LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
beetje dat D&G Light Blue achtige geur zeker.quote:Op zondag 5 oktober 2008 23:11 schreef W1ZZ het volgende:
Dior Homme Sport. Saaie citrusmeur trouwens.
Nee, van D&G Light Blue gaan je hersencellen niet spontaan afsterven.quote:Op zondag 5 oktober 2008 23:18 schreef WeMan het volgende:
[..]
beetje dat D&G Light Blue achtige geur zeker.
Confidence through competence
van Dior Homme Sport wel dan?quote:Op zondag 5 oktober 2008 23:21 schreef Stereotomy het volgende:
[..]
Nee, van D&G Light Blue gaan je hersencellen niet spontaan afsterven.
Nee D&G Light Blue is nog een soort van origineel (hoewel de vrouwenversie een stuk beter is). Maar Dior Homme Sport is imo dertien in een dozijn citrus/houtgeur die we nu onderhand wel kennen. Jammer ook dat ze de naam Dior Homme zo moeten bezoedelen want dat was wel een hele originele geur toen ie uitkwam! Als het een soort frissere versie van Dior Homme was kon ik het nog begrijpen, maar dit is een compleet andere geur.quote:Op zondag 5 oktober 2008 23:18 schreef WeMan het volgende:
[..]
beetje dat D&G Light Blue achtige geur zeker.
P.S.: heb nog bij Luckyscent twee samples besteld: Nasomatto Duro & Absinth
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Ik vind het de lelijkste designergeur die er dit jaar is uitgebracht. De meeste geuren zijn doorsnee, maar deze was echt slecht.quote:
Confidence through competence
http://community.basenotes.net/showthread.php?t=216610
Wel cool. Iemand van BN is bij de launch geweest van Vetiver Dance van Andy Tauer. En Chandler Burr was er ook gewoon.
Wel cool. Iemand van BN is bij de launch geweest van Vetiver Dance van Andy Tauer. En Chandler Burr was er ook gewoon.
Confidence through competence
Ik grijp deze er weer even bij omdat ik 'm ook vandaag heb geprobeerd. Ik ben 't eigenlijk grotendeels wel eens met LKS behalve over de drydown. Bij mij komt namelijk na de roos een flinke amberbase opzetten met een desondanks fris tintje dat ik meestal niet van amber gewend ben. Volgens een review op BN is het dan ook ambergris en dat zou het wel kunnen verklaren dat deze ambernoot nog fris aandoet. Hij's tegelijkertijd ook erg droog en ik vermoed dat dit door de sandelhout komt die er zeker in zit maar wat bedompt wordt door de amber. Het fijnste vind ik het begin waarbij ik meteen aoud en roos krijg. Het gebeuren heeft inderdaad wel wat weg van een ongelakte houten plank waarop je net limoenen hebt gesneden.quote:Op zondag 14 september 2008 13:37 schreef le_knightclub_soda het volgende:
Motale Aoud Lime
Alle zintuigen zijn met elkaar verbonden en in staat om je voor de gek te houden als je een parfum uitprobeert. Zo kan het dus gebeuren dat ik bij het opdoen van een geur met de naam Aoud Lime geen limoen ruik, maar wel meteen een visioen krijgt van limoenen snijden op een houten plank. Ik ben er nog steeds niet over uit of dit nou komt door mijn eigen vertroebelde zintuigen of dat Pierre Montale er inderdaad in is geslaagd een geur te creëren die doet denken aan limoen, zonder ook maar één citrusnoot te bevatten. Ik denk dat ik in het vervolg samples maar geblindoekt ga proberen zonder verdere voorkennis.
