Het grote Musical-Topic Deel 2

quote:

Op vrijdag 28 november 2008 14:07 schreef automatic_ het volgende:
Ik heb daarnet een reisgids naar London gespot... Dat zou een heeél leuk kerstcadeautje zijn!

Lijkt mij juist een behoorlijke afknapper . Pak je vol enthousiasme je cadeautje van onder de kerstboom vandaan, pakt het uit, is het maar een reisgids!

quote:

Op vrijdag 28 november 2008 14:55 schreef Marble het volgende:

[..]

Lijkt mij juist een behoorlijke afknapper . Pak je vol enthousiasme je cadeautje van onder de kerstboom vandaan, pakt het uit, is het maar een reisgids!

Hebben jullie dat ook, je gaat naar een musical en dan ben je lichtelijk enthousiast maar je denkt wel "Dit was erg leuk maar een tweede keer hoeft niet per sé". En dan kom je thuis, doet de cast recording in de speler en die draai je non-stop en nu wil je zo snel mogelijk een tweede, dan derde, vervolgens als het kan nog een vierde keer.

Ik baal met de minuut nog meer dat Spamalot gaat sluiten.

Nee, wel andersom, dat ik twee keer ga en dan denk "waarom eigenlijk".

Kent iedereen het liedje "Stranger in paradise'???

Het komt uit de musical 'Kismet'.



Het verhaaltje is, zoals bij vele musicals, een niemendalletje. Het gaat over een onmogelijke liefde, plotselinge rijkdom, tirannie en wraak. 'Kismet' is een ander woord voor 'Het Lot'; het lot dat bepalend is voor het leven van de hoofdrolspeler, de Dichter, zijn mooie dochter Marshinah en de Kalief die een "Stranger in Paradise" ontmoet en die alle andere huwelijkskandidaten naar huis stuurt.
De arme poëet brengt zichzelf door zijn vlugge babbel steeds weer in de problemen. Hij houdt op een dag de gemene Wazir voor de gek en papt daarna aan met Wazir's vrouw Lalume.
De hebberige en sadistische Wazir krijgt wat hem toekomt en zijn gefrusteerde vrouw Lamune eveneens, namelijk de Dichter, die hier absoluut geen probleem mee heeft.

De aankleding van de musical is sprookjesachtig, en dat kan natuurlijk ook niet anders met een verhaaltje uit 'Duizend en één nacht'



Wat is nu het bijzondere aan de musical? Wel, de thema's die schrijvers Robert Wright en George Forrest hebben gebruikt zijn allemaal afkomstig uit de opera 'Fürst Igor' van Alexander Borodin. Dus eigenlijk is Kismet een op een operamuziek gebaseerde musical.

De premiere was op 3 december 1953 in het Ziegfeld theater in New York, en de show is maar liefst 583 keer opgevoerd destijds. Hetgeen ook al bijzonder was, omdat er geen recensies kwamen door een staking van de kranten. In 1955 kwam er een film adaptie met Howard Keel in de hoofdrol. In Juni 2007 was er een productie in het Coliseum te London door de English National Opera met Michael Ball en Alfie Boe in de hoofdrollen.

Als je de kans krijgt luister eens naar de muziek. De musical wordt regelmatig opgevoerd door amateurverenigingen in Nederland, aangezien ze inmiddels rechtenvrij is. Krijg je de kans, ga!! Hoewel het verhaaltje flut is, blijft de muziek wonderschoon. Je wordt meteen geintroduceerd in de wereld van de opera. 'Fürst Igor' van Borodin is trouwens ook een enorme aanrader. Met name de rol van de Konchak (in de musical de Wazir, een soort hoofd van politie) is een spectaculaire baspartij. (Basso Profondo of Basso Buffo)

Onderstaand een fragment van YouTube dat duidelijk laat horen dat de muziek van Kismet afkomsitg is van Borodin.



_{Ow, en zou de TT gewijzigd kunnen worden in gewoon Het grote Musical Topic deel 2? Ik vind dat bij voorbaat een beetje raar.}

[ Bericht 1% gewijzigd door ElizabethR op 29-11-2008 13:01:54 ]

Mag ik ook weer meedoen?

Mooie muziek ElizabethR Ik denk dat ik 1 van de filmversies wel eens op tv heb gezien...

Zag net op Youtube dat er een heleboel muziek van Les Miserables online staat met een engelse cast.. Zoek even op Les Miserables 10th Aniversary. Voor de liefhebbers...

