Het grote Musical-Topic Deel 2

quote:

Op vrijdag 28 november 2008 14:07 schreef automatic_ het volgende:
Ik heb daarnet een reisgids naar London gespot... Dat zou een heeél leuk kerstcadeautje zijn!

Lijkt mij juist een behoorlijke afknapper . Pak je vol enthousiasme je cadeautje van onder de kerstboom vandaan, pakt het uit, is het maar een reisgids!

quote:

Op vrijdag 28 november 2008 14:55 schreef Marble het volgende:

[..]

Lijkt mij juist een behoorlijke afknapper . Pak je vol enthousiasme je cadeautje van onder de kerstboom vandaan, pakt het uit, is het maar een reisgids!

Hebben jullie dat ook, je gaat naar een musical en dan ben je lichtelijk enthousiast maar je denkt wel "Dit was erg leuk maar een tweede keer hoeft niet per sé". En dan kom je thuis, doet de cast recording in de speler en die draai je non-stop en nu wil je zo snel mogelijk een tweede, dan derde, vervolgens als het kan nog een vierde keer.

Ik baal met de minuut nog meer dat Spamalot gaat sluiten.

Nee, wel andersom, dat ik twee keer ga en dan denk "waarom eigenlijk".

Kent iedereen het liedje "Stranger in paradise'???

Het komt uit de musical 'Kismet'.



Het verhaaltje is, zoals bij vele musicals, een niemendalletje. Het gaat over een onmogelijke liefde, plotselinge rijkdom, tirannie en wraak. 'Kismet' is een ander woord voor 'Het Lot'; het lot dat bepalend is voor het leven van de hoofdrolspeler, de Dichter, zijn mooie dochter Marshinah en de Kalief die een "Stranger in Paradise" ontmoet en die alle andere huwelijkskandidaten naar huis stuurt.
De arme poëet brengt zichzelf door zijn vlugge babbel steeds weer in de problemen. Hij houdt op een dag de gemene Wazir voor de gek en papt daarna aan met Wazir's vrouw Lalume.
De hebberige en sadistische Wazir krijgt wat hem toekomt en zijn gefrusteerde vrouw Lamune eveneens, namelijk de Dichter, die hier absoluut geen probleem mee heeft.

De aankleding van de musical is sprookjesachtig, en dat kan natuurlijk ook niet anders met een verhaaltje uit 'Duizend en één nacht'



Wat is nu het bijzondere aan de musical? Wel, de thema's die schrijvers Robert Wright en George Forrest hebben gebruikt zijn allemaal afkomstig uit de opera 'Fürst Igor' van Alexander Borodin. Dus eigenlijk is Kismet een op een operamuziek gebaseerde musical.

De premiere was op 3 december 1953 in het Ziegfeld theater in New York, en de show is maar liefst 583 keer opgevoerd destijds. Hetgeen ook al bijzonder was, omdat er geen recensies kwamen door een staking van de kranten. In 1955 kwam er een film adaptie met Howard Keel in de hoofdrol. In Juni 2007 was er een productie in het Coliseum te London door de English National Opera met Michael Ball en Alfie Boe in de hoofdrollen.

Als je de kans krijgt luister eens naar de muziek. De musical wordt regelmatig opgevoerd door amateurverenigingen in Nederland, aangezien ze inmiddels rechtenvrij is. Krijg je de kans, ga!! Hoewel het verhaaltje flut is, blijft de muziek wonderschoon. Je wordt meteen geintroduceerd in de wereld van de opera. 'Fürst Igor' van Borodin is trouwens ook een enorme aanrader. Met name de rol van de Konchak (in de musical de Wazir, een soort hoofd van politie) is een spectaculaire baspartij. (Basso Profondo of Basso Buffo)

Onderstaand een fragment van YouTube dat duidelijk laat horen dat de muziek van Kismet afkomsitg is van Borodin.



_{Ow, en zou de TT gewijzigd kunnen worden in gewoon Het grote Musical Topic deel 2? Ik vind dat bij voorbaat een beetje raar.}

[ Bericht 1% gewijzigd door ElizabethR op 29-11-2008 13:01:54 ]

Mag ik ook weer meedoen?

Mooie muziek ElizabethR Ik denk dat ik 1 van de filmversies wel eens op tv heb gezien...

Zag net op Youtube dat er een heleboel muziek van Les Miserables online staat met een engelse cast.. Zoek even op Les Miserables 10th Aniversary. Voor de liefhebbers...

Thanks ElizabethR! Kismet, wel van gehoord, nooit geluisterd of gezien.
De melodie van 'Strangers in paradise' komt me zo bekend voor!
Het tweede nummer (Baubles, Bangles and Beads) doet me minder, maar ik hoor het ook voor de eerste keer. Ik hou ook niet zo van vrouwelijke opera-stemmen in langzame nummers (sowieso houd ik meer van mannenstemmen). Ik ben nu Dolores Gray aan het luisteren en daar kan ik beter m'n aandacht bij houden, ik merk dat ik toch al snel m'n aandacht verlies bij liefdesliedjes/duetten.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 14:39 schreef Akelalala het volgende:
Mag ik ook weer meedoen?

Mooie muziek ElizabethR Ik denk dat ik 1 van de filmversies wel eens op tv heb gezien...

