Mensen die verhalen overnemen van anderen en doen alsof...

Opvallend topic. iedereen komt zeggen dat ze het meegemaakt hebben. f zo iemand kennen... en dat het bij hun erger is/ of anders .... :grin:

Als je op een verjaardag bent en je hoort een persoon (die je vorig jaar ooit eens hebt ontmoet bij een andere verjaardag) allemaal grappen maken die je nota bene zelf hebt bedacht . Heel leuk om dan semi-glimlachend te zeggen: Leuke grap.

Ik zat gisterenavond rond 10 over 10 nog een topic te maken over mensen die verhalen overnemen van anderen en doen alsof het hun eigen verhalen zijn.

ik heb ook zo een "vriend"

maar ik heb echt het idee dat hij niet "liegt" maar serieus denkt dat het zo gegaan is na verloop van tijd...
zelfs als we alleen zijn en ik hem confronteer kan hij echt heel boos worden en dingen zeggen als dat ik niet met zijn hoofd moet fucken

is dit een stoornis?

Een collegae (41jaar toen) van mijn moeder vertelde altijd spectaculaire verhalen. Op een dag vertelde ze dat ze ging verhuizen met haar vriend naar Canada.

Enkele maanden na het afscheidsfeestje kwam er een nieuw persoon werken die die collega kende. Guess what: collega woonde nog bij ouders.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 11:20 schreef rival het volgende:
is dit een stoornis?

In sommige gevallen zeker wel. Anderen zijn gewoon dom of gigantisch onzeker

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 09:50 schreef roooosje het volgende:
Als je op een verjaardag bent en je hoort een persoon (die je vorig jaar ooit eens hebt ontmoet bij een andere verjaardag) allemaal grappen maken die je nota bene zelf hebt bedacht . Heel leuk om dan semi-glimlachend te zeggen: Leuke grap.

grappen doorvertellen is een recht, daarvoor dienen grappen.

Ik denk trouwens dat dit fenomeen op fok! wel vaak voorkomt. Mensen die doen alsof ze iets meegemaakt hebben. Op fok! is plots iedereen al eens gepijpt geweest in de wagen aan het stuur als er een topic over geopend wordt.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 11:44 schreef placebeau het volgende:

[..]

grappen doorvertellen is een recht, daarvoor dienen grappen.

Ik denk trouwens dat dit fenomeen op fok! wel vaak voorkomt. Mensen die doen alsof ze iets meegemaakt hebben. Op fok! is plots iedereen al eens gepijpt geweest in de wagen aan het stuur als er een topic over geopend wordt.

Ja ok, maar dat zijn mensen die online stoer willen doen, of mensen die het gewoon allemaal als een grote grap zien op internet. Ik vind het toch anders als iemand dit in het echt doet en al helemaal als diegene blijkbaar niet meer weet dat ie iets staat te vertellen aan degene die het hem in eerste instantie heeft verteld.

Herkenbaar

Mensen die heel enthousiast een verhaal beginnen te vertellen aan een groep en je dan na 3 zinnen aankijken en vragen "Was je daarbij?" zodat ze weten in hoeverre ze het verhaal kunnen aandikken. "Nee" antwoorden als je er wel bij was, kan voor leuke momenten zorgen

Hmmm... ik doe het zelf nooit en heb eigenlijk ook nog nooit meegemaakt dat iemand mijn eigen verhalen tegen mijzelf zat te vertellen ofzo. Dat aandikken weet ik wel maar al te goed, dat je met een vriend iets hebt gedaan en wanneer ze het dan vertellen tegen anderen en dan zo praten van "t was supervet!" terwijl ik zelf gewoon weet dat hij het nogal saai vond.

In dat opzicht ben ik zelf wel altijd eerlijk in principe, als iemand heel enthousiast aan mij vraagt van "en!?!??! hoe was het gisteravond!?!??!?!" dan zal ik dat gewoon naar waarheid beantwoorden: als het klote was, dan zeg ik dat het klote was.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 12:05 schreef VonHinten het volgende:
Herkenbaar

Mensen die heel enthousiast een verhaal beginnen te vertellen aan een groep en je dan na 3 zinnen aankijken en vragen "Was je daarbij?" zodat ze weten in hoeverre ze het verhaal kunnen aandikken. "Nee" antwoorden als je er wel bij was, kan voor leuke momenten zorgen

Dat verhalen aandikken is echt rete-irritant. Ik heb op vakantie eens ruzie gehad met een vriend van me, we kwamen tot een enorme woordenwisseling, hij zat me echt de hele week te irriteren, en blijkbaar andersom ook . Op een gegeven moment pak ik hem bij zijn schouder/nek om hem in de ogen te kijken en duidelijk te maken dat hij echt moet oppassen (geen stoerdoenerij, ik zou nooit een vriend slaan, maar was toen even giftig). Blijkbaar greep ik hem nogal hard.

