Ex verpest mijn kind

quote:

Op zondag 9 november 2008 21:18 schreef Aoristus het volgende:

[..]

knoop deze grondregel maar in je oren:

Met risico geldt altijd, het gaat goed totdat het fout gaat

_{Ik kan geen neutraal oordeel van je verwachten, want je hebt zelf van die wanhoopjes rondkruipen.}

En dan gaat het ook goed fout.

quote:

Op zondag 9 november 2008 21:18 schreef Aoristus het volgende:

[..]

knoop deze grondregel maar in je oren:

Met risico geldt altijd, het gaat goed totdat het fout gaat

Precies, dus is het een drogredenatie. LEVEN is namelijk een risico. Ik zie je nog niet heel effectief bezig zijn er een einde aan te maken om die reden.

quote:

_{Ik kan geen neutraal oordeel van je verwachten, want je hebt zelf van die wanhoopjes rondkruipen.}

Tja en ook hier snijdt het mes aan twee kanten he.

quote:

Op zondag 9 november 2008 21:17 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Wat een drogredenatie..

Bij een om een boom gevouwen auto: "Ik kan het iedereen afraden om ooit aan een rijbewijs te beginnen. Zie hier wat er van komt"
Bij de abortuskliniek: "Ik kan het iedereen afraden om ooit aan sex te beginnen. Zie hier wat er van komt"
Bij de dubbele beenbreuk: "Ik kan het iedereen afraden om ooit aan lopen te beginnen. Zie hier wat er van komt"

Wel een mooi voorbeeld van Darwin @ work.
De zwakste genen selecteren zichzelf gewoon uit.

Bij de eerste alinea vind ik dit al een onwaarschijnlijk verhaal.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je je kind achter laat bij een ex die je heeft mishandeld.
"en het kostte me nogal moeite om veilig van hem af te komen."

Kan iemand even de kloonknop gebruiken?

Als het meisje 17 is en nog bij paps in bed slaapt zou ik eens gaan nadenken . Maar 10 jaar , ziet paps niet zo vaak en slaapt gezellig bij hem. Ach...

Ik sliep ook heel lang bij mijn paps in bed , mijn moeder werkte vaak nachtdiensten en dan kroop ik gezellig bij mijn vader in bed

is vanzelf overgegaan toen ik in de pubertijd kwam

Dat had ik prima gelezen.

Ik las ook dat hij volgens jou gek is en je heeft mishandeld vanaf de geboorte van jullie dochter.
Toch waren jullie het kwa opvoeding over alles eens. Vreemd.

quote:

Er valt echt niet met hem te praten, dus dat is gewoon geen optie. Ook hem de omgang met haar ontzeggen is echt niet mogelijk. Dat ga ik bekopen. Weet niet waarmee, maar dat durf ik niet.

quote:

Nogmaals; met hem praten is geen optie. Ook hem de omgang ontzeggen (of daarmee dreigen) durf ik echt niet.

Je durft hem dus niet eens tegen te spreken omdat je bang bent dat hij geweldadig wordt.

Misschien dik je je verhaal een beetje te veel aan.

quote:

Heb zonet een klein gesprekje met haar gehad en het stukje over grenzen aangeven, waar sjak het over had, heb ik al veel aan gehad. Ook de rest van de adviezen zijn zeker welkom, ik heb er tot nu toe al veel aan gehad, al is het alleen maar om weer een beetje te kunnen relativeren,

Je klinkt toch echt niet alsof je dat niet zelf kon bedenken.
Wel fijn dat het na die paar regeltjes al meteen zoveel beter gaat.

quote:

Op zondag 9 november 2008 20:47 schreef sintmaarten het volgende:

[..]

Tja, ze vind het allemaal wel best natuurlijk. Ze krijgt alles was ze maar vraagt (en ook waar ze niet om vraagt; zie verhaal 2e telefoon). Ik zou het ook best leuk vind om zo'n papa te hebben op die leeftijd.