Thanks ElizabethR! Kismet, wel van gehoord, nooit geluisterd of gezien.
De melodie van 'Strangers in paradise' komt me zo bekend voor!
Het tweede nummer (Baubles, Bangles and Beads) doet me minder, maar ik hoor het ook voor de eerste keer. Ik hou ook niet zo van vrouwelijke opera-stemmen in langzame nummers (sowieso houd ik meer van mannenstemmen). Ik ben nu Dolores Gray aan het luisteren en daar kan ik beter m'n aandacht bij houden, ik merk dat ik toch al snel m'n aandacht verlies bij liefdesliedjes/duetten.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 14:39 schreef Akelalala het volgende:
Mag ik ook weer meedoen?

Mooie muziek ElizabethR Ik denk dat ik 1 van de filmversies wel eens op tv heb gezien...

Zag net op Youtube dat er een heleboel muziek van Les Miserables online staat met een engelse cast.. Zoek even op Les Miserables 10th Aniversary. Voor de liefhebbers...

Dat is een internationale cast die bestaat uit een heleboel mensen die de originators van de rollen waren. Zoals Colm Wilkinson als Valjean, Judy Kuhn als Cosette (US Les Mis), Michael Ball als Marius (UK Les Mis), Alun Armstrong als Thénardier (UK Les Mis). En een stel geweldige castleden uit verschillende producties van weleer. Lea Salonga als Eponine, de briljante Philip Quast (Aussie Les Mis), etc. Het laatste stuk is ook mooi, daarin komen de Valjeans uit de huidige producties van overal ter wereld op. Rob Guest, de Valjean uit Australië is onlangs overleden, hij vertolkte recentelijk nog de rol van Wizard in de Australische productie van Wicked.

Kijk dat bedoel ik nou met die verbale diarree van mij wat betreft het uit het hoofd op kunnen dreunen van nietszeggende feitjes en namen. Sorry.

Eén van de studenten in deze 10th anniversary producties, Jerome Pradon, vind ik geweldig. Je kan hem ook zien als Judas in een studio-productie van Jesus Christ Superstar. Met onder andere Glenn Carter, ElizabethR, ik heb 'm gezien in Jersey Boys dinsdag! Geen UFO's gesignaleerd!
Jerome Pradon speelde een tijd geleden in Martin Guerre, ook een Boublil/Schönberg musical. Ik heb hem nooit gezien maar heb wel een video met The Making Of en de cd, zou hem graag een keer willen zien. Er zitten namelijk erg mooie nummers tussen. Jammer dat het nooit zo'n succes is geworden.

Hier is een medley met stukjes uit de musical.
Hier nog een.

Cee, Tony Bennett, the Four Aces, Diana Ross & Supremes en Sarah Brightman hebben er ondermeer een coverversie van gezongen. Verder is het nummer bekend uit diverse films.

En je hebt gelijk, het is meestal een beetje zoete muziek, en daar hou ik ook niet altijd mijn aandacht bij hoor. Maar de Polovetsiian dans uit de Vorst Igor (zelfde thema dus!!) is veel leuker. Daar verlies ik nooit mijn aandacht bij. Sterker nog, ik heb hem zelf ooit nog gechoreografeerd

Ik hou trouwens ook meer van mannenstemmen dan van die soubrettes uit die filmmusicals. Maar niet van lyrische tenoren. eigenlijk überhaupt niet van tenoren.

Aanvulling: Dat Martin Guerre niet verder is gekomen is voor mij ook onbegrijpelijk. Of het moet zijn dat het verhaal, dat nogal geweld aan wordt gedaan voor wat betreft het werkelijke verhaal (Met name dankzij Cameron Macintosh, dankjewel, bruut!!), niet aanspreekt. De muziek is namelijk redelijk briljant! Het vervelende is wel dat ze nog steeds wijzigen aan zowel songs als libretto.

[ Bericht 21% gewijzigd door ElizabethR op 29-11-2008 15:51:52 ]

Tvp, kan weinig diarree aan feitjes en namen toevoegen , maar genieten van de muziek die hier gepost wordt lukt vrij aardig.

_{* Tha_Erik draait Belle van de Notre Dame nonstop. De stemmen zijn echt prachtig . Garou}

TT even aangepast. Na een succesvol deel is dit gewoon een groot musicaltopic!

Nog een noemenswaardige musical.
Het begint weer met een lied dat iedereen ongetwijfeld kent: 'I am what I am'. Een megahit voor Gloria Gaynor, en ook Shirley Bassey wist er weg mee.

Vooral in homoseksuele kringen een erg geliefd lied, en dat is niet voor niets.

Het komt uit de musical 'La Cage aux Folles'



'La Cage aux Folles' is een musical geschreven door Jerry Herman (Hello Dolly, Mame) en het boek is van Harvey Fierstein (Torch Song Trilogy, Mrs. Doubtfire, Hairspray).

