Gisteren poste ik in het
topic over Gijs deze filmpjes ter vermaak:
Het zag er allemaal heel komisch en leuk uit en leek echt op kittengedrag.
Helaas, het is toch niet zo leuk als het lijkt.
Gijs lijkt een delier te hebben door de nawerking van de narcose. Hij herkende ons niet meer gisteravond, reageerde niet op zijn naam, keek als het ware dwars door ons heen, stond te wiebelen op zijn pootjes, kroop en sloop over de vloer omdat alles inclusief het patroon van het laminaat eng was, en was werkelijk van alles bang. Zelfs eten waar hij normaal hysterisch van wordt zo graag wil hij het hebben, deed hem helemaal niets.
Ik heb om 00:45 uur de dierenarts gebeld en die vertelde ons dat het voor kan komen dat een kat na een narcose soms nog wel 2 dagen de weg kwijt is. Dat Gijs bij ons eerst gewoon normaal was en nu niet, duidt op een delier (ernstige spontane verwardheid). Het advies was om Gijs op een voor hem vertrouwde kamer alleen te laten zodat de andere katten hem met rust laten en hij niet teveel prikkels kreeg.
Wij zijn naar bed gegaan en hebben hem meegenomen en in een zacht mandje op bed gelegd. Ook dat was enorm eng voor hem en hij was weer zo wild dat hij niet vast te houden was dus hebben wij hem gewoon zijn gang laten gaan.
Even later heeft DuchessX hem toch voorzichtig in het mandje kunnen leggen en toen ik vanmorgen wakker werd lag hij daar nog.
Vanmorgen was hij heel knuffelig en reageerde weer op zijn naam e.d. zoals hij eergisteren ook nog deed. Toen hij uit het mandje kwam schrok hij van het patroon op het dekbedovertrek en wederom even later van het patroon van het laminaat. Ik ben gaan douchen en heb hem op de overloop en de trappen rond laten lopen en dat ging goed dus heb ik hem mee naar beneden genomen om te eten (daar heeft hij nog steeds veel zin in gelukkig).
Hij is nog steeds schrikachtig van grote lichte dingen (witte drinkbak, crémekleurige foullard, etc..) maar hij reageert weer op zijn naam. Wij gaan hem gewoon met rust laten en kijken hoe het zich ontwikkeld, als het morgen niet verbeterd is moeten wij terug naar de dierenarts die hem afgelopen vrijdag gecastreerd heeft (al kan die er waarschijnlijk ook niets aan doen).
Hebben meer mensen hier ervaring mee?