Het zag er allemaal heel komisch en leuk uit en leek echt op kittengedrag.
Helaas, het is toch niet zo leuk als het lijkt.
Gijs lijkt een delier te hebben door de nawerking van de narcose. Hij herkende ons niet meer gisteravond, reageerde niet op zijn naam, keek als het ware dwars door ons heen, stond te wiebelen op zijn pootjes, kroop en sloop over de vloer omdat alles inclusief het patroon van het laminaat eng was, en was werkelijk van alles bang. Zelfs eten waar hij normaal hysterisch van wordt zo graag wil hij het hebben, deed hem helemaal niets.
Ik heb om 00:45 uur de dierenarts gebeld en die vertelde ons dat het voor kan komen dat een kat na een narcose soms nog wel 2 dagen de weg kwijt is. Dat Gijs bij ons eerst gewoon normaal was en nu niet, duidt op een delier (ernstige spontane verwardheid). Het advies was om Gijs op een voor hem vertrouwde kamer alleen te laten zodat de andere katten hem met rust laten en hij niet teveel prikkels kreeg.
Wij zijn naar bed gegaan en hebben hem meegenomen en in een zacht mandje op bed gelegd. Ook dat was enorm eng voor hem en hij was weer zo wild dat hij niet vast te houden was dus hebben wij hem gewoon zijn gang laten gaan.
Even later heeft DuchessX hem toch voorzichtig in het mandje kunnen leggen en toen ik vanmorgen wakker werd lag hij daar nog.
Vanmorgen was hij heel knuffelig en reageerde weer op zijn naam e.d. zoals hij eergisteren ook nog deed. Toen hij uit het mandje kwam schrok hij van het patroon op het dekbedovertrek en wederom even later van het patroon van het laminaat. Ik ben gaan douchen en heb hem op de overloop en de trappen rond laten lopen en dat ging goed dus heb ik hem mee naar beneden genomen om te eten (daar heeft hij nog steeds veel zin in gelukkig).
Hij is nog steeds schrikachtig van grote lichte dingen (witte drinkbak, crémekleurige foullard, etc..) maar hij reageert weer op zijn naam. Wij gaan hem gewoon met rust laten en kijken hoe het zich ontwikkeld, als het morgen niet verbeterd is moeten wij terug naar de dierenarts die hem afgelopen vrijdag gecastreerd heeft (al kan die er waarschijnlijk ook niets aan doen).
Hebben meer mensen hier ervaring mee?
In de gaten houden, maar het klinkt niet al te afwijkend.
Ik heb een kat gehad die zich met z'n nagels het vel van z'n kop haalde na de narcose.
Het luister erg nauw zo'n narcose en kan snel nét iets teveel zijn.
quote:Op zondag 19 oktober 2008 12:32 schreef yvonne het volgende:
Ja Juup, komt voor, ook bij mensen, narcose is kut!
Ik heb een kat gehad die zich met z'n nagels het vel van z'n kop haalde na de narcose.
Het luister erg nauw zo'n narcose en kan snel nét iets teveel zijn.
quote:Ik zou het vreemder vinden als ik wakker werd met ballen!Op zondag 19 oktober 2008 14:07 schreef SadKingBilly het volgende:
Zomaar een nadenkertje: hoe zou jij je voelen als je ineens wakker werd zonder ballen...
Is een meisje.
quote:Dat eten is gelukkig geen probleem voor hem, hij is een gulzige veelvraat.Op zondag 19 oktober 2008 16:23 schreef Re het volgende:
het narcose materiaal kan zich ook ophopen in het vetweefsel, vandaar dat de effecten nog lang aanwezig kunnen zijn omdat de uitgifte uit het vet nog een tijdje door kan gaan... veel eten en drinken dus
Zelfs toen ie gecastreerd was
? Sterkte ermee 
!quote:Op zondag 19 oktober 2008 16:57 schreef marcel-o het volgende:
Die van ons (toen k nog thuis woonde) neukte na narcose alles wat los en vast zat.
Zelfs toen ie gecastreerd was
Is helaas een echte helle-kat als hij naar de dierenarts moet, dus als hij iets mankeert moet hij standaard eerst platgespoten worden voor de dierenarts zelfs maar kan kijken.
is dan meer een roesje dan een zware narcose maar hij is van beide flink van de kaart altijd.
meestal sluit ik hem dan op in 1 kamer die ik zo veilig mogelijk maak; deuren en ramen dicht, snoeren weg, hoge dingen weg waar hij wel op kan springen maar weer vanaf kan vallen, water in een klein laagje zodat hij er niet in kan vallen met zijn snuit en verdrinken, geen eten, want daar kan hij dan in stikken.
en er zelf bij blijven, de hele avond en liefst nacht.
na een uur of 20 / 24 gaat het dan weer maar dan is hij nog wel in de war.
zie hier de reden dat ik altijd als hij iets mankeert eerst zonder kat naar de dierenarts ga en echt alleen als het absoluut niet anders kan hem pas meeneem.
Ken het dus niet@WRH: is het voor jou niet mogelijk om de dierenarts thuis langs te laten komen? Misschien is dat minder stress voor je kat?
quote:Het gaat redelijk. Hij reageert weer op zijn naam en is weer gulzig met eten dus dat klopt al weer. Hij is nog wel enorm schrikachtig en ziet veel dingen als nieuw en eng. Een crémekleurige foullard is een groot licht oppervlak en daar is hij bang voor
Ook als wij bv een arm of been bewegen als hij in de buurt is dan springt hij een meter hoog en maakt hij dat hij weg komt zo bang is hij.Maar als hij eenmaal rustig ligt ergens gaat het wel weer goed, dan mogen wij hem aaien en oppakken dus dat is wel weer in orde.