Ik hou m'n hart vast, want ze zou ook wel een pony willen

Als jij je kind twee weken niet zou zien en je ziet je kind, wat doe jij dan?
Zou jij het dan ook niet walgelijk verwennen? En och eens in de twee weken een weekendje geen tandenpoetsen krijg je vast geen gaatjes van. Dan zondagavond maar even flink de schrobber eroverheen als ze bij jou is.
Daarbij kan je kind zelf ook tanden poetsen, niemand hoeft die borstel vast te houden.
Als je ex jullie dochter een paard zou geven dan zou ik staan juichen voor mijn kind als ik jou was...
Dus wat zit je nu eigenlijk zo dwars? Dat hij in haar ogen geweldiger is dan jij? Wees eens eerlijk nu. Je bent straight to the point zo te lezen, dat is ook goed, niets mis mee. Maar wat ik proef in jouw woorden is niet wat je nu hier neerschrijft, ik lees iets heel anders nml. Wrok t.a.v je ex.
Laat dat toch los en laat hem doen wat hij wil in die weekenden mits binnen de perken, al hij echt een lul is komt jullie kind daar heus zelf achter. Liever zelf dan dankzij jou. Want hoe negatiever jij hem afschildert hoe leuker hij zal worden voor haar.
En in die leeftijd kun je heus verstandig met ze praten, je kunt uitleggen dat papa haar nu erg verwend omdat hij haar mist door de week. Dat je best wel snapt dat ze bij hem weinig regels krijgt, maar dat het thuis toch weer op de rails moet lopen. Ook al vind ze dit niet leuk.
Daarbij de puberteit komt er ook nog eens aan...
Wees duidelijk naar je dochter, maar laat die ex zijn gang gewoon gaan en trek je er niets van aan. Een kind wordt niet verpest door 2 nachtjes in de 2 weken...geloof ik niet in nml.

quote:

Op zondag 9 november 2008 21:08 schreef beefcake het volgende:

[..]

In sommige culturen wordt het zo ongeveer als kindermishandeling beschouwd als je je kinderen in een andere kamer laat slapen.
Als je ex en je dochter graag bij elkaar in bed slapen zou ik me daar echt geen zorgen over maken hoor, moeten zij toch lekker zelf weten?

Schijnt goed te zijn voor het zelfvertrouwen!
En zolang pa geen sex bedrijft met zijn nieuwe vriendinnen, waar je dochter bijligt is er niets mis mee hoor!

quote:

Op zondag 9 november 2008 20:47 schreef sintmaarten het volgende:

Ik zou het ook best leuk vind om zo'n papa te hebben op die leeftijd.

Tuurlijk wie niet, ik begrijp jou probleem ook wel een beetje.
Papa heeft het financieel misschien wat breder?¿ en verwent daarmee zijn dochter dubbel en dwars dat weekendje dat hij haar heeft, kan ik vanuit zijn kant ook wel een beetje begrip voor opbrengen overigens.
Over die telefoon geef ik je gelijk die heeft ze nog niet nodig, leuk maar overbodig.

Over de communicatie is nog wel wat te zeggen natuurlijk, het is vervelend dat dat zo slecht gaat zeker voor je dochter.

Ik heb al bij diverse mensen gezien dat ze als het praten niet zo lekker liep ze zijn overgegaan op een soort schriftje om de stand van zaken, en het geen wat er die week/weekend is gebeurt op te schrijven voor de andere ouder dat in de tas stoppen en zo werd er toch nog wat gecommuniceerd met elkaar.
Ook handig om het zo over school/huiswerk opdrachten enz te hebben in de toekomst.
Gaat je ex trouwens wel mee naar ouderavonden op school oid?

Mmmm kind op die leeftijd bij pa in bed.... zie ik op zich geen probleem in...Telefoon op die leeftijd...Niet mijn ding, maar ik zie zat, zelfs jongere kinderen met zo'n ding rond lopen....
Verwennen ook best logisch... op 10 jarige leeftijd was mijn dochter al best een beginnetje met puberen aan het maken...