Aoud Lime bestaat namelijk niet uit citrus, maar uit hout uit de bergen van Pakistan, gemengd met iris, roos, amber, patchouli, saffraan en sandelhout. De geur van hout is dus, zoals te verwachten bij Montale, wel oprecht aanwezig. De roos komt pas wat later om de hoek kijken, maar is een welkome toevoeging na de scherpe opening die bij mij niet echt goed viel. De topnotes doen zoals gezegd wel denken aan limoen op hout, maar doen tegelijkertijd schreeuwerig, kil en statisch aan. Alsof je een prototype van de geur probeert in een laboratorium, terwijl je hier juist het meest verfijnde moment van een citrusgeur zou verwachten.
De transitie van deze opening naar de warme en romantische combinatie van roos en hout gaat via een milde en fris aandoende houtnoot (misschien is dit de irisnoot gecombineerd met hout?). Tegen deze tijd verdwijnt de associatie met limoen en wordt het een iets zwakkere versie van Aoud Rose Petales die nog lang blijft hangen. Doordat de sillage en longevity goed zijn blijf je je erg bewust van de aanwezigheid van Aoud Lime en hoe de geur zich ontwikkelt, wat ik wel een pluspunt vind.
Hoewel misschien typisch Montale is het wel een originele geur in de zin van dat het een houtgeur is die ook geschikt is voor de zomer. Toch klopt de combinatie citrus/hout nooit helemaal in mijn hoofd en begin ik de geur pas echt te waarderen als de roos voorbijkomt, maar daarvoor kan ik net zo goed andere Montale’s opdoen. Al met al een geur die alle kanten op gaat en leuk is om een keer te proberen, maar nooit echt z’n doel bereikt. Ik hou het dan ook bij een testertje.
[ afbeelding ]
Ik zou hier wel een decant van willen hebben maar geen grote fles.
Daarnaast heb ik ook vandaag snel Aoud Flowers geprobeerd. Dat is een voor aoudbegrippen erg frisse geur waarin het groene van bloemen goed doorkomt. Maar die heb ik nog niet goed genoeg getest dus een uitgebreider verhaaltje komt binnenkort wel. Na deze twee nieuwe aouds is m'n vermoeden wel weer verder bevestigd: alle Montale aouds lijken heel sterk op elkaar, dus meer dan één hoef je er niet te bezitten!
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Ik ben trouwens nu bezig met een experimentje: ik heb gisteren A Taste of Heaven van By Kilian getest en ik vond 'm verdacht veel lijken op zowel Caron Pour un Homme als Caron Yatagan. Dus die twee heb ik nu even gelayered, ben benieuwd wat eruit komt!
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Even wat korte statements over m'n nieuwe monsters:
Aoud Flowers = laffe Aoud Roses Petals
Creed Orange Spice = YSL Kouros
Creed Citrus Bigarrade = Hermes Eau d'Orange Verte
By Kilian A Taste of Heaven = Caron Pour un Homme + Caron Yatagan
Caron L'Anarchiste = saaie sinaasappel
Serge Lutens Fumerie Turque =
Aoud Flowers = laffe Aoud Roses Petals
Creed Orange Spice = YSL Kouros
Creed Citrus Bigarrade = Hermes Eau d'Orange Verte
By Kilian A Taste of Heaven = Caron Pour un Homme + Caron Yatagan
Caron L'Anarchiste = saaie sinaasappel
Serge Lutens Fumerie Turque =
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Vandaag m'n Etat Libre samples binnen gekregen en ze vallen me alleszins mee! Nou ben ik niet bepaald de meest kritische parfumliefhebber hier, dus hecht er ook weer niet teveel waarde aan 
Voor de volledigheid, deze samples binnengekregen:
Charogne
Jasmine et Cigarette
Putain des Palaces
Eloge du Traitre
Geen Noël au Balcon erbij, nouja whatever.
Voor de volledigheid, deze samples binnengekregen:
Charogne
Jasmine et Cigarette
Putain des Palaces
Eloge du Traitre
Geen Noël au Balcon erbij, nouja whatever.
