quote:Op donderdag 6 november 2008 12:55 schreef Ticker het volgende:
En zeg nou niet dat het placebo is, want het werkt.
Nog meer reden om erg zorgvuldig om te springen met het toeschrijven van dit medicijn, men weet dus niet eens goed wat de lange termijn effecten zijn.quote:De veiligheid en werkzaamheidprofiel van Ritalin op lange termijn zijn niet goed bekend en daarom moeten patiënten die gedurende een lange termijn behandeld worden zorgvuldig door hun arts worden gevolgd.
Het is zeer zeker geen placebo en werkt idd ook bij niet adhd-ers, het kneepje zit hem erin dat het een erg zwaar middel is met vele oa gevaarlijke bijwerkingen, waarbij we niet weten wat de lange termijneffecten zijn en wat we te snel aan kinderen geven.quote:Op donderdag 6 november 2008 12:55 schreef Ticker het volgende:
[..]
Heb hem al gewijzigd wist dat er weer iemand over zou vallen.
Vergeet trouwens niet dat Ritalin niet voor niks een studie drugs wordt genoemd.
En zeg nou niet dat het placebo is, want het werkt.
Klopt en daar ben ik het ook mee eens.quote:Op donderdag 6 november 2008 13:25 schreef erodome het volgende:
[..]
Het is zeer zeker geen placebo en werkt idd ook bij niet adhd-ers, het kneepje zit hem erin dat het een erg zwaar middel is met vele oa gevaarlijke bijwerkingen, waarbij we niet weten wat de lange termijneffecten zijn en wat we te snel aan kinderen geven.
Je kan ook anabolen nemen voor spiergroei, doping om beter te presteren, maar dat betekend nog niet dat het een asperientje is wat je neemt en dat het geen kwaad kan, zeker als we het over voorschrijven aan kinderen hebben.
Bijwerkingen die "vaak" voorkomen zijn bijwerkingen waarvan >1% van de gebruikers er één of meer krijgt. Het zegt dus slechts dat, zeg, van de 100 kinderen eentje last krijgt van slaperigheid. Niet dat de helft van de ritalingebruikers depressief in bed ligt met koorts en hartritmestoornissen.quote:Op donderdag 6 november 2008 13:22 schreef erodome het volgende:
Kijk eens naar wat het medicijn is en welke bijwerkingen het heeft, bij vaak staat bv hartritmestoornissen, angst, slaperigheid, duizeligheid, bewegingsstoornissen, spreekdrang, , buikpijn, misselijkheid, braken, , huiduitslag, jeuk, galbulten, kaalhoofdigheid, gewichtsafname, groeivermindering, koorts en gewrichtspijn.
Dat zijn dan alleen de bijwerkingen die VAAK voorkomen, bij niet zo vaak horen hele ernstige zoals ernstige hartaandoeningen, zenuwstelselaandoeningen, psychische aandoeningen, lever en galaandoeningen, ernstige huidaandoeningen en dan nog heb ik nog lang niet alle bijwerkingen opgenoemd.
Dat is een hele aardige rits van naar mijn idee toch wel erg nare bijwerkingen, lijkt me genoeg reden om heel voorzichtig te zijn met het verstrekken van dit medicijn., we hebben het niet over een asperientje hier.
OMG! Gevaarlijk spul, afschaffen die aspirine...! Niet dus. Alle medicijnen hebben zo hun bijwerkingen, en mits kundige toepassing door een arts hoeven die geen belemmering te vormen om ze voor te schrijven.quote:Frequent: maag-darmstoornissen zoals maagpijn, misselijkheid, braken, zuurbranden en dyspepsie. Bloedverlies in het maag-darmkanaal (meestal occult); bij langdurig of veelvuldig gebruik kan dit leiden tot bloedarmoede. Gastro-intestinale ulcera, (soms fatale) perforaties of bloedingen kunnen (vooral bij ouderen) voorkomen. Soms (...) rest weggelaten aangezien we het slechts over frequente bijwerkingen hadden.