Daar liep je nu net wél mee te koop.
Die intro over gestoordheid, geweldadigheid en gevreesde bedreiging had je beter weg kunnen laten als je dat verder geen punt van belang vindt. Je had ook alleen maar kunnen vermelden dat de scheiding niet bepaald harmonieus is verlopen.
Noemen dat hij haar ook wel eens tussendoor opvangt had een beter beeld van de verhoudingen gegeven.
Eigenlijk vraag je dus gewoon hoe je in godsnaam om moet gaan met het weekend-vaderen van je ex.

Wat zhe-devilll zegt:

quote:

Op zondag 9 november 2008 22:38 schreef zhe-devilll het volgende:
Laat dat toch los en laat hem doen wat hij wil in die weekenden mits binnen de perken, al hij echt een lul is komt jullie kind daar heus zelf achter. Liever zelf dan dankzij jou. Want hoe negatiever jij hem afschildert hoe leuker hij zal worden voor haar.
En in die leeftijd kun je heus verstandig met ze praten, je kunt uitleggen dat papa haar nu erg verwend omdat hij haar mist door de week. Dat je best wel snapt dat ze bij hem weinig regels krijgt, maar dat het thuis toch weer op de rails moet lopen. Ook al vind ze dit niet leuk.
Daarbij de puberteit komt er ook nog eens aan...
Wees duidelijk naar je dochter, maar laat die ex zijn gang gewoon gaan en trek je er niets van aan. Een kind wordt niet verpest door 2 nachtjes in de 2 weken...geloof ik niet in nml.

Kinderen weten heel goed dat ze opgevoed moeten worden.
Als ze weet dat haar weekendje uit haar gegund is, zal ze zich misschien eerder neerleggen bij de doordeweekse discipline.
Ze moet leren dat goed voor jezelf zorgen belangrijk is. Dat is best begrijpelijk uit te leggen.
Niet zeggen wat haar vader allemaal verkeerd doet, maar gewoon aldoende zelf een voorbeeld voor haar zijn.
Als haar vader wel commentaar op jou heeft, dat blussen met iets als dat jullie jammer genoeg niet goed bij elkaar bleken te passen. Punt.
Laat je niet uitspelen, probeer je niet teveel op te winden, dan kan je dat liegen en bedriegen misschien de kop indrukken voor het echt een gewoonte wordt.
Geniet van je dochter en sterkte!

Je schrijft dat je dochterzich ervoor schaamt dat zebijhaar vaderin bed slaapt. Lijktmij dat je daareen heel goed gesprek met haar over kunt hebben. Vertellen dat als zij dat niet wil hetniet hoeften ze gewoon in haar eigen bed kan gaan slapen. Ze is 10 verdorie, dat vind ik wel een leeftijd waar ze toch echt wel voor zichzelf op kan komen. En tandenpoetsen kun je ook aan haar overlaten, uitleggen dat het belangrijk is dat ze óók bij haar vader haar tanden poetst, en misschien doet ze het dan alsnog maar 1 keer uit zichzelf maar dat is in ieder geval meer dan helemaal niet. Het is ook een kwestie van hoe jij haar opvoed. Als zij er van overtuigd is dat de regels die thuis gelden voor haar goed zijn dan zal ze ze grotendeels buitenshuis ook volgen.

quote:

Op zondag 9 november 2008 23:32 schreef sintmaarten het volgende:
Goed idee, van het schriftje! Nee, we gaan apart naar de ouder avonden. Ik moet overigens nog wel bekennen dat het praten natuurlijk ook door mij bemoeilijkt wordt. Door alles wat er gebeurt is, koester ik nou niet bepaald warme gevoelens voor hem, sterker nog, ik heb er moeite mee om met hem in 1 ruimte te zijn. Soms kan het gewoon niet anders en maak ik er het beste van, maar die situaties ontwijk ik het liefst.

