ADD/ADHD - deel 12

Jezus, wat een herkenbare verhalen hier allemaal. Ik begrijp echt nog steeds niet waarom ik niet eerder deze topic had aan geklikt.

Gisteren een diepgaand gesprek gehad met mijn moeder; Weet nu in ieder geval van wie ik dit heb geërfd.

Grotere zorgen maak ik over mijn zoontje van 2. Ondanks dat ik hem maar een paar keer heb gezien, zie ik nu al symptomen die vraagtekens geven. Hij is in zichzelf gekeerd, komt dromerig over en lijkt bepaalt niet onder de indruk van de omgeving. Dat in tegenstelling tot zijn even oude zusje die veel opgewekter is en naar iedereen toeloopt. Bekend of onbekend.

Maarja, nu ik weet wat er met mij aan de hand is, kan ik er sneller bij zijn als mijn vermoedens waar zijn.

Er komen van alle kanten verse ADD/ADHD-apostelen aanwaaien!

Waar ik nog het meeste moeite mee heb is dat ik echt bij alles de aandacht kwijt raak. Ik ben altijd wel verliefd op iemand en dan kan ik nergens anders meer aan denken, maar zodra die liefde beantwoord wordt, kan het binnen 2 dagen weer overwaaien. Als de liefde niet beantwoord wordt is het een soort van martelgang die best wel even duurt, maar ook uiteindelijk waait dat over. Ook op dingen die ik eigenlijk leuk vind, raak ik super snel uitgekeken. Ik wil graag leuke dingen doen, maar als je me vraagt wat, dan kan ik er geen antwoord op geven en als puntje bij paaltje komt gebeurt er niks.

In mijn hoofd heb ik een heel leven dat ik in werkelijkheid niet heb..... Voor mij is ADD een oneindige zoektocht naar datgene dat je nooit vindt, want zodra je het hebt gevonden is je aandacht alweer weg en dan begin je weer te piekeren over het volgende. Ik ben altijd hypernerveus en heb ontzettend veel last van lichamelijke hypersensitiviteit (fel licht in de ogen, kriebelende/te strak zittende kleding, harde geluiden of geluiden zachtjes op de achtergrond, warmte en kou etc)

Ik hoop maar dat medicatie een positief effect heeft hierop, want ik word er af en toe krankjorem van, helemaal gezien het onbegrip uit de nabije omgeving, van mensen die denken "dat het allemaal wel meevalt". Veel mensen denken dat ADD alleen betekent dat je slecht oplet in de klas of op je werk snel verveeld bent, terwijl het zooooo veel verder gaat dan dat. Het beïnvloedt je hele leven.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 11:18 schreef oceanpony het volgende:

Ik hoop maar dat medicatie een positief effect heeft hierop, want ik word er af en toe krankjorem van, helemaal gezien het onbegrip uit de nabije omgeving, van mensen die denken "dat het allemaal wel meevalt". Veel mensen denken dat ADD alleen betekent dat je slecht oplet in de klas of op je werk snel verveeld bent, terwijl het zooooo veel verder gaat dan dat. Het beïnvloedt je hele leven.

Het beinvloedt mijn leven vooral op negatief gebied. Ik heb genoeg voorbeelden over dingen die ik achteraf gezien zó anders had moeten aanpakken. Vooral mijn impulsief gedrag heeft zijn sporen inmiddels achtergelaten. Ik kan me daar echt over suf piekeren. Vooral als ik mijn bedje induik gaan mijn hersenen in een stroomversnelling. Daardoor word ik meestal doodmoe wakker en kom ik moeilijk mijn nest uit.

Het is niet alleen dat ik snel afgeleid, rusteloos en vergeetachtig ben. Het impulsieve heeft bij vooral een spoor van vernielingen achtergelaten.

Damn Pony... Ik herken zo ontzettend veel punten in je verhaal. Bijna bizar gewoon.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 11:38 schreef Eliminator20 het volgende:

[..]

Het beinvloedt mijn leven vooral op negatief gebied. Ik heb genoeg voorbeelden over dingen die ik achteraf gezien zó anders had moeten aanpakken. Vooral mijn impulsief gedrag heeft zijn sporen inmiddels achtergelaten. Ik kan me daar echt over suf piekeren. Vooral als ik mijn bedje induik gaan mijn hersenen in een stroomversnelling. Daardoor word ik meestal doodmoe wakker en kom ik moeilijk mijn nest uit.

Het is niet alleen dat ik snel afgeleid, rusteloos en vergeetachtig ben. Het impulsieve heeft bij vooral een spoor van vernielingen achtergelaten.

Damn Pony... Ik herken zo ontzettend veel punten in je verhaal. Bijna bizar gewoon.

Ik ben vooral heel impulsief met dingen eruit flappen...... soms komen er woorden uit mijn mond die ik nóóit had willen zeggen en dan word je daar vervolgens op afgerekend. Ik ben ontzettend veel vrienden kwijt geraakt en ik heb ook het idee dat ik me nergens meer mijn gezicht kan vertonen omdat iedereen een schurfthekel aan me heeft, terwijl ik er helemaal niks aan kon doen.....Ik weet van mezelf dat ik de beste bedoelingen heb met iedereen, maar mensen geloven dat vast niet als ik dat zou uitleggen. Een "normaal" mens weet niet hoe een AD(H)D-ers gedrag werkt......dat komt en gaat vanzelf, zonder dat je er zelf controle op kan uitoefenen........een soort achtbaan waar je inzit zonder stuur......

Ga dat maar eens uitleggen aan mensen dat je er niks aan kon doen......

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 11:18 schreef oceanpony het volgende:.........
Voor mij is ADD een oneindige zoektocht naar datgene dat je nooit vindt, want zodra je het hebt gevonden is je aandacht alweer weg en dan begin je weer te piekeren over het volgende.
............

Dit is erg goed beschreven, klopt als een bus.
Als ik op mijn werk zit wil ik niets liever dan naar huis of igg niet werken, maar als ik thuis ben verveel ik me ook weer.
Of bv: Ik wil graag op bezoek bij mensen, maar als ik er 10 min ben wil ik het liefst weer naar huis rijden.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 12:25 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

Dit is erg goed beschreven, klopt als een bus.
Als ik op mijn werk zit wil ik niets liever dan naar huis of igg niet werken, maar als ik thuis ben verveel ik me ook weer.
Of bv: Ik wil graag op bezoek bij mensen, maar als ik er 10 min ben wil ik het liefst weer naar huis rijden.

Wat een hoop herkenning hier he op dit forum. Ik heb altijd gedacht dat ik gewoon iemand was die altijd maar moeilijk moest doen. Dat ik het zelf in de hand had zeg maar. Wat jij zegt heb ik precies. Dat je altijd wil zijn op de plaats waar je niet bent. Zodra je dan thuis bent of waar je wil zijn dan slaat inderdaad de verveling meteen toe.