Zag net op Youtube dat er een heleboel muziek van Les Miserables online staat met een engelse cast.. Zoek even op Les Miserables 10th Aniversary. Voor de liefhebbers...

Dat is een internationale cast die bestaat uit een heleboel mensen die de originators van de rollen waren. Zoals Colm Wilkinson als Valjean, Judy Kuhn als Cosette (US Les Mis), Michael Ball als Marius (UK Les Mis), Alun Armstrong als Thénardier (UK Les Mis). En een stel geweldige castleden uit verschillende producties van weleer. Lea Salonga als Eponine, de briljante Philip Quast (Aussie Les Mis), etc. Het laatste stuk is ook mooi, daarin komen de Valjeans uit de huidige producties van overal ter wereld op. Rob Guest, de Valjean uit Australië is onlangs overleden, hij vertolkte recentelijk nog de rol van Wizard in de Australische productie van Wicked.

Kijk dat bedoel ik nou met die verbale diarree van mij wat betreft het uit het hoofd op kunnen dreunen van nietszeggende feitjes en namen. Sorry.

Eén van de studenten in deze 10th anniversary producties, Jerome Pradon, vind ik geweldig. Je kan hem ook zien als Judas in een studio-productie van Jesus Christ Superstar. Met onder andere Glenn Carter, ElizabethR, ik heb 'm gezien in Jersey Boys dinsdag! Geen UFO's gesignaleerd!
Jerome Pradon speelde een tijd geleden in Martin Guerre, ook een Boublil/Schönberg musical. Ik heb hem nooit gezien maar heb wel een video met The Making Of en de cd, zou hem graag een keer willen zien. Er zitten namelijk erg mooie nummers tussen. Jammer dat het nooit zo'n succes is geworden.

Hier is een medley met stukjes uit de musical.
Hier nog een.

Cee, Tony Bennett, the Four Aces, Diana Ross & Supremes en Sarah Brightman hebben er ondermeer een coverversie van gezongen. Verder is het nummer bekend uit diverse films.

En je hebt gelijk, het is meestal een beetje zoete muziek, en daar hou ik ook niet altijd mijn aandacht bij hoor. Maar de Polovetsiian dans uit de Vorst Igor (zelfde thema dus!!) is veel leuker. Daar verlies ik nooit mijn aandacht bij. Sterker nog, ik heb hem zelf ooit nog gechoreografeerd

Ik hou trouwens ook meer van mannenstemmen dan van die soubrettes uit die filmmusicals. Maar niet van lyrische tenoren. eigenlijk überhaupt niet van tenoren.

Aanvulling: Dat Martin Guerre niet verder is gekomen is voor mij ook onbegrijpelijk. Of het moet zijn dat het verhaal, dat nogal geweld aan wordt gedaan voor wat betreft het werkelijke verhaal (Met name dankzij Cameron Macintosh, dankjewel, bruut!!), niet aanspreekt. De muziek is namelijk redelijk briljant! Het vervelende is wel dat ze nog steeds wijzigen aan zowel songs als libretto.

[ Bericht 21% gewijzigd door ElizabethR op 29-11-2008 15:51:52 ]

Tvp, kan weinig diarree aan feitjes en namen toevoegen , maar genieten van de muziek die hier gepost wordt lukt vrij aardig.

_{* Tha_Erik draait Belle van de Notre Dame nonstop. De stemmen zijn echt prachtig . Garou}

TT even aangepast. Na een succesvol deel is dit gewoon een groot musicaltopic!

Nog een noemenswaardige musical.
Het begint weer met een lied dat iedereen ongetwijfeld kent: 'I am what I am'. Een megahit voor Gloria Gaynor, en ook Shirley Bassey wist er weg mee.

Vooral in homoseksuele kringen een erg geliefd lied, en dat is niet voor niets.

Het komt uit de musical 'La Cage aux Folles'



'La Cage aux Folles' is een musical geschreven door Jerry Herman (Hello Dolly, Mame) en het boek is van Harvey Fierstein (Torch Song Trilogy, Mrs. Doubtfire, Hairspray).

Georges and his lover Albin, who stars as Zaza at their St. Tropez drag nightclub, "La Cage aux Folles," have lived happily together for many years. Their apartment is also home to their black "maid" Jacob. Georges' son Jean-Michel (the offspring of a confused, youthful liaison with a woman named Sybil) arrives with the news that he is engaged to Anne Dindon. Unfortunately, her father is head of the "Tradition, Family and Morality Party," whose stated goal is to close the local drag clubs. Anne's parents want to meet their daughter's future in-laws. Jean-Michel has lied to his fiancée, describing Georges as a retired diplomat. Jean-Michel pleads with Albin to absent himself (and his flamboyantly gay behaviors) for the visit - and for Georges to redecorate the apartment in a more subdued fashion. He will invite Sybil--who has barely been involved with him since his birth--to dinner in Albin's stead. Albin's feelings are hurt – he has been a good "mother". He departs in a huff.

The next morning, Georges suggests to Albin that he dress up as macho "Uncle Al". Back at the chastely redesigned apartment, Georges receives a telegram that Jean-Michel's mother Sybil is not coming, and Anne's parents arrive. Hoping to save the day, Albin appears as Jean-Michel's buxom, forty-year-old mother. The nervous Jacob burns the dinner, so a trip to a local restaurant, Chez Jacqueline, belonging to an old friend of Albin and Georges, is quickly arranged. No one has briefed Jacqueline on the situation, and she asks Albin for a song. As Zaza, Albin yields to the frenzy of performance and tears off his wig at the song's climax, revealing his true identity.