Etat Libre d'Orange
Ik begon zo rond mijn 17e voor het eerst parfum te dragen toen ik als verjaardagscadeau op mijn werk een flesje kreeg met daarin een JPG Male rip off en dacht: "het wordt inderdaad tijd om geurtjes te dragen, dit doe je nou eenmaal als je op een bepaalde leeftijd komt". Verdere motivatie had ik niet, al hoopte ik natuurlijk wel dat het leden van het andere geslacht zou aantrekken.
Enkele jaren en het besef dat JPG knock offs geen dames aantrekken later begon ik geurtjes te kopen voor verschillende situaties. Een lichte Versace geur voor overdag op kantoor, een zwaardere Roberto Cavalli geur voor bij het uitgaan. Toen in deze behoefte voorzien was, maar er nog steeds een drang bestond om meer geurtjes te bezitten werd het tijd om verdere motieven te bedenken om aankopen van overpriced flesjes geurvloeistof te rechtvaardigen (daarnaast werd het tijd om stap 1 te zetten en te bekennen dat ik een verslaving had, maar daar ben ik nog altijd niet helemaal klaar voor). Voor mij hield het in ieder geval in dat ik op zoek ging naar geuren die bepaalde herinneringen, sferen of beelden bij me opriepen. Dit soort geuren vond ik sneller in de niche-hoek van de parfumbranche, dan bij de geuren die je bij de Douglas aantreft. De doorgaans lichtelijk onzinnige marketingverhaaltjes die je bij de omschrijving van nichegeuren aantreft spreken meer tot de verbeelding dan loze kreten als "life without passion is unforgivable" en "do you have the code?". Dat behoeften veranderen naarmate de consument zich meer in een product verdiept maakt dat nichehuizen hier ook meer op in kunnen spelen met specialisatie in producten en de bijbehorende productomschrijvingen.
Een parfumhuis dat behoorlijk over de top gaat met deze verhalen is Etat Libre d'Orange. De site is gevuld met parfumomschrijvingen die evengoed door hadden kunnen gaan voor poëtische verwoordingen van pornofilmscripts. Dit principe van shock-marketing is door ELdO verder met bijzonder weinig subtiliteit en een bijzonder groot effect uitgespeeld. In het kort door een weerzinwekkend parfum op de markt te brengen dat door geen enkel weldenkend mens te dragen lijkt omdat het ruikt naar bloed, sperma en zweet, maar daarmee wel wereldwijde publiciteit voor het merk heeft weten te genereren. Zelfs mijn conservatieve Drentsche moeder moest bekennen dat ze het een interessant concept voor een parfum vond, met daarbij de toevoeging dat ze het nooit zou willen ruiken, maar hé, we hadden het er wel over.
Toen ik de verdere reacties zo peilde rond de verhalen over de parfums met bijbehorende ranzige namen van ELdO vond men deze net zo afstotend als de gemiddelde Tom Ford campagne. Toch kunnen, net als bij de Tom Ford parfums, de meeste criticasters het niet laten om toch eens wat van diezelfde geuren te proberen, zo ook ik. Daarnaast houdt een beetje zondigen op zijn tijd de geest gezond. De geuren die ik heb gekozen voor mijn eerste kennismaking met dit parfumhuis zijn binnen het ELdO spectrum nog niet eens echt vulgair te noemen, maar dragen desondanks wel de namen als Putain des Palaces en Charogne. Verder viel mijn oog op de uiterst kuise geuren Eloge du Traître en Jasmine et Cigarette.
Jasmin et Cigarette
Om maar met de laatste te beginnen, een parfum dat zo'n beetje doet wat de naam aangeeft. Bij het aanbrengen komt een sterke walm jasmijn je tegemoet. Dezelfde jasmijngeur die Tom Ford's Black Orchid één van de beste geuren maakte die ik in het afgelopen jaar ontdekt heb. Jasmijn heeft iets chics over zich. Het is voor mij een volle donkere romantische geur die tegelijk enigszins ouderwets aandoet, meer nog dan de geur van rozen. Daarmee sluit het goed aan bij het beeld dat ELdO tracht te scheppen met dit parfum. Het moet teruggrijpen naar een chique rokerige club uit vervlogen tijden. In een slechte bui zou ik jasmijn ook een oude wijvengeur kunnen noemen, maar vandaag niet. Ik ben er helemaal klaar voor, een oude Chet Baker plaat op de platenspeler, sigaretje erbij en ik had toevallig al een net pak aan omdat ik net van een sollicitatie kwam. Een typemachine om deze recensie op te typen is het enige dat er nog aan ontbreekt. Straks gooi ik ook nog even m'n Casablanca dvd erin, want dat is deze geur. Het is Bogie, Bergman en de geuren die je verwacht in een dergelijke setting. Of all the gin joints in all the world is dit de enige die z'n eigen geur heeft in een flesje. De geur van rijke dames die bedwelmende bloemengeuren dragen en heren in pak die sigaretten roken terwijl ze aan hun zoveelste glas scotch nippen. J&B on the rocks met de geur van J&C in de lucht.
De echo's van de jasmijnopening blijven in de verte hangen terwijl ze langzaam plaatsmaken een ietwat bittere rooklucht. Het enige, maar dan wel grote, minpunt is dat de geur in dit stadium, zo'n half uur na aanbrengst, wel snel begint te vervagen op mijn huid. Het pluspunt is dat de geur veel toegankelijker is dan ik van een ELdO parfum had verwacht. Toegegeven, van Jasmin et Cigarette had ik geen wereldschokkende experimentele lucht verwacht, maar gezien de reputatie van ELdO had het evengoed een walm van de smerige sigarettenrook kunnen zijn die de day after in je kleren hangt als de 40's illusie al lang vervlogen is en je weer terug op aarde bent. Dat is dus niet het geval. Een parfum voor romantici die verder niet teveel waarde hechten aan longevity. Gezien de voor een nichehuis zeer gunstige prijzen ben ik bereid dit minpuntje door de vingers te zien. Overigens lees ik in andere recensies weinig terug over de longevity, dus misschien heb ik ondanks al m'n efforts wel gewoon niet helemaal de juiste chemie voor deze geur. Desalniettemin:
Morgen Charogne!
Ik begon zo rond mijn 17e voor het eerst parfum te dragen toen ik als verjaardagscadeau op mijn werk een flesje kreeg met daarin een JPG Male rip off en dacht: "het wordt inderdaad tijd om geurtjes te dragen, dit doe je nou eenmaal als je op een bepaalde leeftijd komt". Verdere motivatie had ik niet, al hoopte ik natuurlijk wel dat het leden van het andere geslacht zou aantrekken.
Enkele jaren en het besef dat JPG knock offs geen dames aantrekken later begon ik geurtjes te kopen voor verschillende situaties. Een lichte Versace geur voor overdag op kantoor, een zwaardere Roberto Cavalli geur voor bij het uitgaan. Toen in deze behoefte voorzien was, maar er nog steeds een drang bestond om meer geurtjes te bezitten werd het tijd om verdere motieven te bedenken om aankopen van overpriced flesjes geurvloeistof te rechtvaardigen (daarnaast werd het tijd om stap 1 te zetten en te bekennen dat ik een verslaving had, maar daar ben ik nog altijd niet helemaal klaar voor). Voor mij hield het in ieder geval in dat ik op zoek ging naar geuren die bepaalde herinneringen, sferen of beelden bij me opriepen. Dit soort geuren vond ik sneller in de niche-hoek van de parfumbranche, dan bij de geuren die je bij de Douglas aantreft. De doorgaans lichtelijk onzinnige marketingverhaaltjes die je bij de omschrijving van nichegeuren aantreft spreken meer tot de verbeelding dan loze kreten als "life without passion is unforgivable" en "do you have the code?". Dat behoeften veranderen naarmate de consument zich meer in een product verdiept maakt dat nichehuizen hier ook meer op in kunnen spelen met specialisatie in producten en de bijbehorende productomschrijvingen.
Een parfumhuis dat behoorlijk over de top gaat met deze verhalen is Etat Libre d'Orange. De site is gevuld met parfumomschrijvingen die evengoed door hadden kunnen gaan voor poëtische verwoordingen van pornofilmscripts. Dit principe van shock-marketing is door ELdO verder met bijzonder weinig subtiliteit en een bijzonder groot effect uitgespeeld. In het kort door een weerzinwekkend parfum op de markt te brengen dat door geen enkel weldenkend mens te dragen lijkt omdat het ruikt naar bloed, sperma en zweet, maar daarmee wel wereldwijde publiciteit voor het merk heeft weten te genereren. Zelfs mijn conservatieve Drentsche moeder moest bekennen dat ze het een interessant concept voor een parfum vond, met daarbij de toevoeging dat ze het nooit zou willen ruiken, maar hé, we hadden het er wel over.
Toen ik de verdere reacties zo peilde rond de verhalen over de parfums met bijbehorende ranzige namen van ELdO vond men deze net zo afstotend als de gemiddelde Tom Ford campagne. Toch kunnen, net als bij de Tom Ford parfums, de meeste criticasters het niet laten om toch eens wat van diezelfde geuren te proberen, zo ook ik. Daarnaast houdt een beetje zondigen op zijn tijd de geest gezond. De geuren die ik heb gekozen voor mijn eerste kennismaking met dit parfumhuis zijn binnen het ELdO spectrum nog niet eens echt vulgair te noemen, maar dragen desondanks wel de namen als Putain des Palaces en Charogne. Verder viel mijn oog op de uiterst kuise geuren Eloge du Traître en Jasmine et Cigarette.
Jasmin et Cigarette
Om maar met de laatste te beginnen, een parfum dat zo'n beetje doet wat de naam aangeeft. Bij het aanbrengen komt een sterke walm jasmijn je tegemoet. Dezelfde jasmijngeur die Tom Ford's Black Orchid één van de beste geuren maakte die ik in het afgelopen jaar ontdekt heb. Jasmijn heeft iets chics over zich. Het is voor mij een volle donkere romantische geur die tegelijk enigszins ouderwets aandoet, meer nog dan de geur van rozen. Daarmee sluit het goed aan bij het beeld dat ELdO tracht te scheppen met dit parfum. Het moet teruggrijpen naar een chique rokerige club uit vervlogen tijden. In een slechte bui zou ik jasmijn ook een oude wijvengeur kunnen noemen, maar vandaag niet. Ik ben er helemaal klaar voor, een oude Chet Baker plaat op de platenspeler, sigaretje erbij en ik had toevallig al een net pak aan omdat ik net van een sollicitatie kwam. Een typemachine om deze recensie op te typen is het enige dat er nog aan ontbreekt. Straks gooi ik ook nog even m'n Casablanca dvd erin, want dat is deze geur. Het is Bogie, Bergman en de geuren die je verwacht in een dergelijke setting. Of all the gin joints in all the world is dit de enige die z'n eigen geur heeft in een flesje. De geur van rijke dames die bedwelmende bloemengeuren dragen en heren in pak die sigaretten roken terwijl ze aan hun zoveelste glas scotch nippen. J&B on the rocks met de geur van J&C in de lucht.
De echo's van de jasmijnopening blijven in de verte hangen terwijl ze langzaam plaatsmaken een ietwat bittere rooklucht. Het enige, maar dan wel grote, minpunt is dat de geur in dit stadium, zo'n half uur na aanbrengst, wel snel begint te vervagen op mijn huid. Het pluspunt is dat de geur veel toegankelijker is dan ik van een ELdO parfum had verwacht. Toegegeven, van Jasmin et Cigarette had ik geen wereldschokkende experimentele lucht verwacht, maar gezien de reputatie van ELdO had het evengoed een walm van de smerige sigarettenrook kunnen zijn die de day after in je kleren hangt als de 40's illusie al lang vervlogen is en je weer terug op aarde bent. Dat is dus niet het geval. Een parfum voor romantici die verder niet teveel waarde hechten aan longevity. Gezien de voor een nichehuis zeer gunstige prijzen ben ik bereid dit minpuntje door de vingers te zien. Overigens lees ik in andere recensies weinig terug over de longevity, dus misschien heb ik ondanks al m'n efforts wel gewoon niet helemaal de juiste chemie voor deze geur. Desalniettemin:
Morgen Charogne!
Holy crap LKS 
Leuk om te lezen. 
Deze twee dagen heb ik Floris Santal op. Ik weet niet wat er met mijn fles is, maar ik heb het idee dat er iets mis is. Of het kan zijn dat ik verkouden ben. Ik ruik de opgedroogd bloed-note van Secrétions Magnifique in de topnotes van Floris Santal (iodine-accord, zoals ze dat zelf noemen), en ik moet ervan kokhalsen. Gelukkig is het na 10 minuten weg, maar er blijft wel iets metaligs achter. 
Nogmaals proberen als ik wat minder verkouden ben ofzo.
Leuk om te lezen. Deze twee dagen heb ik Floris Santal op. Ik weet niet wat er met mijn fles is, maar ik heb het idee dat er iets mis is. Of het kan zijn dat ik verkouden ben. Ik ruik de opgedroogd bloed-note van Secrétions Magnifique in de topnotes van Floris Santal (iodine-accord, zoals ze dat zelf noemen), en ik moet ervan kokhalsen.
Gelukkig is het na 10 minuten weg, maar er blijft wel iets metaligs achter. Nogmaals proberen als ik wat minder verkouden ben ofzo.
Confidence through competence
Thx dude:)
Hmm dat heb ik zelf echt nooit geroken in FS, je zal wel iets te vaak je neus gesnoten hebben de afgelopen dagen
Hmm dat heb ik zelf echt nooit geroken in FS, je zal wel iets te vaak je neus gesnoten hebben de afgelopen dagen
Hmm, ik ben een paar dagen weg en basenotes is uit de lucht? Ik kan er iig niet meer bij??
Leuke ELdO reviews LKS!
Leuke ELdO reviews LKS!
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Ik liep donderdagnacht over de Dam en meende een hele sterke Kouroswalm te ruiken. Maar toen realiseerde ik me dat er een dikke pislucht van de grond kwam van alle nachtelijke wildplassers 
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Ik heb inmiddels die Nasomatto Duro die ik gisteren op had besteld via eBay. Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik 'm echt wil maar hij was goedkoop (zo'n 30E goedkoper dan winkelprijs) en als ik besluit 'm niet te nemen kan ik 'm vast wel via BN weer kwijt.
Je moet je trouwens bij deze geur een hele volle, donkere versie van M7 of Black Aoud voorstellen. Veel donker leer, hout en amber. Geweldige longevity en beschaafde sillage.
Je moet je trouwens bij deze geur een hele volle, donkere versie van M7 of Black Aoud voorstellen. Veel donker leer, hout en amber. Geweldige longevity en beschaafde sillage.
"The sunshine bores the daylights outta me!"
Ik heb een monster bij Luckyscent besteld eigenlijk omdat ik veel goeds had gelezen op BN en omdat ik de flesjes zo mooi vind. Ik ga eerst het monster nog een paar keer dragen (het is een parfum dus met het monster doe ik al eeuwen) en dan bepalen of ik het flesje houd. Mocht dat zo zijn kun je het restant van het monster wel krijgen om te proberen.
"The sunshine bores the daylights outta me!"
