In Memoriam

Ahgossie, hou oud is Basje geworden?

Sterkte.

quote:

Op donderdag 5 november 2009 15:10 schreef tonja het volgende:
Ahgossie, hou oud is Basje geworden?

Sterkte.

14 geworden, laatste jaar last van een hartruisje, minder zindelijk, doof, slechter zien en nu ook een aantal tumoren erbij.. Moeders belde gisterochtend dat ze langs de DA zou gaan maar dat als er geen echte toekomst meer was dat het dan ook het einde was. 's avonds belde ze terug dat hij in de tuin begraven ligt. Jammer dat ik de afgelopen week niet ff heb kunnen knuffelen, ouders wonen 2 uur reizen van me vandaan, 't was wel mijn hond.. Tis beter zo.

14 jaar is een mooie leeftijd peter, maar tis altijd te kort
sterkte met het verlies van je dierbare hond

Vanmiddag is totaal onverwachts één van mijn katten overleden . Murphy(poes) was 12,5 jaar en heb ik als poesje van 7 maanden in eind december 1997 opgehaald uit het dierenasiel. Ze was altijd wel een heel angstig poesje(vermoeden dat ze in het wild is geboren) maar leerde toch met mensen om te gaan.

Sinds oktober vorig jaar had ze een voedselintolerantie waarvoor ze speciaal voer kreeg en waarop ze het redelijk deed. Vanmiddag om 3 uur wilde ik even wat uit de koelkast pakken en ze lag, naar ik dacht, er net voor te slapen. Ik wilde haar wakker maken door haar aan te raken maar voelde meteen dat ze hard en koud was ....dat is even schrikken als je dan ineens merkt dat ze is overleden terwijl je een paar meter van haar vandaan aan de computer bezig bent.
Ze is blijkbaar heel rustig gegaan want ik heb er niets van gemerkt. Ik denk dat ze ter plekke een hartstilstand heeft gehad en is gestorven want ik heb echt niet gehoord en een uur daarvoor had ik Tickel, mijn kater met het ontstoken kaakbot, nog zijn medicijnen gegeven en toen lag ze er niet.
Morgen breng ik haar naar het dierencrematorium en dan kan ze haar plekje innemen bij de andere overleden katten.

Rust zacht lieve Murphy, ik zal je missen met al je streken die je uithaalde en zal de littekens die je achterliet als je weer eens in volle paniek me greep met ere dragen.

Waarom klikte ik op dit topic Nu moet ik huilen

Sterkte trovey, gelukkig heeft ze niet lang geleden en een heel mooi leven bij je gehad.

Jeetje wat naar zo plotseling. Ze heeft iig niet geleden, ik hoop dat dat een beetje troost geeft.

Och trovey toch

Ik denk zomaar dat je een redelijk kansarme poes een prachtig leven hebt gegeven. En mijn inschatting is dat ze het zelf ook niet heeft zien aankomen; anders was ze er vast wel vantussen gegaan.

Heel veel sterkte

Ach Trovey, dat lijkt me schrikken voor je

Veel sterkte!

Bedankt voor jullie fijne reacties. Schrikken was eigenlijk niet het goede woord toen ik haar aantrof...verbijstering is een beter woord als je je kat zo aantreft zonder enige vooraankondiging.....ze heeft het inderdaad niet zien aankomen en dat is natuurlijk voor haar de beste dood die je voor je huisdier kan wensen. Waarschijnlijk liep ze gewoon langs het keukenblok op weg naar de vensterbank (om daarna op het aquarium te gaan liggen) en ineens viel ze dood neer doordat haar hartje er mee ophield. Ze lag maar op zo'n 3 meter afstand van mij en ook de aanwezige honden hebben nergens op gereageerd terwijl die zich echt wel hadden laten horen als er problemen waren geweest want zij zijn er altijd als eerste bij als er tumult is. Ook de andere katten hebben blijkbaar niets in de gaten gehad. Ik heb het helaas wel anders meegemaakt met katten...2 katten verloren aan FIP, 1 kat aan longontsteking die niet op antibiotica reageerde en dan in het weekend midden in de nacht naar de dierenarts toe moeten om een stikkende kat te laten inslapen waarbij de poes die de longontsteking had ook nog heftig reageerde (gillen en proberen weg te komen terwijl de dodelijke injectie zijn werk deed, wil je echt niet meemaken)...nachtmerrie. Gelukkig is dit Murphy bespaard gebleven want anders was ze inderdaad weggekropen zoals het een in het wild geboren poes betaamd. Jammer alleen dat het nu al zo moest zijn...zeker haar had ik nog graag minimaal 5 jaar gegund om volledig van haar leventje te genieten omdat ze al zo'n slechte start had gehad in het leven...maar ja het mocht helaas niet zo zijn Morgenmiddag breng ik haar weg naar het dierencrematorium (ik heb niet de gelegenheid om haar in een tuin te begraven), voor mij ook een manier om haar leventje en haar verblijf hier in huis na die bijna 12 jaar af te ronden.