Georges and his lover Albin, who stars as Zaza at their St. Tropez drag nightclub, "La Cage aux Folles," have lived happily together for many years. Their apartment is also home to their black "maid" Jacob. Georges' son Jean-Michel (the offspring of a confused, youthful liaison with a woman named Sybil) arrives with the news that he is engaged to Anne Dindon. Unfortunately, her father is head of the "Tradition, Family and Morality Party," whose stated goal is to close the local drag clubs. Anne's parents want to meet their daughter's future in-laws. Jean-Michel has lied to his fiancée, describing Georges as a retired diplomat. Jean-Michel pleads with Albin to absent himself (and his flamboyantly gay behaviors) for the visit - and for Georges to redecorate the apartment in a more subdued fashion. He will invite Sybil--who has barely been involved with him since his birth--to dinner in Albin's stead. Albin's feelings are hurt – he has been a good "mother". He departs in a huff.

The next morning, Georges suggests to Albin that he dress up as macho "Uncle Al". Back at the chastely redesigned apartment, Georges receives a telegram that Jean-Michel's mother Sybil is not coming, and Anne's parents arrive. Hoping to save the day, Albin appears as Jean-Michel's buxom, forty-year-old mother. The nervous Jacob burns the dinner, so a trip to a local restaurant, Chez Jacqueline, belonging to an old friend of Albin and Georges, is quickly arranged. No one has briefed Jacqueline on the situation, and she asks Albin for a song. As Zaza, Albin yields to the frenzy of performance and tears off his wig at the song's climax, revealing his true identity.

Back at the apartment, the Dindons plead with their daughter to abandon her fiancé, but she is in love with Jean-Michel and refuses to leave him. Jean-Michel, deeply ashamed of the way he has treated Albin, asks his forgiveness, which is lovingly granted. The Dindons prepare to depart, but their way is blocked by Jacqueline, who has arrived with the press, ready to photograph these notorious anti-homosexual activists with Zaza. Georges and Albin have a proposal: If Anne and Jean-Michel may marry, Georges will help the Dindons escape through La Cage aux Folles next door. The Dindons do so, dressed in drag as members of the nightclub's revue, and all ends well.



Memorabele songs uit de musical zijn het al eerder genoemde 'I am what I am', en het veel minder bekende 'The best of times'





Hoewel de musical zijn premiere beleefde aan het begin van het AIDS tijdperk werd ie toch zeer goed ontvangen. Het was ook de eerste gay gerelateerde musical op Broadway. De oorspronkelijke productie werd zeer kuis opgevoerd, aangezien de regisseur zijn publiek niet wilde shockeren, zodat zelfs een kusje op de wang niet werd toegestaan.

De musial heeft de typische Jerry Herman muziek. Net als in Hello Dolly en Mame, zeer veel vrolijke wijsjes, puur amusement. Verder bestaat de cast meestal uit veel mannen in drag, veel veren, veel glitter en glamour. Het is een echte ouderwetse showmusical.

Ik heb de show gezien in Londen, ergens in 1986, en heb me zeer geamuseerd.

Oooh deze wil ik volgende keer in Londen zien! Ik wist niet dat Harvey Fierstein het boek heeft geschreven.
Graham Norton gaat vanaf januari Zaza spelen.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 17:22 schreef Cee het volgende:
Oooh deze wil ik volgende keer in Londen zien! Ik wist niet dat Harvey Fierstein het boek heeft geschreven.
Graham Norton gaat vanaf januari Zaza spelen.

Moet je doen!!!! Zeer de moeite waard.

Harvey Fierstein heeft de Torch song Trilogy geschreven, die zelfs semi-biografisch is, en is van tv vooral bekend als de broer van Robin Williams in Mrs. Doubtfire. De man met de waanzinnig schorre stem, maar Oh zo mooi!! Hij heeft in Hairspray nog niet zo heel lang geleden Edna gespeeld (Ik had liever hem in de film gehad dan John Travolta), en heeft veel stemmen gedaan in Disney films.

Een multitalent.

Martin Guerre vind ik wel mooie muziek Maar het is inderdaad nogal aangepast waardoor er echt heel verschillende versies ontstaan (gebeurt wel vaker, Les Mis, Chess...), irritant.

Harvey Fierstein intrigeert me inderdaad. Zijn Edna moet, volgens verhalen, fantastisch geweldig zijn geweest maar voor mij blijft hij de gast die m'n Broadway Cast Recording haast onluisterbaar maakt. Zijn acteertalent is misschien groots, en voor de rol van Edna hoef je ook geen geweldig goede zanger te zijn maar zijn stem vond ik gewoon stuitend haast. Maar da's dus het vervelende, je hoort hem alleen maar dus dan baseer je het puur op z'n stem.
Hij gaat de rol weer spelen in de laatste paar weken van Hairspray op Broadway, samen met Marissa Janet Winokur (ik hoop dat ik dat goed heb gespeld). Echt jammer dat het gaat sluiten daar, vind het zo'n leuke musical. Voor de Nederlandse productie sijpelen nu langzaam maar zeker de namen van de cast ook binnen.