Probleem is echter dat hooguit 2 mensen het gezien hebben, terwijl zeker 8 mensen het verhaal staan te vertellen. Nog een groter probleem is dat het "the morning after" al een klap met de vlakke hand was, een paar weken daarna een half gebalde vuist, en na een half jaar was die vriend blijkbaar aan het voelen of zijn kaak gekneusd was en of hij bloedde . Anders gaat iedereen die het niet gezien heeft even zijn kop houden . Overigens kunnen die vriend en ik lachen om dit soort sensatieverhalen, maar kansloos is het wel.

Zo hoor ik wel ns mensen mijn verhalen stelen ja. I couldnt care less, als ze graag mij willen zijn kan ik me dat voorstellen

Ik bedoel, hij zal niet de eerste zijn en ook zeker niet de laatste.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 12:11 schreef Xeanor het volgende:
Dat aandikken weet ik wel maar al te goed, dat je met een vriend iets hebt gedaan en wanneer ze het dan vertellen tegen anderen en dan zo praten van "t was supervet!" terwijl ik zelf gewoon weet dat hij het nogal saai vond.

In dat opzicht ben ik zelf wel altijd eerlijk in principe, als iemand heel enthousiast aan mij vraagt van "en!?!??! hoe was het gisteravond!?!??!?!" dan zal ik dat gewoon naar waarheid beantwoorden: als het klote was, dan zeg ik dat het klote was.

Ik snap het dat echt niet gewoon.. waarom moeten andere mensen denken dat ze zo'n verschrikkelijk interessant leven hebben?? Is toch alleen maar pijnlijk dat ze zelf weten dat het onzin is.

En idd nee zeggen terwijl je wel weet hoe het is gegaan is een prima manier om dat te testen, of nog mooier, zelf een onwaarheid aan ze vertellen, waarvan je weet dat ze ermee gaan pronken (en dat dus door de mand vallen)

Soms heb je van die twijfelaars, die nemen wel jou verhaal over.. maar dan tussen het vertellen door dingen bij jou gaan checken (dmv 'toch?')

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 15:41 schreef Robin__ het volgende:

[..]

Ik snap het dat echt niet gewoon.. waarom moeten andere mensen denken dat ze zo'n verschrikkelijk interessant leven hebben?? Is toch alleen maar pijnlijk dat ze zelf weten dat het onzin is.

En idd nee zeggen terwijl je wel weet hoe het is gegaan is een prima manier om dat te testen, of nog mooier, zelf een onwaarheid aan ze vertellen, waarvan je weet dat ze ermee gaan pronken (en dat dus door de mand vallen)

Soms heb je van die twijfelaars, die nemen wel jou verhaal over.. maar dan tussen het vertellen door dingen bij jou gaan checken (dmv 'toch?')

Om een of andere reden willen sommige mensen zo geweldig als maar mogelijk is overkomen bij anderen. "Het was echt vet gezellig gisteravond!!!!" zeggen tegen iemand, terwijl ik ernaast sta en weet dat het kankersaai was en we daarom vroeger dan normaal al naar huis gingen.

Maar dat gebeurt wel vaker, mensen die het 'druk' hebben terwijl ze dat helemaal niet hebben. Dan komt het over alsof ze een heel geweldig druk leventje hebben waar ze alleen maar leuke dingen in doen. Ik doe zelf ook leuke dingen, maar zoals ik nu dit bericht typ zit ik me al 2 uur te vervelen achter m'n pc. Hoezo zou ik zoiets ontkennen? Of ben ik dan opeens een saai persoon? Er zijn gewoon meerdere saaien momenten op iedere dag, zelfs wanneer je ervan uitging dat het heel erg leuk zou worden. Live with it.

"Wat heb je gisteren gedaan?" hoeft men echt niet persé met een (fictief) verhaaltje te beantwoorden, als ik echt niks noemenswaardig heb gedaan dan zeg ik gewoon eerlijk: "uh, geen flikker eigenlijk, gewoon wat op t internet gehangen en wat series gekeken".

ja precies, maar uiteindelijk werkt het alleen in hun nadeel omdat je ALLES wat ze zeggen gaat delen door 3 ofzo om voor jezelf in te schatten hoe het echt zat.. (en dus denk je soms dat ze nog saaier zijn dan ze daadwerklijk zijn )

Nog triester zijn mensen die iets vertellen over een gebeurtenis waar je zelf bij was, en dat dusdanig aandikken en opleuken om leuker gevonden te worden oid.

Het wordt pas écht schrijnend als het gaat over een of andere suffe alledaagse gaap-gebeurtenis waar je zelf niet eens aan zou dénken om die te delen met mensen, maar die wordt verteld alsof er drie weeskinderen van de dood zijn gered terwijl met één hand een instortend gebouw werd tegengehouden en met de andere hand het volledige Chinese leger werd neergesabeld.

Goed topic...!

Ik heb ook zo'n collega die de slimme ervaringen van andere als zijn eigen vondsten aan je verteld. Echt irritant, maar inderdaad zodra je het eenmaal op gemerkt hebt gaat echt alles, MAAR DAN OOK ALLES, het ene oor in en het andere oor weer uit...!

(Wel vervelend als de persoon in kwestie je baas is...)