Voordat de diagnose ADHD wordt gesteld voert een psycholoog gesprekken met het kind en met de ouders, evalueert hij/zij ADHD-vragenlijsten (AVL) ingevuld door ouders en leerkrachten, en kijkt hij/zij of er eventuele andere problemen zijn die de (concentratie)problemen kunnen veroorzaken (te denken valt aan lage intelligentie, autismespectrumstoornissen, zichtproblemen, gehoorproblemen, ...). Voor de vraag of medicatie moet worden ingesteld wordt het kind bovendien nog eens gezien door de kinderarts of -psychiater.quote:Adhd heeft symptomen die vele oorzaken kunnen hebben, vrij vaag geformuleerde symptomen, concentratieproblemen, eventuele drukte en dat soort dingen.
En wat denk je dat een neuroloog zoal bij een (vermeende) ADHD'er zou kunnen doen dan? Organische hersenaandoeningen bij kinderen (zoals tumoren) geven niet een klinisch beeld dat snel voor ADHD zal worden aangezien. Epileptische absences zouden een verklaring kunnen vormen voor slechte schoolprestaties, maar als een kind die heeft zou dat uit de communicatie met ouders en leerkracht naar voren moeten zijn gekomen, gezien het typische verhaal daarbij ("hij zit een tijdje voor zich uit te staren en is dan met geen mogelijkheid aanspreekbaar"). ADHD zelf is met aanvullend onderzoek niet zichtbaar te maken. Inschakelen van een neuroloog is dus vrij zinloos.quote:Bij parkinson komt de neuroloog erbij, bij adhd niet, wat WEL zou moeten...
Bij parkinson wordt er dan vooral gekeken of er geen andere oorzaken zijn dan parkinson en wordt er uiteindelijk medicijn voorgeschreven en bij een goede reactie wordt er van een goede diagnose uitgegaan.
http://www.caleidoscoop.be/inhouden/inhouden14/art14_6_10.htmlquote:4 Het neurologisch onderzoek
Er dient ook een neurologische evaluatie te gebeuren. ADHD is immers ook een neurologisch probleem (Gunning, 1998). Het neurologisch onderzoek bestaat uit een uitvoerige anamnese, een onderzoek naar specifieke neurologische kenmerken, het meten van de schedelomtrek, het bepalen van het neurologische ontwikkelingsniveau (motoriek). Een EEG is enkel nodig om te kunnen differentiëren tussen ADHD en epilepsie en enkele andere eerder zelden voorkomende neurologische beelden. Toch kan men zich niet van de indruk ontdoen dat het neurologisch onderzoek in de praktijk vooralsnog (te?) weinig plaatsgrijpt.
Het laatste stuk in deze quote zet ik er expres bij om te laten zien dat ik niet anti-medicatie ben, dat ik ben voor grote zorgvuldigheid ermee.quote:2 Farmacotherapie
Medicatie is bij kinderen met ADHD geïndiceerd als de sociaal-emotionele en/of cognitieve ontwikkeling stagneert door de ADHD-symptomen en het kind op grond van de diagnostiek of het behandelverloop onvoldoende bereikbaar blijkt voor enkel een gedragstherapeutische aanpak.
Veilige producten zijn methylfenidaat (Rilatine of Ritalin, een amfetaminederivaat) en clonidine (Dixarit, een noradrenerg aangrijpende stof), met als succes 75% resp. 50%. Men stelt een proefbehandeling voor van 4 resp. 8 weken.
Alternatieven zijn dexamfetamine, tricyclische antidepressiva (desipramine, imipramine, clomipramine) en neuroleptica (thioridazine, pipamperon).
Methylfenidaat heeft een gunstig effect op de belangrijkste ADHD-symptomen: aandachtsmaten, impulscontrole, fijnmotorische coördinatie, reactietijd, waarneming, korte- en langetermijngeheugen. Er is ook invloed op het volbrengen van schoolopdrachten (complexiteit en hoeveelheid), agressief gedrag en de populariteit bij klasgenoten. Globaal genomen is er verbetering in prestaties en sociaal gedrag tegenover ouders, leerkrachten en leeftijdgenootjes, terwijl de opvoeders op hun beurt minder negatief reageren.
Het gedragseffect van methylfenidaat is 1 á 2 uur na inname maximaal en verdwijnt na 3,5 tot 5 uur.
Er zijn beperkingen in het effect van methylfenidaat:
- niet ieder kind vindt er baat bij;
- het geeft zelden volledige normalisatie van het gedrag;
- er is geen effect voor complexe sociale vaardigheden en het probleemoplossend denken;
- er zijn de mogelijke bijwerkingen als inslaapproblemen, groeiremming en tics.
