Donor of niet?

Mijn lichaam heb ik toch niet meer nodig na mijn leven en als een ander er nog wat aan kan hebben, dan mag dat van mij.

Maar idd voor wat, hoort wat.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:18 schreef L-mo het volgende:

[..]

met dit soort posts wel ja... breng ze vooral op ideën...

---

't is niet alsof ik er dan nog wat aan heb, dus...

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:13 schreef DarkElf het volgende:
Ben benieuwd of dit zo'n topic wordt waar als je zegt dat je geen donor wilt zijn mensen meteen beginnen te gillen : "Ja maar wat als je zelf eens iets nodig hebt??".

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:19 schreef spaceben het volgende:

[..]

is dat een gekke reactie dan?

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:21 schreef L-mo het volgende:

[..]

tuurlijk wel, maar aan je post valt af te lezen dat je dat niet graag zou willen en als dat zo is moet je dat natuurlijk niet posten...
bv: een man richt een pistool op je hoofd en je zegt: oh ik hoop niet dat ie de trekker overhaalt....

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:15 schreef clowntje het volgende:
Tja, ik vind het ook best een raar idee eigenlijk. Stel nou dat je niet écht dood bent als je dood bent, en dat je alles nog bewust meemaakt, maar alleen niks meer kan bewegen en praten?? Naja, ik moet volgend jaar pas kiezen en ik denk dat ik toch wel donor wordt... maar ik blijf het toch een beetje een eng idee vinden

Maar idd voor wat, hoort wat.

---

Ik vraag me vooral wel eens af of dokters nog wel alles proberen als je op sterven ligt en je bent donor.
Aan de andere kant is het positief dat je op deze manier anderen kunt helpen.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:20 schreef DarkElf het volgende:

[..]

Nee maar sommige mensen kunnen abnormaal fel reageren op mensen die geen donor willen zijn. Nooit gehoord/meegemaakt

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:25 schreef spaceben het volgende:

[..]

nee gelukkig niet, of iemand donor wil zijn wel of niet moet ie zelf weten, maar als je daarna zelf gaat verkondigen dat je wel wilt ontvangen, dan start je zelf een eventueel felle discussie op. toch?

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:17 schreef roelio het volgende:
rijst de vraag: wil je zelf dan wel op die manier geholpen worden? ... ja, dat weet ik ook niet...

---

En voor degeen die bang is dat 't er niet meer uitziet, hoornvliezen worden veel getransplanteerd, maar als ze er niet meer zijn zie je er niets van. Daarbij zijn van een dode over 't algemeen (altijd?) de ogen dicht.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:24 schreef Kesh het volgende:

Ik vraag me vooral wel eens af of dokters nog wel alles proberen als je op sterven ligt en je bent donor.

---

Ach ja ik zie waarschijnlijk weer allemaal dingen die er niet zijn!!

quote:

---

Daarbij zijn van een dode over 't algemeen (altijd?) de ogen dicht.

---

heb liever niet dat ze in me gaan lopen snijden, maar tja ik ben dan toch al morsdood...

ach What the hell... als ik maar wel goed dicht geritseld word

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:49 schreef erikh het volgende:
Ik laat mijn nabestaanden beslissen. Voor mij zit er toch geen belang meer in en de nabestaanden hebben het moeilijker met mijn dood dan ik.

---

P.S. dit is geen flame, maar een serieuze een vraag!

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:13 schreef DarkElf het volgende:
Ben benieuwd of dit zo'n topic wordt waar als je zegt dat je geen donor wilt zijn mensen meteen beginnen te gillen : "Ja maar wat als je zelf eens iets nodig hebt??".

---

Ik heb al een paar bijna-doodervaringen achter de rug en weet mijn lichaam dus bijzonder te waarderen. Mijn familie weet dat ze me ook onder geen beding mogen cremeeren en ik wens dagen opgebaard te liggen.

Als iemand ook maar 1 haar van mij steelt pak ik diegene zijn/haar handen beet en weet de haar te ontfrutselen. Laatst in de tram voelde ik weer hoe een vrouw 1 haar uit mijn hoofd trok. Ik draaide mij om en ze reageerde heel raar: een geschift wijf wat er iets mee van plan was. Kijk je kan veel verzinnen van hoe goed het allemaal is bedoeld maar ik wens geen cel van mijn lichaam aan een nare identiteit af te staan.
Stel je bvb voor dat er een naarling of een kreng een auto-ongeluk krijgt. 'Hoera', denkt dan de meerderheid van de weldenkende mensen, 'net goed', God straft vanzelf. 'Nee', roepen de artsen,'geef hem/haar bloed en andermans organen'.
Mooi niet van mij. Het idee alleen al vind ik te walgelijk voor woorden. Dit is mijn lichaam en men blijft er van af.

Sinds dat hele DNA-gedoe wordt het zelfs gevaarlijk: mensen kunnen celweefsel van anderen misbruiken om de politie op dwaalspoor te brengen. Maar ik dwaal af...

Het is mij eens tijdens gynacologisch onderzoek gevraagd of ik de toen aanwezige rijpe eicel wou afstaan. In het kamertje ernaast lag, of bij wijze van spreken, een vrouw die er zelf geen had en er 1 wou. Nou mooi niet. Zijn ze nou helemaal gek geworden? Ethisch is het voor mij volstrekt onaanvaardbaar.
Dit is het tastbaarste voorbeeld: een stukje van mijn lichaam dat een ander leven zou gaan leiden. Echt te walgelijk voor woorden. Het idee het te suggereren aan iemand die zelf geen kinderen wil omdat er al te veel mensen op aarde zijn, en zat weeskinderen, getuigt bovendien van de kortzichtigheid van de medische stand. En de vraag naar die eicel naar het egoisme van de ongewenst kinderloze vrouw. (Laat ze pleegouder of adoptiemoeder worden of in een kindertehuis gaan werken.) De gemakzucht waarmee men dacht mij eventjes een nakomeling te kunnen aftroggelen. Schande!!!
Zo kan ik bij elk onderdeel wel iets verzinnen wat er fout aan is.
Omgekeerde situatie: met andermans onderdelen zou ik mij raar en vies voelen. Wel heb ik een paar cyborg-onderdelen: dat is wel gaaf!

[Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 26-03-2002 12:06]

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:53 schreef Tjippie het volgende:

[..]

Kun je ze het nu niet vragen en die keus vastleggen? Wanneer je nabestaanden geraadpleegd moeten worden is het hoogstwaarschijnlijk niet meer nodig (lees heeft het geen zin meer omdat er dan veel minder bruikbaar is vanwege het feit dat er al vanalles aan het afsterven is)...

P.S. dit is geen flame, maar een serieuze een vraag!

---

En dan speel ik met nog iets in m'n hoofd... Ik vind deze aarde overbevolkt, en twijfel dus zelf of ik ooit donor matriaal zou gebruiken.
En dus ook of ik anderen wil redden met mijn organen.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:53 schreef Tjippie het volgende:

[..]

Kun je ze het nu niet vragen en die keus vastleggen? Wanneer je nabestaanden geraadpleegd moeten worden is het hoogstwaarschijnlijk niet meer nodig (lees heeft het geen zin meer omdat er dan veel minder bruikbaar is vanwege het feit dat er al vanalles aan het afsterven is)...

P.S. dit is geen flame, maar een serieuze een vraag!

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 14:57 schreef sundae het volgende:
Ik ben al een paar jaar donor, zonder alleen m'n hart en hoornvliezen uit. Ze mogen veel van me hebben, maar die dingen leken me toch niet echt prettig, vandaar.

---

_{hmm,zal hier tuurlijk wel weer paar reacties op krijgen}

het interesseert me niet wat andere mensen kiezen, wel of niet. ieder zijn keus, die je dan dus ook dient te respecteren ens0w..

En nee, ik wil dus ook niets hebben van een donor.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 17:34 schreef L-mo het volgende:
Maar even vanuit de nabestaande gekeken, ik denk dat deze alleen maar het gebaar kunnen warderen en het juist op prijs stellen dat ik andere mensen een dienst kan bewijzen en dus op die manier van iets slechts iets goeds maken.

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 17:36 schreef qltel het volgende:

[..]

Die hoornvliezen vind ik toch erg prettig (zie m'n andere post in dit topic)

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 18:12 schreef sundae het volgende:

[..]

Ik heb een keer ergens iets gelezen over de nabestaanden van een donor, dat het voor hen helemaal niet fijn is. Er werd daar verteld dat de donor tot vlak voor de transplantatie in leven wordt gehouden, omdat dat beter is voor de organen. De nabestaanden kunnen zo dus niet bij de donor blijven totdat deze echt overlijdt, dat lijkt me wel weer een hele vervelende gedachte..

---

Ik heb vandaag de brief gekregen, en ik weet echt niet wat ik moet kiezen.

Van de ene kant: ik ben dan toch dood, dus wat heb ik er nog aan.
Maar van de andere kant : moeten ze al gaan snijden als je nog leeft?

Ik weet het dus nog niet.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 18:50 schreef L-mo het volgende:
aangezien dood toch dood is, is het dan niet logischer om te concluderen dat het toch niet uitmaakt?

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 18:20 schreef _Administr8or_ het volgende:

[..]

En dat is dus het stukje waar ik niet blij mee ben!!!

Ik heb vandaag de brief gekregen, en ik weet echt niet wat ik moet kiezen.

Van de ene kant: ik ben dan toch dood, dus wat heb ik er nog aan.
Maar van de andere kant : moeten ze al gaan snijden als je nog leeft?

Ik weet het dus nog niet.

---

Ik vind altijd dat het beter is eraan te denken dat je toch al dood bent, en je kunt er iemand z'n leven mee redden (misschien zelfs van meerdere mensen), dat is toch het mooiste wat je kunt doen?

Van mij mogen ze alles hebben als ik dood ben. Ik wil toch gecremeerd worden, en of er nou een hart of nier minder gecremeerd wordt maakt mij echt niets uit.
Ik vind het een prettig idee dat wanneer ik dood ben, andere mensen misschien dankzij mijn organen kunnen blijven leven.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 19:06 schreef L-mo het volgende:

[..]

dus als iemand een orgaan van jou zou hebben gekregen vind je dat je nog niet helemaal dood bent??

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:10 schreef L-mo het volgende:
krijg net een brief binnen, denk wel dat ik het ga doen hoor.

wat hebben jullie gedaan en waarom?

---

Ik ga denk ik voor keuze 3. Niet omdat ik het niet weet. Ik weet zeker dat iedereen alles van mijn lichaam mag hebben. Ik laat echter mijn nabestaanden beslissen omdat ik, heel stom, bang ben dat doktoren me dan meteen maar dood verklaren en nou moeten ze wachten op nabestaanden.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 19:57 schreef Uiruru het volgende:

[..]

Kreeg vandaag dezelfde brief.

Ik ga denk ik voor keuze 3. Niet omdat ik het niet weet. Ik weet zeker dat iedereen alles van mijn lichaam mag hebben. Ik laat echter mijn nabestaanden beslissen omdat ik, heel stom, bang ben dat doktoren me dan meteen maar dood verklaren en nou moeten ze wachten op nabestaanden.

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 18:51 schreef L-mo het volgende:

[..]

als dat de enigste rede is dan zou ik er nog maar eens goed over nadenken....

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 19:57 schreef Uiruru het volgende:

[..]

Kreeg vandaag dezelfde brief.

Ik ga denk ik voor keuze 3. Niet omdat ik het niet weet. Ik weet zeker dat iedereen alles van mijn lichaam mag hebben. Ik laat echter mijn nabestaanden beslissen omdat ik, heel stom, bang ben dat doktoren me dan meteen maar dood verklaren en nou moeten ze wachten op nabestaanden.

