Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders, deel 66

Goed dat je stappen aan het ondernemen bent DF!
Ik heb indertijd (my god.... looooong time ago! ) een half jaar een beurs van de uni gekregen. Zoals P_iglet zegt, daar zijn potjes voor.

Chaca, way to go.

DF, dat klinkt positief. Ik hoop voor je dat je je studie lekker af kunt maken, want dat klinkt toch echt wel door in je posts.

Vandaag terug naar huis. Volgens mij hadden de kids er al vroeg zin in....half vijf Maar daarna hebben ze toch nog even geslapen. Straks alles inpakken en dan op pad. Heb gewoon zin om weer terug naar huis te gaan. Heerlijk.

Zo die waren er vroeg bij chaca... inpak ze en wel thuis .

Ja, en nu zitten ze naar Ellie en de Wiebelwagen te kijken en kan ik alles rustig naar beneden 'verhuizen' en de auto in. Zit alleen nog een draai in de droger, dus daar wil ik wel nog even op wachten. Lekker hoor wassen bij je papa....

Piglet, voor een zwangerschap is een potje van de uni, net zoals veel andere dingen. Maar ik kom nergens direct voor in aanmerking. afstudeersteun (dus maanden van uni) krijg je alleen als je nog beurs ontvangt, en dat doe ik allang niet meer. Ik had dus wel een zwangerschapsvergoeding kunnen krijgen, als ik 2 jaar eerder zwanger was. De decaan kon eventueel nog wel wat particuliere fondsen aanreiken, maar dat was veel ingewikkelder met brieven of zelfs voordrachten van de hoogleraar. Niet echt de makkelijkste weg. Maar als dit psych gedoe niet lukt ga ik toch kijken of ze ergens iets voor me hebben liggen. De decaan zal ook eerst proberen iemand anders te laten betalen..
Nijna, de huisarts wordt wat lastiger. Daar heb ik nooit contact mee gehad over deze psychische dingen. Dat is allemaal via de studentenpsycholoog gegaan.

Chaca, dat is vroeg En zo lekker naar huis, je eigen vertrouwde stekje (al is dat vast bij je vader ook wel)

Dus je logeerpartij bleek boel zinvol chaca? Dat is fijn om te lezen. Even de frisse wind door je hoofd gaat vaak ook idd het beste in een andere omgeving. Nou: op goede stappen dan maar.

Simmu, we gaan je hard missen dat weekje hoor
Op welke termijn gaan jullie over? In ieder geval fijn dat je bij de "nare" mensen vandaan verhuisd.

Gefeliciteerd Simmu!
Drenthe is niet écht de middle of nowhere hoor, Groningen-stad is dichtbij

Ze zijn hier wéér aan het boren trouwens

Simmu wat een heerlijk vooruitzicht. Geen 'gezeik' meer aan je hoofd. En het platteland... fijne omgeving voor Selene om in op te groeien... ik ben in elk geval blij dat wij op een dorp wonen.

Ja, de frisse wind in mijn hoofd heeft heel veel goed gedaan. En nu ga ik proberen om die wind mee te nemen

quote:

Op woensdag 15 oktober 2008 10:37 schreef simmu het volgende:

ma had opgepast, en die kwam er niet over uit hoe *schattig* selene is. ze snapt inmiddels trouwens het kiekeboespelletje al!

Wat knap van je ma!
Enne... gefeliciteerd!

* OooLizaooO gaat straks haar nieuwe arbeidscontract ondertekenen

Alleen kan ik me nog niet voorstellen dat ik vanaf 1 december mijn kleine mannetje volledige dagen moet achterlaten

Simmu, Drenthe is best leuk hoor
_{ja wij wonen ook in Drenthe}

Jasja gaat vanaf 3 november op maandag, dinsdag en woensdag naar het kdv. Totdat er plaats is op donderdag komen oma en opa oppassen. Het is helaas niet het kdv dat onze voorkeur had, die hebben helemaal lange wachtlijsten maar over deze waren we ook positief. Vandaag intake-gesprek gehad en over 2 weken gaat ze 2 halve en 1 hele dag wennen en dan dus de week daarop echt.