Ik gebruik een schriftje voor mijn dochter van 9 maanden. Bij een kind van 10 jaar vind ik een schriftje echt zo'n onzin. Je kan gewoon met je dochter praten en je kan ook gewoon met je ex praten. Ook al mag je m niet, jullie hebben wel een kind samen. Is het dan niet aan de ouders om persoonlijke gevoelens even buiten beschouwing te laten zodat jullie je kunnen richten op jullie dochter. Dat is toch waar het om gaat?

quote:

Mijn ex heeft het juist niet breder, dus het is niet zo dat ze alles krijgt omdat hij het makkelijk kan betalen. Hij zou zijn laatste stuiver aan haar geven als ze erom vroeg. Dat hij alles voor haar over heeft vind ik ook goed, maar je kan het ook overdrijven. Daarbij vind ik dat ze moet leren dat niet alles om haar draait.

Nou ja, ik zal voor dat paard opdraaien qua verzorging, dat is waarom ik mijn hart vasthoud
Wat mij dwars zit is dat de verhoudingen zo scheef komen te liggen. Ja, misschien is het wrok. Ik vind het ook niet helemaal eerlijk dat hij de leuke papa waar alles kan uithangt, terwijl ze hier gewoon de dingen moet doen, die 'normaal' zijn en niet ziet dat dat allemaal normaal is, omdat dat daar ook niet hoeft. Gezond eten (ze lust weinig, maar moet het wel eten), tandenpoetsen, naar school, op tijd naar bed, op tijd opstaan, etc.

Tja, als je je dochter 1x in de 14 een weekendje hebt, vind je het dan vreemd dat hij haar iets meer wilt verwennen. Er zijn zat vaders die dat doen. Je wilt in de 2 dagen dat je je kind ziet gewoon geen nee verkopen.

quote:

Hij ziet haar overigens wel vaker hoor, dan die weekenden. Zodra zijn werk het toelaat, mag hij haar gerust ophalen. Ook als ik opvang nodig heb, denk ik als eerste aan hem, omdat ik, hoe gestoord hij naar mij ook is (geweest), hij nog steeds de andere ouder is die ik het eerste moet bellen als dat nodig is.

Leuk dat je je ex als een soort opvang gebruikt.


Je komt op mij over als een jaloerse moeder, vol wrok tegenover haar ex. Sorry hoor, maar je verhaal is gewoon kinderachtig. Je miept over dat jullie zo moeilijk kunnen praten, maar geeft daarna wel toe dat dat aan jou ligt.
Draai de situatie eens om en denk je in dat jij je dochter maar 1x in de 14 dagen ziet. In het begin zal je de regels misschien wel volgen, maar wilt vooral dat als ze bij je is dat ze het naar haar zin heeft.

(Oh en Priscil heeft ook vanaf haar 7e een mobiel, ik vind het niet raar. Ze mag en kan altijd 1 van haar ouders bellen als ze daar behoefte aan heeft)

quote:

Op zondag 9 november 2008 21:28 schreef svann het volgende:
Bij de eerste alinea vind ik dit al een onwaarschijnlijk verhaal.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je je kind achter laat bij een ex die je heeft mishandeld.
"en het kostte me nogal moeite om veilig van hem af te komen."

Kan iemand even de kloonknop gebruiken?

Wat een onzin, mijn ex heeft me ook regelmatig alle hoeken van de kamer laten zien, maar mn kinderen gaan gewoon naar hem toe hoor en dat doen ze graag ook

Never mind..

Ik kan me in ieder geval wel voorstellen dat het moeilijk moet zijn voor TS.

Ik ben het ook niet altijd helemaal eens, over opvoedkundige zaken, met mijn echtgenoot. Maar ik ben (gelukkig) getrouwd en we wonen in 1 huis dus dat praat wat makkelijker.

Probeer de communicatie open te houden. Met je ex en met jullie dochter.
Dat is het enige advies dat ik kan geven.

quote:

Op maandag 10 november 2008 12:44 schreef sintmaarten het volgende:
Jammer hoor, dat je niet ingaat op de problemen ipv een oordeel over een onbekende te vellen gebaseerd op een vluchtig geschreven verhaal.

Misschien heeft Ticootje wel een aardig idee over wie er achter deze kloon schuil gaat?

Hoe dan ook, het is sneu voor je dochter dat haar moeder niet capabel is om met haar vader te communiceren. Maar goed, als dat dan via een schriftje zou kunnen is dat wellicht een eerste stap in de goede richting.

quote:

Op maandag 10 november 2008 13:07 schreef Marrije het volgende:

[..]

