Plaats hier je zelfgeschreven gedichten [Deel 5.]

Beetje een nichten gedichtje

Maar het gaat over een vrouw.

Dan kan je het nog wel als een echte vent brengen


Anna

Soms vraag ik me af of mijn geile dromen over jou zouden zijn als

elkaar opwonden met gouden snaren,
spuiten in je troostrijke haren,
toegeven aan al mijn vragen
geef je geen antwoord trek ik aan je haren,
schreeuwent vol genade neergedwereld,
om voor jouw wonden zalf te halen
en nooit meer sm te herhalen

als je naam
geen paaldroom
geweest was,
Anna

Zonder dollen, ik heb minstens 2 minuten lang hardop gelachen. Driewerf hulde!

Inderdaad!

En JAM is GOD.

Lief

hoe het leven zo lief kon zijn
terwijl alles raast, alles schreeuwt
de televisie naast mij woorden uitspuugt
zonder te weten wat er in mij leeft

hoe het leven zo lief kon zijn
de vraag die van binnen brandt
die alles wegvreet die alles eist
zonder ook maar iets terug te geven

hoe het leven zo lief kon zijn
zo zacht, zo mooi, zo onaangedaan
terwijl het leven in mij dood ging
en hij mij in die lente liet staan

quote:

I Don’t Know!

I…
No, I just…
I don’t…
I don’t know…
I just don’t know… how to describe…

This…

This feeling…

How and when should I describe…

This…

This feeling…
It’s to…
It’s
It is just too difficult…
How should I tell…
Act… or pretend
I don’t know
The only thing, I do know

Is…

Let me tell it…
But you should already know…
You know what I am trying, trying to say…

With…
With you on my side…
I don’t need anything anymore…
I have everything I want…
And now… now I realize…

I know…

I know it again…

Love, I know…
I don’t know, how to describe it…
Love…

But…
Let me at least tell you…
That…

I love you

Had dat niet in het Nederlands gekund?

quote:

Op vrijdag 14 november 2008 15:17 schreef JAM het volgende:

[..]

Nee hoor.

Ow. Zonde.

quote:

Op vrijdag 14 november 2008 12:24 schreef Wouter1989 het volgende:
Had dat niet in het Nederlands gekund?

Het is voor m'n meisje, ze is Wit-Russisch
Nederlands zou ze weinig mee kunnen, en Russisch kan ik amper, vandaar Engels

waterig afscheid

Als ik aan mezelf denk zie ik een lief klein meisje,
met een zacht glimlachje en een ondeugende blik.
Twee lieve zachte handjes die elk gevallen kindje,
weer helpt opstaan en de wondjes van verzorgt.

Ik zie mezelf rennen over het strand in een jurkje,
op weg naar de golven die op het strand stromen.
En als ik dan bij de water kom stamp ik er telkens in,
tot mijn moeder me bij de arm nam en we gaan.

Ik vertel haar dat ik als ik later groot zou zijn,
ik dit ook ging doen zodat ik weer even klein was.
Nu ben ik groot en hoopte ik dat ik weer zo,
onschuldig kon springen in het water van de rivier.

Ik ben gegroeid in een paar jaar tijd tot een vrouw,
zonder een stukje zelfvertrouwen in mijn rugzak.
Elke dag sleep ik een stuk geschiedenis met me mee,
wetend dat ik ooit het in het water zal kunnen gooien.

Paula

nix

Interpunctie likt me fijn
even een rust
een punt – een plaats
om even stil te zijn

zonder letters, komma’s, punten is
het niks dan loze
leegden tussen woorden
’t is dat ik essentie mis

in het grootste-geheel detail
leef me uit – vergeet vooral
dat de taal mijn vriend moet zijn
geef me zand, geef me woestijn

laat me bouwen een klein huis
van komma’s zand,
letters smeer ik uiteen in leem

mag ik daarzijn waar jij niet

mag ik, heel even,
geen verdriet – dat het nooit
meer overgaat, is
de reden dat ik het zo haat

een echt mens roept naar je uit

houdt dat woord voor je
spreek het niet uit

emsitua.

(c) Oxymoron

quote:

In het donker durf ik te huilen.
Wanneer niemand mij stoort.

In het donker durf ik te zeggen,
wat overdag niemand hoort.

Duizenden tranen over mijn wangen,
die verdwijnen in het licht.

Al mijn woede moet eruit.
Proef het zout op m'n gezicht.

In het donker kan ik huilen
zonder angst, zonder spijt.

In het donker durf ik te zeggen
wat overdag niemand begrijpt.

_{made by Anne.}

juj joepie dit topic zocht ik: ik ben wel geen ultra dichter maar hier een paar dichten:

Puntloze mail

Fouten in de mail
Geen puntje op de i
Er stond ‘hou van je’
Maar weet niet van wie


Langs de zee en wind

Niemand wist
Hoe haar naam was
Niemand heeft haar ooit gemist

Toch
iedere week
Ging ze langs de zee en wind
Niemand die naar haar keek

Toch
Voelde zij zich als een kind
Was ze blij en goed gezind

Ik ben de vis en zij is de rivier

Ik ben de vis en zij is de rivier.
Ik wil wel zwemmen, maar het water is niet hier.

Het is zo droog op de harde grond.
Ik verstik haast bijna, zand in mijn mond

Ik zou willen praten maar dat kan niet hier
Niet zonder water, zonder rivier

Als het regent dan is ze weer hier
Zo helder en zuiver, mijn mooie rivier

en hier nog eentje:

Goedendag schoonheid

Ik ruik de geur, warm en bedwelmend is het bijna. Mijn hart versnelde en klopte een decibel harder dan van te voren. Daar zat ik dan in haar kamer, stil en schuchter. Toch compleet nuchter van de situatie rond om mij. Ze liep even de kamer uit, toch ik kon het niet weerstaan. Het was onbeschrijfelijk wat ik voelde. Het was een honingzoet gevoel, verleidend gewoon. Ze kwam terug en ze sprak me aan over hoe haar dag was gegaan. In mijn hoofd kon ik alleen maar aan andere dingen denken, terwijl ik haar ogen bewonderde. Vurig, ongetemd en vol met leven.
Ik wou toen eigenlijk dat ze ook om mij zou geven, maar tevergeefs ze zag me nooit staan.

Ik ben er nu aangewend geraakt, het maakt me even niks meer uit. Ik zoek uit wat ik wil en wanneer ik het ga doen.
Liefde daarentegen kan nu wel even wachten, misschien vind ik haar weer.

Ergens waar de wind zal blazen en ik die warme milde geur weer ruiken zal.


amateuristisch misschien maar ja ik vind deze leuk

Dichter van FOK!, neem ook eens de tijd
om te kijken naar de dichtwedstrijd
Want met rijmelarij en poëtische zinnen
Kun je op FOK! ook nog prijzen winnen!

Nog in te halen.

Slaaptekort
veroorzaakt hallucinaties,
zegt men

Ik merk er nog niks van.

Jij wel, Lassie?

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ik ben dus duidelijk erg van de korte gedichtjes