Wat ik ook vaak heb is dat ik geen motivatie op kan brengen om dingen te doen. Dat wil ik dan echt NIET en dat voelt vreselijk als ik het dan uit plichtsbesef toch maar doe. Als ik er eenmaal ben, gaat het wel, maar "ergens zin in hebben" heb ik nooit. Ik kan me ook vreselijk verzetten tegen dat soort dingen, helemaal als mensen van buitenaf proberen me te dwingen die dingen te doen. Dat werkt averechts. Dan word ik :

Stond vandaag nog een interessant stukje in de krant, het gaat erom dat een streng dieet goed helpt tegen ADHD kenmerken.

Ze hadden 27 kinderen (gemiddeld 6 jaar) verdeeld over 2 groepen. Een groep bleef doorgaan met hun oude eet patroon en de andere groep volgde een strikt dieet bestaande uit alleen rijst, groente, fruit, kalkoen, lam, margarine en plantaardige olie. Als drinken alleen thee, perensap en water.

Na 5 weken dit dieet gevolgd te hebben deden ze opnieuw testen en bleek 70% van de dieetgroep niet meer aan de criteria van ADHD te voldoen, in de controlegroep bleek echter geen significant verschil te zien.

Zo te zien is dit dieet dus glutenvrij (rijst bevat geen gluten, brood eten zat niet inbegrepen bij het dieet) wat wel eens aangemerkt is als boosdoener door onderzoekers in België. Verder dus geen geraffineerde suikers en andere kunstmatige kleur & smaak stoffen.

Lijkt mij toch wel een interessant gegeven dit.

Verklaring waarom gluten een boosdoener zouden kunnen zijn kan ik wel geven, maar beter is het te lezen op deze website:
http://www.de-poort.be/cgi-bin/Pagina.pl?id=51

Het kern verhaal is dus dat gluten in het lichaam onvolledig worden omgezet en dienst gaan doen als endorfines, vergelijkbaar met opium/heroïne. Hierdoor ontstaat afwezigheid, enz. enz.
Caseïne eiwitten (melkproducten dus) blijken ook een enorm grote boosdoener te zijn, maar dat verschilt van persoon tot persoon.

Ik vind het een interessant verhaal, ik heb eerder wel eens geplaatst dat ik een glutenvrij dieet heb gevolgd, maar deze was niet volledig strikt. Af en toe nam ik nog steeds een biertje en ik weet niet of ik yoghurt heb laten staan in deze periode. Misschien dat ik de draad toch maar weer eens oppak.

Nu ik op mezelf woon eet ik toch al een heel stuk gezonder en ik merk toch wel verandering in mijn gedrag, vooral een stuk rustiger. Mijn klachten waren enorm en gigantisch toen ik op kamers zat met mijn vorige studie in enschede. Toen deed ik regelmatig aan krachtsport en daarbij een voedingspatroon die vol zat met caseïne eiwit (eiwitshakes en eiwit rijke kwark). Ik heb me hierbij letterlijk volgeduwd met caseïne eiwit en ik voelde me in die periode regelmatig heel erg verdoofd en heel erg afwezig. Ik heb daar een half jaar gezeten en ik kan nu niks opnoemen wat ik daar voor zinnigs heb uitgevoerd, 0,0.

Nu ik gestopt ben met die betreffende sport en ik melk eigenlijk altijd al niks vond, ben ik al enige tijd volledig melkproduct vrij. En ik moet zeggen dat mijn gedrag niet te vergelijken is met die van in Enschede.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 14:45 schreef frenkck het volgende:
Stond vandaag nog een interessant stukje in de krant, het gaat erom dat een streng dieet goed helpt tegen ADHD kenmerken.

Ze hadden 27 kinderen (gemiddeld 6 jaar) verdeeld over 2 groepen. Een groep bleef doorgaan met hun oude eet patroon en de andere groep volgde een strikt dieet bestaande uit alleen rijst, groente, fruit, kalkoen, lam, margarine en plantaardige olie. Als drinken alleen thee, perensap en water.

Na 5 weken dit dieet gevolgd te hebben deden ze opnieuw testen en bleek 70% van de dieetgroep niet meer aan de criteria van ADHD te voldoen, in de controlegroep bleek echter geen significant verschil te zien.

Zo te zien is dit dieet dus glutenvrij (rijst bevat geen gluten, brood eten zat niet inbegrepen bij het dieet) wat wel eens aangemerkt is als boosdoener door onderzoekers in België. Verder dus geen geraffineerde suikers en andere kunstmatige kleur & smaak stoffen.

Lijkt mij toch wel een interessant gegeven dit.

Verklaring waarom gluten een boosdoener zouden kunnen zijn kan ik wel geven, maar beter is het te lezen op deze website:
http://www.de-poort.be/cgi-bin/Pagina.pl?id=51

Het kern verhaal is dus dat gluten in het lichaam onvolledig worden omgezet en dienst gaan doen als endorfines, vergelijkbaar met opium/heroïne. Hierdoor ontstaat afwezigheid, enz. enz.
Caseïne eiwitten (melkproducten dus) blijken ook een enorm grote boosdoener te zijn, maar dat verschilt van persoon tot persoon.

Ik vind het een interessant verhaal, ik heb eerder wel eens geplaatst dat ik een glutenvrij dieet heb gevolgd, maar deze was niet volledig strikt. Af en toe nam ik nog steeds een biertje en ik weet niet of ik yoghurt heb laten staan in deze periode. Misschien dat ik de draad toch maar weer eens oppak.

Nu ik op mezelf woon eet ik toch al een heel stuk gezonder en ik merk toch wel verandering in mijn gedrag, vooral een stuk rustiger. Mijn klachten waren enorm en gigantisch toen ik op kamers zat met mijn vorige studie in enschede. Toen deed ik regelmatig aan krachtsport en daarbij een voedingspatroon die vol zat met caseïne eiwit (eiwitshakes en eiwit rijke kwark). Ik heb me hierbij letterlijk volgeduwd met caseïne eiwit en ik voelde me in die periode regelmatig heel erg verdoofd en heel erg afwezig. Ik heb daar een half jaar gezeten en ik kan nu niks opnoemen wat ik daar voor zinnigs heb uitgevoerd, 0,0.

Nu ik gestopt ben met die betreffende sport en ik melk eigenlijk altijd al niks vond, ben ik al enige tijd volledig melkproduct vrij. En ik moet zeggen dat mijn gedrag niet te vergelijken is met die van in Enschede.

Interessant. Weet je nog in welke krant het stond?

