Documentaire | Hoe de Telegraaf handelde in de WO 2

quote:

Op woensdag 8 oktober 2008 00:07 schreef Meki het volgende:

dagelijks Marokkanen nieuws op de voorpagina zetten

quote:

Op woensdag 8 oktober 2008 00:26 schreef Meki het volgende:
was je erbij Apropos ? heb je ze gevraagd ?

quote:

Op donderdag 9 oktober 2008 14:41 schreef Meki het volgende:

Marokkanen en de Media

quote:

Op donderdag 9 oktober 2008 20:09 schreef Slappy het volgende:

[..]

Heb je die filmpje wel gezien

quote:

Op donderdag 9 oktober 2008 14:41 schreef Meki het volgende:

Marokkanen en de Media

quote:

http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Telegraaf#Tweede_Wereldoorlog
n de loop van juni 1940 kwam Holdert (via zijn zoon Hakkie Holdert jr.) in contact met ir. C.J. Huygen, die in september 1940 door ir. A.A.. Mussert (leider van de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) werd benoemd tot secretaris-generaal van deze beweging. Via Huygen verwierf Holdert de steun van Mussert in zijn streven niet in Duitse handen te vallen. Hiervoor betaalde Holdert f 25.000 (omgerekend naar de waarde in 2005 is dit: ¤ 170.000) waarmee de NSB WA-uniformen kon laten maken. Ook betaalde Holdert aan Huygen diens maandelijkse toelage van f 1.000 (2005: ¤ 6.900), later f 1.500 (2005: ¤ 9.000). Hiermee gaf Holdert substantiële financiële steun aan de NSB.

Medio 1942 werd de hoofdredacteur van De Telegraaf, J.M. Goedemans, ontslagen op last van prof. dr. T. Goedewaagen, op dat moment secretaris-generaal van het nationaalsocialistische Departement van Volksvoorlichting en Kunsten. Goedemans had, in een artikel over de Tachtigjarige Oorlog een vergelijking getrokken tussen het toenmalige verzet tegen de bezettende Spaanse overheid en het actuele verzet tegen de Duitse bezetter. Goedewaagen was van mening dat Goedemans een zekere sympathie tentoonspreidde voor verzet tegen een bezettende overheid. Vandaar zijn gedwongen vertrek, na een dienstverband van bijna 35 jaar. Goedemans' artikel was echter slechts de aanleiding. De afwijzende houding van De Telegraaf ten aanzien van de staatkundige situatie in Nederland in de eerste oorlogsjaren, was de Duitse bezetter al langer een doorn in het oog. De Telegraaf werd gestraft met een (later weer herroepen) boete van f 10.000 (2005: ¤ 69.000). Goedemans werd opgevolgd door J.C. Fraenkel, die - niet naar genoegen van de Duitse bezetter - in eerste instantie het beleid van Goedemans in grote trekken continueerde. Onder zware druk van het Reichskommissariat moest Fraenkel uiteindelijk instemmen met het plaatsen van artikelen die hem (en dus ook De Telegraaf) na de oorlog zijn aangerekend: anti-joodse artikelen en SS-frontreportages. Na het overlijden van Holdert in juli 1944 en het aftreden van Fraenkel in oktober 1944 kwam De Telegraaf geheel in handen van Holdert jr.[3] en diens SS-trawanten.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog drukte de drukkerij van De Telegraaf pro-Duitse bladen, waaronder de Deutsche Zeitung in den Niederlanden. Hiermee vertoonde De Telegraaf hetzelfde gedrag als het genazificeerde concern van drukkerij/uitgeverij De Arbeiderspers, die de vervaardiging van veel nationaalsocialistisch drukwerk (onder meer Storm, Groot Nederland en De Waag) ter hand nam tijdens de Tweede Wereldoorlog.[4]

quote:

Hakkie Holdert
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hakkie_Holdert

Henri (Hakkie) Holdert (7 april 1907) was een Nederlands nationaalsocialist.

'Hakkie Holdert' (zoals zijn roepnaam luidde) was de zoon van Hak Holdert. Diens tirannieke aard was geen stimulerende factor geweest in de opvoeding van zijn zoon. Hakkie werd van de ene school naar de andere gestuurd. Later studeerde hij enige tijd in Parijs. In 1931 gaf zijn vader hem een plaats in zijn bedrijf, De Telegraaf - op het schamele maandsalaris van f 75 (omgerekend naar de waarde in 2005 is dit: ¤ 545). Onder de harde opvoeding van zijn vader groeide Hakkie, van zichzelf al niet begiftigd met een sterk karakter, uit tot een recalcitrant mens met sympathie voor het nationaalsocialisme. In 1932 sloot hij zich aan bij de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) van ir. A.A. Mussert.

In juni 1940 bracht hij zijn vader in contact met ir. C.J. Huygen, de latere secretaris-generaal van de NSB. Dit contact leidde uiteindelijk tot de financiële ondersteuning door Holdert sr. van de NSB. In het voorjaar van 1941 nam Hakkie Holdert dienst bij de Waffen-SS en vertrok hij naar het Oostfront. Op verzoek van diens ouders (en vooral zijn moeder) heeft Huygen in de periode najaar 1941 - voorjaar 1942 alles in het werk gesteld om Holdert jr. naar Nederland terug te halen. Huygen wist van Hanns Albin Rauter gedaan te krijgen dat Hakkie ontslagen werd uit actieve SS-dienst, maar deze trok zich daar niets van aan en weigerde naar Nederland terug te keren. Pas een half jaar later lukte het Huygen om Holdert jr. naar Nederland te brengen, maar uitsluitend omdat deze zwaar gewond in een Duits lazaret lag en zich niet kon verzetten. Na enkele maanden van herstel werd hij door zijn vader tot directeur van de NV Drukkerij Elsevier benoemd en kreeg hij de zakelijke leiding van De Telegraaf, die na de liquidatie van de NV door Elsevier werd uitgegeven. Na oktober 1944 kreeg Hakkie Holdert de volledige leiding van De Telegraaf.

Na de oorlog veroordeelde de Commissie voor de Perszuivering Holdert tot de maximale straf van twintig jaar ontzetting uit het krantenbedrijf. Door de Bijzondere rechtspleging werd Holdert op 31 oktober 1949 veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf, onder meer omdat hij een anti-Duitse Telegraaf-medewerker had aangegeven bij de SD. Daarnaast werd zijn vermogen door de Staat der Nederlanden geconfisqueerd.