[Centraal] Mirena: voor, tijdens en na het plaatsen - deel 9

Ik heb ook geen verdoving gehad, wel de avond van tevoren en een uur van tevoren een naproxen ingenomen. Deze werden door de HA voorgeschreven. Verder wilden ze de mirena bij mij juist het liefste op de zwaarste dag van mn menstruatie zetten, omdat je bmm dan het verst open staat ofzoiets? dus het verschilt per arts. Maar het vervangen van een mirena gaat ook zonder menstruatie, dus ik denk idd dat het niet echt uitmaakt.

En de belangrijkste tip is inderdaad dat jeje moet ontspannen, anders doet het volgens mij echt pijn. Ik heb er persoonlijk weinig last van gehad, alleen de krampen waren vervelend, maar die verhelp je met de ibu

wat ook wel eens wil helpen is flink hoesten op het moment dat de eendebek/ baarmoedertang eringaat. Dan ontspan je het toch wat meer en doet het minder pijn

Morgenochtend om 7 uur moet ik in het ziekenhuis zijn, om hem eruit te laten pulken..... Ik zal laten weten hoe het gegaan is.... in ieder geval wil ik iedereen bedanken die me de afgelopen weken sterkte heeft gewenst, dat komt morgen zeker van pas! In het bijzonder een knuffel voor Enfermera voor haar steun en het delen van haar ervaringen!!!

ik wilde het net gaan posten Superveel succes zoeper...

Als je nog een telefonische steunbetuiging/achteraffe opraping nodig hebt kun je me pm'en.

Dacht ook niet shiiit het was toch niet vandaag :$ Gelukkig ben op tijd om je succes te wensen!
Gaat meevallen weet het zeker

thnx meiden! Komt vast hartstikke goed, ik red mezelf wel! Vriendlief gaat de hele dag mee dus aan steun geen gebrek Zodra ik me er goed genoeg voor voel zal ik laten weten ho ehet gegaan is en als ik mezelf morgen niet achter de pc krijg laat ik mn vriend hier wel even posten!

Idd succes, fijn dat je vriend mee gaat! Hopelijk valt het allemaal mee voor je, en voor mezelf ook.
Ik bloed namelijk nog wel een beetje, en ik neem aan dat het gewoon doorgaat morgen. Helaas kan mijn vriend niet mee omdat hij moet werken en geen vrij kan krijgen, dus dan moet ik maar in m'n eentje haha.

Nogmaals succes, ben heel benieuwd!

Heel veel succes Zoeper!

Zoeper, ik hoop dat het al voorbij is...

Ik hoop het ook...

Ben trouwens nog echt ini-mini ongesteld... komt nog een beetje prut mee, maargoed ik zal maar niet afbellen want dan heb ik het gehad.

Ze kon het niet doen, was te nauw en nu ben ik doorverwezen naar de gyn. Ik baal zo, heb ik eindelijk de moed gevonden en dan gaat het niet door .

Ja hé . Ze was zelfs al met jodium te werk gegaan maar ze durfde niets op te meten. Naja, dat wordt weer wachten aangezien er een wachtlijst is voor gyn.

Hier ben ik al!

Wat een dag zeg! En wat was het vre-se-lijk mistig vanochtend! tegen alle verwachtingen in vond ik mezelf heel erg rustig. We waren zo vroeg in het ziekenhuis, de receptie was nog niet open enzo (tien voor 7). Uiteindelijk braaf om 7 uur gemeld en doorverwezen naar de kraam- en gyneacologie-afdeling verpleegkunde. Daar werd alles eerst door een lieve zuster met me doorgenomen (en heb ik te horen gekregen dat ik bloedgroep O positief heb, dat wist ik nog niet en was ik erg benieuwd naar). Ik kreeg vooraf 4 tabletjes: 2 paracetamol, een half slaaptabletje en nog een pijnstiller waarvan ik de naam niet onthouden heb. De paracetamol krege ik nauwelijsk weg (die klassieke tabletten zijn ZO vies, doe mij maar panadol, maarja....) dus ik heb er maar 1 ingenomen.

Toen moest ik nog even snel mijn buik scheren (niet dat daar veel haar zit maar t moet nu eenmaal) en mocht ik om kwart voor 8 naar boven toe. De slaappil deed al aardig zijn werk. Ik kan me nog vaag herinneren dat een zuster iets zei over het infuus en dat ik even een bal moest maken met mijn hand en ontspannen en toen werd ik ineens wakker met buikpijn en was ik misselijk. Huh??? Ja, zo snel ging het dus..... Heb er niets van meegekrgeen dat ik op het andere bed moest gaan liggen, of dat ik af moest tellen voor de narcose, of wat dan ook....
Zodra ik bij was gaf ik aan pijn te hebben en misselijk te zijn, daar kreeg ik direct iets voor in het infuus en *poef* misselijkheid was weg en pijn gezakt. Al heel snel was ik weer terug beneden op de zaal en mocht Paul bij me, wat was ik blij!