Back at the apartment, the Dindons plead with their daughter to abandon her fiancé, but she is in love with Jean-Michel and refuses to leave him. Jean-Michel, deeply ashamed of the way he has treated Albin, asks his forgiveness, which is lovingly granted. The Dindons prepare to depart, but their way is blocked by Jacqueline, who has arrived with the press, ready to photograph these notorious anti-homosexual activists with Zaza. Georges and Albin have a proposal: If Anne and Jean-Michel may marry, Georges will help the Dindons escape through La Cage aux Folles next door. The Dindons do so, dressed in drag as members of the nightclub's revue, and all ends well.



Memorabele songs uit de musical zijn het al eerder genoemde 'I am what I am', en het veel minder bekende 'The best of times'





Hoewel de musical zijn premiere beleefde aan het begin van het AIDS tijdperk werd ie toch zeer goed ontvangen. Het was ook de eerste gay gerelateerde musical op Broadway. De oorspronkelijke productie werd zeer kuis opgevoerd, aangezien de regisseur zijn publiek niet wilde shockeren, zodat zelfs een kusje op de wang niet werd toegestaan.

De musial heeft de typische Jerry Herman muziek. Net als in Hello Dolly en Mame, zeer veel vrolijke wijsjes, puur amusement. Verder bestaat de cast meestal uit veel mannen in drag, veel veren, veel glitter en glamour. Het is een echte ouderwetse showmusical.

Ik heb de show gezien in Londen, ergens in 1986, en heb me zeer geamuseerd.

Oooh deze wil ik volgende keer in Londen zien! Ik wist niet dat Harvey Fierstein het boek heeft geschreven.
Graham Norton gaat vanaf januari Zaza spelen.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 17:22 schreef Cee het volgende:
Oooh deze wil ik volgende keer in Londen zien! Ik wist niet dat Harvey Fierstein het boek heeft geschreven.
Graham Norton gaat vanaf januari Zaza spelen.

Moet je doen!!!! Zeer de moeite waard.

Harvey Fierstein heeft de Torch song Trilogy geschreven, die zelfs semi-biografisch is, en is van tv vooral bekend als de broer van Robin Williams in Mrs. Doubtfire. De man met de waanzinnig schorre stem, maar Oh zo mooi!! Hij heeft in Hairspray nog niet zo heel lang geleden Edna gespeeld (Ik had liever hem in de film gehad dan John Travolta), en heeft veel stemmen gedaan in Disney films.

Een multitalent.

Martin Guerre vind ik wel mooie muziek Maar het is inderdaad nogal aangepast waardoor er echt heel verschillende versies ontstaan (gebeurt wel vaker, Les Mis, Chess...), irritant.

Harvey Fierstein intrigeert me inderdaad. Zijn Edna moet, volgens verhalen, fantastisch geweldig zijn geweest maar voor mij blijft hij de gast die m'n Broadway Cast Recording haast onluisterbaar maakt. Zijn acteertalent is misschien groots, en voor de rol van Edna hoef je ook geen geweldig goede zanger te zijn maar zijn stem vond ik gewoon stuitend haast. Maar da's dus het vervelende, je hoort hem alleen maar dus dan baseer je het puur op z'n stem.
Hij gaat de rol weer spelen in de laatste paar weken van Hairspray op Broadway, samen met Marissa Janet Winokur (ik hoop dat ik dat goed heb gespeld). Echt jammer dat het gaat sluiten daar, vind het zo'n leuke musical. Voor de Nederlandse productie sijpelen nu langzaam maar zeker de namen van de cast ook binnen.

Ik wil echt La Cage zien. Ik ga 't gewoon doen in februari, heb er zin in!

Mariska van Kolck vertelt net bij Paul de Leeuw dat ze in Chicago gaat spelen, samen met Thom Hoffman

quote:

Op zondag 30 november 2008 05:18 schreef Susi het volgende:
Mariska van Kolck vertelt net bij Paul de Leeuw dat ze in Chicago gaat spelen, samen met Thom Hoffman

Ja volgend jaar zei Mariska.. leuk Chicago musical

tvp

Chicago zonder Stephen in het ensemble

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 15:51 schreef Tha_Erik het volgende:
Tvp, kan weinig diarree aan feitjes en namen toevoegen , maar genieten van de muziek die hier gepost wordt lukt vrij aardig.

Helemaal mee eens

Als er iemand wel credits verdient in dit topic is het Stephen Sondheim. Meestercomponist van zeer gecompliceerde muziek. Vooral zangtechnisch moet je van goede huize komen om deze muziek aan te kunnen, Sondheim maakt gebruik van veel ingewikkelde recitatieven, en van een combinaite van noten die nooit 'logisch' klinkt, en daardoor zeer moeilijk te zingen is.. Verder probeert hij per project een muziekstijl te kiezen die zeer typerend is, zo is 'A Little Night Music' volledig in driekwartsmaat geschreven, en 'A Sunday in the park with George is erg staccato, als om de schilderstijl van Seurat (pointilisme) te imiteren. Bij Sweeney Todd is alweer gauw de link met opera te leggen.

