Jouw meest bizarre werkervaringen

TS begint; Ik was net klaar met mijn studie en had nog geen passend werk. Daarom had ik via een uitzendbureau werk geregeld als postbode bij selektmail. Welnu; Men hanteerde op die betreffende afdeling een target van 5 kratten post bezorgen per dag, een redelijke target voor een doorsnee wijk. Het gebied was onderverdeeld in een X aantal wijken. Algauw bleek dat de "moeilijkheidsgraad" tussen de wijken onderling nogal verschilde; In de ene wijk stonden veel grote flats waarvan de post bezorgd kon worden bij de verzamelde brievenbussen in de centrale hal van de flat. Per flat was dit 1 krat; dus vijf flats (ongeveer een tot anderhalf uur werk) en je target was reeds binnen. Daar hoefde je dan nog geen kilometer voor te fietsen. Andere wijken daarentegen waren villawijken met 1 brievenbus om de 300 meter. Kortom; om daar diezelfde target te halen moest je zowat een touretappe fietsen op een door selectmail aangeleverde postfiets incl bagage.
Ik kom daar dus aan voor mijn eerste dag; Kreeg wijk 17 (de villawijk, maar dat wist ik nog niet) aangewezen met als aanmerking dat men het "lastig vond om voor deze wijk een goede bezorger te vinden" (aka iemand die de target haalt) .

Uiteraard haalde ook ik die target niet, al deed ik daar wel mijn best voor, dus moest ik al na drie dagen bij de manager op het matje komen. Meneer was geirriteerd, hij had al een enorm verloop op deze wijk (er waren een stuk of 10 voorgangers alreeds "gesneuveld"), en er kwamen veel klachten binnen over te laat bezorgde post. Bovendien haalden de andere bezorgers hun targets wel, en waren er zelfs collega's die het dubbele van de target halen! Mijn verweer dat deze top-postbodes wel een erg makkelijke wijk hadden met al die grote flats, en ik me de blubber moest fietsen om uberhaupt driekwart van de gehele route af te fietsen in 1 dag, laat staan ook nog de post te bezorgen, werd simpelweg genegeerd met een "niets mee te maken, je bent gewoon de zoveelste luilak, je bent ontslagen" . Toen ik daarop zei dat het onbegrijpelijk was dat iemand zó onmeetbaar dom kon zijn, en tegelijkertijd manager (ffs, ik was toch al ontslagen), kwam me dat ook nog op een reprimande te staan van dat lieve meisje van het uitzendbureau (want ja, die moeten een goede werkrelatie met de klant onderhouden).

Wat was ik blij dat ik al gauw daarna een echte baan had

Verhaal van een vriend van me;

Hij werkte enkele jaren terug bij een callcenter waar hij financiële producten aan de man moest brengen middels telefonische colportage (gewoon lukraak mensen opbellen dus om ze te koppelen aan meneer leenvanfrisia ofzo). Het werk was verdeeld in twee shifts, waarbij de ene ploeg daadwerkelijk met het werk bezig was, terwijl de andere ploeg een "peptalk" kreeg van de teamleidster. Deze peptalk omschreef hij als volgt; Men stelde zich op in een kring waarin de teamleidster (een al wat oudere vrouw) in het midden plaatsnam. Vervolgens werden eerst "de spieren losgeschud" waarna mevrouw een lied begon te zingen (een of andere lofzang over het te verkopen product) waarbij het refrein door alle aanwezigen (luidkeels) herhaalt moest worden. Aan het einde van de peptalk moest de zin "WIJ GAAN SCOREN!!" enkele malen hard en met gevoel voor drama uitgeroepen worden . Aan deze flauwekul was men ongeveer de helft van de werktijd kwijt, die beter kon worden benut om de toch al niet al te malse target te halen .

[ Bericht 0% gewijzigd door hersenchirurg op 13-09-2008 13:46:59 ]