Voordat we van het intake-gesprek terug waren bij de auto liep ik dus al te janken . Ik zou er zo voor tekenen om voorlopig thuis te blijven maar dat kan gewoon echt niet. Het is ook het besef dat er nu bijna een einde komt aan de gelukzalige afgelopen maanden. Op de dagen dat ze naar de creche is zal ik haar gewoon amper zien . Ik vind het even helemaal niet leuk .
O ja, en ik wil echt niet op dat kdv gaan janken of straks op mijn eerste dag op mijn werk, dat mensen gezeliig naar je toe komen van 'Leuk dat je er weer bent, hoe is het met Jasja?' en dat ik dan een potje ga brullen .

simmu, diever (en omgeving) schijnen erg mooi te zijn, gefeliciteerd met jullie nieuwe huis!

madelieve, dat wegbrengen kon ik in het begin ook niet zonder tranen... maar eenmaal op m'n werk ging 't juist meestal beter dan ik dacht. hopelijk bij jou ook. het is wel een hele overgang he. succes en geniet nog even van je laatste verlofweekjes!

O, maar Madelieve, dat is een hele normale reactie hoor
Het is je allesie wat je daar achterlaat, en het vertrouwen zal ook moeten groeien, het is hartstikke spannend/eng en niet leuk in het begin
Maar je mag altijd bellen he, al bel je in het begin ieder uur
Het is vaak zo met kleine baby's, moeders hebben het er moeilijker mee als het kind, dat beseft het niet eens echt. Het zal de eerste paar keer heel rot zijn om haar achter te laten, maar dat wordt makkelijker, echt!

Drenthe

Madelieve herkenbaar

Madelieve, ik vind het ook nog steeds zo moeilijk om Lotte achter te laten op het KDV
Ze is nu sinds begin september gaan "wennen", eerst halve dagen (ik ben nog tot deze week thuis) en deze week 2 hele dagen.
Vanaf maandag moet ik weer aan het werk, maar ik vind er ook echt niets aan dat ik haar moet wegbrengen.
En dan is het maar voor 2 dagen bij mij, het blijft niet leuk vind ik zelf.

Madelieve, op het kdv liep ik nog wel eens vol, maar die meiden daar hebben dat wel vaker gezien hoor. Die zullen er minder raar van opkijken dan je collega's.
Eenmaal op mijn werk ging het eigenlijk wel. Ook vragen naar Sasha kon ik prima hebben.

Maar goed, ik kan me voorstellen dat je wel even moet slikken bij het vooruitzicht.
Ik liep al vol toen we gingen kennismaken op het kdv, lang voordat Sasha ook maar geboren was.

De eerste dagen heb ook echt de 8 uur niet volgemaakt hoor. Ik wist niet hoe snel ik Jen weer moest gaan halen.

Alles went. Nu breng ik haar en M. haalt haar op. Om 5 uur zijn we allemaal tegelijk thuis.

Ik heb gewoon elke keer Ruben daar gedumpt en haal hem weer op zonder een traan te laten. Het klinkt heel hard, maar hij was 2,5 maand toen hij er voor het eerst heenging en had toen echt geen besef van wat en hoe. En als ik zie hoe leuk hij aan het spelen is met de andere kindjes, dan hoef ik me daar echt geen zorgen over te maken hoor

Misschien ben ik wel een rare moeder, maar ik heb me nog nooit schuldig gevoeld ofzo (en ja, daar voel ik me dan wel weer schuldig over, want je schijnt je schuldig te moeten voelen).

quote:

Op woensdag 15 oktober 2008 17:23 schreef Troel het volgende:
Ik heb gewoon elke keer Ruben daar gedumpt en haal hem weer op zonder een traan te laten. Het klinkt heel hard, maar hij was 2,5 maand toen hij er voor het eerst heenging en had toen echt geen besef van wat en hoe. En als ik zie hoe leuk hij aan het spelen is met de andere kindjes, dan hoef ik me daar echt geen zorgen over te maken hoor

Misschien ben ik wel een rare moeder, maar ik heb me nog nooit schuldig gevoeld ofzo (en ja, daar voel ik me dan wel weer schuldig over, want je schijnt je schuldig te moeten voelen).

Ik ook!

quote:

Op woensdag 15 oktober 2008 17:27 schreef DaviniaHR het volgende:

[..]

Ik ook!

Ik word eigenlijk een beetje kriegel als ik snel naar mijn werk door wil en er staat een moeder vijf minuten te knuffelen met een kind wat al op de armen van de leidster zit terwijl ik alleen maar te melden heb dat er geen bijzonderheden zijn, maar nee, dan moet er naar de deur gelopen worden en gezwaaid worden en dan kan ik mijn zegje doen.

Dus nu zet ik Ruben met een speeltje op de grond, ik zet zijn fles klaar en ik geef aan dat er geen bijzonderheden zijn, ik zeg "veel plezier" en ik ben weg.