R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat cutequote:Op zondag 2 april 2006 00:40 schreef Mirage het volgende:
woorden die mijn zoontje van 6 tegen zijn vader zei toen vorige week zijn opa overleed...
"het is wel heel zielig, maar je moet niet verdrietig zijn hoor. Je moet wel huilen, maar hij gaat toch niet weheg ? Hij zit toch gewoon in je hartje als je aan hem denkt ?
En ook kan hij nu vliegen. Hier op aarde kunnen wij niet alles, maar als je naar de maan en de sterren gaat dan kan je wel alles. Dan kan je ook vliegen.
En dan wordt je blij.."
Mooi verwoord knut!
Nog steeds sterkte ermee, sommige dingen vergeet je nooit meer.
Ik zal niet vaak zeggen dat een topic me raakt, maar bij dit topic moest ik toch even slikken. Ik het één keer meegemaakt dat we een hond hebben moeten laten inslapen en vond ik al moeilijk, alhoewel mijn band met die hond niet zo hecht was. Hij was al een paar jaar oud toen hij bij ons kwam en op de één of andere manier ben ik nooit echt diep aan hem gehecht geraakt. Maar als ik er aan denk dat ik mijn "huidige" hond ga verliezen... Afschuwelijke gedachte. Ik kan me de dag nog herinneren dat we hem gingen halen als puppie van acht weken en eigenlijk alle memorabele momenten die er tussenzaten tot de acht-en-een-half jaar die hij nu is. Ik ben na het lezen van dit topic toen straks maar even bij hem gaan zitten en toen hij me met zijn bruine ogen aankeek, z'n pootje op m'n knie legde, over mijn hand likte... Damned, ik schoot echt vol.
Giallo e nero è il tuo colore,
giallo e nero Roda nel cuore.
giallo e nero Roda nel cuore.
lees niet alles, heb ook net een hond moeten laten inslapen..
maar bedenk wel iets, je kunt gelukkig voor het dier het lijden zo min mogelijk houden, dat is ook een teken van liefde voor het dier!
en believe me, het gat zal kleiner worden
/edit zie nu ook pas de data... maja dan klopt nog wel wat ik zeg
maar bedenk wel iets, je kunt gelukkig voor het dier het lijden zo min mogelijk houden, dat is ook een teken van liefde voor het dier!
en believe me, het gat zal kleiner worden
/edit zie nu ook pas de data... maja dan klopt nog wel wat ik zeg
Ik moest huilen van dit topic
Ik wens je heel,heel,heel erg veel sterkte. Alsnog.Ook al is het topic zo oud. Je blijft je maatje altijd missen. Sterkte knut
[ Bericht 17% gewijzigd door Zwaffel op 11-04-2006 21:59:16 ]
Ik wens je heel,heel,heel erg veel sterkte. Alsnog.Ook al is het topic zo oud. Je blijft je maatje altijd missen. Sterkte knut
[ Bericht 17% gewijzigd door Zwaffel op 11-04-2006 21:59:16 ]
Hoi Roald,
Het is ondertussen tien jaar geleden dat je rustig in slaap viel. Zes jaar geleden heb ik voor het laatst in dit topic gepost. Er is ondertussen nogal wat veranderd in die zes jaar. Ik heb twee geweldige kinderen die ik graag met je had laten spelen. Ik had graag de tijd zo gehad dat je inderdaad dit soort mooie dingen mee kon maken.
Ik ben gelukkig, erg gelukkig zelfs maar ik mis je nog steeds. Een stukje pijn dat weliswaar minder scherp is geworden over de jaren maar de pijn gaat niet weg. Ik zit met meewoed te kijken naar puppys die op je lijken die hier door de wijk heenlopen. Ik denk met een traan in mijn ogen aan je terug als ik weer eens bij ons oude huis achter sta. Ik zie nog voor me hoe je door alles heen gelopen bent daar hoe je de ballen kwijtraakte en hoe je zo trots op dat bergje was geklommen.