Misschien heeft Ticootje wel een aardig idee over wie er achter deze kloon schuil gaat?

Hoe dan ook, het is sneu voor je dochter dat haar moeder niet capabel is om met haar vader te communiceren. Maar goed, als dat dan via een schriftje zou kunnen is dat wellicht een eerste stap in de goede richting.

Nee hoor. Maar het enige wat ik lees is " Ik ik ik en mijn mijn mijn. Ook de eerste zin van dit hele topic vind ik gewoon heel naar. Getuigt gewoon van weinig respect... Niet raar dat het je dan niet lukt om op een normale manier te communiceren.

quote:

Op maandag 10 november 2008 13:34 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Nee hoor. Maar het enige wat ik lees is " Ik ik ik en mijn mijn mijn. Ook de eerste zin van dit hele topic vind ik gewoon heel naar. Getuigt gewoon van weinig respect... Niet raar dat het je dan niet lukt om op een normale manier te communiceren.

Precies dat dus, er word hier van alles aangedragen enzo, ook door Ticootje, das toch echt wel opbouwend te noemen, maar ik krijg het idee dat TS alleen maar wil horen dat ze inderdaad gelijk heeft en dat haar ex idd gek is ofzo.
Als je dochter 10 is dan zou je prima met haar moeten kunnen praten en als jullie inmiddels al 5 jaar uit elkaar zijn dan zou het zo moeten zijn dat alle gemoederen wel weer een beetje bedaard zijn.
Vraag je ex gewoon om eens ergens af te spreken, in een openbare locatie, en zeg hem dat je ermee zit dat hij de opvoeding zo anders aanpakt omdat je dochter hier wan gedrag van gaat vertonen. Als hij echt zoveel van zijn kind houdt dan zal het hem ook aan het hart gaan lijkt me dat zijn dochter hier uiteindelijk onder te lijden heeft. Je zegt dat je er zelf net zo goed schuldig aan bent dat de communicatie niet goed verloopt dus dan kun jij net zo goed de eerste stap zetten. Het lijkt me duidelijk dat je ex het probleem niet zo ziet dus dan moet je dit hem maar eens rustig vertellen.
En verder zou ik eens bij mezelf te rade gaan of er nou ook wel écht zo'n probleem is.
- ze poetst haar tanden niet daar: neem haar mee naar de tandarts en laat hem er eens naar kijken/een leuk verhaal ophangen. praat met haar zelf, ze is 10, oud genoeg om dingen te begrijpen.
- ze slaapt met hem in 1 bed, je zegt zelf dat zij dit niet leuk vindt; ondanks dat het echt geen kwaad kan moet je dochter zich daar zelf wel goed bij voelen natuurlijk, praat met je dochter en zeg dat ze daar ook gewoon met papa over kan praten, dat ze lekkerder slaapt in een eigen bed ofzo.
- ze krijgt dure dingen: zolang je ex hier zelf niet financieel aan onderdoor gaat lijkt het me geen probleem. Of die telefoon nou wel of niet nodig is boeit niet, als jij hem in de kast legt en zij vraagt er niet naar dan is het probleem toch de wereld uit? Over huisdieren ofzo die hij haar mogelijk geeft kun je gewoon heel duidelijk zijn, het gebeurt niet. Ik zou in ieder geval vooral niet mee gaan in de financiele "koop-de-liefde-van-je-kind" strijd
- communicatie: tsja, communiceren doe je met zn tweeën, jij bent daar dus net zo goed debet aan als hij, en jij bent dus net zo goed in staat die eerste stap te nemen als hij zelf. Durf je het niet face-to-face, vraag dan of er van beide kanten iemand bij kan zijn (van beide kanten om te zorgen dat hij zich ook niet benadeeld voelt); en anders is er nog altijd de mogelijkheid van email of iets dergelijks.
Verder denk ik dat je er goed aan hebt gedaan om je kind niet bij je ex weg te houden of iets dergelijks