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 19:02 schreef sundae het volgende:

[..]

<KNIP>
Ik vind altijd dat het beter is eraan te denken dat je toch al dood bent, en je kunt er iemand z'n leven mee redden (misschien zelfs van meerdere mensen), dat is toch het mooiste wat je kunt doen?

---

Klinkt hard maar zo denk ik er wel over.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 00:19 schreef dawg het volgende:

[..]

nah dat niet, het is een mening (min of meer), geen reden.
reden? ik gun het andere mensen als ze daarmee geholpen zijn, en omdat ik dus weet hoe het is als je weet dat je some day een nieuw orgaan nodig hebt.

---

[Dit bericht is gewijzigd door cyberbeast op 27-03-2002 08:37]

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 07:59 schreef cyberbeast het volgende:

[..]

Ik vind dat er verkeerd naar gekeken word. Je hebt geen nieuw orgaan nodig. De mens is geen auto oid die steed maar weer een nieuw setje banden word gegeven.

---

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 11:21 schreef dawg het volgende:

[..]

das nogal makkelijk gezegd.

---

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 11:39 schreef cyberbeast het volgende:

[..]

Hoezo is dat nogal makkelijk gezegd? Het is de waarheid. De mens is geen apparaat waar je de defecte onderdelen maar even vervangt met nieuwe, anders hadden we bij onze geboorte wel een pakketje reserve onderdelen gehad.

---

Misschien bedoel je dat het tegennatuurlijk is? Want dat is het natuurlijk. Het feit dat je met de nieren van een ander verder kunt leven, of met iemand anders z'n hoornvlies weer kunt zien is pure triomf van de wetenschap over de natuur.
Maar...is het daarom niet koosjer?
Waar trek jij deze grens? Smeer jij jodium op een schaafwond, laat je een gebroken arm spalken?

Het gebruiken van donor-organen verschilt m.i. niet wezenlijk van andere medische praktijken. Er is een fysiek probleem, er is een oplossing. Voila, u bent weer gezond.

En zo bezien heb je dat donor-orgaan net zo "nodig" als dat gips om je gebroken been. De mogelijkheid creëert de behoefte.

Ik zie werkelijk niet in wat er ethisch niet verantwoord zou zijn aan het helpen van andere mensen met spullen die je zelf niet nodig hebt. Of dit nou oude kleren zijn voor het leger des Heils, of een orgaan dat ik niet meer nodig heb omdat ik dood ben.

Maar goed, that's me.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 12:02 schreef Kwark het volgende:

[..]

Dit soort redenaties zijn pure kul natuurlijk. Het zou een mooie paklijst worden van alles waar we bij onze geboorte al niet van voorzien hadden moeten zijn (schoenen, kleren, schoon ondergoed, deodorant, aanmaakblokjes voor de barbecue en nog tien kilometer opsomming).

---

quote:

---

Misschien bedoel je dat het tegennatuurlijk is? Want dat is het natuurlijk. Het feit dat je met de nieren van een ander verder kunt leven, of met iemand anders z'n hoornvlies weer kunt zien is pure triomf van de wetenschap over de natuur.
Maar...is het daarom niet koosjer?
Waar trek jij deze grens? Smeer jij jodium op een schaafwond, laat je een gebroken arm spalken?

Het gebruiken van donor-organen verschilt m.i. niet wezenlijk van andere medische praktijken. Er is een fysiek probleem, er is een oplossing. Voila, u bent weer gezond.

En zo bezien heb je dat donor-orgaan net zo "nodig" als dat gips om je gebroken been. De mogelijkheid creëert de behoefte.

Ik zie werkelijk niet in wat er ethisch niet verantwoord zou zijn aan het helpen van andere mensen met spullen die je zelf niet nodig hebt. Of dit nou oude kleren zijn voor het leger des Heils, of een orgaan dat ik niet meer nodig heb omdat ik dood ben.

---

Ik zelf ga zo goed als nooit naar een dokter, geloof er niet in. (ben er wel geweest toen ik klein was, maar nadat ik zelf voldoende zeggenschap had over mijn lichaam ben ik niet meer geweest, ook niet voor gebroke botten!! die repareer ik zelf .)
Ik ben hier mischien heel extreem in, maar ik zal mensen nooit een strobreed in de weg leggen om organen getransplanteerd te krijgen. _{(zulen alleen nooit de mijne worden)}

Maar zo denk ik er over. Als ik daardoor iemand tegen het zere been schop, mijn exuses.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 12:04 schreef Kwark het volgende:
Overigens vind ik reacties dat "criminelen helaas ook recht hebben op donor-organen" of "misschien doen ze wel minder hun best om me te redden" wel getuigen van een uiterst cynisch mensbeeld.

Maar goed, that's me.

---

Over die criminelen: Ja ik ben gewoon tegen orgaan transplantatie.
En zeker mensen die een zwaar crimineel feit hebben gepleegt hebben daar helemaal geen recht op.
Of wil jij graag je organen afstaan om een bv. verkrachter/moordenaar te helpen Lijkt me niet.

_{-edit- zin afgemaakt.}

quote:

---

Misschien bedoel je dat het tegennatuurlijk is? Want dat is het natuurlijk. Het feit dat je met de nieren van een ander verder kunt leven, of met iemand anders z'n hoornvlies weer kunt zien is pure triomf van de wetenschap over de natuur.
Maar...is het daarom niet koosjer?
Waar trek jij deze grens? Smeer jij jodium op een schaafwond, laat je een gebroken arm spalken?

Het gebruiken van donor-organen verschilt m.i. niet wezenlijk van andere medische praktijken. Er is een fysiek probleem, er is een oplossing. Voila, u bent weer gezond.

En zo bezien heb je dat donor-orgaan net zo "nodig" als dat gips om je gebroken been. De mogelijkheid creëert de behoefte.