Ik lees met regelmaat mijn verhalen hier terug, ik doe dit ondertussen niet meer terwijl de tranen over mijn wangen lopen maar met een trieste glimlach op mijn gezicht, je hebt me zoveel gegeven in de jaren dat je bij me bent geweest. Ik had zo graag wat meer terug gegeven,
Ik hou nog steeds van je lief beest.
Het is ondertussen tien jaar geleden dat je rustig in slaap viel. Zes jaar geleden heb ik voor het laatst in dit topic gepost. Er is ondertussen nogal wat veranderd in die zes jaar. Ik heb twee geweldige kinderen die ik graag met je had laten spelen. Ik had graag de tijd zo gehad dat je inderdaad dit soort mooie dingen mee kon maken.
Ik ben gelukkig, erg gelukkig zelfs maar ik mis je nog steeds. Een stukje pijn dat weliswaar minder scherp is geworden over de jaren maar de pijn gaat niet weg. Ik zit met meewoed te kijken naar puppys die op je lijken die hier door de wijk heenlopen. Ik denk met een traan in mijn ogen aan je terug als ik weer eens bij ons oude huis achter sta. Ik zie nog voor me hoe je door alles heen gelopen bent daar hoe je de ballen kwijtraakte en hoe je zo trots op dat bergje was geklommen.
Ik lees met regelmaat mijn verhalen hier terug, ik doe dit ondertussen niet meer terwijl de tranen over mijn wangen lopen maar met een trieste glimlach op mijn gezicht, je hebt me zoveel gegeven in de jaren dat je bij me bent geweest. Ik had zo graag wat meer terug gegeven,
Ik hou nog steeds van je lief beest.
[20:25] [Knut] Een vrouw met een kerst fetish...
[20:26] [Knut] Niet zo letterlijk dat ik haar met baard om moet HOHOHOEN
[20:26] [Knut] maar je snapt het idee wel.
[20:26] [Knut] Niet zo letterlijk dat ik haar met baard om moet HOHOHOEN
[20:26] [Knut] maar je snapt het idee wel.
Op verzoek verwijderd.
[ Bericht 94% gewijzigd door Felixa op 01-04-2012 11:31:12 ]
[ Bericht 94% gewijzigd door Felixa op 01-04-2012 11:31:12 ]
Wer lesen kann, ist klar im Vorteil.
Lieverd ik huil met je mee nu, dikke tranen, maar ook dankbaar voor de mooie jaren die we met hem gehad hebben, he really was a good dog.
'Als leven lijden wordt, komt de dood als een verlossing'.
Lieve Knut. Ik weet exact hoe jij je destijds moest voelen. Ik heb 'mijn' hondje twee weken voor Kerst moeten laten inslapen. Het beestje was zestien jaar, en mentaal was hij soms net een puppie, maar zijn lijfje liet hem in de steek. Hij kreeg een opgezette prostaat, en plaste puur bloed. We wisten als gezin dat het moment daar was. En er is nooit een 'juist' moment om afscheid te nemen van je vriendje. Nooit.
Het was een vrijdagavond, toen we met ons hondje naar de dierenarts gingen. Het vlammetje in zijn ogen was opgebrand. Hij is in mijn moeder's armen ingeslapen, en ik heb geschreeuwd en gehuild in die kamer. Ons hondje.. Ik heb mijn vader nog nooit zien huilen, maar dat was de eerste keer. Mijn vader heeft me vastgepakt, en fluisterde zacht: 'Ik had drie kinderen. Twee dochters, en een zoontje'. Zo heeft mijn vader dat altijd ervaren. Ons leven als gezin, ons wereldje, hebben we al die jaren aangepast aan ons hondje. Op vakanties moest de hond mee kunnen, anders gingen we niet.
Mijn zusje en ik zijn groot geworden met hem, en we konden lezen en schrijven met hem. We hebben als gezin ontzettend veel van hem geleerd, bewust en onbewust. Zijn taak zat er op, in ons gezin.
We hebben hem laten cremeren, en toen hij daar zo bijzonder mooi lag opgebaard, heb ik onderstaand gedichtje voor gelezen.
