ADD/ADHD - deel 12

effe vraagje: wat is jullie ervaring met stoppen met ritalin? Meteen stoppen of beter eerst afbouwen? Ik lees en hoor allemaal tegenstrijdige dingen. Ik ben begonnen op 7,5 toen naar 10 mg en nu weer naar 7,5. Het is écht verschrikkelijk. Ik doe er een moord voor om te kunnen stoppen met die rommel en dat wil ik het liefst NU. Van de ritalin ben ik helemaal aan het flippen van de zenuwen, ben zwaar sjacho en helemaal opgefokt en het houdt maar niet op. Sterker nog : de klachten nemen alleen maar toe. Worden die zenuwen erger als ik meteen stop? Ik heb er echt mijn neus vol van. Ik gebruik het pas 1 kleine maand.

Ik beleef nergens meer plezier aan en niks deert me meer en zo ben ik normaal gesproken écht niet. Mijn vrienden zeggen dat ik super serieus ben geworden en niet eens meer kan lachen om hun grappen. Daarbij komt ook nog dat mijn klachten alleen maar erger zijn geworden......... het is dus niet bepaald zo dat al die bijwerkingen in ieder geval voor een goed doel zijn ofzo.......

Tuurlijk ben je niet 'normaal' als je Ritalin slikt. Bepaalde negatieve eigenschappen worden gewoon afgevlakt.
Dat zou hetzelfde zijn als zeggen dat mensen zonder ADHD ADHD hebben als ze Ritalin slikken.

Normaal is niet meer dan de heersende norm.
Dit zal in elk tijdsbestek anders zijn.

quote:

Op maandag 1 december 2008 11:40 schreef oceanpony het volgende:
effe vraagje: wat is jullie ervaring met stoppen met ritalin? Meteen stoppen of beter eerst afbouwen? Ik lees en hoor allemaal tegenstrijdige dingen. Ik ben begonnen op 7,5 toen naar 10 mg en nu weer naar 7,5. Het is écht verschrikkelijk. Ik doe er een moord voor om te kunnen stoppen met die rommel en dat wil ik het liefst NU. Van de ritalin ben ik helemaal aan het flippen van de zenuwen, ben zwaar sjacho en helemaal opgefokt en het houdt maar niet op. Sterker nog : de klachten nemen alleen maar toe. Worden die zenuwen erger als ik meteen stop? Ik heb er echt mijn neus vol van. Ik gebruik het pas 1 kleine maand.

Ik beleef nergens meer plezier aan en niks deert me meer en zo ben ik normaal gesproken écht niet. Mijn vrienden zeggen dat ik super serieus ben geworden en niet eens meer kan lachen om hun grappen. Daarbij komt ook nog dat mijn klachten alleen maar erger zijn geworden......... het is dus niet bepaald zo dat al die bijwerkingen in ieder geval voor een goed doel zijn ofzo.......

op zich zou dit ook kunnen betekenen dat je helemaal geen ADHD hebt natuurlijk of dat je overgevoelig bent voor ritalin en een ander medicijn moet hebben, simpelste oplossing is gewoon praten met je behandelaar... medicijnen horen je te ondersteunen natuurlijk.

quote:

Op maandag 1 december 2008 14:18 schreef Re het volgende:

[..]

op zich zou dit ook kunnen betekenen dat je helemaal geen ADHD hebt natuurlijk of dat je overgevoelig bent voor ritalin en een ander medicijn moet hebben, simpelste oplossing is gewoon praten met je behandelaar... medicijnen horen je te ondersteunen natuurlijk.

Klopt, zulke dingen kun je idd niet beslissen via een forum.
Ik stop altijd te makkelijk met medicijnen. Zelfs met AD, maar dat is zeker geen norm en is in veel gevallen niet positief.