De musicals van Sondheim zijn ondermeer: ‘A Funny Thing Happened on the Way to the Forum’ (1962), ‘Company’ (1970), ‘Follies’ (1971), ‘A Little Night Music’ (1973), ‘Pacific Overtures’ (1976), ‘Sweeney Todd’ (1979), ‘Merrily We Roll Along’ (1981), ‘Sunday in the Park with George’ (1984) en ‘Into the Woods’ (1987).

Deze laatste is mijn persoonlijke favoriet van Sondheim, van wie ik een groot fan ben, maar ik wil het in dit topic hebben over 'A Sunday in the park with George', een van zijn minder bekende musicals bij het gemiddelde musicalpubliek. Hij schreef de muziek en teksten voor de liedjes naar aanleiding van het boek van James Lapine , die weer geinspireerd werd door een schilderij van George Seurat, namelijk A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte. En deze George Seurat is de hoofdpersoon in de musical.



In deze musical komt dit schilderij tot leven. Het eerste bedrijf speelt zich af op zondagen tussen 1884 en 1886, in het park op een eiland in de Seine en in het atelier van George. Het tweede bedrijf speelt zich af in een Amerikaans museum en op hetzelfde eiland in 1984 en behandelt de beslommeringen van een hedendaagse kunstenaar.

Het stuk behandelt een aantal onderwerpen, waardoor het niet alleen voor een elitair publiek aantrekkelijk is. Sunday in the park with George gaat weliswaar voornamelijk over de eenzaamheid van de kunstenaar, maar het gaat ook over voor iedereen herkenbare relatieproblemen. Over hoe onmogelijk het kan zijn de juiste keuzes in je leven te maken.

De originele Broadway productie van 1984 was met Mandy Patinkin als George en Bernadette Peters als Dot. Gelukkig heb ik deze versie op video. Het bekendste nummer uit de musical is ongetwijfeld 'Putting it together', ondermeer bekend geworden door de versie van Barbra Streisand.



De musical is integraal te vinden op YouTube en het bekijken en beluisteren zeer waard. Soms schrikken mensen die nog niet zo bekend zijn met Sondheim van de hoeveelheid noten die hij in zijn nummers kan proppen, maar echt, luister het een paar keer en je bent verkocht!

A Sunday in the park with George

[ Bericht 1% gewijzigd door ElizabethR op 01-12-2008 17:29:24 ]

Oh geweldig! Ik kan er nog weinig aan toevoegen want ik ken eigenlijk alleen het schilderij. Maar ik ga 'm bekijken. Maar eerrrrrst, Company, want die dvd ligt sinds woensdag nog ongeroerd op m'n tafel en ik heb vanavond niks te doen, niks op tv. Dus ik ga hem nu bekijken en kom er z.s.m. op terug.

Ik hou niet zo van Sondheim Het melodieloze trekt me niet.

Ik word er kriebelig van. De telefoon ging na een uur en nu ben ik afgeleid en ik heb hem uitgezet, kijk de rest nog wel een keer. Maar tot nu toe vind ik het tegenvallen, mede door het melodieloze wat wonderer ook aangaf. Went het uiteindelijk? Ik lees net dat Company een concept-musical is (ik wist er echt helemaal niks van dus ik wilde me laten verrassen met de dvd), misschien dat het daaraan ligt. Ik wil het liever wat letterlijker zien. En ik vind de karakters vervelend. Misschien kijk ik dit ook op het verkeerde moment, maandagavond, andere dingen aan m'n kop. Valse start, Cee.

Spelen de acteurs trouwens zelf de instrumenten?

[ Bericht 23% gewijzigd door Cee op 01-12-2008 22:11:15 ]

Ik moest even mijn kaak van de grond rapen..
Sondheim melodieloos?

Uit 'Follies'
Broadway Baby



Uit 'A little night music'
Send in the Clowns



Uit 'Follies'
Losing my mind



Uit 'Gypsy'
Some People



Uit 'Company'
Side by Side



Uit 'A funny thing happened on the way to the forum'
Lovely



En zo kan ik er nog tig posten.
Ik begrijp echt niet wat jullie bedoelen met melodieloos?

[ Bericht 1% gewijzigd door ElizabethR op 01-12-2008 23:20:42 ]

Ik heb alleen Passion en Sweeney Todd gezien en daar vind ik de "dialogen op muziek" gewoon irritant. Het zijn geen echte liedjes. Er zit (voor mijn ongeoefende oor) geen lijn in, het verwart me omdat ik niet kan voorspellen wat er muziektechnisch gaat gebeuren. Ik hou er gewoon niet van. En hij heeft echt wel mooie liedjes geschreven, maar een hele Sondheimshow trek ik dus eigenlijk niet.

Je noemt nu ook niet de makkelijkste Sondheim stukken op. Maar toch, in Sweeney Todd zitten ook prachtige melodieuze stuken vind ik, 'Johanna' en 'A little priest' enzo. En Passion heeft toch ook niet alleen recitatieve zang. Bijvoorbeeld 'I Read' is echt prachtig en de finale vind ik helemaal superkippenvel.