Ik zie werkelijk niet in wat er ethisch niet verantwoord zou zijn aan het helpen van andere mensen met spullen die je zelf niet nodig hebt. Of dit nou oude kleren zijn voor het leger des Heils, of een orgaan dat ik niet meer nodig heb omdat ik dood ben.

---

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 12:36 schreef cyberbeast het volgende:
Over die criminelen: Ja ik ben gewoon tegen orgaan transplantatie.
En zeker mensen die een zwaar crimineel feit hebben gepleegt hebben daar helemaal geen recht op.
Of wil jij graag je organen afstaan om een bv. verkrachter/moordenaar te helpen Lijkt me niet.

---

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 12:27 schreef cyberbeast het volgende:

[..]

Ik heb het over organen, niet over gebruiks voorwerpen.
schoenen, kleren, schoon ondergoed, deodorant, aanmaakblokjes voor de barbecue heb je niet nodig om te kunnen leven. Een hart wel en daar heb je er maar 1 van.
[..]

Het is inderdaad tegen natuurlijk.
De wereld is overbevolkt, en als je iedereen maar langer laat leven dan ze eigenlijk zouden doen, los je dat probleem nooit op. (zelfde als mensen die bevrucht willen worden door een donor, dit moeten ze gewoon verbieden totdat er geen wees/zwerf kinderen meer zijn. En iemand die dan toch een kind wil, adopteerd er maar een X aantal) Maar niemand schijnt hier over na te denken.
(ik wil zelf ook absoluut geen kinderen in de wereld zetten, ik ben zelf al niet zo blij met deze wereld en het wordt als maar slechter . )

Ik zelf ga zo goed als nooit naar een dokter, geloof er niet in. (ben er wel geweest toen ik klein was, maar nadat ik zelf voldoende zeggenschap had over mijn lichaam ben ik niet meer geweest, ook niet voor gebroke botten!! die repareer ik zelf .)
Ik ben hier mischien heel extreem in, maar ik zal mensen nooit een strobreed in de weg leggen om organen getransplanteerd te krijgen. _{(zulen alleen nooit de mijne worden)}

Maar zo denk ik er over. Als ik daardoor iemand tegen het zere been schop, mijn exuses.

---

Ik ben wel benieuwd wat je bedoelt met "ik geloof er niet in" (dokter e.d.). Als je arm gebroken is kan de dokter hem genezen...wat valt daaraan niet te geloven?

Dat laatste puur uit interesse.

kan gewoon niet kiezen. Dus laat ik de beslissing aan de nabestaanden over.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 13:29 schreef Vision het volgende:
niet ingevuld.

kan gewoon niet kiezen. Dus laat ik de beslissing aan de nabestaanden over.

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 19:06 schreef L-mo het volgende:

[..]

dus als iemand een orgaan van jou zou hebben gekregen vind je dat je nog niet helemaal dood bent??
^{kzie het probleem niet}

---

Overigens is het niet altijd zo dat mensen langer leven met een donor orgaan, maar wel dat de kwaliteit van hun leven veel beter wordt. Bijvoorbeeld omdat ze nu wel kunnen zien. En dat vind ik een hele goede reden om WEL een donor te zijn.

[Dit bericht is gewijzigd door SleepingSun op 27-03-2002 13:49]

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 13:27 schreef Kwark het volgende:

[..]

Zolang jij niemand een strobreed in de weg legt, zie ik niet in waarom je iemand met jouw standpunt tegen het zere been zou schoppen. Het is jouw lichaam en jouw overtuiging. We zullen het weliswaar niet eens worden, maar dat hoeft gelukkig ook niet.

Ik ben wel benieuwd wat je bedoelt met "ik geloof er niet in" (dokter e.d.). Als je arm gebroken is kan de dokter hem genezen...wat valt daaraan niet te geloven?

Dat laatste puur uit interesse.

---

(over dat tegen zere been schoppen, ik heb al een keer deze discusie met iemand gehad, en die werd daar zo vreselijk boos over... die vond het asociaal van mij, hij kon mijn standpunten waarschijnlijk niet waarderen.)

Transplantatie van organen 't is niet mijn keus maar als mensen dat willen en kunnen. Hou ik ze niet tegen, en zeg er niks van.
Maar als ik mensen over zaaddonors hoor dan word ik meestal wel (een beetje) boos... niet omdat ik die mensen geen kinderen gun, maar omdat er nog genoeg kinderen zonder ouders zijn, en ik gun die kinderen een beter bestaan.

_{Ik ga nu naar huis, morgen lees ik het weer en andwoord ik eventueel ook weer.}

Ik hoop dat ik heel veel mensen gelukkig kan maken na mijn dood. De "kwaliteit van iemands leven verbeteren" zoals dat zo mooi heet. Ervoor te zorgen dat iemand niet godweethoeveel tijd per week kwijt is aan de nierdialyse. Weer trappen kan lopen als hij of zij mijn hart krijgt. De brandwonden van iemand sneller herstellen met behulp van mijn huid (nee daar zie je niets van, dat dat gedaan is, je blijft nog steeds mooi netjes opgebaard liggen!).

Op het moment dat ik hersendood ben, dan ben ik dood. En mag je mijn organen dus hebben.

De beslissing overlaten aan de nabestaanden is praktisch altijd een keuze voor niet-donor zijn. Want nabestaanden zijn - als het goed is - behoorlijk van slag door jouw overlijden, en zullen zoiets wat toch als heel ingrijpend wordt ervaren, waarschijnlijk niet echt snel toestaan. Dat dus nooit.

En ik heb vertrouwen in de integriteit van artsen. Wat denk je nou serieus, dat een arts niet alles uit de kast zal halen om jou te laten leven, maar je met opzet laat sterven omdat ergens - ook anoniem voor die arts - iemand op een hart ligt te wachten? Natuurlijk niet.

Zoals ik al eerder in een topic quootte:

"DON'T TAKE YOUR ORGANS TO HEAVEN,
HEAVEN KNOWS WE NEED THEM HERE!"

