Australie relatie slachtoffer deeltje 2

Een groeier. like duh.

Knal er maar een slot op.. boek is dicht, met zeer leuke pagina's en een aantal zwarte op het eind.

Ehm zo gaat dat hier niet makker. Nu moet je elke week je gekke capriolen op relatie gebied blijven updaten.

hehe.. hopelijk kan ik inderdaad elke week iets neerzetten op relatie gebied.. time will tell

Ik heb nog wel een buurvrouw die single is. Ze is wel een beetje een zakaardappelen, leuk om te zien, maar totaal geen inhoud of een eigen wil. Misschien is dat wel iets voor jou.

Catch is wel dat ze bij 35 is. PM me maar mocht iemand interesse hebben. Ze vraagt mij continue of ik ook niet zo'n leuke vrienden hebt als ik met dat irritante grinnik van haar.

hehe.. je weet haar wel goed te verkopen

quote:

Op dinsdag 9 september 2008 11:58 schreef JanJanJan het volgende:

[..]

ja, we willen weten wanneer je batst en met wie.

vind het prima

liquido

Goed gehandeld!
Meer hoef ik er niet over kwijt.

tmx.. het heeft even geduurd

Prachtig hoe ik hier wordt zwartgemaakt door mensen die alles maar van 1 kant horen.. Bedankt aan de mensen die proberen iets van me te begrijpen. Ja ik zat 7 maanden in Australie en ben anderhalve week voor mijn ex aankwam vreemdgegaan, en ik snap ook dat dat stom was en dat hij dat niet verdiend heeft etc. Maar voor de goede orde:

We zaten al een lange tijd voor ik vertrok in een enorme sleur en ik had al vaker gevoelens van twijfel gehad (heb ik ook herhaaldelijk tegen hem gezegd). Toch zijn we steeds doorgegaan en doorgegaan, waarschijnlijk gewoon uit gemakzucht. Tijdens mijn verblijf in Australie heb ik lang nagedacht en heb besloten niet verder te willen gaan in een relatie waar ik het eigenlijk helemaal niet naar mijn zin heb. Met iemand die het niet voor me opneemt als zijn vrienden me zover pushen dat ik maar alcohol moet drinken tot ik in tranen uitbarst en wegloop (en ik ben niet het type dat snel huilt, heb genoeg dingen in mijn leven meegemaakt waarmee vergeleken de meeste tegenslag niets voorsteld), of die alles wat ik zeg belachelijk maken.. Ik lust namelijk best een glaasje, maar niet als andere mensen me daartoe willen overhalen of dwingen.. Iemand die gerust een week niets van zich laat horen als ik hem niet sms of bel. Iemand die speeltjes en leren ondergoed voor me blijft kopen terwijl hij weet dat ik het niet leuk vind en me er goedkoop door voel. Iemand die als we ruzie hebben niet zegt dat we ruzie hebben en het uit wil praten, maar zegt : nee, jij bent boos op mij. Iemand die zn hart kan uitluchten bij een stel vreemden op een internet forum, maar niets tegen mij zegt..

Niet zo erg als een keer vreemdgaan (want het was 1 keer, niet twee) ? Nou, bij elkaar opgeteld misschien wel want ik heb mijn hart al vaak op een van die manieren door hem laten breken en heb het hem iedere keer vergeven.. Misschien vinden de meesten van jullie seks hebben met iemand anders erger dan consequent zo door iemand worden teleurgesteld? Ik ben er nog niet zo zeker van.

Ja, ik had hem anderhalve dag van te voren een sms gestuurd dat we moesten praten, omdat hij mij had gesmst of er soms iets was. Moet ik dan "nee" zeggen en vervolgens wel het meteen uitmaken als hij hier is? Had ik hem veel eerder moeten zeggen dat het uit was (terwijl ik daar nog niet zeker van was, ik wist het nauwelijks zeker op het moment dat ik hem zag en er helemaal geen gevoelens meer voor hem naar boven kwamen en hoopte toen uit alle macht dat die nog terug zouden komen) en hem twee weken lang ziek zwak en misselijk laten voelen voordat hij toch gedwongen in het vliegtuig zou stappen? Delen van de reis waren toen ook al geboekt, dus die waren niet meer af te zeggen. De mogelijkheid iemand anders over te laten komen kwam helaas niet in me op..

