'Rabat: Nederlandse Marokkaan blijft onderdaan'

quote:

'Rabat: Nederlandse Marokkaan blijft onderdaan'

Marokkaanse Nederlanders zijn woedend op het oude vaderland vanwege de extreme bemoeizucht. De Hoge Raad van Migranten, een nieuw adviesorgaan van de Marokkaanse regering, ziet de Marokkanen die in Nederland wonen nog altijd als onderdanen.

Verhagen in Marokko
Opmerkelijk is ook dat minister Maxime Verhagen (CDA) van Buitenlandse Zaken juist deze week in Marokko was om de regering daar te vragen de integratie van Marokkanen in Nederland niet te belemmeren.
'Marokkanen in Nederland moeten in staat worden gesteld verbonden te blijven aan hun Marokkaanse identiteit,' aldus de raad.

Onderdaan
Het adviesorgaan blijft de Marokkaanse Nederlander, ook al is die van plan zijn hele leven in Nederland te blijven, zien als een onderdaan van Marokko.

Onlangs stuudrde de raad in Nederland uitnodigingen voor bijeenkomsten om het adviesorgaan te promoten.

Veel kritiek
De raad, die volgend week wordt geïnstalleerd en gaat toeren door Nederland, krijgt veel kritiek van de Marokkaanse organisaties in Nederland, meldt dagblad Trouw.

‘Ze zien ons als hun eeuwige onderdanen, maar we zijn gewoon Nederlander,’ en ‘Dit helpt niet bij de integratie. Dit is betuttelend, spruitjeslucht uit Rabat,’ zo citeert de krant enkele boze Marokkaanse Nederlanders.

Het Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland (SMN) noemt de bijeenkomsten in Utrecht en Den Haag ’een promotietournee’.

Zeventiende provincie
Eerder gaf SMN-directeur Farid Azarkan aan de Hoge Raad niet te erkennen. ‘Die is niet democratisch tot stand gekomen; we snappen niet op basis waarvan de leden zijn gekozen. Daarnaast zijn de doelstellingen onduidelijk. Dit is een achterhoedegevecht.’

Ook tijdens de formatie van de raad, waar PvdA-Kamerlid Khadija Arib bij was betrokken, was er veel ophef. De verantwoordelijke minister, Mohammed Ameur, sprak toen over de Marokkaanse gemeenschap in Nederland als de zeventiende provincie van Marokko.

Hier zou de Arabische taal en de Marokkaanse cultuur moeten worden verspreid.

quote:

Op donderdag 27 november 2008 19:44 schreef Triggershot het volgende:
Nederland is ook 'eigen' land van de criminele Marokkanen, waarom zouden ze dan in een andere 'eigen' land heropgevoed moeten worden?

quote:

Op donderdag 27 november 2008 20:22 schreef Triggershot het volgende:
Dus? Omdat de Marokkaanse overheid iets wil sta je het maar toe dat met uitzondering de Marokkaanse criminelen naar sadistische gevangenissen gaan?

quote:

Op donderdag 27 november 2008 20:41 schreef Triggershot het volgende:

Je hebt werkelijk bronnen nodig om aan te nemen dat er lijfstraffen zijn in Marokko in de gevangenis?

quote:

Op donderdag 27 november 2008 20:41 schreef Triggershot het volgende:

Weetje wat het leuke aan Pim Fortuyn was? Hij zei wel kutmarokkanen, maar hij zei 'het zijn wel onze jochies', dat een Marokkaan afstand zou willen doen zegt genoeg, dat hij het niet kan, daar is hij niet verantwoordelijk voor.

quote:

Marokkanen kunnen wel van de Marokkaanse nationaliteit af (Bernadette de Wit)

Niemand stelt de vraag waarom Aboutaleb nog steeds de Marokkaanse nationaliteit heeft en waarom hij deze niet allang heeft opgegeven. Ik ben het eens gaan uitzoeken omdat Marokkanen zelf alrtijd meteen paniekerig roepen dat je nooit van je Marokkaanse nationaliteit af kunt. Zo ook Aboutaleb. Maar hoe zit het nu echt? Volgens artikel 19 van de Code de la Nationalité Marocaine uit 1958 kunnen Marokkanen met een buitenlandse nationaliteit via een beschikking toestemming krijgen voor het opgeven van hun Marokkaanse nationaliteit. Vraag aan Aboutaleb: waarom heeft u dat nooit gedaan? En waarom doet u dat nu niet, om het goede voorbeeld te geven aan Marokkanen. Een ingezonden artikel van Bernadette de Wit.

Wellicht geeft Aboutaleb die toestemming van de zich koning noemende sultan niet eens nodig, want lid 5 van ditzelfde artikel stelt: Marokkanen die in het buitenland in publieke dienst treden, of in buitenlandse legerdienst zijn, krijgen van de Marokkaanse staat zes maanden om ontslag te nemen. Negeren ze dit bevel, dan wordt hun Marokkaanse nationaliteit automatisch ingetrokken.
Kortom, Aboutaleb is al geen Marokkaan meer sinds hij wethouder werd in Amsterdam! (Tenzij zijn functies bij de SER en het CBS ook al hieronder zouden zijn gevallen.)
Maar het zou ook kunnen dat Aboutaleb zich beroept op artikel 20 van de Code de la Nationalité: de beschikking tot intrekken van de Marokkaanse nationaliteit kan namelijk worden herroepen als de betrokkene onmogelijk ontslag kan nemen. Bijvoorbeeld, wellicht, in het geval van een wethouder.
Dit zou allemaal zomaar kunnen, maar waarom wordt het Aboutaleb nooit gewoon gevraagd in de Kamer of bij Nova?
Uit de overige artikelen van de Code, aangaande de procedure, blijkt dat het honds moeilijk is om Marokkaan te wórden. Aan het omgekeerde worden veel minder woorden vuil gemaakt. Iedereen roept schrikachtig dat de koning nooit toestemming zal geven, maar niemand durft het kennelijk aan om het gewoon eens uit te proberen en een verzoek in te dienen conform de artikelen 26 t/m 29.

Vaak hoor je dat de "allégeance perpétuelle" Marokkanen in het buitenland verbiedt om hun geboortenationaliteit op te geven. Dit begrip komt nergens voor in de Code de la Nationalité Marocaine.
Deze verplichte eeuwige trouw zou omschreven staan in het Verdrag van Madrid uit 1880, maar komt hier evenmin niet in voor. Wel een artikel met soortgelijke strekking.
Artikel XV van dit verdrag geeft Marokko het recht Marokkanen die een andere nationaliteit hebben verkregen en die terugkomen naar Marokko om daar te wonen voor tenminste een periode die nodig is om de buitenlandse nationaliteit te verkrijgen, weer tot Marokkanen kan verklaren of ze anders het land uit kan zetten. Als de Marokkaanse overheid echter toestemming heeft gegeven voor de naturalisatie, dan mag de buitenlandse nationaliteit behouden blijven. Vreemd genoeg heeft geen enkele Nederlandse journalist of Kamerlid ooit uitgezocht of dit ook door Nederland ondertekende verdrag nog rechtskracht heeft.

Op de website van het Marokkaanse consulaat in België staat er wel iets over:
http://www.wafin.be/consu(...)6cea193f9a6933d75a33

'Zo is het principe van de eeuwige trouw (allégeance perpétuelle) een fundamentele, overanderlijke regel in het Marokkaanse recht terzake. De binnenlandse wet is niet de enige rechtsbron in het Marokkaanse nationaliteitsrecht. De geratificeerde en gepubliceerde internationale verdragen of akkoorden bevatten bepalingen over deze kwestie. Aldus is het geval dat de ondertekenende staten van het verdrag van Madrid van 3 juli 1880, dat plechtig de eeuwige trouw van de Marokkaanse onderdanen verkondigt, hun nationaliteit kunnen verlenen aan alle Marokkaanse ingezetenen die hierover een verzoek hebben uitgesproken.

De Marokkaan die in het buitenland is genaturaliseerd, behoudt derhalve de Marokkaanse nationaliteit, en op deze titel zal hij door de nationale wet beschouwd blijven worden als Marokkaans burger, zo lang hij niet zal hebben gevraagd afstand te doen van zijn nationaliteit en zo lang dit niet zal zijn vastgesteld door een beschikking.'
Aha, daar hebben we het verzoek tot afstand doen en de beschikking weer! Het kan dus wel, tenzij het consulaat opzettelijk jokt. Ook hier weer: zoek dat toch eens uit, parlementaire journalisten of Kamerleden. Ondertussen blijft de mythe in stand en durft geen enkele Marokkaan een verzoek in te dienen. Doodsbang voor de sultan-koning met zijn Amicales en geheime dienst?

In een democratisch land houdt de regering zich aan haar eigen wetten. De Marokkaanse regering had Aboutaleb bij zijn aantreden als wethouder moeten sommeren zich te melden in verband met artikel 19 van haar nationaliteitswet. Maar met Eurabia zijn enorme financiële belangen gemoeid (de overmakingen van Marokkanen alhier naar daar zijn een belangrijk deel van het BNP) en bovendien zijn er islamitische belangen mee gemoeid, zoals ook blijkt uit het verbod om hier geboren kinderen een andere dan islamitisch-Arabische voornaam te geven. Nederlandse ambtenaren werken er zoals bekend ijverig aan mee dat Marokko zijn hier wonende onderdanen in zijn tentakels vastklemt. Een Marokkaanse wethouder of burgemeester in Nederland, met een aangeboren Mohammedaanse identiteit en dus automatisch loyaliteit aan de verbreiding van de islam, is een groot voordeel voor het machtsstreven van de sultan te Rabat.
Als Aboutaleb zijn nieuwe land echter een warm hart toedraagt, moet hij toch ook durven erkennen dat in die macht van een vreemde islamitische mogendheid een belangrijke oorzaak ligt van de vele probleem-Marokkanen alhier. Ook bij Marcouch mis ik die eerlijkheid en moed.

Hoe dan ook. Als Aboutaleb een vent is, bevrijdt hij zich van de sultan en geeft hij het goede, emancipatoire voorbeeld aan zijn landgenoten. Dan bezorgt hij een brief met zijn groene paspoort erin op het Marokkaanse consulaat, Calandstraat no. 11 te Rotterdam.

Bernadette de Wit

quote:

Op donderdag 27 november 2008 20:49 schreef SCH het volgende:
De Nederlandse overheid hoeft niets te doen Martijn, dat doen de mensen zelf wel zoals je had kunnen lezen.