Vanaf nu gebruik ik geen zelbruiners meer, mijn buik heeft een schitterend zomers tintje van de Jodium 8) en 3 grote pleisters die er morgen afmogen. De hechtingen zijn oplosbaar dus daar heb ik geen omkijken naar, hoera!
Het lukte me al heel snel om wat thee te drinken en een mueslireep op te eten en later ook een boterhammetje met rookvlees. De wondjes aan mijn buik prikkelden nog wat en ik voelde mijn schouders heel iets maar niet veel. Het enige waar ik last van had was duizeldeduizeldeduizeligheid en niet kunnen focussen. En mijn keel is droog en schor.

Om 2 uur kwam de gyneacologe dan bij me en ze zei dat de operatie supergoed en héél snel was verlopen. Het spiraal bleek absoluut niet ingekapseld te zijn maar lag gewoon achter mijn baarmoeder te liggen. Bij wijze van spreke had ze hem met een vloek en een zucht al te pakken! De operatie heeft dus ook maar heel kort geduurd. Aangezien alles goed ging mocht ik, hoera, naar huis!!!

Thuis ben ik op ons eigen bed gaan liggen (er gaat niets boven je eigen bed!) en heb ik tot een 6 uur geslapen. Nu voel ik me stukken beter, hoewel de wondjes nog wat prikkelen en ik nog heeeeeel lichtjes misselijk ben ben ik zo ongelooflijk opgelucht dat het zo is meegevallen! En dat onding is eruit!

Ik ben ontzettend blij met alle lieve woorden en duimpjes van alle superlieve mensen, ze hebben duidelijk geholpen om me er heel goed doorheen te krijgen, ik hoop dat de buikpijn morgen ook meevalt als alles helemaal uitgewerkt is maar ik kom er vast wel!!

Fijn dat het zo goed is verlopen! Ben blij voor je .
En hopelijk zal het morgen wel meevallen met de pijntjes, maar ik vind dat je het tot nu toe erg goed doet.

Ik ga ook eens even rondbellen waar ik snel terecht kan, en anders maar wachten .

quote:

Op dinsdag 4 november 2008 18:43 schreef Enfermera het volgende:
Mijn buik was trouwens roze dacht eerst dat het irritatie van de pleisters was, maar het bleek later in mijn witte washandje te zitten dus ja, toen wist ik dat het jodium was XD

Zal Mr. Jummie leuk gevonden hebben

Gelukkig Zoeperzazke dat het zo verschrikkelijk meegevallen is
Maaruh sorry dat ik er meteen mee kom maar hoe komt die spiraal daar in vredesnaam?

goedzo goed gedaan!

quote:

Op dinsdag 4 november 2008 19:31 schreef Enfermera het volgende:

[..]

Ik zit te denken wat je bedoeld, maar ik snap het echt niet Bedoel je mn vriend?

zo heet die pop uit je ava toch?

(of ben ik nou nog zo duf van de narcose dat ik dingen door elkaar haal?)

quote:

Op dinsdag 4 november 2008 19:58 schreef Ml-etje het volgende:
Gelukkig Zoeperzazke dat het zo verschrikkelijk meegevallen is
Maaruh sorry dat ik er meteen mee kom maar hoe komt die spiraal daar in vredesnaam?

ik heb het wel geschreven haha maar dan moet je 3 topics teruglezen minstens Hij heeft gewoon 'per ongeluk' mijn baarmoeder geperforeerd. Hoe dat heeft kunnen gebeuren begrijpt niemand want de plaatsing ging hartstikke goed, ik had geen extreme pijn maar ook niet helemaal geen pijn, de gyn zei zelf dat ze de normale weerstand voelde, niet te weinig en niet teveel, dus dat het écht supergoed ging. Maar mijn baarmoeder dacht er anders over en heeft dat ding eruit gewerkt.

Toen ik dat realiseerde schrok ik me kapot: en mijn baarmoeder dan??? maar die is helemaal in orde, een gat tot ca 3cm kan je lichaam zelf heel snel herstellen en dat is ook gebeurd. Mijn baarmoeder is gewoon helemaal geheeld, en dat spiraaltje lag er dus gewoon buiten, in mijn buik....

Vraagje, als je de mirena gebruikt, heb je dan nog wel elke maand een eisprong? Ik kan er zo 123 niets over vinden.

de eisprong wordt in principe onderdrukt door de hormonen in de Mirena. Omdat de hormoonafgifte echter laag is kan er een doodenkele keer toch een eisprong plaatsvinden maar bevruchting is niet mogelijk omdat er geen baarmoederslijmvlies wordt opgebouwd en omdat er een vreemd voorwerp in de baarmoeder zit. Het is een soort meervoudige bescherming tegen zwangerschap dus.