Als twee bruine ogen vragen,
Help me, want ik voel me niet zo fijn.
Mag je dan, omdat je voelt, dit is het einde..
Egoistisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
Dit komt nooit meer goed.
En hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan, omdat je hem niet wilt missen..
Egoistisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan, voorgoed.
En je zonder hem naar huis toe moet.
Met zijn riempje in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoistisch zijn.
Vele jaren was hij bij ons,
Elke dag samen was een feest.
En in al die jaren, is hij zelf niet een keer..
Egoistisch geweest.
Ik heb - midden in het zonnetje, het mooiste plekje in mijn appartement - een kleine urn staan, met daarin een beetje as van hem. Daarnaast staat een foto van hem, van de laatste dagen dat hij er was. Hij was een schat van een hond, die mij veel over het leven heeft geleerd. En ook al heb ik nu zelf twee lieve honden.. Hij is nooit vervangbaar. En hij heeft een heel bijzonder plaatsje in mijn hart veroverd.
Knut, een hele warme, liefdevolle knuffel. Mocht je er nog behoefte aan hebben om er over te willen praten, staat mijn PM-box voor je open.
Lieve Knut. Ik weet exact hoe jij je destijds moest voelen. Ik heb 'mijn' hondje twee weken voor Kerst moeten laten inslapen. Het beestje was zestien jaar, en mentaal was hij soms net een puppie, maar zijn lijfje liet hem in de steek. Hij kreeg een opgezette prostaat, en plaste puur bloed. We wisten als gezin dat het moment daar was. En er is nooit een 'juist' moment om afscheid te nemen van je vriendje. Nooit.
Het was een vrijdagavond, toen we met ons hondje naar de dierenarts gingen. Het vlammetje in zijn ogen was opgebrand. Hij is in mijn moeder's armen ingeslapen, en ik heb geschreeuwd en gehuild in die kamer. Ons hondje.. Ik heb mijn vader nog nooit zien huilen, maar dat was de eerste keer. Mijn vader heeft me vastgepakt, en fluisterde zacht: 'Ik had drie kinderen. Twee dochters, en een zoontje'. Zo heeft mijn vader dat altijd ervaren. Ons leven als gezin, ons wereldje, hebben we al die jaren aangepast aan ons hondje. Op vakanties moest de hond mee kunnen, anders gingen we niet.
Mijn zusje en ik zijn groot geworden met hem, en we konden lezen en schrijven met hem. We hebben als gezin ontzettend veel van hem geleerd, bewust en onbewust. Zijn taak zat er op, in ons gezin.
We hebben hem laten cremeren, en toen hij daar zo bijzonder mooi lag opgebaard, heb ik onderstaand gedichtje voor gelezen.
Als twee bruine ogen vragen,
Help me, want ik voel me niet zo fijn.
Mag je dan, omdat je voelt, dit is het einde..
Egoistisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
Dit komt nooit meer goed.
En hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan, omdat je hem niet wilt missen..
Egoistisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan, voorgoed.
En je zonder hem naar huis toe moet.
Met zijn riempje in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoistisch zijn.
Vele jaren was hij bij ons,
Elke dag samen was een feest.
En in al die jaren, is hij zelf niet een keer..
Egoistisch geweest.
Ik heb - midden in het zonnetje, het mooiste plekje in mijn appartement - een kleine urn staan, met daarin een beetje as van hem. Daarnaast staat een foto van hem, van de laatste dagen dat hij er was. Hij was een schat van een hond, die mij veel over het leven heeft geleerd. En ook al heb ik nu zelf twee lieve honden.. Hij is nooit vervangbaar. En hij heeft een heel bijzonder plaatsje in mijn hart veroverd.
Knut, een hele warme, liefdevolle knuffel. Mocht je er nog behoefte aan hebben om er over te willen praten, staat mijn PM-box voor je open.
Dear People of the World. I don't mean to sound slutty, but please use me whenever you want. Sincerely, Grammar.