Lijkt me zelf compleet niks (ben een Bambix-junkie ), maar geeft wel een compleet andere kijk. Leuk om dingen van verschillende kanten te belichten. Voorzie wel problemen voor de meeste mensen, aangezien medijcijnen op tijd innemen alvaak een groot probleem is. Al hoef je je als het goed is hoofdzakelijk alleen met de boodschappen rekening mee te houden. Al is impulsiviteit ook een groot struikelblok..

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 12:25 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

Dit is erg goed beschreven, klopt als een bus.
Als ik op mijn werk zit wil ik niets liever dan naar huis of igg niet werken, maar als ik thuis ben verveel ik me ook weer.
Of bv: Ik wil graag op bezoek bij mensen, maar als ik er 10 min ben wil ik het liefst weer naar huis rijden.

Nou, dat heb ik dus ook!

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 15:35 schreef Guncta het volgende:

[..]

Interessant. Weet je nog in welke krant het stond?

Lijkt me zelf compleet niks (ben een Bambix-junkie ), maar geeft wel een compleet andere kijk. Leuk om dingen van verschillende kanten te belichten. Voorzie wel problemen voor de meeste mensen, aangezien medijcijnen op tijd innemen alvaak een groot probleem is. Al hoef je je als het goed is hoofdzakelijk alleen met de boodschappen rekening mee te houden. Al is impulsiviteit ook een groot struikelblok..

Stukje over onderzoek van invloed van voeding bij ADHD stond in dagblad De Pers (www.depers.nl)

Onderzoek is uitgevoerd door Lidy Pelsser aan het ADHD Research Centrum in Eindhoven en was bijgestaan door 2 hoogleraren (uit Wageningen en Nijmegen) in haar onderzoek is vermeld in de krant.

De link van gluten was niet gelegd in de krant, weet niet of dat in het daadwerkelijk onderzoek wel naar voren komt. Dat stukje over gluten had ik zelf eerder al eens gelezen en kwam in me op toen ik het in de krant aan het lezen was.

Glutenvrij is idd vrij lastig, want tarwe zit bijna overal in verwerkt. Maar het is wel te doen, je kan zelf prima brood bakken van teffmeel (graan uit Afrika, volledig glutenvrij en nog eens veel gezonder dan tarwe ook) wat best wel lekker is. Maar zelfs in bier zitten al gluten, vergaand dus.

Ik ben nog even aan het bekijken of ik opnieuw 5 weken glutenvrij wil gaan doen, maar dan nog wat strikter dan de vorige keer. Zitten nog best wel wat haken en ogen aan, want je moet toch iedere ochtend eigen gebakken brood op de plank hebben .

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 17:33 schreef frenkck het volgende:

[..]

Stukje over onderzoek van invloed van voeding bij ADHD stond in dagblad De Pers (www.depers.nl)

Onderzoek is uitgevoerd door Lidy Pelsser aan het ADHD Research Centrum in Eindhoven en was bijgestaan door 2 hoogleraren (uit Wageningen en Nijmegen) in haar onderzoek is vermeld in de krant.

De link van gluten was niet gelegd in de krant, weet niet of dat in het daadwerkelijk onderzoek wel naar voren komt. Dat stukje over gluten had ik zelf eerder al eens gelezen en kwam in me op toen ik het in de krant aan het lezen was.

Glutenvrij is idd vrij lastig, want tarwe zit bijna overal in verwerkt. Maar het is wel te doen, je kan zelf prima brood bakken van teffmeel (graan uit Afrika, volledig glutenvrij en nog eens veel gezonder dan tarwe ook) wat best wel lekker is. Maar zelfs in bier zitten al gluten, vergaand dus.

Ik ben nog even aan het bekijken of ik opnieuw 5 weken glutenvrij wil gaan doen, maar dan nog wat strikter dan de vorige keer. Zitten nog best wel wat haken en ogen aan, want je moet toch iedere ochtend eigen gebakken brood op de plank hebben .

er is nauwelijks tot geen bewijs voor gluten en ADHD, wat wel een associatie kan zijn is celiac (weet ff het nederlandse woord niet) disease wat een onderliggende oorzaak kan hebben qua ADHD symptomen en wat wel op een gluten-vrije dieet reageert

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 17:39 schreef Re het volgende:

[..]

er is nauwelijks tot geen bewijs voor gluten en ADHD, wat wel een associatie kan zijn is celiac (weet ff het nederlandse woord niet) disease wat een onderliggende oorzaak kan hebben qua ADHD symptomen en wat wel op een gluten-vrije dieet reageert

Er is wel degelijk bewijs dat voeding (waaronder eventueel gluten) invloed heeft op kenmerken van ADHD. Het kan zijn dat bij het 1e persoon de oorzaak van kenmerken van ADHD dus in voeding gezocht kan worden en dat bij het andere persoon er echt een defect in de hersenen aanwezig is waar voeding absoluut geen invloed op heeft. Echter hebben beide personen ADHD, want de symptonen en kenmerken zijn hetzelfde en daar wordt psychologisch op getoetst.

Feit is gewoon dat ik me nu opeens herinner dat ik in de tijd dat ik bijzonder veel caseïne eiwit tot mij nam een enorm verdoofd gevoel had, waarin ik totaal niks uitvoerde en alleen maar aan het dagdromen was. Dit gevoel heb ik nu minder, aangezien ik geen melkproducten meer neem.

Dat een eventuele oorzaak in voeding ligt wordt natuurlijk niet nadrukkelijk onderzocht, want daar wordt echt geen geld voor vrij gemaakt. Welke medicijnfabrikant wil nou het effect van voeding op ADHD onderzoeken, als het echt blijkt te werken kunnen er opeens een hoop mensen stoppen met de medicijnen.

Ik zeg niet dat iedereen baat heeft bij een ander voedingspatroon, maar dat het bij veel mensen verlichting van de klachten kan geven geloof ik zeer zeker.

medicijnfabrianten zijn niet de enige die studies doen hoor ... NIMH bijvoorbeeld of een heleboel universiteiten...

nee er is wel onderzoek gedaan naar gluten en ADHD, maar echt bewijs is er niet voor gevonden en nee een studie van 26 kinderen reken ik daar niet onder

zoals ik net al zei, in kinderen die allergisch/gevoelig zijn voor gluten kunnen symptomen van ADHD voorkomen (let wel symptomen, dus niet de ziekte zelf), en ja die kunnen verdwijnen met het verwijderen van gluten uit het dieet.

Zelfde verhaal gaat op voor kleurstoffen etc. dat gaat ook de ronde als zijnde de oorzaak van ADHD.

En ja als er fundamenteel bewijs is dat gluten de oorzaak zijn van ADHD, wat niet moeilijk te onderzoeken is dan zou dat echt wel wereldnieuws zijn en in de klinische guidelines worden opgenomen.