Al bouw je natuurlijk geen bloedspiegel op door gebruik van Ritalin.
Kan me wel voorstellen dat het lichaam zich er op instelt en dat je eventueel in een zwart gat terecht komt, omdat je nu tussen beiden hangt.
.
Je bent nu al onzeker, zo komt het iig over, dus ik zou iets doen waardoor je zekerheid krijgt en wie is daar nou beter in dan je behandelaar?

Ook kan hij makkelijker ingrijpen als het alsnog misgaat, iets wat wij op dit forum zeker niet kunnen..
Merk wel dat je behoefte hebt aan medicijnen, zou daarom meteen vragen wat de alternatieven zijn en een nieuwe plan van aanpak opstellen.

Laat je niet overbluffen dat het aan de dosis hangt.
Op de 1 of andere manier drukken behandelaars dat er verdacht lang doorheen.

Heb contact gehad met de psych en mocht meteen stoppen. Ben meteen een heel ander mens, want het is nu zeker weten uitgewerkt. Ik ga het binnenkort hebben met haar over een nieuwe aanpak, andere medicatie ofzo.

Ik heb wel echt ADD hoor, daar is geen twijfel over mogelijk, maar het zou kunnen zijn dat ik niet goed reageer op die kortwerkende variant en dat ik dan in een continue rebound zit wellicht. Dan nemen je klachten ook toe.

Ik heb inderdaad wel echt medicatie nodig, dus ik hoop dat ik wat vind waarop ik goed kan functioneren.

Ik vroeg me alleen af wat jullie ervaringen waren met meteen stoppen, of je er dan last van krijgt ja of nee. Volgens haar kon ik meteen in één keer stoppen. Maar ja, ik slik het ook pas 3,5 week ofzo.

quote:

Op woensdag 26 november 2008 19:37 schreef skadhd het volgende:
mijn impulsiviteit heeft denk ik een opkomende relatie verpest. zondag had ik een date en we zouden elkaar aankomende zondag weer zien..nog geen tijd afgesproken. nu had ik em gister even aan de telefoon en hij had t over rustig aan doen etc. ik ben meer een alles of niets persoon dus ging daar een beetje tegenin. nja, zei dat k em later nog even zou bellen. hij belde mij uiteindelijk en ik vroeg of ie over 10 minuutjes terug kon bellen. na kwartier nog niks dus smste em dat ie kon bellen. hij belde niet...ik hem gebeld, nam niet op. ik werd snachts wakker en heb hem 3x gebeld en gesmst dat ik hoopte dat ie wakker zou worden en of ie morgen als ie wakker was me even wilde bellen. om 7 was ik weer wakker en belde hem weer..hij sliep nog dus ik smste maar dat k et jammer vond dat ie niet opnam en sorry dat k belde maar dat k de drang voelde...
Nja niks meer gehoord sinds toen. Ik weet dat ie vanavond niet op msn zal komen en ben echt bang dat ik et verpest heb
bah!

en uh...kennen mensen dit, dat je echt meteen gaat bellen en smsen en alles als je dat wil...dat is bij mij dus erg vaak per dag..

In het begin wel. Nu minder. Ik bel mn vriend nog wel eens 4x per dag hoor. Maar das meer omdat ik dan weer vergeet dat ik dit, dit en dat ook nog moest zeggen, en dat was best belangrijk.

Maar meestal blijft het bij 1 of 2x per dag.

Maar goed, in het begin van mijn relatie zat ik ook helemaal in de stress alstie niet opnam, en blijven bellen he

Nu heb ik zoiets alstie niet opneemt overdag ; nah, bel over een paar u wel terug als ik het niet vergeet

quote:

Op zondag 30 november 2008 17:23 schreef skadhd het volgende:
hmm..hij had mij gister gebeld..gewoon omdat ie er zin in had. we zouden dus vanavond uit eten gaan...krijg ik 2 uur van tevoren een smsje,,,ik moet afzeggen, ben bij een maatje aan het helpen in huis en dan ben ik veel te laat...sorry..
Dus ik een uur later pas gebeld. Neemt niet op. hoe laf ben je dan.
Heb em maar een smsje gestuurd dat het niet uitmaakt hoe laat ie er is maar dat k niks in huis heb dus dat ie gewoon moet komen. Nog maar paar keer gebeld, want dit is gewoon geen stijl. maar hij neemt dus niet op.
Heb ik weer.
En er is natuurlijk niks dat ik kan doen he

oke, jij bent wel extreem hoor

quote:

Op zondag 30 november 2008 18:40 schreef MaJo het volgende:
nou ik heb het ook weer lekker verpest gister mijn ex gezien waar ik al lang mee scharrel.

Niet doen!

Tis niet voor niks je ex! komt enkel ellende van

quote:

Op maandag 1 december 2008 21:35 schreef Qwea het volgende:

[..]

Niet doen!

Tis niet voor niks je ex! komt enkel ellende van

Je hebt helemaal gelijk heb die &@!/|£%#+ ook uit mijn hoofd gezet en het gaat weer een stuk beter

Ritalin gaat ook prima. Begin weer meer honger te krijgen dus dat is mooi. Heb nu alleen wel elke keer hoofdpijn nadat ik het heb ingenomen. Maar je kunt niet alles hebben

en ik ben even trots op mezelf dat ik al wakker ben en onderweg naar werk

gaat allemaal niet zo soepel met mijn AD(H)D-vrienden hier, vooral in de liefde lijken jullie enorm aan te kloten.

ik baal vooral van het weer en het weinige licht. als de zon 12 uur per dag schijnt heb ik 20x meer energie en levenslust. 't is elke winter weer hetzelfde liedje, ik ga in een soort 'standby'-mode en rol zonder dat ik er erg in heb zonder plezier te hebben de winter door. het liefst zou ik elke winter een enorme winterslaap doen.

gisteren was ook zo'n kansloze dag. ik word wakker en denk: nee, dit gaat het niet worden, dus ik bel mijn baas om de maandagochtend te ruilen voor de woensdagochtend. helaas bleek ik een vriend aan de lijn te hebben met dezelfde naam als mijn baas, van hem mocht ik alle dagen ruilen.

nouja, ik kon dus nog 4 uur pitten en kreeg het nog voor elkaar om 10 min te laat te komen om 14:40. kreeg een preek van mijn baas en terecht. nadat ik thuis kwam baalde ik zo van mijn gekloot dat ik op de bank ging liggen en in slaap viel. na een paar uur pitten was ik fit en kon niet slapen tot zeker 5 uur vannacht. kreun.
nu ben ik dus zo gaar als een konijn en heb ik nog minder zin om te leven.
morgen moet ik ook allemaal sinterklaascadeau's kopen, maar ook daar heb ik geen zin in. zzzzz....

kortom:

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 07:55 schreef MaJo het volgende:

[..]

en ik ben even trots op mezelf dat ik al wakker ben en onderweg naar werk

hier een cliche: "Zie je wel dat je het kan!"

quote:

Op maandag 1 december 2008 08:57 schreef RRGJL het volgende:
Marsyas; ik denk trouwens dat die mensen ons gewoon raar vinden omdat ze ons niet begrijpen en niet zijn zoals ons. ik weet niet of het zoveel te maken heeft met 'normaal' zijn. Ik denk dat dat vooral een goed excuus is, omdat hun 'soort' het meest voor komt en daarom 'normaal' is. Wij vinden anderen toch net zo goed wel eens raar? Ik wel in elk geval. Ik erger me vaak zat aan anderen. En dan vooral aan het 'normale' volk..

Hi, RRGJL/All
En dat is nou het probleem met normaal vs gek..Ze zijn complementair, maar worden gehanteerd als 2 afzonderlijk te definiëren kwalificaties. Dat is het, psychologisch schijnbaar noodzakelijke, excuus voor hun 'stelling'/stilzwijgend uitgangspunt dat 'normaal ' niet 'dom' is, en 'gek' niet 'intelligent'. Wij gaan 'stiekum' uit van het tegendeel, bewijzen dat dagelijks, maar worden, heel 'democratisch', overschreeuwd (doe normaal!!)
Geboren uit de pure frustratie dat je iemand niet kan 'volgen' , alleen jezelf daarvan de 'schuld' kan geven, en dus moet aanvaarden dat er Mensen zijn die 'slimmer'/sneller zijn dan jij..Moet kunnen, zou je zeggen...
Maar veel 'normale' Mensen zijn daar niet consequent, c.q. heel selectief in, en erkennen alleen officiële
autoriteit(en), met witte jassen of dure stropdassen. Pure symboliek vaak, zonder de nodige discriminatie..
Ja, ik erger mij dus ook, door het 'gewone' volk, want zij zijn het die de 'criminelen' die zich de 'Elite' noemen, het mandaat geven waardoor de Wereld onleefbaar is geworden voor Mensen met bovengemiddeld gevoel en intellect..Daar zijn die pillen dus eigenlijk voor..Niet voor jouw rust zozeer(hoewel..), maar die van hen...
"Do not go gently into that night,
Rage, rage, against the dieing of the light..."


[ Bericht 0% gewijzigd door Marsyas op 02-12-2008 13:30:13 (miereneukerij, zpelvaud) ]

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 11:01 schreef Marsyas het volgende:

[..]

Hi, RRGJL/All
En dat is nou het probleem met normaal vs gek..
[...snip...]
Daar zijn die pillen dus eigenlijk voor..Niet voor jouw rust zozeer(hoewel..), maar die van hen...
"Do not go gently into that night,
Rage, rage, against the dieing of the light..."

Je zinsbouw is ingewikkeld, maar het komt dus neer op wat ik altijd al vond.
Met (bv) Ritalin moet je je aanpassen aan de rest van de wereld, terwijl de rest van de wereld
beter wat van je zou kunnen leren.
Geen idee hoe je verhaal op bipoair slaat, maar voor ADD heb ik altijd het gevoel dat ik me met
enorm veel moeite en kracht constant moet aanpassen aan de wereld, juist omdat ik misschien wel
een 'gave' heb die in toom gehouden moet worden.
't Zuigt.

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 12:01 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

(knip)
Geen idee hoe je verhaal op bipolair slaat, maar voor ADD heb ik altijd het gevoel dat ik me met
enorm veel moeite en kracht constant moet aanpassen aan de wereld, juist omdat ik misschien wel
een 'gave' heb die in toom gehouden moet worden.
't Zuigt.

Zoals ik al zei, de overeenkomsten tussen ADHD, of wat voor verzamelnaam ze een bepaalde symptomatiek ook geven,(ADD, BL, BP,PS ,etc), de overeenkomsten zijn talrijker dan de verschillen, waar men zich, m.i. onterecht, zo op focused, t.b.v. classificatie en (statistische) kwantificatie. Zelfs met 'gewone' Mensen gaat die regel op. Maar zij hebben de algemene neiging te streven naar simplificatie, meestal d.m.v. discriminatie. Discriminatie is goed, opzich, verschil moet er niet zijn, het is er simpelweg, maar we doen het niet objectief en consequent, en zien de, al dan niet reële verschillen, eerder als negatief, " niet O(ns).S(oort).M(ensen)", dan interessant, wat mijn insteek, en de jouwe waarschijnlijk, meestal is...Ruwweg kan je zeggen dat de Mensheid uiteenvalt in openstaande, absorberende, en gesloten, afwerende types, met alle voor en nadelen van dien. En openstaan en absorberen wat de Wereld allemaal over je heen stort, is een stuk moeilijker... In zekere zin dragen de sterkste schouders, met de meeste betrokkenheid, dus de zwaarste lasten, maar is er weinig begrip als ze bezwijken onder de last die de 'zwakkeren', ons 'slechte' voorbeeld ziende(?), angstvallig mijden....Die: "Het is altijd zo geweest, en zal wel altijd zo blijven", anti-progressieve mentaliteit van de verandering vrezende 'gewone' Man/Vrouw. Aanpassen is leren & denken..Vermoeiend en frustrerend..
Het is dus zowel een 'vloek', als een 'gave', en slechts zelfkennis/respect & respect van/voor de medemens
zullen het 'probleem' ooit in toom houden.
Daarmee wil ik niet beweren dat pillenslikkers 'sukkels' zijn die het niet aleen kunnen.. Zelf ben ik ook aan de Depakine, anders slaapt mijn psy. slecht..



[ Bericht 1% gewijzigd door Marsyas op 02-12-2008 16:57:33 (addities) ]

Even uit nieuwschierigheid. Hoe gaat het bij jullie met autorijden voor degene met rijbewijs? Ik krijg soms een hartverzakking omdat mijn vriend weer wat over het hoofd ziet tijdens het rijden

Net alsof hij altijd op het laatste nippertje reageert in verkeerssituaties, erg zenuwslopend

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:22 schreef mighty_myte het volgende:
gaat allemaal niet zo soepel met mijn AD(H)D-vrienden hier, vooral in de liefde lijken jullie enorm aan te kloten.

ik baal vooral van het weer en het weinige licht. als de zon 12 uur per dag schijnt heb ik 20x meer energie en levenslust. 't is elke winter weer hetzelfde liedje, ik ga in een soort 'standby'-mode en rol zonder dat ik er erg in heb zonder plezier te hebben de winter door. het liefst zou ik elke winter een enorme winterslaap doen.

gisteren was ook zo'n kansloze dag. ik word wakker en denk: nee, dit gaat het niet worden, dus ik bel mijn baas om de maandagochtend te ruilen voor de woensdagochtend. helaas bleek ik een vriend aan de lijn te hebben met dezelfde naam als mijn baas, van hem mocht ik alle dagen ruilen.

nouja, ik kon dus nog 4 uur pitten en kreeg het nog voor elkaar om 10 min te laat te komen om 14:40. kreeg een preek van mijn baas en terecht. nadat ik thuis kwam baalde ik zo van mijn gekloot dat ik op de bank ging liggen en in slaap viel. na een paar uur pitten was ik fit en kon niet slapen tot zeker 5 uur vannacht. kreun.
nu ben ik dus zo gaar als een konijn en heb ik nog minder zin om te leven.
morgen moet ik ook allemaal sinterklaascadeau's kopen, maar ook daar heb ik geen zin in. zzzzz....

kortom:

Ik ken het... de laatste tijd slaap ik als ik vrij ben 12uur per nacht dan ben ik uurtje of 2 wakker en dan kan ik weer inslaap vallen...

Op werkdagen lijkt het op het moment wel van wakker worden werken eten en weer slapen.. denk ook heel de dag aan slaaaaaaaaaaaaapen

dus kortom net als jij haha

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 17:04 schreef Moja het volgende:
Even uit nieuwschierigheid. Hoe gaat het bij jullie met autorijden voor degene met rijbewijs? Ik krijg soms een hartverzakking omdat mijn vriend weer wat over het hoofd ziet tijdens het rijden

Net alsof hij altijd op het laatste nippertje reageert in verkeerssituaties, erg zenuwslopend

Haha, dat zegt m'n vader ook altijd tegen mij. Ik heb nog niet zo heel lang m'n rijbewijs, en ik rijd altijd in zijn auto. Als hij ernaast zit wordt ie altijd gek dat ik te laat rem, terwijl ik dat zelf helemaal niet vind. Ik vind altijd dat alles makkelijk nog kan, terwijl het eigenlijk eerder net niet kan. Ik krijg dus altijd het verwijt dat ik te nonchalant rijd.

Maar ik weet niet of dat nou aan ADHD ligt hoor.

Ik heb een vraagje aan jullie (als het mag)

Hoe waren jullie als kind?
Voelde jullie je anders? Vonden andere jullie anders? Hadden jullie het moeilijk op school (basisschool) of thuis en dat soort dingen...

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 21:00 schreef lily het volgende:
Ik heb een vraagje aan jullie (als het mag)

Hoe waren jullie als kind?
Voelde jullie je anders? Vonden andere jullie anders? Hadden jullie het moeilijk op school (basisschool) of thuis en dat soort dingen...

Ik heb me altijd anders gevoeld ja. En anderen zeiden dat ook altijd tegen me. Nog steeds trouwens 'Oh majo is echt grappig, zij is vet raar. Maar op een goede manier' tsja, als je dat altijd maar hoort dan zul je wel anders zijn ja. Terwijl ik me nooit anders heb gevoeld

als kind was ik aanwezig en actief, maar niet hyper. Ik was de gangmaker en had veel vrienden. Wat dat betreft is er ook niks veranderd

ik heb mezelf dingen aangeleerd om mezelf beter te kunnen concentreren. Vandaar dat ik er ook nu pas achter ben gekomen. Dus nee, geen problemen op school en thuis

Ik was heel druk als kind: kletsen in de klas, druk spelen, erg aanwezig, een beetje de clown van de klas zeg maar. Ook had ik juist hele stille momenten, dan was ik volkomen in mijn eigen fantasie-wereldje, of ik was doodmoe van alle energie die de hele dag van me had gevergd.

Als tiener sloeg die energie naar binnen, zo vanaf mijn 13e en werd ik extreem introvert en zo ben ik nog. Er was een zeer duidelijke omslag te merken dus. Vanaf dat moment verplaatste mijn fysieke drukte zich naar drukte in mijn hoofd: dagdromen, piekeren, filosoferen, met je hoofd in de mist. Stress kan ik vanaf dat moment maar nauwelijks bolwerken.

Hopelijk heb je er wat aan........

oja om antwoord te geven op je vraag haha: ja ik voelde me erg anders dan anderen. Ik probeerde alles alleen maar goed te doen en ik begreep niet waarom dat niet lukte en waarom niemand me dus lief vond. Ik dacht dat ik een rotkind was of iets heel erg fout deed. Ik had continu het idee dat mensen mij met een afkeurende blik bekeken..... Ook thuis speelde dit probleem. Mijn moeder zag in al mijn drukte en ADD-gedrag een "lastig kind met een karakterprobleem" , helaas denkt ze nu na de diagnose nog steeds zo.....

Hm, dat is wel herkenbaar, oceanpony.

Mijn zoon van 7 heeft ADHD en we lopen tegen veel dingen aan. Dat wat je hierboven zegt, merk ik ook bij hem. Voor mij als ouder is dit erg moeilijk.
Je wilt hem graag sturen maar ik weet vaak niet hoe. Daarom lees ik hier vaak mee. Hoe volwassenen met ADHD dingen ervaren. In de hoop wat op te pikken dat ik in de opvoeding van mijn kind kan gebruiken.
Ervaringspecialisten zijn de beste specialisten.
Vandaar mijn vraag..

quote:

Op woensdag 3 december 2008 15:18 schreef lily het volgende:
Hm, dat is wel herkenbaar, oceanpony.

Mijn zoon van 7 heeft ADHD en we lopen tegen veel dingen aan. Dat wat je hierboven zegt, merk ik ook bij hem. Voor mij als ouder is dit erg moeilijk.
Je wilt hem graag sturen maar ik weet vaak niet hoe. Daarom lees ik hier vaak mee. Hoe volwassenen met ADHD dingen ervaren. In de hoop wat op te pikken dat ik in de opvoeding van mijn kind kan gebruiken.
Ervaringspecialisten zijn de beste specialisten.
Vandaar mijn vraag..

vind het echt super dat je dit doet! Dat kan hem veel leed besparen. Ik weet dat het moeilijk is om een ADHD-er op te voeden, maar het is zeker niet onmogelijk. Blijf je realiseren dat hij er niks aan kan doen. Als hij druk is probeer hem dan op een speelse wijze te kalmeren door zijn aandacht bijvoorbeeld op iets anders te vestigen of door op een rustige manier met hem erover te praten.Boos worden werkt averechts. Al is het wel goed voor hem om te weten dat hoe hij zich gedraagt af en toe een grens over gaat (ook al kan hij er niks aan doen), maar dan begrijpt hij dat hij commentaar krijgt erop en dat het niet aan hemzelf ligt, maar aan zijn ADHD.

Als hij erg moe is of in bepaalde dingen geen interresse heeft (school moet natuurlijk haha), maar bijvoorbeeld een spelletje ofzo, dan laat hem gewoon.... ga hem niet dwingen dingen te doen die een "normaal" kind (sorry dat ik het zo noem) leuk zou vinden. Dat kan voor een ADHD-er een regelrechte nachtmerrie zijn. Probeer veel regelmaat en rustmomenten voor hem te creëren.

Stel hij is 's avonds nog klaarwakker en het is eigenlijk bedtijd, probeer hem dan nog even rustig te krijgen door te praten met hem of wat voor te lezen ofzo, ook al is die bedtijd al verstreken. Er is niks zo frustrerend voor een ADHD-er als verplicht naar bed moeten als je hoofd maar doordraait als een dolle trein.

Probeer hem zoveel mogelijk te complimenteren voor de dingen die hij goed doet, maar ook voor de dingen die hij misschien niet goed doet, maar waarvoor hij wel heel erg zijn best doet. Dan zal hij zich ook goed over zichzelf voelen.

Bij mij sloeg mijn fysieke drukte om in drukte in mijn hoofd en omdat ik zoveel kritiek kreeg werd die drukte alleen maar negatiever, piekeren,piekeren en zorgen maken over waarom ik toch alles fout deed..... kritiek blijft vaak hangen in het hoofd van een ADHD-er, vooral is deze niet snapt waarom hij die kritiek kreeg als hij toch alleen maar zijn best deed?!

heel veel suc6! ADHD is ook een gave trouwens..... hij zal misschien goed zijn in oplossingen voor problemen bedenken waar nog niemand op gekomen was, of af en toe humoristische opmerkingen kunnen maken die niemand had zien aankomen!

geniet ervan!

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 21:00 schreef lily het volgende:
Ik heb een vraagje aan jullie (als het mag)

Hoe waren jullie als kind?
Voelde jullie je anders? Vonden andere jullie anders? Hadden jullie het moeilijk op school (basisschool) of thuis en dat soort dingen...

Op de basisschool was ik niet populair, een hoop gezeik was het.
Ik werd gepest en was afstandelijk. Het leren ging ook niet goed,
hoewel ik altijd slim genoeg ben geweest. Thuis was ik lief.

Als puber was ik thuis niet te handhaven en op de HAVO was het
ook altijd gekut met gemiddeld altijd een 5.5. Ik had een grote bek,
veel vrienden en was de clown van de klas.

Nu ben ik wat kalmer en wijzer, maar blijf vechten tegen de maatschappij.
Zal waarschijnlijk mijn hele leven wel zo blijven.

Hartstikke bedankt voor jullie reacties en tips

Ik probeer zijn positieve kanten te benadrukken en hem complimenten te geven bij “goed” gedrag, maar ik verval toch weer snel in moppergedrag.
En ik wil dat niet.
Ik wil hem zo graag begrijpen, maar hij staat vaak mijlenver van me af.

Wij als ouders moeten nog veel leren en daar ben ik dagelijks mee bezig. Door veel te lezen maar nog liever door ervaringsverhalen...