Sorry, ik had helemaal niet naar de datum van de OP gekeken. 
Daarom hier en daar mijn post een beetje aangepast.
Daarom hier en daar mijn post een beetje aangepast.
Dear People of the World. I don't mean to sound slutty, but please use me whenever you want. Sincerely, Grammar.
Huisdieren zijn de beste homies. Ik mis mijn kat nog iedere dag.
Lief Knut, dat je na zoveel jaar nog met zoveel liefde aan je hond terugdenkt.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Wat een mooi en ontroerend berichtje.
Ik heb 3 weken geleden te horen gekregen dat mijn hond van net 8 jaar hartfalen heeft, ik ben nu blij met iedere extra dag.
Maar oh wat zie ik op tegen "het" moment
Ik heb 3 weken geleden te horen gekregen dat mijn hond van net 8 jaar hartfalen heeft, ik ben nu blij met iedere extra dag.
Maar oh wat zie ik op tegen "het" moment
Daarom (nou ja, niet alleen daarom, smerige leugenaar 
) neem ik dus ook geen hond of kat.
Sterkte.
) neem ik dus ook geen hond of kat.Sterkte.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Eigenlijk snap ik dit soort topics pas sinds hier thuis ook een hond rondloopt. Gelukkig heeft die nog een hoop jaren te gaan.
Knutje 
Ik was lichtelijk verbaasd, dit topic.. actief... Toch eens kijken, ik lees de OP, ik denk.. Ja, 10 jaar...
10 jaar geleden, dat we samen zaten te janken achter onze pc om en voor Roald.
Het gemis blijft, dat merk ik ook.. en heel soms kost het wel wat tranen.
Ik weet zeker dat Roald tof was geweest met je kids (kolere.. tijd gaat hard!!! 2kids joh!!)
En als ie het voor het kiezen had gehad, had hij gekozen voor het eeuwige leven. Wat was Roald gek met jou en jij met hem!
Vandaag toch een beetje Roald dag!
Ik was lichtelijk verbaasd, dit topic.. actief... Toch eens kijken, ik lees de OP, ik denk.. Ja, 10 jaar...
10 jaar geleden, dat we samen zaten te janken achter onze pc om en voor Roald.
Het gemis blijft, dat merk ik ook.. en heel soms kost het wel wat tranen.
Ik weet zeker dat Roald tof was geweest met je kids (kolere.. tijd gaat hard!!! 2kids joh!!)
En als ie het voor het kiezen had gehad, had hij gekozen voor het eeuwige leven. Wat was Roald gek met jou en jij met hem!
Vandaag toch een beetje Roald dag!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 12% gewijzigd door dolfina-chica op 01-04-2012 17:58:10 ]zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Daar zit ik dan, het is ondertussen 12 jaar na de orginele openingspost, 12 jaar waarin zoveel veranderd is.
Vandaag is toch wel weer een beetje bijzonder, of eigenlijk, gisteren was toch een beetje bijzonder. Gisteren is Voljin bij ons komen wonen. Voljin, de 7 weken oude golden retriever.
Niet voor mezelf, al vind ik het wel heel erg fijn, maar vooral voor mijn kinderen, om hun hetzelfde plezier te geven als jij mij gegeven hebt. Ik denk nog steeds met regelmaat aan je Roald alle pijn is ondertussen weg, het zijn alleen nog maar goede gevoelens, blije gevoelens. En hopelijk krijgen we die straks ook met Voljin!
Vandaag is toch wel weer een beetje bijzonder, of eigenlijk, gisteren was toch een beetje bijzonder. Gisteren is Voljin bij ons komen wonen. Voljin, de 7 weken oude golden retriever.
Niet voor mezelf, al vind ik het wel heel erg fijn, maar vooral voor mijn kinderen, om hun hetzelfde plezier te geven als jij mij gegeven hebt. Ik denk nog steeds met regelmaat aan je Roald alle pijn is ondertussen weg, het zijn alleen nog maar goede gevoelens, blije gevoelens. En hopelijk krijgen we die straks ook met Voljin!