En nee, ik snap eerlijk gezegd niets van mensen die zeggen dat ze hun lichaam voor zichzelf willen houden. Als je leeft: natuurlijk. Als je dood bent, dan ben je voer voor de wormen (of wil je die ook buiten de deur houden?), of brandstof voor de oven. Kom op zeg, overboord met die overgevoeligheid, help je medemens eens een beetje (nee, ik heb zelf nooit een orgaan gekregen van iemand, dit is geen eigenbelang).

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 13:59 schreef Nausicaa het volgende:
En nee, ik snap eerlijk gezegd niets van mensen die zeggen dat ze hun lichaam voor zichzelf willen houden. Als je leeft: natuurlijk. Als je dood bent, dan ben je voer voor de wormen (of wil je die ook buiten de deur houden?), of brandstof voor de oven. Kom op zeg, overboord met die overgevoeligheid, help je medemens eens een beetje (nee, ik heb zelf nooit een orgaan gekregen van iemand, dit is geen eigenbelang).

---

Kunnen we deze mensen dus ook gewoon in hun waarde laten en accepteren dat iedereen anders is en ook gewoon zelf over zijn eigen lichaam maag beslissen......

Laten we dit onderwerp gebruiken om aan te geven of je donor bent of niet en waarom dan wel of niet.....
Misschien zijn er Fokkers die hele goed argumenten zien om donor te worden, is er toch nog iets bereikt in deze wereld.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 13:55 schreef cyberbeast het volgende:

[..]

Ik geloof niet in dokters, is een beetje verkeerd verwoord. Ik ga niet naar een dokter omdat ik het zelf dus (meestal) ook kan.
Heb al een 2 keer een bot gebroken, nooit bij een dokter voor geweest, en ik functioneer nog steeds uitstekend. evt wratten snij ik zelf weg, grote wonden e.d. maak ik schoon met alcohol(vodka), en een beetje visdraad met een naald en ik kan mezelf ook hechten. En ik ben heel zelden ziek (ben nu al 9 a 10jaar niet ziek geweest(wat mij regelmatig verbaast, qua levensstijl).

(over dat tegen zere been schoppen, ik heb al een keer deze discusie met iemand gehad, en die werd daar zo vreselijk boos over... die vond het asociaal van mij, hij kon mijn standpunten waarschijnlijk niet waarderen.)

Transplantatie van organen 't is niet mijn keus maar als mensen dat willen en kunnen. Hou ik ze niet tegen, en zeg er niks van.
Maar als ik mensen over zaaddonors hoor dan word ik meestal wel (een beetje) boos... niet omdat ik die mensen geen kinderen gun, maar omdat er nog genoeg kinderen zonder ouders zijn, en ik gun die kinderen een beter bestaan.

_{Ik ga nu naar huis, morgen lees ik het weer en andwoord ik eventueel ook weer.}

---

Wat betreft zaad- en eiceldonatie: ik vind je ideeën sympathiek. Helaas is de wens om kinderen te krijgen en groot te brengen in de eerste plaats een biologische kwetie, een instinct, en geen maatschappelijke.
Ik kan me goed voorstellen dat het voor een vrouw een wereld van verschil is of ze een kind adopteert, een kind dat al een peuter, misschien zelfs al een kleuter of nog ouder is...of dat ze een kind vanaf de eerste dag als embryo in zich voelt groeien, geboorte geeft, de bortst geeft, etc. etc.

Voor de eventuele (al dan niet biologische) vader trouwens ook!

Mensen die om wat voor reden dan ook geen kinderen kunnen krijgen rennen heus niet na drie keer proberen naar de dichtsbijzijnde spermabank voor een buisje zaad.
Vaak kost het jaren van frustratie en onzekerheid, waarin alle mogelijkheden van alle kanten worden bekeken en overdacht, alvorens men een beslissing neemt en kiest voor IVF, draagmoederschap, adoptie, kinderloos blijven, of wat dan ook.

Dat er dus niet over adoptie zou worden nagedacht is dus absoluut niet waar. De keuze al dan niet adoptie is een volstrekt individuele, en deze per definitie te veroordelen lijkt mij daarom erg kortzichtig.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 14:32 schreef Kwark het volgende:
Ik kan me goed voorstellen dat het voor een vrouw een wereld van verschil is of ze een kind adopteert, een kind dat al een peuter, misschien zelfs al een kleuter of nog ouder is...of dat ze een kind vanaf de eerste dag als embryo in zich voelt groeien, geboorte geeft, de bortst geeft, etc. etc.

Voor de eventuele (al dan niet biologische) vader trouwens ook!

Mensen die om wat voor reden dan ook geen kinderen kunnen krijgen rennen heus niet na drie keer proberen naar de dichtsbijzijnde spermabank voor een buisje zaad.
Vaak kost het jaren van frustratie en onzekerheid, waarin alle mogelijkheden van alle kanten worden bekeken en overdacht, alvorens men een beslissing neemt en kiest voor IVF, draagmoederschap, adoptie, kinderloos blijven, of wat dan ook.

Dat er dus niet over adoptie zou worden nagedacht is dus absoluut niet waar. De keuze al dan niet adoptie is een volstrekt individuele, en deze per definitie te veroordelen lijkt mij daarom erg kortzichtig.

---

Zoals ik al eerder zei: daarvoor een eicel of sperma afstaan is nogal een verantwoording. Iemand kan dat wel als "baarmachine" verder in zich laten volgroeien maar wie zegt dat het de ultieme moeder is? Wie garandeert dat de zg vader een aardige man is die je sperma waardig blijkt? Tegenwoordig zijn er al kinderen op zoek naar hun "natuurlijke ouders". Ik heb echt geen zin vanwege een of ander veruchtbaarheidsdefect over 'tig jaar ineens een jankend mens voor mij te zien die meent het bij mij zoveel beter te kunnen hebben gehad of boos op mij is. Of stel je genetisch materiaal verdwijnt in een een naar gezin waar het wordt opgeleid tot haatdragend bekrompen wezen.