Trovey, heel veel sterkte.
Voor Murphy is het idd mss wel de fijnste manier om te gaan, ondanks dat het voor jou op dit moment niet de makkelijkste is denk ik wel dat je er straks met een fijn gevoel op terug kan kijken

quote:

Op dinsdag 24 november 2009 22:44 schreef oh-oh het volgende:
Trovey, heel veel sterkte.
Voor Murphy is het idd mss wel de fijnste manier om te gaan, ondanks dat het voor jou op dit moment niet de makkelijkste is denk ik wel dat je er straks met een fijn gevoel op terug kan kijken

Bedankt...kan inderdaad nu nog niet echt het fijne er van inzien maar begrijp wel wat bedoeld...voor haar is dit de beste manier maar ja, je blijft hopen dat ze allemaal 18-20 jaar mogen worden alhoewel ik helaas al genoeg ervaring heb dat dat voor vele katten helaas niet opgaat. Ik heb hier twee katten rondlopen die eerder kandiaat zijn om te gaan...eentje met gevorderd nierfalen...graatmager maar niet kapot te krijgen en zo vrolijk als wat(12 jaar) en eentje(ruim 11 jaar) met een kaakbotonsteking welke erg moeilijk behandelbaar is (wordt al behandeld door specialisten)...valt Murphy waarvan je het niet verwacht dood neer....herhaling van 2005 waarin ik twee katten(8 en 6) had met kanker in de kaak en beide opgegeven door de dierenarts....krijgt een derde(10 jaar) op een zatermorgen onverwacht een longembolie en sterft een paar uur later ondanks ingrijpen van de weekenddierenarts:{ .

quote:

Op woensdag 25 november 2009 00:01 schreef trovey het volgende:

[..]

Bedankt...kan inderdaad nu nog niet echt het fijne er van inzien maar begrijp wel wat bedoeld...voor haar is dit de beste manier maar ja, je blijft hopen dat ze allemaal 18-20 jaar mogen worden alhoewel ik helaas al genoeg ervaring heb dat dat voor vele katten helaas niet opgaat. Ik heb hier twee katten rondlopen die eerder kandiaat zijn om te gaan...eentje met gevorderd nierfalen...graatmager maar niet kapot te krijgen en zo vrolijk als wat(12 jaar) en eentje(ruim 11 jaar) met een kaakbotonsteking welke erg moeilijk behandelbaar is (wordt al behandeld door specialisten)...valt Murphy waarvan je het niet verwacht dood neer....herhaling van 2005 waarin ik twee katten(8 en 6) had met kanker in de kaak en beide opgegeven door de dierenarts....krijgt een derde(10 jaar) op een zatermorgen onverwacht een longembolie en sterft een paar uur later ondanks ingrijpen van de weekenddierenarts:{ .

Jeetje trovey, je hebt geen mazzel met je dieren zeg...

quote:

Op woensdag 25 november 2009 00:12 schreef tonja het volgende:

[..]

Jeetje trovey, je hebt geen mazzel met je dieren zeg...

Nee, het wil niet lukken de laatste 5 jaar (en twee katten daarvoor in de 90-er jaren die zeer jong stierven, eentje 1 jaar en eentje 3 maanden) ....heb blijkbaar alle kneusjes te pakken kunnen krijgen die er die jaren waren. Hopelijk mag de rest nu wel eens een fatsoenlijk leeftijd halen...de jongsten zijn nu ruim 10,5 jaar en de oudste is ruim 14,5 jaar (en kerngezond) dus duimen maar dat ik nu eens stokoude katten krijg voordat ik afscheid van ze moet nemen, een beetje rust op dat gebied zou mij ook wel goed doen na al die ellende van de laatste jaren. Enfin...het moet blijkbaar zo zijn dat ze allemaal bij mij hun thuis vonden maar nu maar even ophouden met al die zieke en stervende katten alhoewel ik dus nu ook nog met 2 kneusjes aan de gang ben waarvan het eindresultaat vooral bij die kater met de kaakbotontsteking onzeker is, zal nog zeker maanden duren voordat het duidelijk zal worden of die het zal gaan redden. De andere kater met het nierfalen...tja daar weet je van dat daar geen weg terug voor is maar die doet het boven verwachting al ruim 3 jaar uitstekend op de medicijnen en het nierdieet...ziet er niet uit zo mager als hij is maar ja zolang hij om zijn eten staat te schreeuwen en actief is....gewoon doorgaan .