Dus geen brood meer bij de soep voor mij , wat jammer

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 12:25 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

Dit is erg goed beschreven, klopt als een bus.
Als ik op mijn werk zit wil ik niets liever dan naar huis of igg niet werken, maar als ik thuis ben verveel ik me ook weer.
Of bv: Ik wil graag op bezoek bij mensen, maar als ik er 10 min ben wil ik het liefst weer naar huis rijden.

Pfff.. heb ik ook. Ook met uitgaan. Als ik het even niet naar mijn zin heb, wil ik weg. Ongeacht iedereen mee terug gaat of niet. Heb daar geregeld mee ruzie gehad met mij vrienden. Daarom ga ik ook meestal met eigen vervoer heen en weer terug. Als ik dan weer thuis ben, verveel ik me weer, en wil dan weer terug. Maar dan ben ik eigenlijk weer te lui voor om terug te gaan.

Hopeloos

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 18:19 schreef Re het volgende:
medicijnfabrianten zijn niet de enige die studies doen hoor ... NIMH bijvoorbeeld of een heleboel universiteiten...

nee er is wel onderzoek gedaan naar gluten en ADHD, maar echt bewijs is er niet voor gevonden en nee een studie van 26 kinderen reken ik daar niet onder

zoals ik net al zei, in kinderen die allergisch/gevoelig zijn voor gluten kunnen symptomen van ADHD voorkomen (let wel symptomen, dus niet de ziekte zelf), en ja die kunnen verdwijnen met het verwijderen van gluten uit het dieet.

Zelfde verhaal gaat op voor kleurstoffen etc. dat gaat ook de ronde als zijnde de oorzaak van ADHD.

En ja als er fundamenteel bewijs is dat gluten de oorzaak zijn van ADHD, wat niet moeilijk te onderzoeken is dan zou dat echt wel wereldnieuws zijn en in de klinische guidelines worden opgenomen.

Iemand die getest wordt op ADHD, wordt onderzocht op zijn kenmerken. Dus iemand die door voeding deze problemen vertoond, krijgt ook de stempel ADHD. Misschien is de oorzaak verschillend, de klachten zijn gelijk.

En waarom is een wetenschappelijke studie onder 26 kinderen niet waardevol? Onder de controlegroep was geen significant verschil, onder de andere groep wel. Dus hiermee is wel degelijk aangetoond dat voeding invloed heeft bij ADHD klachten. Misschien vind je het aantal laag, maar de kans is nihil dat een kind die eerst positief is bevonden op ADHD en 5 weken later niet meer in aanmerking komt voor de diagnose en dat toevallig deze kinderen ook allen in de dieetgroep zitten terwijl voeding hier geen invloed op heeft gehad. Dat weiger ik te geloven, daar zijn de geteste groepen al groot genoeg voor.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 23:00 schreef frenkck het volgende:

[..]

Iemand die getest wordt op ADHD, wordt onderzocht op zijn kenmerken. Dus iemand die door voeding deze problemen vertoond, krijgt ook de stempel ADHD. Misschien is de oorzaak verschillend, de klachten zijn gelijk.

En waarom is een wetenschappelijke studie onder 26 kinderen niet waardevol? Onder de controlegroep was geen significant verschil, onder de andere groep wel. Dus hiermee is wel degelijk aangetoond dat voeding invloed heeft bij ADHD klachten. Misschien vind je het aantal laag, maar de kans is nihil dat een kind die eerst positief is bevonden op ADHD en 5 weken later niet meer in aanmerking komt voor de diagnose en dat toevallig deze kinderen ook allen in de dieetgroep zitten terwijl voeding hier geen invloed op heeft gehad. Dat weiger ik te geloven, daar zijn de geteste groepen al groot genoeg voor.

och, ik ben niet zo'n fan van bewijsvoering in dit soort open studies die statistisch gewoon niet gepowered zijn om significantie aan te tonen, het kan hooguit als een soort pilot studie dienen waar lering uit getrokken kan worden.

En ja ik ben het er mee ens dat dit ook een diagnose probleem kan zijn, iemand met symptomen van ADHD hoeft geheel geen ADHD te hebben en in deze groep kleine kinderen zou farmacotherapie sowieso al geen optie zijn. En ja natuurlijk ben ik zeer geintereseerd in het feit dat dietaire maatregelen symptmen kunnen doen verminderen.

Kwam dit filmpje door een ander topic al tegen. Vraag me af hoe jullie er over denken.
http://www.ted.com/index.(...)kill_creativity.html
(rond de 15 minuut 10)

[ Bericht 5% gewijzigd door Guncta op 01-11-2008 17:42:47 ]

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 12:25 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

Dit is erg goed beschreven, klopt als een bus.
Als ik op mijn werk zit wil ik niets liever dan naar huis of igg niet werken, maar als ik thuis ben verveel ik me ook weer.
Of bv: Ik wil graag op bezoek bij mensen, maar als ik er 10 min ben wil ik het liefst weer naar huis rijden.

Inderdaad. Op een dag besluiten dat je écht een nieuwe telefoon nodig hebt, een dag later een telefoon van 400 euro bestellen, een dag lateri n huis. n paar dagen dolblij mee. Daarna bij jezelf denken: wat was er eigenlijk mis met mn oude telefoontje.. En dan zit je met een schuld van 250 euro.

foutje

Dag lotgenoten!

Bij mij is een jaar terug ook ADD geconstateerd. Ik vind topics als deze erg interessant, ik herken zoveel! Om te beginnen een citaatje:

quote:

Op woensdag 29 oktober 2008 11:36 schreef oceanpony het volgende:
Mijn levenskwaliteit is echt heel erg laag..... ik doe NIKS de hele dag, alleen maar piekeren, dagdromen etc.

Feest der herkenning!

In eerste instantie ben ik blij met ADD: ik zou er niet aan denken, om niet meer zoveel te kunnen denken. Bovendien ben ik vrij creatief, iets dat ik zonder ADD een stuk minder gehad zou hebben.

Maar het grootste nadeel: ik ben blijven zitten. Ik voelde me altijd al ouder, en dat is nu dus veel erger. Nog vervelender is het misschien wel dat ik nog steeds heel slecht presteer, ondanks dat ik alles vorig jaar al gehad heb. Het komt zelden voor dat het me lukt om te leren, ondanks dat ik ritalin en concerta in huis heb. Ik heb het idee dat ik 'vast' zit in de 4e klas Gymnasium.

Misschien is het Gymnasium dan toch wat te hoog gegrepen, maar ik betwijfel zelfs of ik HAVO wel zou redden. Bovendien: ik voel mezelf niet dom. Sterker nog, ik vind mijn klasgenoten dom. Die zijn totaal niet bezig met politiek of andere zaken waar ik me interesseer, velen zijn gewoon pure leermachines waar verder weinig in zit. Immers: door mijn ADD denk ik de hele dag, ik trek de hele dag verbanden en filosofeer wat af. Ik kan niet leren omdat ik teveel denk...

En nu weer iets positiefs van ADD: ik heb iedereen door. Ik begrijp iedereen en wil altijd nog meer weten over hoe mensen in elkaar zitten. Ik kan vrij snel een aardige inschatting maken van hoe mensen zijn. Ik vroeg me af of meer mensen dit herkennen.

En daar laat ik het nu even bij

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 18:19 schreef Re het volgende:
medicijnfabrianten zijn niet de enige die studies doen hoor ... NIMH bijvoorbeeld of een heleboel universiteiten...

nee er is wel onderzoek gedaan naar gluten en ADHD, maar echt bewijs is er niet voor gevonden en nee een studie van 26 kinderen reken ik daar niet onder

zoals ik net al zei, in kinderen die allergisch/gevoelig zijn voor gluten kunnen symptomen van ADHD voorkomen (let wel symptomen, dus niet de ziekte zelf), en ja die kunnen verdwijnen met het verwijderen van gluten uit het dieet.

Zelfde verhaal gaat op voor kleurstoffen etc. dat gaat ook de ronde als zijnde de oorzaak van ADHD.

En ja als er fundamenteel bewijs is dat gluten de oorzaak zijn van ADHD, wat niet moeilijk te onderzoeken is dan zou dat echt wel wereldnieuws zijn en in de klinische guidelines worden opgenomen.

Door Lambiekjes ideeën, gevolgd door googlen, kwam ik hier op uit:
http://www.ad.nl/diagnose/article849696.ece
Weet jij of hier nog wat mee wordt gedaan, Re?

Bij dat dieet krijg ik gel;ijk het idee, van ouders die eerst geen of te weinig grenzen stellen (weet het, ongefundeerde generalisatie), en nu met dat dieet, opeens super consequent en gestructureerd doen...
WOW kind reageerd beter....

Niet dat dieet helpt, maar de daarbij passende structuur, grenzen en regelmaat helpen imho

quote:

Op maandag 3 november 2008 21:59 schreef Mwuap het volgende:
Dag lotgenoten!

Bij mij is een jaar terug ook ADD geconstateerd. Ik vind topics als deze erg interessant, ik herken zoveel! Om te beginnen een citaatje:
[..]

Feest der herkenning!

In eerste instantie ben ik blij met ADD: ik zou er niet aan denken, om niet meer zoveel te kunnen denken. Bovendien ben ik vrij creatief, iets dat ik zonder ADD een stuk minder gehad zou hebben.

Maar het grootste nadeel: ik ben blijven zitten. Ik voelde me altijd al ouder, en dat is nu dus veel erger. Nog vervelender is het misschien wel dat ik nog steeds heel slecht presteer, ondanks dat ik alles vorig jaar al gehad heb. Het komt zelden voor dat het me lukt om te leren, ondanks dat ik ritalin en concerta in huis heb. Ik heb het idee dat ik 'vast' zit in de 4e klas Gymnasium.

Misschien is het Gymnasium dan toch wat te hoog gegrepen, maar ik betwijfel zelfs of ik HAVO wel zou redden. Bovendien: ik voel mezelf niet dom. Sterker nog, ik vind mijn klasgenoten dom. Die zijn totaal niet bezig met politiek of andere zaken waar ik me interesseer, velen zijn gewoon pure leermachines waar verder weinig in zit. Immers: door mijn ADD denk ik de hele dag, ik trek de hele dag verbanden en filosofeer wat af. Ik kan niet leren omdat ik teveel denk...

En nu weer iets positiefs van ADD: ik heb iedereen door. Ik begrijp iedereen en wil altijd nog meer weten over hoe mensen in elkaar zitten. Ik kan vrij snel een aardige inschatting maken van hoe mensen zijn. Ik vroeg me af of meer mensen dit herkennen.

En daar laat ik het nu even bij

Ik herken echt alles van je verhaal. Ik heb zelf VWO gedaan en daarna gestudeerd, zonder te weten dat ik ADD had. Dat was echt een lijdensweg en vaak werd tegen me gezegd dat ik misschien het niveau niet aan kon, maar ik wist dat ik slimmer was dan de rest. Mijn advies: geef het gymnasium niet op! Gebruik je de ritalin/concerta ook als je het in huis hebt of vergeet je het in te nemen? Als het niet genoeg werkt zou ik eens naar bijvoorbeeld dextro-amfetaminen vragen aan je psych. Misschien kun je dan alleen ritalin/dexrtro slikken als je naar school moet/moet studeren, dus als je je aandacht nodig hebt en op andere momenten niet als je dat denken juist fijn vindt.

Ik doorzie ook altijd iedereen. Soms is dat fijn, soms vervelend,want je weet wanneer iemand doet alsof hij/zij goede bedoelingen heeft, terwijl jij in één oogopslag ziet dat het niet waar is. Andersom kan ook natuurlijk.

quote:

Op maandag 3 november 2008 21:59 schreef Mwuap het volgende:
Dag lotgenoten!

Bij mij is een jaar terug ook ADD geconstateerd. Ik vind topics als deze erg interessant, ik herken zoveel! Om te beginnen een citaatje:
[..]

Feest der herkenning!

In eerste instantie ben ik blij met ADD: ik zou er niet aan denken, om niet meer zoveel te kunnen denken. Bovendien ben ik vrij creatief, iets dat ik zonder ADD een stuk minder gehad zou hebben.

Maar het grootste nadeel: ik ben blijven zitten. Ik voelde me altijd al ouder, en dat is nu dus veel erger. Nog vervelender is het misschien wel dat ik nog steeds heel slecht presteer, ondanks dat ik alles vorig jaar al gehad heb. Het komt zelden voor dat het me lukt om te leren, ondanks dat ik ritalin en concerta in huis heb. Ik heb het idee dat ik 'vast' zit in de 4e klas Gymnasium.

Misschien is het Gymnasium dan toch wat te hoog gegrepen, maar ik betwijfel zelfs of ik HAVO wel zou redden. Bovendien: ik voel mezelf niet dom. Sterker nog, ik vind mijn klasgenoten dom. Die zijn totaal niet bezig met politiek of andere zaken waar ik me interesseer, velen zijn gewoon pure leermachines waar verder weinig in zit. Immers: door mijn ADD denk ik de hele dag, ik trek de hele dag verbanden en filosofeer wat af. Ik kan niet leren omdat ik teveel denk...

En nu weer iets positiefs van ADD: ik heb iedereen door. Ik begrijp iedereen en wil altijd nog meer weten over hoe mensen in elkaar zitten. Ik kan vrij snel een aardige inschatting maken van hoe mensen zijn. Ik vroeg me af of meer mensen dit herkennen.

En daar laat ik het nu even bij

Wauw. Feest der herkenning tot de tweede!

Zit zelf nu in 6vwo maar is zéker niet vanzelf gegaan, ben blijven zitten in de 3e en was toen ook echt helemaal down en sloeg door de verkeerde kant op. Spijbelen, roken, agressief, enz.
Uiteindelijk hebebn mn ouders ingegrepen en mij op een andere school weten te kregen (ontzettend knap van ze dat ze dat is gelukt en ze nog steeds dankbaar voor). Daar de 3e die keer wel af weten te ronden, laatste schooldag van de 3e kreeg ik te horen dat ik naar 4vwo mocht. ik was echt waanzinnig blij en voelde me toen zo verschrikkelijk goed.
diagnose en medicijnen kwamen een jaar later, in de 4e klas heb ik vooral op eigen kracht moeten knokken en de 5e heb ik met hulp mogen doen, anders had ik nooit de SE's gered die dat jaar begonnen. nu gaat het wat minder, ik voel me minder goed, de kick van het huiswerk maken is weg, maar ik knok nog steeds en de dag dat ik mn diploma krijg zal ik de hele dag janken, serieus. dat ik eidnelijk het deel van mijn leven 'middelbare school' mag afsluiten, dat het me is gelukt, ik kan niet wachten op dat moment.

ik ben er nu bijna, en geloof me, je zult er ook komen! geloof in jezelf, en wees blij met elke minuut concentratie! probeer elke adhd leertip die op internet staat. mijn topper: meditatiemuziek (serieus, ik kon het eerst ook niet serieus nemen maar het is briljant) aanzetten en koptelefoon aansluiten. je wordt rustig en kunt je afsluiten van de rest van de wereld. durf maatregelen te nemen, doe je msn uit, doe je radio uit en verbied jezelf stomme excusen te verzinnen.

en hahaa.. wat een herkenning niet normaal. ik ben ook een enorme denker en gek op de politiek, op actualiteit. een paar mensen uit mijn omgeving hebebn dit gelukkig een klein beetje, maar niet zoals mij en dat is soms hardstikek frustrerend.
vannacht op de bank met popcorn en een boek, zappen tussen NOS en CNN. even een adhd uitspatting, morgen zonder slaap naar school. heerlijk, en mn moeder vond het goed. kadootje, omdat ik deze week weer serieuzer aan de slag ben geweest met school.

dus: wees eerlijk tegen jezelf en knok ook al is het nog zo kut! en dan af en toe gewoon helemaal los gaan als je iets leuks doet met vrienden, alle remmen los. of heerlijk je bed inkruipen op zondagochtend en lekker wegdromen en nadenken.
maar gewoon niet opgeven. in mijn beeld is de mooiste eigenschap van een ADHD-er dat ie kan vechten, dus doe ik dat nu ook!

(even een megapeptalk maar ik herkende zoveel in je bericht, zoveel van die teleurgesteldheid in VWO leerlingen, zoveel in het feit dat je denkt aan opgeven, dat ik dit allemaal even kwijt wou!)

ik zoek trouwens voor mijn profielwerkstuk over ADHD nog een plaatje voor de voorkant

ik kan echt helemaal niks vinden en gebruik nu een foto van mezelf (hoofd er vanaf geknipt) waarop ik van een bankje afspring: stuiterend enzo.

iemand nog een ander idee voor een plaatje? want voorkant die ik nu heb maakt het zo persoonlijk

quote:

Op dinsdag 4 november 2008 18:36 schreef Irresponsible het volgende:
ik zoek trouwens voor mijn profielwerkstuk over ADHD nog een plaatje voor de voorkant

ik kan echt helemaal niks vinden en gebruik nu een foto van mezelf (hoofd er vanaf geknipt) waarop ik van een bankje afspring: stuiterend enzo.

iemand nog een ander idee voor een plaatje? want voorkant die ik nu heb maakt het zo persoonlijk

Een kind met ADHD helpen is als het maken van een puzzel. Je moet de juiste stukjes zien te vinden om deze puzzel te maken.

quote:

Op maandag 3 november 2008 23:35 schreef Guncta het volgende:

[..]

Door Lambiekjes ideeën, gevolgd door googlen, kwam ik hier op uit:
http://www.ad.nl/diagnose/article849696.ece
Weet jij of hier nog wat mee wordt gedaan, Re?

Dat weet ik niet, het enige wat ik gewoon wel met een redelijke zekerheid kan stellen is dat er blijkbaar nogal wat mis is met het diagnoseren van ADHD...

Het gaat gewoon weer terug naar de discussie van labeltjes plakken.... wat makkelijker om te zeggen dat een druk kind ADHD heeft terwijl het misschien alleen symptomen van ADHD heeft als gevolg van bepaalde allergieen/gevoeligheid voor voedingsmiddelen

quote:

Op donderdag 6 november 2008 12:53 schreef Re het volgende:

[..]

Dat weet ik niet, het enige wat ik gewoon wel met een redelijke zekerheid kan stellen is dat er blijkbaar nogal wat mis is met het diagnoseren van ADHD...

Het gaat gewoon weer terug naar de discussie van labeltjes plakken.... wat makkelijker om te zeggen dat een druk kind ADHD heeft terwijl het misschien alleen symptomen van ADHD heeft als gevolg van bepaalde allergieen/gevoeligheid voor voedingsmiddelen

Maar wat is het wezenlijke verschil dan? Het is nog steeds ADHD, alleen is de oorzaak anders. Dat er dan op het moment te weinig gedaan wordt aan het onderzoeken van de oorzaak van deze symptomen is een ander verhaal. Maar blijkbaar heeft medicatie en dezelfde behandeling bij beide groepen zin.

quote:

Op donderdag 6 november 2008 23:02 schreef Qwea het volgende:
[ afbeelding ]

Ik ga deze maandag met Ritalin beginnen. Elke dag 4 tabletten. Ik vind het wel spannend want ik studeer gewoon en werk bijna elke dag. Maandag heb ik dus ook college en moet daarna werken. Kan het zijn dat de rebound zo erg is dat ik daardoor slechter functioneer? Want dat vind ik niet echt relaxed... Misschien zondag maar beginnen, dan heb ik tenminste een vrije dag. Bovendien moet ik veel leren voor mijn tentamen dus dat kan wel eens van pas komen

Ik heb trouwens het gevoel dat het de laatste tijd bij mij steeds erger wordt. Alsof ik het niet meer onderdruk terwijl ik dat wel altijd gedaan heb. Kreeg laatst bijvoorbeeld te horen dat ik irritant en opdringerig was Nu lul ik ook wel veel maar wist niet dat het zo overkwam

quote:

Op donderdag 30 oktober 2008 17:39 schreef Re het volgende:

[..]

er is nauwelijks tot geen bewijs voor gluten en ADHD, wat wel een associatie kan zijn is celiac (weet ff het nederlandse woord niet) disease wat een onderliggende oorzaak kan hebben qua ADHD symptomen en wat wel op een gluten-vrije dieet reageert

Je bedoelt coeliakie, wat in de volksmond dus gewoon gluten-allergie heet

quote:

Op donderdag 6 november 2008 22:33 schreef frenkck het volgende:

[..]

Maar wat is het wezenlijke verschil dan? Het is nog steeds ADHD, alleen is de oorzaak anders. Dat er dan op het moment te weinig gedaan wordt aan het onderzoeken van de oorzaak van deze symptomen is een ander verhaal. Maar blijkbaar heeft medicatie en dezelfde behandeling bij beide groepen zin.

nee ADHD is een afwijking die zelfs voor een groot deel genetisch bepaald is.... Als je (als kind) symptomen van ADHD hebt hoeft dat geheel niet te zeggen dat je ADHD hebt.

Daarom is er nu ook die hele discussie van ... vroeger was een kind gewoon druk.... ja misschien zijn kinderen tegenwoordig ook gewoon druk en dan is het natuurlijk makkelijk een labeltje plakken. Immers wie wil er nou niet verklaard hebben dat het niet aan het kind/opvoeding ligt.

quote:

Op vrijdag 7 november 2008 00:55 schreef MaJo het volgende:

[..]

Je bedoelt coeliakie, wat in de volksmond dus gewoon gluten-allergie heet

ja daar was ik inmiddels ook achter ja ...

maar goed, iemand met een gluten allergie/overgevoeligheid heeft dus geen ADHD, maar heeft wel zichtbare symptomen die lijken op die van ADHD

quote:

Op vrijdag 7 november 2008 00:54 schreef MaJo het volgende:
Ik ga deze maandag met Ritalin beginnen. Elke dag 4 tabletten. Ik vind het wel spannend want ik studeer gewoon en werk bijna elke dag. Maandag heb ik dus ook college en moet daarna werken. Kan het zijn dat de rebound zo erg is dat ik daardoor slechter functioneer? Want dat vind ik niet echt relaxed... Misschien zondag maar beginnen, dan heb ik tenminste een vrije dag. Bovendien moet ik veel leren voor mijn tentamen dus dat kan wel eens van pas komen

Ik heb trouwens het gevoel dat het de laatste tijd bij mij steeds erger wordt. Alsof ik het niet meer onderdruk terwijl ik dat wel altijd gedaan heb. Kreeg laatst bijvoorbeeld te horen dat ik irritant en opdringerig was Nu lul ik ook wel veel maar wist niet dat het zo overkwam

Ik ben gisteren begonnen met ritalin en ik merkte na 3 minuten al verschil. Alles werd helder, alsof iemand de lamp had aangedaan die mijn hele leven uit was geweest. Het werd helemaal stil in mijn hoofd en ik werd heel erg rustig. Ik probeerde alle chaos in mijn hoofd terug te halen, maar dat was gewoon onmogelijk. Mijn klachten leken ook veel erger te zijn de laatste tijd....... misschien geef je het gevecht op tegen alle klachten als je eenmaal weet wat er met je is. Mijn vriend merkte meteen hoe rustig ik werd. Ik heb heel geconcetreerd tv zitten kijken en ik voelde me effe weer zoals ik me voelde als kind. Ik kreeg geen rebound na 4 uur , maar aan het einde van de dag wel. Dit klinkt een beetje eng, ik zag er dan ook erg tegenop, maar dat viel mee. Het duurde een uurtje ongeveer dat er heel veel gedachten door mijn hoofd spookten, maar mijn zorgen en angstigheid waren weg. Daarna kon ik wel gewoon slapen. De rebound was bij mij minder erg dan mijn ADD-klachten die ik normaal heb zonder ritalin.

Ik heb geen last gehad van bijwerkingen......mijn hartslag werd juist langzamer omdat ik zo rustig werd. Ik had vanmorgen wel een beetje een zwaar hoofd bij het opstaan alsof ik een kater had. Mijn eetlust is verder ook normaal en ik ben niet misselijk ofzo. Ik kreeg het juist lekker warm, omdat ik het normaal altijd zo verschrikkelijk koud heb.

Vandaag is het wel wat drukker in mijn hoofd dan gisteren, maar ik ben verder wel rustig. Ik ben niet opgefokt geworden van ritalin, maar misschien is nog geen 24 uur veel te kort om dat te zeggen.

Mijn ervaring tot nu toe is positief. Ik hoop dat het zelfs nog ietsje beter wordt, maar dat duurt 2 tot 4 weken. Ik slik trouwens een lage dosis. (7,5 mg per keer en dat vier keer per dag). Ik wens je veel suc6 en hoop dat jouw ervaring ook positief is!

oja, normaal kletste ik mijn vriend de oren van zijn hoofd, maar ik heb sinds gisteren niet meer als zo'n idioot zitten kleppen........

quote:

Op vrijdag 7 november 2008 12:56 schreef oceanpony het volgende:

[..]

Ik ben gisteren begonnen met ritalin en ik merkte na 3 minuten al verschil. Alles werd helder, alsof iemand de lamp had aangedaan die mijn hele leven uit was geweest. Het werd helemaal stil in mijn hoofd en ik werd heel erg rustig. Ik probeerde alle chaos in mijn hoofd terug te halen, maar dat was gewoon onmogelijk. Mijn klachten leken ook veel erger te zijn de laatste tijd....... misschien geef je het gevecht op tegen alle klachten als je eenmaal weet wat er met je is. Mijn vriend merkte meteen hoe rustig ik werd. Ik heb heel geconcetreerd tv zitten kijken en ik voelde me effe weer zoals ik me voelde als kind. Ik kreeg geen rebound na 4 uur , maar aan het einde van de dag wel. Dit klinkt een beetje eng, ik zag er dan ook erg tegenop, maar dat viel mee. Het duurde een uurtje ongeveer dat er heel veel gedachten door mijn hoofd spookten, maar mijn zorgen en angstigheid waren weg. Daarna kon ik wel gewoon slapen. De rebound was bij mij minder erg dan mijn ADD-klachten die ik normaal heb zonder ritalin.

Ik heb geen last gehad van bijwerkingen......mijn hartslag werd juist langzamer omdat ik zo rustig werd. Ik had vanmorgen wel een beetje een zwaar hoofd bij het opstaan alsof ik een kater had. Mijn eetlust is verder ook normaal en ik ben niet misselijk ofzo. Ik kreeg het juist lekker warm, omdat ik het normaal altijd zo verschrikkelijk koud heb.

Vandaag is het wel wat drukker in mijn hoofd dan gisteren, maar ik ben verder wel rustig. Ik ben niet opgefokt geworden van ritalin, maar misschien is nog geen 24 uur veel te kort om dat te zeggen.

Mijn ervaring tot nu toe is positief. Ik hoop dat het zelfs nog ietsje beter wordt, maar dat duurt 2 tot 4 weken. Ik slik trouwens een lage dosis. (7,5 mg per keer en dat vier keer per dag). Ik wens je veel suc6 en hoop dat jouw ervaring ook positief is!

Is 7,5mg niet heel lastig in nemen? een halfje en een kwartje, lijkt mij vrij lastig om dat 4x per dag te doen en dan dat andere kwartje eventueel nog bewaren. Verschil met 10mg lijkt mij dan niet zo groot meer, wat ook nog een hele lage dosering is.

Nog een ADHDer hier! *bounce* (ben 23 en heb het gecombineerde type)

Heeft iemand ervaring met Dipiperon als medicijn voor ADHD? Ik heb het voorgeschreven gekregen voor onrust maar het is een anti-psychotica volgens de bijsluiter.

quote:

Op vrijdag 7 november 2008 14:48 schreef frenkck het volgende:

[..]

Is 7,5mg niet heel lastig in nemen? een halfje en een kwartje, lijkt mij vrij lastig om dat 4x per dag te doen en dan dat andere kwartje eventueel nog bewaren. Verschil met 10mg lijkt mij dan niet zo groot meer, wat ook nog een hele lage dosering is.

de psychiater dacht dat er ook tabletjes van 5 mg bestonden, dus ze schreef voor 1,5 tabletje per keer. Bij de apotheek bleek inderdaad dat er alleen tabletjes van 10 mg zijn, dus ik moet inderdaad 3/4 tabletje per keer nemen. Ik heb er een tablettensnijdertje bijgekregen. Dat is ook meteen een bewaardoosje. Je moet het halve tabletje tussen een soort driehoekje leggen en in de dop zit een mesje. Dan duw je het dekseltje erop en dan snijdt dat ding je halve tabletje in 2 kwartjes. Op zich wel een gedoe ja..... ook omdat je nooit precies recht kan snijden en omdat er steeds wat kruimels verloren gaan. In dat doosje kan ik dat andere kwartje bewaren. Op zich is het wel te doen, maar niet handig. Ik denk dat ik de volgende keer wel naar 10mg per keer kan en dat kan ik gewoon 1 tabletje pakken.

quote:

Op vrijdag 7 november 2008 15:52 schreef Rexonium het volgende:
Nog een ADHDer hier! *bounce* (ben 23 en heb het gecombineerde type)

Heeft iemand ervaring met Dipiperon als medicijn voor ADHD? Ik heb het voorgeschreven gekregen voor onrust maar het is een anti-psychotica volgens de bijsluiter.

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar je hoeft je geen zorgen te maken hoor. Het helpt heel goed bij ADHD-ers die een overschot aan noradrenaline hebben. Noradrenaline is nodig voor de productie van dopamine. Bij veel ADD-ers zie je een tekort hieraan en bij veel ADHD-ers een overschot. Dit middel wordt inderdaad ook voorgeschreven bij psychoses, omdat mensen met psychoses ook vaak een overschot aan noradrenaline hebben............al zijn het twee verschillende aandoeningen...... Als het je maar helpt toch? Who cares wat er voor stickertje opzit?! Een jongen die ik ken gebruikt dit tegen zijn ADHD en hij wordt er heel rustig van. Ik zelf heb ADD en gebruik sinds kort ritalin...

Thanks voor de reacties over Ritalin

nog een vraagje: ik moet dus morgenochtend beginnen met Ritalin maar ik heb dan ook college. Omdat ik geen idee heb wat voor effect het op me zal hebben vind ik dat wel spannend. Ik zit er nu aan te denken om er vanavond alvast 1 inneem om te proberen. Als ik dan helemaal ga flippen dan weet ik dat tenminste... Is dat een optie?

quote:

Op zondag 9 november 2008 12:17 schreef MaJo het volgende:
Thanks voor de reacties over Ritalin

nog een vraagje: ik moet dus morgenochtend beginnen met Ritalin maar ik heb dan ook college. Omdat ik geen idee heb wat voor effect het op me zal hebben vind ik dat wel spannend. Ik zit er nu aan te denken om er vanavond alvast 1 inneem om te proberen. Als ik dan helemaal ga flippen dan weet ik dat tenminste... Is dat een optie?

's Avonds kan een slecht plan zijn, omdat het enige tijd duurt voordat het werkt en de werking lang aan kan blijven houden, kan je misschien niet in slaap vallen. Dat is namelijk een bijwerking van ritalin.

Doorflippen zal niet gebeuren hoor, het is dan wel misschien een heftig medicijn (vergelijkbaar met amfetamine), maar wel in lage dosering. Zeer extreme veranderingen zullen ook weer niet plaats vinden.

Zelf ga ik niet over al te lange tijd een punt achter mijn ritalin gebruik zetten, ik krijg er wel wat extra concentratie door maar niet echt de concentratie die ik verwachte. Ook merk ik toch dat ik psychisch veel labieler erdoor ben geworden, wat ik voorheen nog nooit zo heb gehad. Kan dat alleen aan het medicijn toeschrijven. Dan moet het toch maar op eigen kracht .

Vanavond is om 6 uur, dus dat valt wel weer mee ik ben nog sceptisch of ik echt ADD heb en als dat niet zo is kan ik wel eens gaan flippen op Ritalin...

Ik ben ook gestopt met concerta en ga over een week beginnen met dextroamfetamine. Kijken of ik daar minder lusteloos van wordt en het meer doet qua concentratie.

quote:

Op vrijdag 7 november 2008 15:52 schreef Rexonium het volgende:
Nog een ADHDer hier! *bounce* (ben 23 en heb het gecombineerde type)

Heeft iemand ervaring met Dipiperon als medicijn voor ADHD? Ik heb het voorgeschreven gekregen voor onrust maar het is een anti-psychotica volgens de bijsluiter.

ja, het maakt je wat kalmer enzo, maar neem het NIET met prozac

dat maakt je HEEL moe, en dan slaap je rustig 20 uur

quote:

Op zondag 9 november 2008 16:29 schreef Big_Fat_Wombat het volgende:
Ik ben ook gestopt met concerta en ga over een week beginnen met dextroamfetamine. Kijken of ik daar minder lusteloos van wordt en het meer doet qua concentratie.

Heeft dextroamfetamine niet juist ergere bijwerkingen dan concerta?