Gestel dat ik het wel zou doen dan verbiedt mijn familie het mij mijn eicellen af te staan. De eicel-aftroggelarij, uit mn eerdere reactie hier, had ik natuurlijk op een feestje als smalltalk gebruikt. Ze vinden dat 'hun' nazaten op ze zouden moeten kunnen rekenen.
(Dit is ook iets om rekening mee te houden als je orgaandonor wordt: hoe sterk is je familieband en trek je je er wat van aan?)
Maar mijn familieleden zijn ook weer zo dat ze de mening hebben dat indien hun nier in een naarling zat er ten minste nog 1 ding goed aan hem is. Dat de naarling misschien dankzij het gedoneerde onderdeeltje tot inkeer komt en een ander zicht op de wereld krijgt.
Ik betwijfel dat. Of hij/zij moet dankzij de operatie een spirituele ervaring hebben gehad en verlicht uit de narcose terugkeren. Of dat een andere vriendelijkere geest tijdens de narcose zijn/haar lichaam heeft over genomen. Ook een vorm van 'orgaan-donatie' maar dan een compleet lichaam wat meer iets is voor het Truth-forum.

Nu ik toch spiritueel bezig ben: gaat iedereen op z'n tijd en valt deze amper te verlengen? Een kennis van mij had een nieuwe nier nodig. Ik vroeg hem waar het wachten op was want de krant staat vol rouwadvertenties. "Wachten tot een jong gezond iemand met de juiste bloedgroep en een donorcodicil zich te pletter rijdt en in het ziekenhuis overlijdt," was het cynische antwoord. Dat gebeurde. Na een jaar stoote de nier alsnog af en stierven donor en donornier. Hij had wel voor het eerst in jaren weer een pilsje kunnen drinken en een jointje gerookt. Dat dankzij de donor. Dat zijn de leuke kanten van het donorverhaal.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 16:20 schreef Lurky het volgende:

De selectie en het voortraject voor adoptie zijn oneindig veel zwaarder dan elke vorm van 'biologisch' ouderschap.

---

quote:

---

Als adoptie-ouder moet je wel een en ander in je mars hebben kwa opleiding, inkomen, gezinssituatie, woonomstandigheden en sociale vaardigheid.

---

quote:

---

Ik ga er van uit dat het oudersschap adaptief gedrag is: men aapt anderen na, men is de familie ter wille, wil iets van zichzelf of iets nalaten. Dit zonder naar de lange termijn van de planeet op zich of de bijdrage aan de mensheid te kijken. Het heet sinds men de keuze heeft ook niet meer 'kinderen krijgen' maar 'kindjes nemen'. Soort speeltje voor de mens die alles al heeft.

---

quote:

---

Zoals ik al eerder zei: daarvoor een eicel of sperma afstaan is nogal een verantwoording. Iemand kan dat wel als "baarmachine" verder in zich laten volgroeien maar wie zegt dat het de ultieme moeder is?

---

quote:

---

Wie garandeert dat de zg vader een aardige man is die je sperma waardig blijkt?

---

quote:

---

Tegenwoordig zijn er al kinderen op zoek naar hun "natuurlijke ouders". Ik heb echt geen zin vanwege een of ander veruchtbaarheidsdefect over 'tig jaar ineens een jankend mens voor mij te zien die meent het bij mij zoveel beter te kunnen hebben gehad of boos op mij is. Of stel je genetisch materiaal verdwijnt in een een naar gezin waar het wordt opgeleid tot haatdragend bekrompen wezen.

---

quote:

---

Gestel dat ik het wel zou doen dan verbiedt mijn familie het mij mijn eicellen af te staan. De eicel-aftroggelarij, uit mn eerdere reactie hier, had ik natuurlijk op een feestje als smalltalk gebruikt. Ze vinden dat 'hun' nazaten op ze zouden moeten kunnen rekenen.

---

quote:

---

(Dit is ook iets om rekening mee te houden als je orgaandonor wordt: hoe sterk is je familieband en trek je je er wat van aan?)

---

quote:

---

Maar mijn familieleden zijn ook weer zo dat ze de mening hebben dat indien hun nier in een naarling zat er ten minste nog 1 ding goed aan hem is. Dat de naarling misschien dankzij het gedoneerde onderdeeltje tot inkeer komt en een ander zicht op de wereld krijgt.
Ik betwijfel dat. Of hij/zij moet dankzij de operatie een spirituele ervaring hebben gehad en verlicht uit de narcose terugkeren. Of dat een andere vriendelijkere geest tijdens de narcose zijn/haar lichaam heeft over genomen. Ook een vorm van 'orgaan-donatie' maar dan een compleet lichaam wat meer iets is voor het Truth-forum.

---

quote:

---

Nu ik toch spiritueel bezig ben: gaat iedereen op z'n tijd en valt deze amper te verlengen? Een kennis van mij had een nieuwe nier nodig. Ik vroeg hem waar het wachten op was want de krant staat vol rouwadvertenties. "Wachten tot een jong gezond iemand met de juiste bloedgroep en een donorcodicil zich te pletter rijdt en in het ziekenhuis overlijdt," was het cynische antwoord. Dat gebeurde. Na een jaar stoote de nier alsnog af en stierven donor en donornier. Hij had wel voor het eerst in jaren weer een pilsje kunnen drinken en een jointje gerookt. Dat dankzij de donor. Dat zijn de leuke kanten van het donorverhaal.

---

[Dit bericht is gewijzigd door Kwark op 27-03-2002 17:13]

Geloofsovertuiging zit mij ook niet in de weg. Als ik mijn organen doneer omdat ik (misschien juist vanwege die geloofsovertuiging) anderen wil helpen, dan zal dit toch niet in mijn nadeel kunnen werken? Zou ik die organen om de een of andere reden nodig hebben na mijn dood (reincarnatie?), dan zal dat vast toch wel op een of andere manier te 'regelen' zijn? Anders hebben mensen die met beschadigde organen sterven per definitie al een probleem.