Maar ieder zijn smaak hoor wonderer. Ik vind het alleen raar en nogal ongenuanceerd om Sondheims werk melodieloos te noemen.

[ Bericht 2% gewijzigd door ElizabethR op 02-12-2008 15:01:21 ]

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 14:38 schreef ElizabethR het volgende:
Je noemt nu ook niet de makkelijkste Sondheim stukken op. Maar toch, in Sweeney Todd zitten ook prachtige melodieuze stuken vind ik, 'Johanna' en 'A little priest' enzo. En Passion heeft toch ook niet alleen recitatieve zang. Bijvoorbeeld 'I Read' is echt prachtig en de finale vind ik helemaal superkippenvel.

Maar ieder zijn smaak hoor wonderer. Ik vind het alleen raar en nogal ongenuanceerd om Sondheims werk melodieloos te noemen.

Je moet wel LEZEN Ik zeg letterlijk "En hij heeft echt wel mooie liedjes geschreven, maar een hele Sondheimshow trek ik dus eigenlijk niet." Dus ja, er zitten mooie stukken in. Maar een HELE SHOW trek ik gewoon niet goed. Ik zou niet voor de lol een Sondheim CD opzetten.

Dat had ik gelezen wonderer
Ik doelde meer op jouw eerste opmerking

quote:

Op maandag 1 december 2008 20:26 schreef wonderer het volgende:
Ik hou niet zo van Sondheim Het melodieloze trekt me niet.

die je gelukkig inderdaad later nuanceerde.

Ik ben 'Sunday in the park with George' aan het bekijken, even een tussentijdse gedachte erover wisselen. Ten eerste, PRACHTIGE productie, erg mooi gedaan met het decor, mooi geacteerd, mooi gezongen. De muziek zit verwoven in niet alleen het verhaal maar ook in decor, kleding en beweging. Het epileren van de wenkbrauw, bij ieder trekje een 'PING!' Het staccato waar ElizabethR het over had is perfect voor het pointilisme, het haast neurotische van Seurat. Perfect.
MAAR. Ik word er bloednerveus van, dat wel. De liedjes laten me (nog) niet toe. Misschien is het een rare vergelijking maar ik moet hierbij aan jazz denken. Ik wéét dat het muziek is, het ingenieus in elkaar zit, maar ik vind het meestal een zenuwachtigmakende rommel van noten en tempowisselingen waardoor ik het zo ontzettend moeilijk toegankelijk vind. En dat heb ik dus ook nog bij de muziek. Ik weet niet wanneer het lied begint en wanneer het eindigt en ergens is dat natuurlijk wel heel mooi want een van de dingen die de 'musical-hater' zo aan het genre tegenzit, is het feit dat midden in een verhaal mensen opeens gaan zingen. En dat 'onnatuurlijke' wordt op deze manier een stuk afgezwakt. Maar ik heb het er nog maar moeilijk mee zoals je merkt, haha. Ik kijk deze musical zeker af straks, want ik vind het toch intrigerend. Maar ik heb even een 'pauze' genomen want het werd me teveel.

Hopelijk wauwelde ik niet te veel hierboven.

een musicaltopic



alleen heb ik er wel erg weinig zelf gezien...
maar later word ik een musicalster (en chefkok, én softwaretechnicus én goddelijk slank ) dus alle tijd om in te halen.

Mijn favoriete liedje in de categorie 'humor' overigens zie ik nog niet staan hier, maar is misschien wel eens voorbij gekomen, dus excuses hiervoor alvast, al kan het nog een keer plaatsen geen kwaad volgens mij:





of misschien een muziektechnisch betere versie:

Ik kan me compleet vinden in je jazz-vergelijking en ook het musical-hater gedoe komt me erg bekend voor (mijn vent vond Sweeney Todd wel te verteren omdat het niet "plotseling een liedje" was ).

Erg herkenbaar dus

'Urinetown' is een relatief jonge satirische productie die tegen alles aanschopt waar maar tegenaan te schoppen valt. Politiek, multinationals, bureaucratie, sociale onverantwoordelijkheid, lokale politiek, mismanagement, milieumanagement. Alles met een vette parodie knipoog. Grote broadwayschows worden op de hak genomen, van Les Mis tot de Phantom en Anatevka worden bespot in de teksten.



Het verhaal is geschreven door Mark Hollmann (muziek en lyrics) en Greg Kotis (boek en lyrics). De show i werd zo controversieel bevonden dat ze ermee hebben moeten leuren om het geproduceerd te krijgen. In 2001 was de show klaar en werd eerst off Broadway geproduceerd. Op 20-09-2001 opende de show dan op Broadway en bleek een groot succes met 25 try outs en 965 voorstellingen.