wat kun je je dan rot voelen he, dat je zo vlakbij was, het liefste zou je het terugdraaien en er gewoon naast gaan zitten, zodat je er toch bij was.
maar ze heeft je vast gehoord en gevoeld en wist wel dat je in de buurt zat.
ga je haar vandaag zelf wegbrengen naar het dierencrematorium? sterkte daar, vind het zelf altijd een heel moeilijk moment omdat je ze dan terugziet in de vorm die ze daarna voor altijd hebben.

Oh, wat erg, Trovey. Veel sterkte.

Lieve Gentoo ik mis je!

Ach Chocoladedrop alsnog. Wel het best voor Gentoo maar 2 in zeer korte tijd. Heel veel sterkte gewenst

@Trovey van Murphy had ik het even gemist ook jij natuurlijk heel veel sterkte. Het is je gegund dat de rest nog erg lang mag blijven leven.

quote:

Op woensdag 25 november 2009 07:19 schreef WRH het volgende:
wat kun je je dan rot voelen he, dat je zo vlakbij was, het liefste zou je het terugdraaien en er gewoon naast gaan zitten, zodat je er toch bij was.
maar ze heeft je vast gehoord en gevoeld en wist wel dat je in de buurt zat.
ga je haar vandaag zelf wegbrengen naar het dierencrematorium? sterkte daar, vind het zelf altijd een heel moeilijk moment omdat je ze dan terugziet in de vorm die ze daarna voor altijd hebben.

Kom net terug van het crematorium en heb definitief afscheid genomen....volgende week weer ophalen. Ja ik breng ze altijd zelf weg, voor mij ook een soort afronding van het leven en sterven van mijn huisdier. Crematorium is hier zo'n half uurtje-45 minuten met de auto rijden vandaan dus dat wil wel. Tja dat ze eigenlijk naast me is overleden is aan de ene kant zuur maar aan de andere kant weet ik zeker dat het snel en zonder pijn is gegaan omdat ik totaal niet heb gemerkt, heb het helaas wel eens anders meegemaakt en een herhaling daarvan hoop ik nooit meer mee te maken. Iedereen nog bedankt voor jullie fijne woorden, doet een mens goed.

quote:

Op woensdag 25 november 2009 15:10 schreef chocoladedrop het volgende:
[ afbeelding ]

Lieve Gentoo ik mis je!

Zeker als ze zo gaan is het moeilijk te verteren dat je afscheid van ze hebt moeten nemen. Ik kan je alleen maar sterkte wensen de komende tijd en voor je hopen dat de fijne tijden die je met Gentoo hebt gehad de slechte tijd van de laatste periode straks gaat overtreffen, hoe moeilijk dat ook zal zijn.

Gentoo lijkt trouwens heel sterk op mijn Murphy valt me ineens op. Wat toevallig dat twee zo op elkaar lijkende katten zo snel achter elkaar in dit topic verschijnen.

Vanochtend is onze Isis overleden. Net vorige week vijf jaar oud geworden, altijd lief en aanhankelijk, nooit ziek. Ze was niet bij het ontbijt, toen ik ging kijken waar ze was lag ze op haar vaste plekje voor de voordeur, alsof ze sliep. Nog warm en niet stijf geworden, rustig ingeslapen.

Ze was bij haar geboorte al een kleine kat, 60 gram is voor een kitten wel heeel klein, maar verder een probleemloos Britje, alleen naar de dierenarts voor enten en chippen.

Nu ligt ze achter in de tuin begraven, bij ons bulletje Frodo en de andere katten, drie rozen uit eigen tuin zijn meegegaan in haar grafje, en er bij een nieuwe hortensia geplant. Strega kon helaas niet mee om haar te begraven.

Wat een beauty! En wat enorm verdrietig om zo plotseling afscheid te moeten nemen van zo'n jonge kat.
Sterkte

Pagan,wat een mooierd
Wat erg zo jong al overleden,sterkte.

Nogmaals sterkte wat een prachtige dame!