Als men nu denkt dat de ADHD-problematiek snel kan worden verholpen met medicatie, vergist men zich. De arts die ADHD wil behandelen met medicatie, mag daar dan wel goede redenen voor hebben, hij zal toch de nodige omzichtigheid aan de dag moeten leggen.
Medicatie kan enkel in een praktijk met veelvuldige ervaring worden toegepast.
Goede voorlichting aan ouders, leerkrachten en kinderen over te verwachten bijwerkingen is noodzakelijk. Ook moet men aangeven bij welke neveneffecten men contact moet opnemen met de behandelaar; men moet ook spreken over de beperkte succeskans.
Eerst moet men uitmaken op welke probleemgedragingen men het effect van de medicatie zal beoordelen. Het gaat om concreet geformuleerde gedragingen, over frequent voorkomende gedragingen, over concreet geformuleerde criteria voor 'voldoende'.
Men zal de proefbehandeling voortzetten als de medicatie het kind ontvankelijk heeft gemaakt voor een niet-medicamenteuze behandeling, zonder dat er ondertussen persisterende hinderlijke bijwerkingen zijn.
Halfjaarlijks dient een balans te worden opgemaakt, waarbij de medicatie wordt verlaagd om het effect te kunnen meten.
Een vervelend neveneffect van medicatie is het versterken van de externe locus of control bij zowel ouders als kind.
Tot slot kunnen er aanzienlijke problemen rijzen in geval van co-morbiditeit. ADHD vertoont co-morbiditeit met verschillende andere psychiatrische stoornissen, zoals angst en stemmingsstoornissen, leerstoornissen, pervasieve ontwikkelingsstoornissen, Gilles de La Tourette. Veelal heeft deze co-morbiditeit consequenties voor de medicamenteuze behandeling. Zo is vooral voorzichtigheid geboden bij het gebruik van methylfenidaat.
Naarmate de angstproblemen ernstiger zijn, is het effect van methylfenidaat geringer. Bovendien kan dit medicament de angst nog doen toenemen en prikkelbaarheid en een dysfore stemming bewerkstelligen.
Methylfenidaat kan ook de rigiditeit in het gedrag van kinderen met pervasieve ontwikkelingsstoornissen versterken.
Ook het samen voorkomen van ADHD met het syndroom van Gilles de La Tourette of andere ticstoornissen is een tegenaanwijzing voor methylfenidaat, daar de tics door het gebruik van methylfenidaat kunnen toenemen. Zelfs bij familiaal voorkomen van tics is dit product af te raden, aangezien er kans bestaat dat tics zich onder invloed van dit medicament gaan manifesteren. Ofschoon hierover nog veel discussie bestaat, wordt toch eerder clonidine aangeraden bij zeer drukke kinderen die ook Gilles de La Tourette vertonen.
3. Combinatie van medicatie met gedragstherapie
Er blijken bepaald gunstige effecten van een combinatie van gedragstherapie, vooral van mediatietherapie met medicatie. Opvallend is wel dat ook onderzoekers die niet twijfelen aan het nut van medicatie, toch een voorkeur blijven geven aan een niet-medicamenteuze aanpak als eerste stap in de behandeling.
Gunning (1994) adviseert immers de volgende aanpak:
- bij situatief (één situatie) hyperactieve kinderen met ADHD: mediatietherapie. Er wordt medicatie toegevoegd zodra blijkt dat het kind onvoldoende bereikbaar is voor de mediatherapie of blijkt dat de gedragstherapie bepaalde domeinen van disfunctioneren onvoldoende normaliseert;
- bij pervasief (meerdere situaties) hyperactieve kinderen: medicatietherapie met mediatietherapie.
Verder acht men psycho-educatie van belang: het corrigeren van verkeerde ideeën bij ouders en leerkrachten over ADHD en de aanpak van het kind.
Als een combinatietherapie is aangewezen, dan dient die ook zo snel mogelijk te worden ingesteld.