Ook de muziek is niet alledaags en wordt vergeleken met Weill-achtige muziek en een Brecht-achtig verhaal. Droogte heeft toegeslagen al 20 jaar lang, en daardoor is plassen niet meer gratis. In een wilde poging om water te besparen heeft de regering besloten dat privé toiletten niet langer mogen worden gebruikt. Iedereen is aangewezen op publieke toiletten, eigendom van Urine Good Company (or "UGC"), die wordt geleid door de corrupte Caldwell B. Cladwell. Je moet per plas betalen. Alleen de rijksten kunnen zich permitteren om zo af en toe hun behoefte te doen. De verteller is een wat stijve politie-agent Lockstock die prachtig commentaar geeft op de samenleving, maar vooral ook op het schrijven van musicals in het algemeen. "Dit kan niet anders dan een flop worden, met zo'n titel en al die metaforen d'r ook nog in!"
Een doodgewone jongen, Bobby Strong, komt in opstand als zijn vader, Old man Strong, niet meer kan betalen om te plassen en uit pure nood midden op straat plast. Hij wordt dan gearresteerd door Lockstock en naar 'Urinetown' afgevoerd, waar nooit iemand van terug kwam. In de tussentijd organiseert Bobby de opstand om Cladwell neer te halen en wordt ondertussen ook nog even verliefd op de dochter van Cladwell, Hope.



Er is veel te vinden op YouTube
De musical won in 2002 3 Tony's en werd genomineerd voor nog 7 andere Tony's.

Showstopper is toch wel het nummer van Cladwell: Don't be the bunny



Voor zover ik weet is Urinetown verder alleen in een professionele productie opgevoerd in Duitsland, en heet daar 'Pinkelstadt'

[ Bericht 1% gewijzigd door ElizabethR op 02-12-2008 22:49:37 ]

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 21:12 schreef motorbloempje het volgende:

"Therapy" - tick, tick... BOOM!

TICK, TICK... BOOM!! Geweldige musical van Jonathan Larson. Geinspireerd door zijn grote idool Stephen Sondheim

Geweldige keus MoBlo

ik wil 'm nog wel eens zien. Speelt hij nog ergens?

Ik ben afgelopen week naar "WICKED" geweest in Londen. Ik vond dit werkelijk geweldig!! Ik heb verschillende musicals gezien, maar deze was werkelijk veruit de mooiste. Geweldige muziek, perfecte zang , chorieografie, dans, verhaal. Echt als je een p[erfecte musical wilt zien, ga dan naar Wicked! Als hij nog eens in NL draait ga ik er zeker weer heen. Het is enorm meeslepend qua verhaal, gesofisticeerd qua muziek, ontzettend goede artiesten qua zang en acteren (dat helpt ook natuurlijk) meelevend publiek, echt stunning special effects ,(wisrt niet dat dit mogelijk was op toneel) ... dus ./... aanrader!! Ik heb zowel het boek als de cd gekocht, zo goed vond ik het... Ik ben niet snel enthousiast, maar dit was echt éém ontzettend intense en prachtige ervaring. Je mag deze niet missen! http://www.wickedthemusical.com/ (het is duimen voor het NL publiek dat deze nog eens hierheen komt, echt prachtig!)




[ Bericht 3% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 03-12-2008 00:56:22 ]

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 22:56 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

TICK, TICK... BOOM!! Geweldige musical van Jonathan Larson. Geinspireerd door zijn grote idool Stephen Sondheim

Geweldige keus MoBlo

"...to Sondheim, to anything taboo!" En nu ik wat meer Sondheim nummers heb gehoord, vind ik bijvoorbeeld het eerste deel van 'La Vie Boheme' en de antwoordmachine-berichten uit Rent erg veel van zijn muziek weg hebben.

Bedankt voor de Urinetown links! Ik had er al van gehoord maar wist (wederom) niks van het verhaal af. Bizar, maar interessant! Ik ga eerst Sunday in the Park nog afkijken en ga me dan in Pinkelstadt ( geweldig, dat Duits) verdiepen.

En Bloodhoundfromhell, Wicked is inderdaad een geweldige musical he. Heb 'm in 2004 op Broadway gezien en werd weggeblazen, vergat even te ademen op sommige momenten. Ik ben daarna nog een paar keer naar Londen gegaan om hem te zien. En in 2011 staat hij in Nederland in de planning! Ben zeer benieuwd.

RENT

die ken ik ook compleet uit mn hoofd heb bij een zangclubje ooit de rol van Mimi gezongen

Out tonight

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 23:58 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
Ik ben afgelopen week naar "WICKED" geweest in Londen. Ik vond dit werkelijk geweldig!! Ik heb verschillende musicals gezien, maar deze was werkelijk veruit de mooiste. Geweldige muziek, perfecte zang , chorieografie, dans, verhaal. Echt als je een p[erfecte musical wilt zien, ga dan naar Wicked! Als hij nog eens in NL draait ga ik er zeker weer heen. Het is enorm meeslepend qua verhaal, gesofisticeerd qua muziek, ontzettend goede artiesten qua zang en acteren (dat helpt ook natuurlijk) meelevend publiek, echt stunning special effects ,(wisrt niet dat dit mogelijk was op toneel) ... dus ./... aanrader!! Ik heb zowel het boek als de cd gekocht, zo goed vond ik het... Ik ben niet snel enthousiast, maar dit was echt éém ontzettend intense en prachtige ervaring. Je mag deze niet missen! http://www.wickedthemusical.com/ (het is duimen voor het NL publiek dat deze nog eens hierheen komt, echt prachtig!)
[ afbeelding ]

Kerry Ellis - No Good Deed

Ik ben dus bang dat Wicked helemaal niks wordt in Nederland

Maargoed, ik ben van plan over een tijdje naar Spring Awakening te gaan, wie heeft m al gezien en wat vond je ervan?

quote:

Op woensdag 3 december 2008 12:32 schreef booo het volgende:

[..]