Nee, ik stond er niet toen hij op het vliegveld aankwam. Hij kwam aan om half 9 s ochtends, ik ging er van uit dat hij ongeveer een uur op zn koffers moest wachten, door de douane etc, had er ook geen idee van dat dat daar een stuk sneller gaat, dus stond ik net aan de kant van de straat naar een taxi te zoeken toen hij belde. Ja, dan zeg ik kom maar hier heen met een taxi, dat gaat dan een stuk sneller..

Nee, ik heb hem niet meteen verteld dat ik was vreemdgegaan, vond het al zo'n schok voor hem dat het uit was en wou er dus mee wachten tot hij er een beetje over heen was. Hij vroeg me of ik iets had gedaan waar ik spijt van had: nee, ik heb er geen spijt van ook al was het stom. Hij vroeg me of er een ander was: nee want het was eenmalig en ik ben nooit verliefd op die jongen geworden of geweest. Ook een fout van me? Misschien wel. Hij is er achter gekomen doordat hij een sms in de sendbox van mijn telefoon ging lezen. Mijn naam stond er niet onder dus ik had het gemakkelijk kunnen ontkennen en kunnen zeggen dat een ander meisje dat met mijn telefoon had gestuurd omdat die knul haar smsjes niet wilde lezen.. Dat heb ik niet gedaan, ik ga af en toe creatief met de waarheid om maar ga zoiets niet keihard in iemands gezicht voorliegen.

Ja, we hebben de vakantie samen doorgebracht. Het was best gezellig, ondanks de steken onder water die maar bleven komen, maar goed, ik vind ook dat ik dat heb verdiend. Ik heb zijn vertrouwen beschaamd, ik aanvaard de gevolgen van mijn gedrag. Ik was echter niet degene die steeds het initiatief nam tot seks, maar als ik nee zeg en hij vraagt daarna met zo'n supergekwetste stem "alsjeblieft", dan is het moeilijk voor mij om hem weer te kwetsen en zeg ik liever ja. Die 3000 euro is volgens mij erg overdreven, aangezien ik niet eens 3000 euro heb uitgegeven terwijl mijn reis 2x zo lang duurde en ik heb er toch wel een paar avondjes van 100 euro aan drank op zitten.

En toen waren we weer in Nederland.. Ik heb hem misschien 2x gevraagd langs te komen, en een van die keren was gisteravond, andere keren was het vooral zijn initiatief. Ik ben daarop ingegaan omdat ik dacht dat het misschien een soort afscheid nemen voor hem was, en voor mij ook, en omdat ik hoopte dat we misschien toch als vrienden uit elkaar konden gaan. Ik heb hem nooit vaker dan 1x gesmst terwijl ik geen antwoord kreeg en ben al helemaal niet onverwachts bij hem langsgegaan. Vergeet niet dat ik het heb uitgemaakt, ten eerste ben ik een persoon die als ze eenmaal een beslissing heeft genomen daarbij blijft, en ten tweede stapelen mijn redenen waarom zich zelfs nu nog steeds op. Hij heeft het met zijn handelen alleen maar moeilijker voor zichzelf gemaakt. Hij wilde mij niet terug, ten eerste waarom zou hij, ten tweede bleek dat voor mij ook wel uit het feit dat hij niet door zijn vrienden in mijn gezelschap wilde worden gezien, dat hij me nooit heeft gevraagd erover na te denken of wat dan ook.

Hoe weet ik wat iemand wilt als die persoon het niet tegen me zegt? Ik kan geen gedachten lezen, begrijp nauwelijks iets van hem zelfs na zeven jaar, daar ben ik ondertussen wel achter gekomen nu we eindelijk gepraat hebben over wat er al misging voor ik vertrok. Voor mij was het uit en waren we langzaam afscheid aan het nemen. Ga me dan ook nog niet dingen verwijten als ik weken later een avond uitga met een vriendin en met een andere jongen zoen.

Het is me ondertussen duidelijk geworden dat we de gebeurtenissen in ons zeven jaar gezamelijk verleden alletwee totaal anders zien en ervaren. Ik weet niet wat de goede of de verkeerde versie is en wie er al dan niet gelijk heeft. Dat spijt me, maar dat maakt voor mij duidelijk dat het een goede keus is geweest het uit te maken omdat we elkaar zoals ik hierboven zei dus totaal niet blijken te begrijpen.. Ik heb veel plezier met hem gehad en veel met hem meegemaakt, ik geef nog steeds veel om hem, maar voor mij is dat niet genoeg.

Oei oei oei!

Nu ff lezen!

Dit is tof!

Wellus/nietus! discussie: kom er maar in!

heumm ok...this topic continues..

quote:

Op dinsdag 9 september 2008 15:13 schreef zwarteschaap het volgende:
Zielig doenende poging om eergevoel te herstellen * knip

Ja mevrouwtje. Allemaal heel leuk en aardig en zielig voor je dat je 7 jaar een relatie hebt gehad met een vriend die blijkbaar niet perfect bij je past. Wie zijn schuld is het ook alweer om daar 7 jaar bij te blijven?

En wie zijn schuld is het om op vakantie dan maar het besluit te maken achter zijn rug om en met een andere jongen het bed in te duiken?
Juist, dat ben jij gewoon zelf. En in je hele verhaal probeer je je vreemdgaan en misselijke actie op het eind van de vakantie zo mooi mogelijk in te pakken door allerlei excuses en redenen te zoeken.
Naar mijn idee is er geen ENKEL excuus voor wat jij hebt gedaan.

-Vreemdgaan is ALTIJD fout. En dus ben je een slet.
-Dat je 7 jaar bij een kerel bent gebleven waar je al zo lang twijfels bij had, is JOUW fout. Niet de zijne.
-Dat jij beslist dat het beter is dat hij gewoon naar Australie komt is JOUW egoitische fout. Je had hem het vreemdgaan direct moeten vertellen, dat had hij zelf kunnen beslissen om nog te komen of niet.

Ik blijf bij het standpunt wat ik eerder zei. Je bent een egoistische slet.
Veel plezier in Australie weer, waar je je weer lekker vol kunt laten blaffen door nieuwe kerels om die vervolgens ook weer te besodemieteren als ze je niet goed behandelen.
Dom wijf.

quote:

Op dinsdag 9 september 2008 15:13 schreef zwarteschaap het volgende:
Prachtig hoe ik hier wordt zwartgemaakt door mensen die alles maar van 1 kant horen.. Bedankt aan de mensen die proberen iets van me te begrijpen. Ja ik zat 7 maanden in Australie en ben anderhalve week voor mijn ex aankwam vreemdgegaan, en ik snap ook dat dat stom was en dat hij dat niet verdiend heeft etc. Maar voor de goede orde:

We zaten al een lange tijd voor ik vertrok in een enorme sleur en ik had al vaker gevoelens van twijfel gehad (heb ik ook herhaaldelijk tegen hem gezegd). Toch zijn we steeds doorgegaan en doorgegaan, waarschijnlijk gewoon uit gemakzucht. Tijdens mijn verblijf in Australie heb ik lang nagedacht en heb besloten niet verder te willen gaan in een relatie waar ik het eigenlijk helemaal niet naar mijn zin heb. Met iemand die het niet voor me opneemt als zijn vrienden me zover pushen dat ik maar alcohol moet drinken tot ik in tranen uitbarst en wegloop (en ik ben niet het type dat snel huilt, heb genoeg dingen in mijn leven meegemaakt waarmee vergeleken de meeste tegenslag niets voorsteld), of die alles wat ik zeg belachelijk maken.. Ik lust namelijk best een glaasje, maar niet als andere mensen me daartoe willen overhalen of dwingen.. Iemand die gerust een week niets van zich laat horen als ik hem niet sms of bel. Iemand die speeltjes en leren ondergoed voor me blijft kopen terwijl hij weet dat ik het niet leuk vind en me er goedkoop door voel. Iemand die als we ruzie hebben niet zegt dat we ruzie hebben en het uit wil praten, maar zegt : nee, jij bent boos op mij. Iemand die zn hart kan uitluchten bij een stel vreemden op een internet forum, maar niets tegen mij zegt..

Niet zo erg als een keer vreemdgaan (want het was 1 keer, niet twee) ? Nou, bij elkaar opgeteld misschien wel want ik heb mijn hart al vaak op een van die manieren door hem laten breken en heb het hem iedere keer vergeven.. Misschien vinden de meesten van jullie seks hebben met iemand anders erger dan consequent zo door iemand worden teleurgesteld? Ik ben er nog niet zo zeker van.

Ja, ik had hem anderhalve dag van te voren een sms gestuurd dat we moesten praten, omdat hij mij had gesmst of er soms iets was. Moet ik dan "nee" zeggen en vervolgens wel het meteen uitmaken als hij hier is? Had ik hem veel eerder moeten zeggen dat het uit was (terwijl ik daar nog niet zeker van was, ik wist het nauwelijks zeker op het moment dat ik hem zag en er helemaal geen gevoelens meer voor hem naar boven kwamen en hoopte toen uit alle macht dat die nog terug zouden komen) en hem twee weken lang ziek zwak en misselijk laten voelen voordat hij toch gedwongen in het vliegtuig zou stappen? Delen van de reis waren toen ook al geboekt, dus die waren niet meer af te zeggen. De mogelijkheid iemand anders over te laten komen kwam helaas niet in me op..

Nee, ik stond er niet toen hij op het vliegveld aankwam. Hij kwam aan om half 9 s ochtends, ik ging er van uit dat hij ongeveer een uur op zn koffers moest wachten, door de douane etc, had er ook geen idee van dat dat daar een stuk sneller gaat, dus stond ik net aan de kant van de straat naar een taxi te zoeken toen hij belde. Ja, dan zeg ik kom maar hier heen met een taxi, dat gaat dan een stuk sneller..

Nee, ik heb hem niet meteen verteld dat ik was vreemdgegaan, vond het al zo'n schok voor hem dat het uit was en wou er dus mee wachten tot hij er een beetje over heen was. Hij vroeg me of ik iets had gedaan waar ik spijt van had: nee, ik heb er geen spijt van ook al was het stom. Hij vroeg me of er een ander was: nee want het was eenmalig en ik ben nooit verliefd op die jongen geworden of geweest. Ook een fout van me? Misschien wel. Hij is er achter gekomen doordat hij een sms in de sendbox van mijn telefoon ging lezen. Mijn naam stond er niet onder dus ik had het gemakkelijk kunnen ontkennen en kunnen zeggen dat een ander meisje dat met mijn telefoon had gestuurd omdat die knul haar smsjes niet wilde lezen.. Dat heb ik niet gedaan, ik ga af en toe creatief met de waarheid om maar ga zoiets niet keihard in iemands gezicht voorliegen.

Ja, we hebben de vakantie samen doorgebracht. Het was best gezellig, ondanks de steken onder water die maar bleven komen, maar goed, ik vind ook dat ik dat heb verdiend. Ik heb zijn vertrouwen beschaamd, ik aanvaard de gevolgen van mijn gedrag. Ik was echter niet degene die steeds het initiatief nam tot seks, maar als ik nee zeg en hij vraagt daarna met zo'n supergekwetste stem "alsjeblieft", dan is het moeilijk voor mij om hem weer te kwetsen en zeg ik liever ja. Die 3000 euro is volgens mij erg overdreven, aangezien ik niet eens 3000 euro heb uitgegeven terwijl mijn reis 2x zo lang duurde en ik heb er toch wel een paar avondjes van 100 euro aan drank op zitten.

En toen waren we weer in Nederland.. Ik heb hem misschien 2x gevraagd langs te komen, en een van die keren was gisteravond, andere keren was het vooral zijn initiatief. Ik ben daarop ingegaan omdat ik dacht dat het misschien een soort afscheid nemen voor hem was, en voor mij ook, en omdat ik hoopte dat we misschien toch als vrienden uit elkaar konden gaan. Ik heb hem nooit vaker dan 1x gesmst terwijl ik geen antwoord kreeg en ben al helemaal niet onverwachts bij hem langsgegaan. Vergeet niet dat ik het heb uitgemaakt, ten eerste ben ik een persoon die als ze eenmaal een beslissing heeft genomen daarbij blijft, en ten tweede stapelen mijn redenen waarom zich zelfs nu nog steeds op. Hij heeft het met zijn handelen alleen maar moeilijker voor zichzelf gemaakt. Hij wilde mij niet terug, ten eerste waarom zou hij, ten tweede bleek dat voor mij ook wel uit het feit dat hij niet door zijn vrienden in mijn gezelschap wilde worden gezien, dat hij me nooit heeft gevraagd erover na te denken of wat dan ook.

Hoe weet ik wat iemand wilt als die persoon het niet tegen me zegt? Ik kan geen gedachten lezen, begrijp nauwelijks iets van hem zelfs na zeven jaar, daar ben ik ondertussen wel achter gekomen nu we eindelijk gepraat hebben over wat er al misging voor ik vertrok. Voor mij was het uit en waren we langzaam afscheid aan het nemen. Ga me dan ook nog niet dingen verwijten als ik weken later een avond uitga met een vriendin en met een andere jongen zoen.

Het is me ondertussen duidelijk geworden dat we de gebeurtenissen in ons zeven jaar gezamelijk verleden alletwee totaal anders zien en ervaren. Ik weet niet wat de goede of de verkeerde versie is en wie er al dan niet gelijk heeft. Dat spijt me, maar dat maakt voor mij duidelijk dat het een goede keus is geweest het uit te maken omdat we elkaar zoals ik hierboven zei dus totaal niet blijken te begrijpen.. Ik heb veel plezier met hem gehad en veel met hem meegemaakt, ik geef nog steeds veel om hem, maar voor mij is dat niet genoeg.

Ik quote het maar even voordat ik het ga lezen.

Ok gelezen. Dit bedoelde ik dus helemaal in het begin met eenzijdige verhalen.


Begrijp mij niet verkeerd. Je bent nog steeds een kutje hoor. Als het al zo lang van te voren een sleur was, had het dan direct uitgemaakt en was lekker los van alles op vakantie gegaan. Maar goed aan hindsight hebben we ook niet veel.

Verder kan ik het wel begrijpen dat een jong iemand ineens ontdekt dat er meer is op de wereld dan wat je had. Met 16 een vaste relatie aangaan voor 7 jaar is ook wel belachelijk zoals hier 100 keer geroepen is.

Oh en wat ga je met de tafel doen? Mag hij het houden? En hoe vindt je het dat ie nog zoveel contact heeft met je moeder? Liever helemaal uit het leven of toch hopen op een "vriend van de family"?

Nu is het de tijd om alles lekker uit te praten op een openbare fora.

_{Ik heb benieuwd hoeveel dirty laundry er nu nog kenbaar wordt gemaakt}

Hij moet mijn moeder met rust laten, en zijn moeder moet mij met rust laten.

Idd had ik het al veel eerder moeten uitmaken. Ieder mens maakt fouten en ik heb een hele grote fout gemaakt. Ik probeer geen excuses te vinden, ik vind alleen dat jullie twee kanten van het verhaal moeten horen en niet zijn versie waarin ik word afgeschilderd als iemand die "out of the blue" opeens er een eind aan maakt en dan als een sadist op zijn verdriet loop te geilen.

En hij een huis gekocht? Laat me niet lachen, in ieder geval niet terwijl ik in Australie zat.. En anders is dat nogal wat om voor je te houden..

Toch niet vaak dat je hier op Fok zo'n verhaal van beide kanten mag horen.

quote:

Op dinsdag 9 september 2008 15:13 schreef zwarteschaap het volgende:
Niet zo erg als een keer vreemdgaan (want het was 1 keer, niet twee) ? Nou, bij elkaar opgeteld misschien wel want ik heb mijn hart al vaak op een van die manieren door hem laten breken en heb het hem iedere keer vergeven.. Misschien vinden de meesten van jullie seks hebben met iemand anders erger dan consequent zo door iemand worden teleurgesteld? Ik ben er nog niet zo zeker van.

Zwarteschaap, je duikt wel lekker in je slachtofferrol he, tot-en-met de gekozen username. Je probeert handig de aandacht van jouw vreemdgaan af te wenden door de Gigantische Misstanden ( ) in jullie 7 jaar durende relatie breed uit te meten, maar feit blijft dat jij er die 7 jaar ook bij was. Als het allemaal zo erg was, was het je eigen verantwoordelijkheid er toen iets mee te doen, of er toen een eind aan te maken. Het praat nóóit het vreemdgaan goed, en ik vind het bijzonder treurig dat je dat wel probeert.

Ik begrijp dat meiske wel .

quote:

Op dinsdag 9 september 2008 15:54 schreef Vivi het volgende:
Ik begrijp dat meiske wel .

Ik hou wijselijk mijn mond


_{Maarre ik ben de enige die zich zorgen maakt om dat tafeltje?}

quote:

Op dinsdag 9 september 2008 15:54 schreef Vivi het volgende:
Ik begrijp dat meiske wel .

Want je bent ook een slet stiekem?

Tuurlijk alles is vanuit mijn kant geschreven, en ja op internet kan je veel makkelijker dingen "aandikken"

Vind het spijtig dat het allemaal zo moet lopen.

Zoals ik al zei: het boek is dicht met een aantal beste bladzijdes uit mn leven, maar het eindigd met een aantal zwarte.

Maar hoe zit het dan met dat al dan niet gekochte huis? Die vermaledijde vrienden die haar tot drinken aanzetten? Jouw inmengende moeder?
Vragen! Vragen! Vragen!