Zo moet men eerst voorzien in voldoende structurering van de kant de opvoeders via psycho-educatie. Vervolgens stelt met de medicatie in. Daarna wordt de gedragstherapie verfijnd. Tot slot zal men de medicatie verminderen tot die voldoende ondersteunend is.
http://64.233.183.104/search?q=cache:bGic5qV8tVcJ:www.kpcgroep.nl/assets/Paragraph/5302/Assets/3431/ADHD%2520leerling,%2520achtergronden%2520en%2520diagnostiek%2520-%2520Gijs%2520van%2520de%2520Beek.ppt+neurologisch+onderzoek+adhd&hl=nl&ct=clnk&cd=3&gl=nl&client=firefox-aquote:Neurologisch onderzoek
Binnen dit onderzoek wordt vooral gekeken naar het niet goed functioneren van het neurotransmittersysteem
Prefrontaal kwab: aandacht, concentratie, regulatie van gedrag, controle op impulsen, planning van handelen
Limbisch systeem: emotie, geheugen, motivatie
Inhibitiesysteem (de rem) werkt niet goed
Het kan dus wel...quote:Op maandag 4 mei 2009 20:07 schreef ArjanD het volgende:
Het Verenigd Koninkrijk wil af van de ziekmakende en geld verslindende medicijnen voor psychische problemen. Als land waar alle medische zorg door de staat betaald wordt doet het extra zeer indien mensen hun leven lang verslaafd raken aan destructieve medicijnen die op de lange termijn voor ernstige lichamelijke problemen kunnen zorgen. Daarbij zijn medicijnen niet de enige oplossing en is het zelfs zo dat geavanceerde psychotherapie bij vrijwel de meeste patiënten (veel) effectiever is zonder de nadelige bijwerkingen.
Afgelopen week, naar aanleiding van de angst dat de recessie kan resulteren in een depressie epidemie, heeft de Britse overheid aangekondigd dat er financiering zal zijn voor honderden extra psychotherapeuten die gespecialiseerd zijn in Cognitieve Gedrags Therapie (CBT), bovenop de eerder aangekondigde 10.000 psychotherapeuten die twee jaar geleden zijn beloofd ter compensatie van de verminderde beschikbaarheid van medicijnen.
Zie: http://www.dailymail.co.u(...)ession-epidemic.html
Eerlijkheid/oprechtheid heeft geen bestaansrecht in onze maatschappij. Heb ik zo het idee.quote:Op maandag 4 mei 2009 20:53 schreef ArjanD het volgende:
Yep, zelfs antipsychotica willen ze er over een paar jaar uit, wat heel goed is, want er bestaan genoeg (niet medicamenteuze) behandelingen die én effectief zijn én geen nare bijwerkingen hebben.
Patiënten die antipsychotica gebruiken sterven 'gemiddeld' 25 jaar eerder, en hebben eigenlijk geen kans meer om te kunnen herstellen, terwijl met 'eerlijke' psychotherapie 90 tot 95% van alle schizofrenie patiënten kan herstellen.
Zie deze pubmed studie bijvoorbeeld:
[ afbeelding ]
Lange termijn resultaten schizofrenie, bron: Martin Harrow and Thomas Jobe. “Factors involved in Outcome and Recovery in Schizophrenia Patients Not on Antipsychotic Medications: A 15-year Multifollow-up Study. The Journal of Nervous and Mental Disease, 195 (2007):406-414.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17502806
Het probleem is dat 'eerlijke' psychiaters worden verdrukt.
Maar dan is de Big Question. Waarom komt er niets van de grond in Nederland. Er wordt juist alleen maar meer en meer (bekend) foute medicatie voorgeschreven.quote:Zie: Beroep “psychiater” onder vuur in Amerika, maar moedige psychiater wordt genegeerd (is mijn eigen site, maar vertaald dus leest makkelijker en is non-profit)
Ja, dat is ook iets zeer vreemds... een antwoord of 'waarschijnlijke' verklaring kan ik niet geven, maar mijn beste theorie tot op heden is dat er een complexe (voor psychiaters zelf mogelijk onbewuste) ideologie aan hun handelen ten grondslag ligt die voortkomt uit persoonlijke zwakheid.quote:Op maandag 4 mei 2009 21:03 schreef Lambiekje het volgende:
Maar dan is de Big Question. Waarom komt er niets van de grond in Nederland. Er wordt juist alleen maar meer en meer (bekend) foute medicatie voorgeschreven.
Snap ik.quote:Op dinsdag 5 mei 2009 08:34 schreef ArjanD het volgende:
[..]
