![]()
Een zeer hongerige weerwolf liep door de gangen van het plaatselijke ziekenhuis, hier zou hij wel een lekkere snack kunnen scoren. Angstig stoven de zieken alle kanten op, onze wolf was hier niet zo van gediend, angstzweet smaakt namelijk nergens naar.
Maar daar zag hij om de hoek plotseling een grote harige figuur staan die geen angst leek te hebben, dat zal best smaken dacht de wolf bij zichzelf. Een langgerekt gehuil ontsnapte aan de wolf zijn lippen. De figuur leek totaal niet geïntimideerd. De wolf gromde en plantte zijn poten stevig op de grond, de figuur deed hem precies na. De wolf werd gek, gek van woede, hoe kon iemand hem nu weerstaan? Hij was altijd de schrik van Fok! Town geweest. Met een enorme sprong zette hij zich af, en stormde op de figuur af.
De donkere figuur die ook geen angst kende sprong op de wolf af, en ze stormden beiden naar elkaar toe, klaar om de tegenstand aan stukken te scheuren. De figuren kwamen dichter en dichter, minderden geen vaart, en ze deden geen moeite om elkaar te ontwijken.
Er klonk een geluid van brekend glas, en
Clesar03(Weerwolf) lag met een verbrijzelde schedel vol scherven dood op grond.
Susi(dorpsbewoner), een van de verpleegsters in het ziekenhuis vond daar zo de liefde van haar leven liggen. Dood, plat, en bebloed. Door verdriet verscheurd, pakte ze een van de grote scherven van de grond en stak ze deze met alle kracht die ze kon verzamelen in haar hals. Het bloed spoot er uit, maar het deed haar niets, hoe kon ze nu leven zonder haar droomprins, hoe harig dan ook?
Trevland liep een beetje zielig over straat, hij dacht terug aan die gulden tijden waarin de mooie straten van Fok! Town tijdens kerst niet volhingen met goedkope lampjes, sterren en rendieren.
Trevland liep langs een vrolijke, dronken kerstman. De kerstman gooide opeens zijn rode jas weg om een machinegeweer te onthullen,
Trevland(nachtwaker) veranderde in een prachtige gatenkaas. De in kerst-camouflage gestoken maffiosi vluchtte er snel vandoor.
Rust zacht Clesar, Susi en Trevland