Ik ben dus bang dat Wicked helemaal niks wordt in Nederland

waarom niet? ligt eraan wat voor artiesten kunnen vinden en of de vertaling van de songs (als dat al gebeurt) goed gaat. Ik vond de uitvoering in Londen wel dusdanig goed, dat elke andere uitvoering bijna wel minder moet zijn. Maar we wachten het wel af, ik denk niet dat men het zich bij deze musical zal permitteren om er een slap aftreksel van te maken.

Verder heb ik nooit veel musicals bezocht, maar ik ben nu wel geïnfecteerd door het musical virus moet ik zeggen!

oh trouwens ik kwam er achter dat de elphaba die ik heb gezien Ashleigh Gray was, werkelijk een briljante zangeres, eigenlijk vond ik haar beter dan de performences die ik zie op youtube van de andere elphaba's. Ik kreeg de folder van alexia khadime, ik had wel gezien dat zij het niet was, ik heb nu pas ontdekt dat Ashleigh Gray de elphaba was die ik zag, ze was echt fantastisch, deze mevrouw moeten we in de gaten houden! --> http://www.ashleighgray.com/

[ Bericht 22% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 03-12-2008 23:41:45 ]

In Duitsland speelt een Nederlandse Elphaba. Willemijn Verkaik.

Ik geloof dat Martine Bijl gaat vertalen dus hou je hart maar vast vast

Ik wil Derek Blok als die geit (Dillamond?), da's leuk. Kan ie best. Verder weet ik het niet. Ik heb de show in Boston gezien en ik ben er niet zo kapot van, eerlijk gezegd. Te lang en te veel nutteloze popliedjes.

Ik heb eerlijk gezsegd liever Martine Bijl dan die zijige Seth Gaaikema
Verder is het erg leuk dat je bent aangestoken met het musicalvirus BHFH, ik ben inmiddels chronisch ziek

Ik ben op zo'n driekwart van Sunday in the Park with George. Gebiologeerd, dat is het woord dat het eerst in me opkomt. Ik vind het een prachtige productie. Ontzettend ongelofelijk geweldig getimed, geacteerd, gezongen, iedere blik, iedere zin, iedere noot is op zijn plaats. Rete-strakke choreografie en regie zonder rigide en on-spontaan te zijn. Knap hoor. De gezongen stukken komen helemaal tot zijn recht in het stuk en met een vreemd soort interesse blijf ik er naar kijken. Een vreemd soort interesse omdat ik nog steeds helemaal tureluurs word van de snelheid, de veranderingen in tempo en toonhoogte en de onuitstaanbare liedjes die geen liedjes zijn maar meer gezongen stukken tekst. Ik kan er geen chocola van maken. Ik zou er, zoals wonderer, ook zeker nooit een cd van kunnen luisteren. Niet zonder de context. Alhoewel ik het, na het zien van de musical, nog niet op zou zetten.
Maar toch, ik vind het ontzettend knap en ben zeker geïnteresseerd in meer Sondheim al weet ik dat de muziek nooit een favoriet van mij zal zijn.
Wat zijn Mandy Patinkin en Bernadette Peters toch ongelofelijk goed zeg. Ik kan er nog steeds niet over uit dat Peters al 60 is. Shocking.

quote:

Op woensdag 3 december 2008 12:32 schreef booo het volgende:

[..]

Ik ben dus bang dat Wicked helemaal niks wordt in Nederland

Ik denk (en hoop natuurlijk) dat het een hele grote hit wordt in Nederland. Durf zelfs te zeggen dat het nog beter gaat doen dan BatB en Tarzan. Ik heb er geen reden voor. Als ik gelijk heb, hoop ik dat de reden is dat het iets 'nieuws' is. Nieuws in de zin van, men neme eens een keer geen film dat het plebs leuk vindt en die pleuren we van a tot z op een podium, gooien er wat extra liedjes bij en het entertaint wel (Footloose, Fame, Dirty Dancing, The Wiz). Wicked heeft z'n origine uit een bekend concept (Wizard of Oz), met een nieuwe draai eraan, een prequel van het bekende verhaal, allemaal nieuwe liedjes. Ik hoop dat het die constante trend van musicalfilms-musicals wat doorbreekt en het 't publiek laat zien dat ze eens naar een onbekender iets moeten gaan en dat het nog net zo mooi, spectaculair en entertaining is als een 'veilige' show dat ze al kennen van de film.
Oh ja, het is ook gewoon een goede show dus iedereen moet 'm zien verdorie.

quote:

Op donderdag 4 december 2008 22:08 schreef Cee het volgende:
Ik ben op zo'n driekwart van Sunday in the Park with George. Gebiologeerd, dat is het woord dat het eerst in me opkomt. Ik vind het een prachtige productie. Ontzettend ongelofelijk geweldig getimed, geacteerd, gezongen, iedere blik, iedere zin, iedere noot is op zijn plaats. Rete-strakke choreografie en regie zonder rigide en on-spontaan te zijn. Knap hoor. De gezongen stukken komen helemaal tot zijn recht in het stuk en met een vreemd soort interesse blijf ik er naar kijken. Een vreemd soort interesse omdat ik nog steeds helemaal tureluurs word van de snelheid, de veranderingen in tempo en toonhoogte en de onuitstaanbare liedjes die geen liedjes zijn maar meer gezongen stukken tekst. Ik kan er geen chocola van maken. Ik zou er, zoals wonderer, ook zeker nooit een cd van kunnen luisteren. Niet zonder de context. Alhoewel ik het, na het zien van de musical, nog niet op zou zetten.
Maar toch, ik vind het ontzettend knap en ben zeker geïnteresseerd in meer Sondheim al weet ik dat de muziek nooit een favoriet van mij zal zijn.
Wat zijn Mandy Patinkin en Bernadette Peters toch ongelofelijk goed zeg. Ik kan er nog steeds niet over uit dat Peters al 60 is. Shocking.
[..]

Ik denk (en hoop natuurlijk) dat het een hele grote hit wordt in Nederland. Durf zelfs te zeggen dat het nog beter gaat doen dan BatB en Tarzan. Ik heb er geen reden voor. Als ik gelijk heb, hoop ik dat de reden is dat het iets 'nieuws' is. Nieuws in de zin van, men neme eens een keer geen film dat het plebs leuk vindt en die pleuren we van a tot z op een podium, gooien er wat extra liedjes bij en het entertaint wel (Footloose, Fame, Dirty Dancing, The Wiz). Wicked heeft z'n origine uit een bekend concept (Wizard of Oz), met een nieuwe draai eraan, een prequel van het bekende verhaal, allemaal nieuwe liedjes. Ik hoop dat het die constante trend van musicalfilms-musicals wat doorbreekt en het 't publiek laat zien dat ze eens naar een onbekender iets moeten gaan en dat het nog net zo mooi, spectaculair en entertaining is als een 'veilige' show dat ze al kennen van de film.
Oh ja, het is ook gewoon een goede show dus iedereen moet 'm zien verdorie.

Ja ik vind het ook echt een geweldige musical. Alleen ik ben zo bang dat ze de kwaliteit van (bijvoorbeeld) West End niet kunnen evenaren..

Ik zit al een paar dagen naar Don Juan te luisteren. Heerlijk, dat Franse


Oeh, en deze:

ik kom ook ff reageren...

ook al ben naar weinig musicals en theaters geweest

mag ik dan reageren .. elisabethR

quote:

Op vrijdag 12 december 2008 22:46 schreef Treezz het volgende:
ik kom ook ff reageren...

ook al ben naar weinig musicals en theaters geweest

mag ik dan reageren .. elisabethR

Je zegt in regel 1 dat je komt reageren, en dan vraag je op het laatst of dat mag. Nogal een contradictie.

Verder heb je totaal niets van mijn posts begrepen, maar voel je je wél aangesproken en blijkbaar schaar je jezelf onder het Andre-van-Duin-domme-klootjesvolk-publiek ofzo omdat je zo reageert? Afijn, ik hoop echt dat je je nu beter voelt, nu je die boosaardige EliZabethR even fijn de les hebt gelezen.

Ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van Amsterdam is er destijds, in 1975, een musical geschreven door Lennaert Nijgh en Joop Stokkermans, met als titel: 'De engel van Amsterdam'



De musical werd als enigszins satirisch beschouwd, en het verhaal vertelde dat er een groot gedeelte van Amsterdam werd afgebroken omdat Gijsbrecht van Aemstel persé een haven wilde aanleggen. Het Amsterdamse volk begrijpt daar niets van en protesteert hevig, maar de instanties en politiek luisteren niet. In de Westerkerk gaat er gebeden worden voor een wonder. De engel Rafaël (Jasperina de Jong) wordt door god naar de Aarde gestuurd om een bericht over te brengen. Ze komt midden in het oproer van de protestvoerders terecht. Die vinden het maar allerbelachelijkst dat een engel vrouwelijke kenmerken heeft, en door alle commotie vergeet Rafaël gewoon helemaal haar boodschap. Rafaël mag echter niet terugkeren naar huis voor ze haar boodschap heeft overgebracht. Er schijnt echter een schip onderweg te zijn met buskruit en zowel Rafaël als de protestvoerders denken dat voor hun doel te kunnen aanwenden.

De première was 9 oktober 1975 in Theater Carré te Amsterdam en de musical heeft 8 maanden lang volle zalen getrokken. Ik heb hem ook gezien, was pas 13 jaar, maar vond hem erg leuk. Mijn oom had er een rolletje in. Zo ook Leen Jongewaard, Mieke Bos en Lex Goudsmit. De muziek was, zeker voor die tijd in Nederland, apart te noemen aangezien popmuziek werd vermengd met klassieke invloeden. De musical werd geproduceerd door Jasperina's echtgenoot, Erik Herfst.



Aangezien de musical in 1975 voor tv werd geregistreerd is er inmiddels ook een DVD van gebakken en staat er zelfs een en ander op YouTube. Gelukkig maar van die DVD, zou zonde zijn als dit pure Nederlandse cultuurgoed verloren zou gaan!!







Bovendien staan er op de Fonos site fragmenten van alle liedjes. Luister vooral eens naar het liedje 'vrouwen'. Dat is toch nog aardig bekend geworden namelijk. Het is volgens mij zelfs een hitje geweest.

De Engel van Amsterdam

[ Bericht 2% gewijzigd door ElizabethR op 13-12-2008 04:24:11 ]