Zelf endometriose-patiënt, dus ook getekend.
Heb zelf een jaar rondgelopen met pijn, werd elke keer door mijn huisarts weggestuurd met een andere pijnstiller of anticonceptiepil, terwijl ik zelf voelde dat er meer aan de hand was. Uiteindelijk op een zondagavond terechtgekomen op de EH, nadat ik flauw viel van de pijn. De volgende dag kijkoperatie en de diagnose: endometriose plus kans op kinderen nihil omdat ik behoorlijk dichgegroeid was (baarmoeder, eileiders en eierstokken, blaas, lever en darmen zaten onder de haarden). Gelukkig trof ik een gynaecoloog die erin gespecialiseerd was en die er alles aan wou doen om mij 1) een normaal leven terug te geven (was elke maand namelijk 2 weken uitgeschakeld door menstruatiepijnen) en 2) de kans op kinderen krijgen weer te vergroten.
Beide doelen zijn gelukt, ben in 2000 geopereerd en lijdt, dankzij medicijnen, een normaal en pijnloos leven.
Ben blij dat ze er meer aandacht aan willen besteden. Toen ik de diagnose (in 1997) kreeg had ik er nog nooit van gehoord en ook toen was het al zo dat 1 op de 10 vrouwen deze ziekte hebben, vaak zonder het zelf te weten. Mijn gynaecoloog heeft een heel boze brief geschreven aan mijn huisarts, omdat hij het schandalig vond dat hij me zo lang met de pijn had laten lopen zonder me door te verwijzen. Een excuses kon er niet vanaf, dus ben ik van huisarts veranderd.
Dus mocht je hele pijnlijke menstruaties hebben, laat je dan a.u.b. verwijzen naar een gynaecoloog, want deze ziekte kan heel veel schade veroorzaken als je niet weet dat je het hebt!
I don’t know what’s gonna happen, that’s alright with me
I open up my arms and I embrace the mystery
I am gonna shine