik vind dat een werk zelfdragend moet zijn en dat het onbelangrijk is wat de maker er voor ideeen bij had en wat anderen denken dat dat was. Dat lijkt me echter niet het uitgangspunt van elke opleiding tot beeldend kunstenaar. Ik zet het misschien wat zwaar aan, maar ik denk dat je daar rekening mee moet houden als je zo'n opleiding wilt volgen.

wat geen betekenis heeft, heeft geen bestaansrecht
leugenachtig zegt u?
het leven is vol van leugens
sterker nog, het leven is een leugen
laten we de leugen los dan raken we alles kwijt
zonder leugen lost ook het leven op
wilt u dat?
ik heb mijzelf en daarmee ook de leugen lief.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 17:01 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Omdat ze daarop geilen. Ouwehoeren over kunst is hun vak, dat is wat ze kunnen, en die opleiding leidt in wezen op voor andere ouwehoerders over kunst, die in een commissie zitten die gaat beslissen welke kunstenaar het beste verhaal heeft bij zijn werk waarna het in een openbaar gebouw mag hangen. Het is triest, maar als je geen mooie verhaaltjes bij je werk hebt wat voedig geeft aan mensen die erover moeten praten dan wordt het moeilijk.

Het verschilt per academie geloof ik, maar op basis van 'mooi' en 'niet mooi' kunnen ze je natuurlijk geen cijfers of diploma geven. Dus zo'n academie heeft altijd een cultuur van kunst uitleggen. Misschien moet je eens wat rapportjes en verslagen van academies en kunstcommissies opzoeken om een beetje een beeld te krijgen naar wat ze op zoek zijn, en je dan gewoon aanpassen aan wat zij van je willen. Zonder er zelf door besmet te raken graag.

In tegenstelling tot Batsnek ben ik het hier wel mee eens. Het is wat overdreven, maar als je voor de richting beeldende kunst gaat (en dus niet grafisch, fotografie of AV ofzo), dan klopt dit verhaal wel in grote lijnen.
MAAR, bij een toelatingsgesprek hoef je je hier niet echt druk om te maken. Ze willen vooral zien wat je intereseerd en hoe serieus je daar mee bezig bent. De rest is nog niet zo belangrijk.

(ik ben afgelopen afgestudeerd aan AKV/St Joost 's Hertogenbosch)

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 16:14 schreef KingWithoutACrown het volgende:
'Tis alweer een tijdje geleden dat ik hier wat van mij heb laten horen, maar het gesprek stelde niks voor . Ging best wel goed, zorgen om niks dus.

Nogmaals bedankt voor alle reacties.

Wat heb je uiteindelijk allemaal met je portfolio gedaan?