Ik wil echt La Cage zien. Ik ga 't gewoon doen in februari, heb er zin in!

Mariska van Kolck vertelt net bij Paul de Leeuw dat ze in Chicago gaat spelen, samen met Thom Hoffman

quote:

Op zondag 30 november 2008 05:18 schreef Susi het volgende:
Mariska van Kolck vertelt net bij Paul de Leeuw dat ze in Chicago gaat spelen, samen met Thom Hoffman

Ja volgend jaar zei Mariska.. leuk Chicago musical

tvp

Chicago zonder Stephen in het ensemble

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 15:51 schreef Tha_Erik het volgende:
Tvp, kan weinig diarree aan feitjes en namen toevoegen , maar genieten van de muziek die hier gepost wordt lukt vrij aardig.

Helemaal mee eens

Als er iemand wel credits verdient in dit topic is het Stephen Sondheim. Meestercomponist van zeer gecompliceerde muziek. Vooral zangtechnisch moet je van goede huize komen om deze muziek aan te kunnen, Sondheim maakt gebruik van veel ingewikkelde recitatieven, en van een combinaite van noten die nooit 'logisch' klinkt, en daardoor zeer moeilijk te zingen is.. Verder probeert hij per project een muziekstijl te kiezen die zeer typerend is, zo is 'A Little Night Music' volledig in driekwartsmaat geschreven, en 'A Sunday in the park with George is erg staccato, als om de schilderstijl van Seurat (pointilisme) te imiteren. Bij Sweeney Todd is alweer gauw de link met opera te leggen.

De musicals van Sondheim zijn ondermeer: ‘A Funny Thing Happened on the Way to the Forum’ (1962), ‘Company’ (1970), ‘Follies’ (1971), ‘A Little Night Music’ (1973), ‘Pacific Overtures’ (1976), ‘Sweeney Todd’ (1979), ‘Merrily We Roll Along’ (1981), ‘Sunday in the Park with George’ (1984) en ‘Into the Woods’ (1987).

Deze laatste is mijn persoonlijke favoriet van Sondheim, van wie ik een groot fan ben, maar ik wil het in dit topic hebben over 'A Sunday in the park with George', een van zijn minder bekende musicals bij het gemiddelde musicalpubliek. Hij schreef de muziek en teksten voor de liedjes naar aanleiding van het boek van James Lapine , die weer geinspireerd werd door een schilderij van George Seurat, namelijk A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte. En deze George Seurat is de hoofdpersoon in de musical.



In deze musical komt dit schilderij tot leven. Het eerste bedrijf speelt zich af op zondagen tussen 1884 en 1886, in het park op een eiland in de Seine en in het atelier van George. Het tweede bedrijf speelt zich af in een Amerikaans museum en op hetzelfde eiland in 1984 en behandelt de beslommeringen van een hedendaagse kunstenaar.

Het stuk behandelt een aantal onderwerpen, waardoor het niet alleen voor een elitair publiek aantrekkelijk is. Sunday in the park with George gaat weliswaar voornamelijk over de eenzaamheid van de kunstenaar, maar het gaat ook over voor iedereen herkenbare relatieproblemen. Over hoe onmogelijk het kan zijn de juiste keuzes in je leven te maken.

De originele Broadway productie van 1984 was met Mandy Patinkin als George en Bernadette Peters als Dot. Gelukkig heb ik deze versie op video. Het bekendste nummer uit de musical is ongetwijfeld 'Putting it together', ondermeer bekend geworden door de versie van Barbra Streisand.



De musical is integraal te vinden op YouTube en het bekijken en beluisteren zeer waard. Soms schrikken mensen die nog niet zo bekend zijn met Sondheim van de hoeveelheid noten die hij in zijn nummers kan proppen, maar echt, luister het een paar keer en je bent verkocht!

A Sunday in the park with George

[ Bericht 1% gewijzigd door ElizabethR op 01-12-2008 17:29:24 ]

Oh geweldig! Ik kan er nog weinig aan toevoegen want ik ken eigenlijk alleen het schilderij. Maar ik ga 'm bekijken. Maar eerrrrrst, Company, want die dvd ligt sinds woensdag nog ongeroerd op m'n tafel en ik heb vanavond niks te doen, niks op tv. Dus ik ga hem nu bekijken en kom er z.s.m. op terug.