[20:25] [Knut] Een vrouw met een kerst fetish...
[20:26] [Knut] Niet zo letterlijk dat ik haar met baard om moet HOHOHOEN
[20:26] [Knut] maar je snapt het idee wel.
[20:26] [Knut] Niet zo letterlijk dat ik haar met baard om moet HOHOHOEN
[20:26] [Knut] maar je snapt het idee wel.
Ik moest hieraan denken toen ik de foto's op Facebook zag.
Het wordt een mooi nieuw hoofdstuk.
Het wordt een mooi nieuw hoofdstuk.
I am a leaf on the wind.
Watch how I soar.
Watch how I soar.
Wat een poepie. Wij hebben onze hond in mei moeten laten inslapen. Ziekte van Cushing. Ze was 11. Je komt er nooit echt overheen, al was het volgens mij wat ze zelf het liefste wilde. Ze kon amper meer staan en die blik in haar ogen... Op weg naar de dierenarts zat ze rechtop achterin en keek rond, alsof ze wist dat het haar laatste ritje was en ze alles nog een keer wilde bekijken.
Onze kat bleef achter en gedroeg zich duidelijk alsof ze eenzaam was. We hebben er dus twee kittens bij genomen voor haar. En dat heeft geholpen.
Onze kat bleef achter en gedroeg zich duidelijk alsof ze eenzaam was. We hebben er dus twee kittens bij genomen voor haar. En dat heeft geholpen.
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
Cool! Lieve pup!quote:Op vrijdag 26 september 2014 08:08 schreef Knut het volgende:
Daar zit ik dan, het is ondertussen 12 jaar na de orginele openingspost, 12 jaar waarin zoveel veranderd is.
Vandaag is toch wel weer een beetje bijzonder, of eigenlijk, gisteren was toch een beetje bijzonder. Gisteren is Voljin bij ons komen wonen. Voljin, de 7 weken oude golden retriever.
Niet voor mezelf, al vind ik het wel heel erg fijn, maar vooral voor mijn kinderen, om hun hetzelfde plezier te geven als jij mij gegeven hebt. Ik denk nog steeds met regelmaat aan je Roald alle pijn is ondertussen weg, het zijn alleen nog maar goede gevoelens, blije gevoelens. En hopelijk krijgen we die straks ook met Voljin!
[ afbeelding ]
Vriend voor het leven
Ach, wat goed zeg.
Ik herinner je eerste post als gisteren. Daar hield ik het niet bij droog.
Veel plezier met jullie nieuwe viervoeter
Ik herinner je eerste post als gisteren. Daar hield ik het niet bij droog.
Veel plezier met jullie nieuwe viervoeter
Awww, wat een schat.quote:
Daar zit ik dan, het is ondertussen 12 jaar na de orginele openingspost, 12 jaar waarin zoveel veranderd is.
Vandaag is toch wel weer een beetje bijzonder, of eigenlijk, gisteren was toch een beetje bijzonder. Gisteren is Voljin bij ons komen wonen. Voljin, de 7 weken oude golden retriever.
Niet voor mezelf, al vind ik het wel heel erg fijn, maar vooral voor mijn kinderen, om hun hetzelfde plezier te geven als jij mij gegeven hebt. Ik denk nog steeds met regelmaat aan je Roald alle pijn is ondertussen weg, het zijn alleen nog maar goede gevoelens, blije gevoelens. En hopelijk krijgen we die straks ook met Voljin!
[ afbeelding ]
Hij doet me zo denken aan mijn Golden als pup. Tevens wat tranen gelaten door een aantal posts in dit topic. Deed me denken aan de Labrador die ik sinds mijn vierde levensjaar had en waar ik mee ben opgegroeid. Inmiddels ben ik bijna 23 en is ze al bijna 6 jaar overleden. Ik mis haar nog elke dag, ondanks dat ik inmiddels weer een hond heb.
Wel heel bijzonder dat er nog steeds updates komen in dit topic.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |