De wedstrijddag van RayMania

quote:

Het kan raar lopen. Het ene seizoen zit je wekelijks de wedstrijden van Ajax te volgen via Planet en FOK! en het andere seizoen zit je als een fanatieke supporter bij elke thuiswedstrijd van Ajax je club aan te moedigen. Na af en toe een wedstrijd van Ajax bezocht te hebben was het nu gewoon eens tijd voor een seizoenskaart. Wat het nog een stuk leuker maakt is dat je daarmee wedstrijden kan bezoeken waar je normaal gesproken niet eenvoudig kaarten voor kan krijgen. Afgelopen weekend stond zo’n wedstrijd op het programma; Ajax – PSV. Mijn eerste topper, de negende thuiswedstrijd van het seizoen (allen winst) en ik keek er best naar uit.

Helaas bereikte de vrijdag daarvoor het nieuws dat oer-Ajacied Sjaak Wolfs was overleden op 76-jarige leeftijd. Zijn Ajax-hart stopte met kloppen en aan Ajax en de supporters was het de taak om hem zondag tijdens Ajax – PSV een onvergetelijk afscheid te geven.

De wedstrijddag. Ik moest mijn wekker zetten om mij niet te verslapen, want de wedstrijd zou om 12:30 beginnen. Dat betekent anderhalf uur eerder de trein om op tijd te zijn. Ik ben altijd ongeveer drie kwartier van tevoren in het stadion, want ik wil graag de warming-up zien, de Ajax Kick-Off lezen (wedstrijdboekje) en bijkletsen met vrienden. Allereerst zou, zoals aangekondigd, een minuut stilte worden gehouden ter nagedachtenis van Sjakie. Na de traditionele Ajax-Marsch gingen de 22 spelers rond de middencirkel staan en werd Wolfs herdacht; op de Zuidkant van het stadion zwaaiden mensen met zwarte vlaggen en in 410 werd een mooi doek geshowd. Helaas toonden enkele bezoekende supporters geen respect en vonden het nodig om de minuut stilte te verstoren. Enkele Ajacieden reageerden daar kwaad op en scholden de PSV-supporters uit. Ook niet de bedoeling, maar ik snap de frustratie maar al te goed.

Vervolgens floot Kevin Blom voor de start van de wedstrijd. Al vroeg zat de sfeer er goed in. De "Jalalalala, Ajax Amsterdam", "alle boeren zijn homo" en meer van zulks golfden van de tribunes. Ajax begon goed en kreeg al snel een kans via Kennedy. In de verdere eerste helft nam Ajax het heft in handen en kwam uiteindelijk na iets minder dan een half uur verdiend op voorsprong via publiekslieveling Suárez. Het stadion ontplofte en Ajax ging met een voorsprong rusten.

Tijdens de rust zorgde Peter Beense ervoor dat de sfeer er dik in bleef. In de tweede helft kwam PSV goed uit de kleedkamers en via een intikker van Afellay (die hij als een wereldgoal vierde) kwamen de Eindhovenaren langszij. De Arena stil. Enkele minuten later werd miljoenenaankoop Sulejmani ingebracht na twee maanden blessureleed en het Ajax-publiek ging na de gelijkmaker direct achter Ajax staan. De Amsterdammers kwamen weer beter in de wedstrijd en een kwartier voor tijd kwam Ajax weer op voorsprong; de briljant spelende Urby liet zijn skills zien en Sulejmani scoorde uit de rebound. In de 76e minuut vond misschien wel het mooiste van de dag plaats; Sjakie Wolfs kreeg een staande ovatie van het publiek, op Zuid werd het doek van Sjakie laten zien en in 410 werden spandoeken ("Sjakie, we worden kampioen", etc.) tevoorschijn gehaald. Een kippenvelmoment.

Alsof het zo moest zijn wist Ajax direct daarna wéér te scoren. Een corner belandde bij Suárez en zijn schot ging via de bil van Pieters in het goal; 3-1! Er brak een feest los op de tribunes. "Tien tien tien", "Wat zijn die boeren stil", "Het is stil aan de overkant", "Helemaal niets in Eindhoven", "Sjaaa-kie, Sjakie". In de slotminuut maakte invaller Leonardo het feest compleet; hij liet de ongelukkige Pieters zijn hielen zien en liet Isaksson kansloos. 4-1!! De tweede thuiszege op PSV in de Arena.

De goedfluitende Blom blies af. "Mijn club" knalde uit de speakers, gevolgd door "You’ll never walk alone". Dat lied werd vooral door 410 hard meegezongen en het was een mooi einde van een prachtige voetbalmiddag. Sjakie, deze was voor jou. You’ll never walk alone.