Samenvatting: Gaat beter, is nog steeds enorm schrikachtig en bang.
Alleen hebben we een keer de volgorde fout gedaan toen bloed moest worden afgenomen, eerst Caesar, die een beetje protesteerde, en toen pas Julius, die door het protest van Caesar al helemaal over de rooie was. Toen moesten we Julius inderdaad plat-spuiten (hij is meer een bijter dan een krabber, dus dan is bloed aftappen uit zijn keeltje niet te doen), en het duurde erg lang voordat hij uit narcose kwam, ook met het tegen-middel.
Toen ik thuiskwam dacht ik dat hij direct naar zolder zou vluchten uit frustratie, maar hij heeft nog een half uurtje tegen me liggen uitslapen, en verhuisde toen naar een mand. Hij doet het wat dat betreft omgekeerd vergeleken bij een normale kat, hoe beroerder hij zich voelt, hoe meer hij behoefte heeft om bij me te zijn, toen hij vorig jaar op het randje van de dood was door niesziekte heeft hij zelfs een nachtje bij me onder de deken geslapen.
zou misschien ook wel een oplossing zijn maar m.i. gaat hij dan ook zijn veilige thuisomgeving associeren met iets waar hij bang voor is en gestresst door raakt, ik heb liever dat hij zijn thuis zoveel mogelijk associeert met leuke fijne dingen en onze aandacht en niet bang hoeft te zijn dat er iemand binnen kan komen waardoor hij zich bedreigd zou kunnen voelen.
dat bij je willen liggen van mvdejong's poezel doet de onze ook; hij loopt dan helemaal in de war rond, kan echt niet springen of recht op zijn poten lopen maar wil wel persé bij 1 van ons op schoot liggen en loopt ons het liefste achterna als we dan even die kamer uitlopen. blijft gewoon een zielig gezicht zo'n poes in de war.
Het is nu 18.00 en ze heeft al uren alleen maar gemekkert. Ik probeerde het net even maar ze zakt nog steeds door haar voorpoten.
Ze is doodsbang in die bak. Het is nu 18.15 probeer het over 1 uurtje weer. zo zielig dit. Het is een poesje wat mishandelt is door een boer en ik 13 jaar geleden heb gered.
Ze mag die mand niet uit omdat ze in verwarde toestand in problemen kan komen, zoals ergens vanaf vallen terwijl de val-reflex nog niet werkt. Als je haar constant in de gaten kan houden, dan kun je haar er best uitlaten. Leg haar dan op een vertrouwde en warme plek, dan zie je wel of ze dan nog wil gaan rondstruinen.quote:Op vrijdag 6 april 2012 18:16 schreef itsme het volgende:
Ik zit nu ook met een poes die onder narcose is geweest. Een kies getrokken, want ze had daardoor zelfs kaak ontsteking en de arts vertelde me dat ze pas rond 19..00 uit de mand mocht. is zo een gesloten draagbak.
Het is nu 18.00 en ze heeft al uren alleen maar gemekkert. Ik probeerde het net even maar ze zakt nog steeds door haar voorpoten.
Ze is doodsbang in die bak. Het is nu 18.15 probeer het over 1 uurtje weer. zo zielig dit. Het is een poesje wat mishandelt is door een boer en ik 13 jaar geleden heb gered.
Hoop dat je poezel weer snel zichzelf wordt, zoals eerder werd gezegd veel laten drinken!
Bij mijn katten koop ik dan een bakje vers hart bij de AH, deze week ik in een ruime hoeveelheid
water en het vocht slobberen ze heel graag op
:') Wat voelde ik me rot. Maar uiteindelijk werd ze rustig en het vertrouwen in mij is ook weer hersteld. (Ook al had ik haar echt niet van de trap geduwd) 
Toch is het nog niet goed met haar. Ik ben verleden week, 9 dagen geleden weer met haar naar de da gegaan. Haar tandvlees was ontstoken en ze niesde en had tranend oogje en ze deed raar. helaas is dat nog steeds zo al is haar gedrag nu wel weer vanouds.Ik ga morgen weer bellen. Ik keek in haar bek en zie dat bovenaan haar tandvlees ontstoken is. Ondanks de antibiotica
De arts stelde voor om het schildklier-probleem eerst aan te pakken (dosering van 2 naar 3 pilletjes daags), en als dat niet hielp zijn gebit aan te pakken. Ik besloot uiteindelijk maar direct de afspraak voor het gebit te maken, ook als het primaire probleem de schildklier was, moet het gebit toch een keer gedaan worden, en dan wordt het in ieder geval gedaan terwijl hij nog in een goede gezondheid verkeert (behalve dan zijn overactieve schildklier, te weinig actieve nieren, doofheid, versleten rugwervels, klemzittende rugzenuw, ...).
Het verhogen van de Felimazol-dosis werkte binnen een dag, en hij is al weer wat zwaarder geworden (gelukkig is hij toch een paar onsjes zwaarder dan vroeger, zo heeft hij een buffertje), maar maandag gaat dan toch de gebits-sanering gebeuren, en dat is voor een kat van bijna 20 jaar met bekend problemen met wakker worden na een narcose toch een risico.