Maar even een ander vraagje (vooral voor de personen die donor zijn): ben je ook bloeddonor?

Ik in elk geval niet. Om de een of andere reden staat de gedachte mij niet aan. Het is erg egoistisch misschien, maar zolang ik leef, heb ik er geen behoefte aan dat er iets van me afgetapt wordt. Ik weet dat je lichaam het in korte tijd weer aanmaakt, maar toch...
(Het wordt overigens een ander verhaal als ik benaderd zou worden om bijvoorbeeld bloed te geven omdat er nu een specifiek persoon op ligt te wachten.)

Ik vraag me trouwens af of er een verband is tussen het woord donor en het turkse woord voor shoarma, döner.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 14:22 schreef David Letterman het volgende:

[..]

Sorry, dit vind ik een beetje kort door de bocht....er zijn misschien mensen die hele andere geloofsovertuigingen of levensopvattingen hebben dan jij bijvoorbeeld......als zij op basis daarvan besluiten geen donor te zijn, dan ben je toch niet overgevoelig, egoistisch, slecht, of wat iedereen het maar wilt noemen.....

Kunnen we deze mensen dus ook gewoon in hun waarde laten en accepteren dat iedereen anders is en ook gewoon zelf over zijn eigen lichaam maag beslissen......

Laten we dit onderwerp gebruiken om aan te geven of je donor bent of niet en waarom dan wel of niet.....
Misschien zijn er Fokkers die hele goed argumenten zien om donor te worden, is er toch nog iets bereikt in deze wereld.

---

Weet je, ik wil er denk ik gewoon ook niet al te veel begrip voor opbrengen. Want diep in mijn hart snap ik het gewoon niet. Waarom je niet over dat gevoel van "ik kan het niet" kan heen zetten. Normaal gesproken ben ik ook niet 's werelds meest rationele persoon. Alleen hierbij denk ik (bewust rationeel): dood is dood, als er nog wat met je gebeurt (in alle religies) dan is dat met je geest, en je kunt door donor te zijn andere mensen zo verschrikkelijk veel plezier doen. Dus waarom niet?

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 21:12 schreef Nausicaa het volgende:

[..]

een heel ernstige ziekte, de wetenschap dat het verholpen kan worden, en maar steeds geen donor! Steeds wachten op een telefoontje dat niet komt. Dat moet toch echt hel op aarde zijn!

---

Aan de andere kant heb ik er wel alle begrip voor als mensen hun redenen hebben om geen donor te zijn.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 14:32 schreef Kwark het volgende:

[..]

Duidelijk. Ach, dit zijn altijd van die beladen onderwerpen die zo makkelijk op scheldpartijen kunnen uitlopen als je el;kaars mening niet respecteert. En hell, ik heb respect voor iemand die zichzelf kan opereren!

---

quote:

---

Wat betreft zaad- en eiceldonatie: ik vind je ideeën sympathiek. Helaas is de wens om kinderen te krijgen en groot te brengen in de eerste plaats een biologische kwetie, een instinct, en geen maatschappelijke.
Ik kan me goed voorstellen dat het voor een vrouw een wereld van verschil is of ze een kind adopteert, een kind dat al een peuter, misschien zelfs al een kleuter of nog ouder is...of dat ze een kind vanaf de eerste dag als embryo in zich voelt groeien, geboorte geeft, de bortst geeft, etc. etc.

Voor de eventuele (al dan niet biologische) vader trouwens ook!

Mensen die om wat voor reden dan ook geen kinderen kunnen krijgen rennen heus niet na drie keer proberen naar de dichtsbijzijnde spermabank voor een buisje zaad.
Vaak kost het jaren van frustratie en onzekerheid, waarin alle mogelijkheden van alle kanten worden bekeken en overdacht, alvorens men een beslissing neemt en kiest voor IVF, draagmoederschap, adoptie, kinderloos blijven, of wat dan ook.

Dat er dus niet over adoptie zou worden nagedacht is dus absoluut niet waar. De keuze al dan niet adoptie is een volstrekt individuele, en deze per definitie te veroordelen lijkt mij daarom erg kortzichtig.

---

(ben nog niet helemaal wakker )

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 17:07 schreef Kwark het volgende:
[..]

---

Ik heb de afgelopen avond en vanochtend al 3 x op reply geklikt en geprobeerd kalm en met overwicht je bemoeienis te beantwoorden. Dit zal niet gaan want in je reply zit een ondertoon van agressie onder een boventoon van onwetendheid.
Duidelijk is dat jij de draad van deze discussie niet hebt gelezen. Het heeft dan ook geen zin in te gaan op je kortzichtige gedachten. Je replied bovendien als een robot die slechts lappen kan quoten in plaats van iets lezen, een globaal antwoord formuleren en een 'brief' terug schrijven.
Misschien ben je ook wel een donor-robot: zo'n leefvorm die reserveonderdelen voor anderen in zich meedraagt
De zogenaamde 'levende doden' waar de spiritueleren onder ons zich mee omringt zien. Niets mis mee hoor. Welkom in de breedgeschakeerde wereld die 'leven' heet.

Wel wil ik je brein even duidelijk maken dat 'wie garandeert dat elke kerel waarmee je naar bed gaat een aardige man is' ronduit een belediging is voor mijn partnerkeuze en goede voorbereidingen daaromheen. Mijn lief is beslist niet 'elke kerel'. Begrijp niet waar je een dergelijke aantijging plotseling vandaan haalt. Ik had het niet over mijn eigen sexualiteit. Het is nogal vrouwvijandig om de donordiscussie ineens op de persoonlijke sexualiteit te richten en die ook nog af te doen als een onoverwogen bevlieging.

Als (jonge bevooroordeelde en niet daartoe opgeleide) man moet je je ook niet bemoeien met gynacologische zaken waar je geen weet van hebt.
Bovendien zijn spiritualiteit en familiebanden geen onzin.
Je hoeft niet op elke regel die iemand typt in te gaan. Zeker niet als het je de pet te boven gaat.
Ik laat het hier dan ook bij voor er een flame-war komt want ik ben namelijk woedend over de manier waarop jij deze donordiscussie naar je toe trekt en doet alsof je de wijsheid in pacht hebt.

Je hebt nu al veel te veel aandacht van mij gehad. Ik heb verder geen tijd meer voor je maar wou je dit wel even laten weten. Nu ga ik mij voorbereiden op mijn vertrek naar het ziekenhuis. Als ik daar aan de behandeling kom te overlijden ben ik blij dat mijn onderdelen ook niet naar mensen gaan zoals jij noch naar andere zielepieten die IVF al 'zwaar' vinden.
Bedenk je eerst maar eens dat er ontelbare mensen aan medische experimenten zijn overleden voor je de 'pret'operatie die daar het gevolg van is als 'zwaar' beschouwt.

Dag.

quote:

---

Op donderdag 28 maart 2002 12:28 schreef Lurky het volgende:

-Lap tekst-

---

Als we gaan praten over een ondertoon van agressie dan kun jij me denk ik nog heel wat leren. Koel een beetje af, en voel je niet zo persoonlijk aangevallen.

quote:

---

Op donderdag 28 maart 2002 08:10 schreef cyberbeast het volgende:

[..]

Opereren is een erg groot woord hiervoor hoor. Maar het is niet zo moeilijk (ik heb geen medische opleiding oid gedaan, ben werkzaam in de ICT).
[..]

Ik ga dit stukje nog een paar keer lezen, want je hebt denk ik wel een beetje gelijk
_{(ben nog niet helemaal wakker )}

---

Het is maar een idee.....

quote:

---

Op donderdag 28 maart 2002 12:28 schreef Lurky het volgende:

[..]
Je hebt nu al veel te veel aandacht van mij gehad. Ik heb verder geen tijd meer voor je maar wou je dit wel even laten weten. Nu ga ik mij voorbereiden op mijn vertrek naar het ziekenhuis. Als ik daar aan de behandeling kom te overlijden ben ik blij dat mijn onderdelen ook niet naar mensen gaan zoals jij noch naar andere zielepieten die IVF al 'zwaar' vinden.
Bedenk je eerst maar eens dat er ontelbare mensen aan medische experimenten zijn overleden voor je de 'pret'operatie die daar het gevolg van is als 'zwaar' beschouwt.

---

En verder is orgaantransplantatie ook hopelijk binnen 10 tot 20 jaar achterhaald. Ik geloof dat bij ongeveer 50% van de transplantaties complicaties optreden of dat de organen zelfs worden afgestoten.

Het word gewoon tijd dat men eens opschiet met het fokken van organen uit de stamcellen van de persoon zelf.

"Het is de meest waardeloze ziekte (nierziekte) mijn zus is afgelopen Augustus op 27 jarige leeftijd overleden aan haar nierziekte. Ze heeft dit gekregen toen ze 11 jaar was door het knippen van haar keel amandelen.
op haar 16 begon voor haar goed de elende ze moest toen gaan spoelen. En heeft toen net zoals Bart meerdere malen buikvlies ontsteking gehad.
Ze heeft toen na lange wachten een donor nier van een duitse vrouw gekregen maar die sloeg niet goed aan (ik denk omdat mijn zus geen bier luste) 5 jaar later heeft ze een andere nier gekregen maar die stopte er na 6 jaar mee. Toen heeft mijn vader afgelopen Agustus zijn nier geschonken aan zijn dochter om haar een goede toekomst te geven. De nier sloeg zeer goed aan heeft alle records verbroken in het Dijkzicht Ziekenhuis. Het kon niet mooer. Mijn zus had voor het eerst in haar leven warm. Maar de pret was maar voor korte duur 2 weken later raakte mijn zus besmet het waterpokken virus wat dus fataal bleek te zijn omdat ze geen weerstand meer had. De mensen die dit lezen vraag ik dus ook vult u A.U.B. uw donor codiciel in. Want u kunt mensen die op organen wachten dol gelukig maken. Ik heb allebei de kanten gezien. 4 jaar geleden is mijn moeder overleden op 46 jarige leeftijd en die heeft haar organen afgestaan. Het overlijden heeft ons veel verdriet gedaan maar aan de andere kant ook heel gelukkig gemaakt omdat wij wisten dat ergens anders in Nederland een telefoontje ging van we hebben een geschikte donor voor jouw.
Er is een gezegde Don't take your organs to heaven.

Ik wens Bart zijn familie en vrienden en collega's heel veel sterkte de komende periode. Want hoe Bart en mijn zus met de ziekte zijn omgegaan. Is absoluut een Applause waard.

Ik heb in die periode van het overlijden van mijn moeder en zus geleerd dat ze nog niet dood zijn. Alleen het fysieke is weg (lichaam) ze zijn pas dood als je ze vergeet.

Met vriendelijke groet,

Michael van der Velden.

ps. Het is misschien een goed idee om een uitzending te maken over mensen die op eem donor zitten te wachten en hoe deze met de ziekte omgaan en hoe belangrijk een donor codicil is."

Ikzelf laat de keuze aan mijn nabestaanden over. Oftewel ik ben donor, want mijn ouders hebbel al gezegd dat ze mijn orgaantjes toch wel afstaan.

[Dit bericht is gewijzigd door Robino op 26-05-2002 14:31]

Een tijdje geleden is de vader van iemand uit onze klas overleden omdat z'n donornier net één dag te laat kwam.

Als er meer donors waren en als het allemaal wat sneller gegaan was, had ie nog geleefd.

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 11:13 schreef DarkElf het volgende:
Ben benieuwd of dit zo'n topic wordt waar als je zegt dat je geen donor wilt zijn mensen meteen beginnen te gillen : "Ja maar wat als je zelf eens iets nodig hebt??".

---