Ja, dat is ook iets zeer vreemds... een antwoord of 'waarschijnlijke' verklaring kan ik niet geven, maar mijn beste theorie tot op heden is dat er een complexe (voor psychiaters zelf mogelijk onbewuste) ideologie aan hun handelen ten grondslag ligt die voortkomt uit persoonlijke zwakheid.
Psychiaters waren namelijk van oudsher het ondergeschoven kind in de medische wetenschap. Andere artsen keken op psychiaters neer en beschouwden ze niet als echte artsen. Vanuit die basis is mogelijk in de drang naar het overtreffen van artsen in andere medische specialismen een wetenschappelijke evolutie ontstaan waarin de toenmalige psychiaters ter ondervanging van persoonlijke gebreken ideologieën gingen vormen die ze (voor hun gevoel) op gelijke voet of boven collega artsen plaatsten, en die tevens voor financiële beloning zorgde vanuit de farmaceutische industrie.
Het hele principe van het verwerven van eer van ‘arts’ zijn en het afleggen van een eed en het daar naar handelen werden mogelijk verruild voor eigen ideologieën die ze zowel machtig als rijk maakten.
Deze evolutie heeft geresulteerd in een systeem waarin eerlijke psychiaters met talent effectief worden verdrukt en waarin de zwaksten in de klas met artsen in opleiding worden aangetrokken tot het beroep psychiater omdat ze daar in tegenstelling tot in andere medische professies beloond worden voor hun gebrek aan bepaalde kwaliteiten die artsen in andere specialismen tot een succesvol arts maken.
Maar dit is dus een hypothese.
Deze quote ik even. Een uiterst narcistisch epistel overigens.quote:Op vrijdag 15 mei 2009 12:15 schreef ArjanD het volgende:
[..]
Je hebt een 'zieke' geest ToT, je bent corrupt, gemeen en hebt zeer zieke ideeën over 'ADHD-kinderen' a.k.a. genetisch afwijkende 'ongewenste' kinderen.
Mensen zoals jij hebben de walgelijke praktijken tijdens de holocaust mogelijk gemaakt... En blijf maar lekker hardnekkig ontkennen dat het zo is....
Even al mijn berichten op 1 hoop 'psychiatry sucks' gooien omdat meneer van mening is dat het alleen maar negatief is en daarom onzin is en op 1 grote hoop 'conspiracy' kan. Totaal geen respect en hart voor mensen, en de feiten hardnekkig blijven negeren. Alleen maar aan jezelf denken en je bekrompen en zieke ideeën over wie gewenst is en wie niet.
Ik denk dat mensen zoals jij zo gemeen, corrupt en misdadig zijn door een gebrekkige visie. Je kan geen respect hebben voor anderen en wil je meer voelen omdat je juist minder bent.
Beschrijf je hier niet gewoon je eigen gedrag?quote:Op vrijdag 15 mei 2009 12:18 schreef ArjanD het volgende:
Ze willen zich beter voelen als die mensen met talent, en proberen dat met complexe ideologieën en misdadige praktijken te bereiken.
Episch!quote:Op vrijdag 15 mei 2009 12:23 schreef ArjanD het volgende:
Dit is dus mijn 'theorie' voor een antwoord op de vraag waarom psychiater zulke misdadige en inhumane dingen doen, en waarom mensen zoals ToT zo ziekelijk gemeen en corrupt kunnen zijn.
Hij zal wel zo'n rotzak van een psychiatrisch behandelaar zijn, die onder dwang de meest giftige troep bij onschuldige mensen injecteert, en dat hij daarom negatieve berichten niet kan verdragen en zo gemeen kan zijn door de berichten het op 1 hoop psychiatry sucks conspiracy te gooien.
Denk eens aan die mensen die het overkomen is, die door mensen (zoals ToT?) zo inhumaan zijn behandeld? Voor hun is het natuurlijk zeer rot dat mensen als ToT hier even hun macht misbruiken om de informatie te verdrukken.
Vooral die standaardbeschuldiging dat wanneer je net iets meer wilt nuanceren dan dit soort malloten je gelijk belangen hebt of werkzaam bent in een bepaalde sector.quote:Op vrijdag 15 mei 2009 12:27 schreef Terecht het volgende:
[..]
Episch!![]()
Je bent niet helemaal lekker in je hoofd, of wel?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |